Silverberg Robert (1935- )

Ο Robert Silverberg ανήκει στην κατηγορία των “μεγάλων” της επιστημονικής φαντασίας. Γεννήθηκε το 1935. Ο Silverberg τιμήθηκε με το βραβείο Hugo και με το βραβείο Nebula. Mπήκε στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας από παιδί, το πρώτο του διήγημα “Ο πλανήτης της Γοργόνας” δημοσιεύτηκε το 1954 στο περιοδικό Nebula Science Fiction, όταν ήταν 14 χρονών και θεωρήθηκε παιδί θαύμα της Ε.Φ. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του συνεργάστηκε με τον Ράνταλ Γκάρετ χρησιμοποιώντας από κοινού το ψευδώνυμο Ρόμπερτ Ράνταλ. Αλλα ψευδώνυμα που χρησιμοποίησε είναι Kάλβιν Μ. Νοξ, Ντέιβιντ Οσμπορν, Ιβαρ Τζόργκερσον.
Το νέο κύμα του άνοιξε καινούργιους ορίζοντες και αποκάλυψε ένα νέο συγγραφέα υψηλών λογοτεχνικών ικανοτήτων. Χρησιμοποίησε τα παραδοσιακά σύμβολα στην επιστημονική φαντασία όπως το ταξίδι στο χρόνο, τους εξωγήινους, την υπερεπιστήμη κ.α. Κάτω από τους μύθους του όμως διακρίνει κανείς την ανικανότητα του ανθρώπου να επικοινωνήσει με τον εαυτό του,. με τον συνάνθρωπό του και το Θεό. Η υπαρξιακή απελπισία συνεχίζει να τον βασανίζει σε όλο σχεδόν το έργο του. Εργα του: Επανάσταση στον Αλφα Γ 1954,
Ο δέκατος τρίτος αθάνατος 1956,
Ο κυρίαρχος της ζωής και του θανάτου 1957,
Εισβολή στη γή 1958,
Για να δεις τον αόρατο άνθρωπο 1963,
Προς κόσμους πέρα 1965, Αγκάθια 1967,
Επιβάτες 1968, Τα φτερά της νύχτας 1968,
Τ απροσωπεία του χρόνου 1968,
Ο χορός του ήλιου 1969,
Ο γυάλινος πύργος 1970,
Ο υιός του ανθρώπου 1971,
Καιρός για αλλαγές 1971,
Να πεθαίνεις μέσα σου 1972,
Το βιβλίο των κρανίων 1972,
Γεννημένος με τους νεκρούς 1974,
Το συμπόσιο του Αγιου Διονυσίου 1975,
Οι αγώνες των μονόκερων 1976,
Το κάστρο του Λόρδου Βαλεντίνου 1980,
Ο κόσμος των χιλίων χρωμάτων 1982,
Ο κυρίαρχος του σκότους 1983,
Γκιλγκαμές ο βασιλιάς 1984,
Κοκτέιλ πάρτυ 1984,
Σαλπάρωντας για το Βυζάντιο 1985,
Το Aστερι των τσιγγάνων 1986.
Μπορείτε να διαβάσετε μια συνέντευξη του Silverberg: Robert Silverberg – Αποχαιρετώντας το Μέλλον
καθώς και Robert Silverberg – Αναμνήσεις από την Χρυσή Εποχή

[tags] Βιβλιοθήκη Βέροιας, Επιστημονική Φαντασία, Λογοτεχνία Φαναταστική, Silverberg Robert [/tags]

Παιδιά και γονείς

” Το κείμενο αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική μελέτη και εμπιστευτική επιστολή σε γονείς που σκέφτονται. Απευθύνεται σε συνήθεις γονείς, που μέσα σε συνήθεις οικογένειες ανατρέφουν συνήθη παιδιά. Και στην πορεία συναντούν δυσκολίες, απορίες, προβλήματα, ίσως και αδιέξοδα. Όλο και συχνότερα, αυτοί οι συνήθεις γονείς θέτουν το ερώτημα:” Μήπως το παιδί χρειάζεται ψυχολόγο;” Η εμπειρία και ο στοχασμός, ωστόσο, με οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι κατα κανόνα, τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν. Αυτή η ανοιχτή επιστολή, λοιπόν,εξηγεί με τρόπο κατανοητό τι σημαίνει η σχέση γονιού-παιδιού, τι περιμένει το παιδί απ’τους γονείς του, πώς μπορεί να στέκεται ο γονιός στη θέση του και πώς ν’αντιμετωπίζει τα προβλήματα που εκδηλώνονται με συμμετοχή του παιδιού.Παράλληλα εκθέτει τη θεμελιώδη λογική και συγκεκριμένες οδηγίες, που μπορούν να υποστηρίξουν την τέχνη του γονιού. Μια τέχνη βασισμένη σε δύο πράγματα που κάθε συνήθης γονιός μπορεί να προσφέρει στο παιδί του: αγάπη και κανόνες”. Ένα βιβλίο σημαντικό για κάθε γονιό και εκπαιδευτικό επίσης. Ένα βιβλίο γραμμένο από Έλληνα συγγραφέα, που γράφει για τα παιδιά γνωρίζοντας και την ελληνική πραγματικότητα. Ένα ενδιαφέρον βιβλίο από τα αρκετά της συλλογής της βιβλιοθήκης (250 περ.) τα σχετικά μετο θέμα: γονείς και παιδιά. Και φυσικά συμφωνώ με τον τίτλο του βιβλίου. Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, οικογένεια, γονείς-παιδιά [/Tags]

“Ο ποιητής” Mario Benedetti

Επίλογος για έναν από τους πιο διάσημους λογοτέχνες της Ουρουγουάης και της σύγχρονης Λατινικής Αμερικής του Μάριου Μπενεντέτι, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, στο σπίτι του στο Μοντεβιδέο.

Γεννημένος από Ιταλούς μετανάστες στο Πάσο ντε λος Τόρος στις 14 Σεπτέμβρη του 1920, ξεκίνησε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό «Marcha» από το 1945 μέχρι το κλείσιμό του από τη δικτατορία. Με την νουβέλα του «La tregua» («Η ανακωχή, 1960) κατέκτησε τη διεθνή αναγνώριση. Δίδασκε Λατινοαμερικάνικη Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Μοντεβιδέο.

Έγραψε πάνω από 80 μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια, ενώ πολλά από αυτά μεταφράστηκαν σε 18 γλώσσες, όπως το «Ευχαριστώ για τη φωτιά», οι «Ανεμοι της εξορίας» και άλλα. Ως την τελευταία του πνοή παρέμεινε ενεργός υποστηρικτής της σοσιαλιστικής Κούβας.

Ο Μπενεντέτι, ο οποίος χαρακτήριζε την απαισιοδοξία του για την πολιτική «πληροφορημένη αισιοδοξία», ένωσε τη φωνή του τον Ιανουάριο του 2006 με άλλες διεθνείς προσωπικότητες, όπως τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, τον Ερνέστο Σάμπατο κ.ά., για την αυτοκυριαρχία του Πουέρτο Ρίκο και τη μη ένωσή του με τις ΗΠΑ. Μοίραζε τον χρόνο του μεταξύ Μαδρίτης και Μοντεβιδέο και παρέμεινε έως το τέλος μια αγαπητή μορφή στον λαό της Ουρουγουάης, τα ερωτικά του ποιήματα, ανάμεσά τους το “Μην κρατιέσαι”, που προτρέπει στη ριψοκίνδυνη ζωή και το “Ας κάνουμε μια συμφωνία”, είναι ζωντανοί ύμνοι στα χέρια εκατομμυρίων νέων της Λατινικής Αμερικής που τα ανταλλάσσουν με πάθος στο Ίντερνετ .

Ο Ισπανός βάρδος Τζοάν Μανουέλ Σεράτ, εισηγητής του καταλανικού «Νόβα Κανσιό», ήταν ένας απ αυτούς που μετέτρεψαν τα ποιήματα του Μπενεντέτι σε επιτυχίες, ανάμεσά τους και το αντιαμερικανικό «Υπάρχει επίσης κι ο Νότος».

Ο ίδιος ο ποιητής, στη δεκαετία του 80, οργάνωνε ποιητικές βραδιές σε κατάμεστες από κόσμο αίθουσες, όπου ο ίδιος, καθισμένος σε μια κουνιστή καρέκλα, διάβαζε ποιήματα, ενώ ο τραγουδοποιός Ντανιέλ Βιλιέτι, συνεργάτης και παιδικός φίλος του, έπαιζε μουσική και τραγουδούσε.

[tags]Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Ισπανόφωνη λογοτεχνία, Mario Benendetti, Λατιονοαμερικάνικη ποίηση [/tags]

Αθάνατος

Σε μια πολύβουη αγορά της Φλωρεντίας εγκαταλείπεται ένα πανέμορφο ξανθό αγοράκι. Η ζωή που το περιμένει είναι απίστευτα σκληρή κι ανελέητη. Όμως ο Λούκα Mπαστάρντο θα γλιτώσει από τους βασανιστές του και με το εξαιρετικό χάρισμα που έχει, μέσα στους δύο αιώνες της ζωής του θα ζήσει την εφιαλτική επιδημία της πανούκλας, την ακμή της Αναγέννησης, θα συνδεθεί με τον Τζιότο, τον Μποτιτσέλι και τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, θα πλησιάσει τα μυστικά της αλχημείας, ενώ πάντα θα ψάχνει να βρεί την αγάπη και την καταγωγή του.

Αναζητείστε στη συλλογή της Ξένης Λογοτεχνίας το νέο βιβλίο της Τρέισι Λ. Σλάτον με τίτλο”Αθάνατος” απότις εκδόσεις Ωκεανίδα.

[tag] Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Slatton Traci, Αμερικάνικη Λογοτεχνία [/tags]

Έφυγε ο Ευγένιος Σπαθάρης

Έφυγε στα 85 του χρόνια, ο καραγκιοζοπαίχτης Ευγένιος Σπαθάρης.
Ο Ευγένιος Σπαθάρης γεννήθηκε στην Κηφισιά τον Ιανουάριο του 1924.
Ανοιχτό πνεύμα, μεγάλος δάσκαλος, ζωγράφος, ερμηνευτής, σκηνοθέτης και τεχνίτης, ζωντάνεψε και ανέδειξε σ’ όλο τον κόσμο το ελληνικό θέατρο σκιών.«Το ταξίδι», «Το καταραμένο φίδι», «Ο δικτάτωρας», «Ο Αλέκος με τα κυδώνια», είναι μερικά από τα πιο γνωστά του έργα, τα οποία παίχθηκαν στην τηλεόραση και σε θεατρικές παραστάσεις.

Από μωρό παιδί ζούσε πίσω από τον μπερντέ. Από τότε η φωνή πίσω από το λευκό σεντόνι ήταν πάντα γνώριμη. Ήταν η φωνή του μεγάλου δασκάλου, που αγάπησε τον Καραγκιόζη όσο κανείς και τον έφερε στις γειτονιές όλης της Ελλάδας. Ο Ευγένιος Σπαθάρης απέσπασε διακρίσεις όπου και αν ταξίδεψε.

Ηταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ ενώ έκανε περιοδείες σε πολλές χώρες. Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.

Τιμήθηκε με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α’ Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, Α’ Βραβείο Πολωνίας (1978), Α’ Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978 κ.ά. Τέλος το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου.

Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του θεάτρου σκιών και του καραγκιόζη.

Ζωγραφικά λαϊκά έργα του παρουσιάστηκαν σε γκαλερί της Αθήνας ενώ ταξίδεψε τον καραγκιόζη στα πέρατα του κόσμου και απέσπασε πολλές διακρίσεις.

[tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Θέατρο Σκιών, Σπαθάρης, Καραγκιόζης [/tags]

Ουράνια

“Όταν κατάλαβα ότι ο Μάριο ήταν νεκρός, θυµήθηκα όλες τις λεπτοµέρειες. Οι άνθρωποι τα είχαν διηγηθεί στη γιαγιά µου χωρίς να παραλείψουν τίποτα. Ο Μάριο διέσχιζε το χωράφι, λίγο πιο πέρα, στην έξοδο του χωριού. Είχε κρύψει τη βόµβα σ’ ένα σακίδιο, έτρεχε. Μπορεί τα πόδια του να σκόνταψαν σ’ ένα σβόλο χώµα και να έπεσε. Η βόµβα εξερράγη. Δε βρήκαν τίποτα απ’ τον Μάριο. Ήταν υπέροχο. Ήταν σαν ο Μάριο να είχε πετάξει προς έναν άλλο κόσµο, προς την Ουράνια.

Έπειτα τα χρόνια πέρασαν, ξέχασα κάπως. Μέχρι σήµερα, µετά από πολύ καιρό, που η τύχη µε ένωσε µε κάποιον που ήταν ο πιο παράξενος νεαρός που γνώρισα ποτέ”. Έτσι, ο Ντανιέλ Σιλιτοέ, γεωγράφος σε αποστολή στο κεντρικό Μεξικό, ανακαλύπτει, χάρη στον οδηγό του, τον Ραφαέλ, την ιδανική δημοκρατία του Κάμπος, στις παρυφές της Κοιλάδας, της πρωτεύουσας της μαύρης γης, του τσερνοζέμ, το ανθρωπιστικό όνειρο του Εμπόριο, την κόκκινη περιοχή, όπου κρατείται φυλακισμένη η Λίλι της λίμνης, αλλά και την αγάπη για την Ντάλια.

Αναζητείστε το υπέροχο βραβείο του Le Clezio στα ράφια της Λογοτεχνίας Ξένων συγγραφέων στη Δημόσια Βιβλιοθήκη.

[tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Le Clezio, γαλλόφωνη λογοτεχνία, Ουράνια [/tags]