Μηνιαία αρχεία: Ιανουάριος 2013

Βρέθηκαν εγγραφές: 5

Αφιέρωμα στον Martin Luther King

23 Ιανουαρίου 2013 Veria Tech Lab


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Αμερικανική Γωνιά της Βιβλιοθήκης μας συμμετείχε στον εορτασμό της ημέρας αφιερωμένης στη ζωή και το έργο του Martin Luther King. Μέσα απο βίντεο και ηχητικά ντοκουμέντα παρουσιάστηκε η ζωή και το έργο του, σε τμήμα του 7ου-11ου δημοτικού σχολείου της Βέροιας.

Συζητήθηκε το θέμα των φυλετικών διακρίσεων ενώ παράλληλα διαβάστηκε η ιστορία της Ruby Bridges, και παρουσιάστηκε ένα απόσπασμα της ομιλίας του Martin Luther King “I have a dream”

Django ο τιμωρός

23 Ιανουαρίου 2013 Από τη συλλογή μας

Ξεκίνησε να προβάλλεται στον κινηματογράφο της πόλης μας η νέα ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο: Django ο τιμωρός. Δεν θα σας προτείνω να το δείτε, ούτε θα εκθειάσω την κινηματογραφία του Ταραντίνο. Πέρα από το αισθητικό κριτήριο, πέρα από τα θέματα απεικόνισης της βίας, εκείνο που κομίζει η σκηνοθετική τεχνική του Ταραντίνο είναι ένας νέος τρόπος δημιουργίας πολιτιστικού προϊόντος, ο τρόπος της ανακύκλωσης. Με συνεχείς, αδιάκοπες αναφορές σε παλιότερες ταινίες, σε παλιότερα τραγούδια, ο σκηνοθέτης φτιάχνει ένα νέο προϊόν που εκμεταλλεύεται τις μνήμες και τα βιώματα του θεατή (όχι του ανθρώπου, αλλά του θεατή). Η ιδιοφυία του σκηνοθέτη συνίσταται στο να δημιουργεί κάτι τελείως νέο και ξεχωριστό με παλιά υλικά.

Στην τελευταία του ταινία ο Ταραντίνο ασχολείται με το γουέστερν, και δη το σπαγγέτι γουέστερν, ταινίες δηλαδή που διαδραματίζονται στην αμερικάνικη Δύση του 19ου αιώνα, αλλά έχουν γυριστεί στην Ιταλία, με Ιταλούς κυρίως ηθοποιούς ντουμπλαρισμένους
να μιλάνε αγγλικά. Ο Django ως κινηματογραφικός χαρακτήρας δημιουργήθηκε στα 1966 από τον σκηνοθέτη Sergio Corbucci και ενσαρκώθηκε από τον ηθοποιό Φράνκο Νέρο. Αυτή την ταινία μπορείτε να βρείτε στην συλλογή DVD της βιβλιοθήκης, με αριθμό Τ. 2907 (Περιπλανώμενος πιστολέρο). Να προειδοποιήσω ότι πρόκειται για βίαιη ταινία, αυστηρά για ενηλίκους. Για μια περίληψη της ταινίας και των υπόλοιπων ταινιών Django που ακολούθησαν διαβάστε την δημοσίευση στο artu.gr

Άλλο ένα σπαγγέτι-γουέστερν που διαθέτει η βιβλιοθήκη μας είναι το “Για μια χούφτα χρυσάφι” (1967), του Giulio Petroni με πρωταγωνιστή τον Λη Βαν Κλιφ.(Τ.3283). Και φυσικά διατίθενται και κλασικές ταινίες του είδους στο τμήμα DVD της βιβλιοθήκης.

Τέλος, ένα θεωρητικό εφόδιο για την θέαση των ταινιών γουέστερν και την ανάγνωση τους σε πολλαπλά επίπεδα αποτελεί το βιβλίο:

Το γουέστερν / Αντρέ Μπαζέν, Αντρέ Γκλυκσμάν, Μπερνάρ Ντορ, Μπάμπης Ακτσόγλου, Αθήνα : Αιγόκερως, 1983 

ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΦΩΤΙΑΔΗ ΠΡΟΒΟΛΗ του ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ «ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΞΕΝΟΣ»

18 Ιανουαρίου 2013 Podcasts, Vidcasts

Φωτογραφίες στο Flickr

 

Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας οργάνωσαν —  με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Μακεδονίας και 90 χρόνων από την μικρασιατική καταστροφή –εκδήλωση,  την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013, ώρα 6.30 μμ στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης, Έλλης 8, Βέροια.

Ο Ημαθιώτης Κων/νος Φωτιάδης είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Στο Πανεπιστήμιο του Tubingen Γερμανίας  πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές σπουδές του και τη διατριβή του. Το 1989 εκλέχτηκε λέκτορας στη Φιλοσοφική Σχολή  του Α.Π.Θ., το 1993 εκλέχτηκε αναπληρωτής   καθηγητής της Ιστορίας του Νέου Ελληνισμού στο Παιδαγωγικό Τμήμα Φλώρινας του Α.Π.Θ και το 1997 καθηγητής στο ίδιο αντικείμενο και Πανεπιστήμιο. Τα επιστημονικά  του ενδιαφέροντα αναφέρονται στον ελληνισμό του Πόντου, της  Μικράς  Ασίας, της Ρωσίας, τους Κρυπτοχριστιανούς  του Πόντου, τους εξισλαμισμούς της Μικράς Ασίας. Έχει συγγράψει περισσότερα από τριάντα  βιβλία, ενώ το έργο του «Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» εκδόθηκε το 2004 από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων.

Το ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί βασίζεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Μπρους Κλαρκ «Δυο φορές ξένος, οι μαζικές απελάσεις που διαμόρφωσαν την σύγχρονη Ελλάδα και Τουρκία», 2007, εκδόσεις  Ποταμός. Η ταινία αποτέλεσε μέρος της ομώνυμης έκθεσης, που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία το 2012 στην Κων/πολη, Λευκωσία, Αθήνα (Μουσείο Μπενάκη 19.9/25.11.2012) και φέτος ταξιδεύει στη Στοκχόλμη και το Λουξεμβούργο. Το ντοκιμαντέρ κάνοντας αναδρομή στους εκτοπισμούς των ποικίλων εθνοτικών ομάδων, που συνόδευαν το ρεύμα διάσπασης της πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της δημιουργίας ομοιογενών εθνικών κρατών, εξετάζει τις επιπτώσεις από τον αναγκαστικό εκπατρισμό των ετών 1923-1934 1.300.000 περίπου Ορθοδόξων Ελλήνων από την Τουρκία και 500.000 περίπου Μουσουλμάνων από την Ελλάδα. Ξετυλίγει την ιστορία μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις με επιστήμονες – μεταξύ των οποίων Κιτρομηλίδη Πασχ., Βερέμη Θ., Φωτιάδη Κ., Μιχαηλίδη Ιακ., Χίρσον Ρενέ, Ακτάρ Αϊχάν, Μπρους Κλάρκ, Τζάιλς Μίλτον – και συγκλονιστικές προφορικές μαρτυρίες προσφύγων από την Ελλάδα και την Τουρκία.

Alfred Hitchcock – ο μετρ της αγωνίας

18 Ιανουαρίου 2013 Από τη συλλογή μας

Με την ευκαιρία του 3/ημερου κινηματογραφικού αφιερώματος στον μεγάλο βρετανό σκηνοθέτη, αδράχνουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε για το έργο του βιβλία που περιλαμβάνονται στη συλλογή της βιβλιοθήκης μας. Να ξεχωρίσουμε τις συζητήσεις του Χιτσκοκ με τον Φρανσουά Τρυφώ, καθώς και ένα βιβλίο μαγειρικής(!) με τις συνταγές των φαγητών που εμφανίζονται στις ταινίες του.

Αλφρεντ Χίτσκοκ : αρχιτέκτων της αγωνίας 1899-1980 / Paul Duncan, Αθήνα: Taschen ; Γνώση, 2004

Στην πρώτη περίοδο της κινηματογραφικής του καριέρας, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ συναντούσε μια μικρή παρέα φίλων με τους οποίους μοιραζόταν τα παράπονά του για τους ανθρώπους και τα τεκταινόμενα μέσα στην κινηματογραφική βιομηχανία. Αυτοαποκαλούνταν “Η Λέσχη του Μίσους”. Αυτός ήταν ένας ανεπίσημος τρόπος να εξωτερικεύουν τις απογοητεύσεις τους, αλλά κι ένας χρήσιμος τρόπος να μάθουν ο ένας από τον άλλον. […]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)

…………………………………………………………….

Χίτσκοκ, Τρυφώ / Alfred Hitchcock, με τη συνεργασία της Helen Scott  Αθήνα : Ύψιλον/Βιβλία, 1986

Σήμερα σ’ ολόκληρο τον κόσμο θαυμάζουν το έργο του Άλφρεντ Χίτσκοκ, και οι νέοι που ανακαλύπτουν τώρα το “Rear Window” (“Σιωπηλός μάρτυς”), το “Vertigo” (“Δεσμώτης του ιλίγγου”) ή το “North by Northwest” (“Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων”), χάρη στις επανεκδόσεις, θα φαντάζονται πως αυτό συνέβαινε πάντοτε. Κι όμως δεν είναι έτσι. […]

Το 1962, ενώ βρισκόμουν στη Νέα Υόρκη για να παρουσιάσω το “Ζυλ και Τζιμ”, συνειδητοποίησα πως κάθε δημοσιογράφος μου έκανε την ίδια ερώτηση: “Γιατί οι κριτικοί του περιοδικού “Cahiers du Cinema” παίρνουν τον Χίτσκοκ στα σοβαρά; Είναι πλούσιος, πετυχημένος, μα οι ταινίες του δεν έχουν ουσία”. Ένας από τους αμερικάνους κριτικούς, στον οποίο για μια ολόκληρη ώρα έπλεκα το εγκώμιο του “Σιωπηλού μάρτυρα”, μου απάντησε με το εξής απίστευτο: “Σας αρέσει ο “Σιωπηλός μάρτυς” γιατί δε ζείτε στη Νέα Υόρκη και δεν γνωρίζετε το Γκρίνουιτς Βίλατζ”. Του απάντησα: “Ο “Σιωπηλός μάρτυς” δεν είναι μια ταινία πάνω στο Βίλατζ. Είναι μια ταινία πάνω στον κινηματογράφο και τον κινηματογράφο τον γνωρίζω”.

Γύρισα στο Παρίσι προβληματισμένος.

Επειδή το παρελθόν μου ως κριτικού ήταν νωπό ακόμα, δεν είχα απαλλαγεί απ’ την επιθυμία να αποδείξω ποιος ήταν ο γεωμετρικός τόπος όλων των νεαρών συντακτών του “Cahiers du Cinema”. Σκέφτηκα τότε πως ο Χίτσκοκ, που η ιδιοφυία του περί τη δημοσιότητα μόνο με εκείνην του Νταλί θα μπορούσε να συγκριθεί, είχε πέσει τελικά στους κύκλους των αμερικάνων διανοούμενων θύμα τόσων ειρωνικών και ηθελημένα εξευτελιστικών συνεντεύξεων. […]

Αυτή είναι όλη η ιστορία του βιβλίου αυτού. […]

Όταν μαγνητοφωνούσα αυτές τις συζητήσεις, τον Αύγουστο του 1962 στη Γιουνιβέρσαλ Σίτυ, ο Χίτσκοκ τελείωνε το μοντάζ του “The Birds” (“Τα πουλιά”), της τεσσαρακοστής όγδοης ταινίας του. Χρειάστηκα τέσσερα χρόνια για την απομαγνητοφώνηση και κυρίως για τη συγκέντρωση των φωτογραφιών, πράγμα που με οδηγούσε να ρωτώ σε κάθε μας συνάντηση τον Χίτσκοκ ώστε να προσαρμόζω στα νέα δεδομένα το “Hitchbook”, όπως το ‘χα βαφτίσει. Έτσι, η πρώτη έκδοση, που κυκλοφόρησε το 1967, σταματά στην πεντηκοστή ταινία του, “Torn Curtain” (“Σχισμένο παραπέτασμα”). Στο τέλος αυτής της έκδοσης θα βρει κανείς ένα συμπλήρωμα, που περιέχει σημειώσεις πάνω στο “Topaz” (“Τοπάζ”), το “Frenzy” (“Φρενίτιδα”) (την τελευταία σχετική επιτυχία του), το “Family Plot” (“Οικογενειακή συνωμοσία”) και το “The Short Night” (“Σύντομη νύχτα”), μια ταινία που ετοίμαζε και ξαναδούλευε χωρίς διακοπή, λες και δεν συνέβαινε τίποτα, ενώ στο περιβάλλον του ήξεραν πως ήταν αδύνατο να γυρίσει την πεντηκοστή τέταρτη ταινία του, εξαιτίας της κακής κατάστασης της υγείας του και του ηθικού του. Στην περίπτωση ενός ανθρώπου όπως ο Χίτσκοκ, που έζησε ολοκληρωτικά από και για τη δουλειά του, η διακοπή της δραστηριότητάς του θα σήμαινε θάνατο. Το ήξερε, όλοι το ήξεραν, και γι’ αυτό τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν τόσο θλιβερά. […]

Ο άνθρωπος ήταν νεκρός, όχι όμως και ο κινηματογραφιστής, γιατί οι ταινίες του, έργα εκπληκτικής φροντίδας, απόλυτου πάθους και ασύλληπτης ευαισθησίας, που κρυβόταν πίσω από μια σπάνια τεχνική μαστοριά, δε θα πάψουν να κυκλοφορούν σ’ ολόκληρο τον κόσμο και να ανταγωνίζονται τις καινούργιες παραγωγές, προκαλώντας τη φθορά του χρόνου κι επαληθεύοντας αυτό που ο Ζαν Κοκτώ έλεγε για τον Προυστ: “Το έργο του εξακολουθούσε να ζει όπως τα ρολόγια στους καρπούς των νεκρών στρατιωτών”.

Φρανσουά Τρυφώ
(από τον πρόλογο της οριστικής γαλλικής έκδοσης, 1983)

Η σάλτσα ήταν σχεδόν τέλεια : 80 συνταγές από τον Alfred Hitchcock / Anne Martinetti, Francois Riviere, Αθήνα : Πατάκης, 2010  

Ο Alfred Hitchcock ήταν γιος ενός παντοπώλη χονδρικής του ανατολικού Λονδίνου, και ο ίδιος ένας bon vivant λάτρης του εκλεκτού φαγητού, όπως μαρτυρούν τόσο οι φωτογραφίες αυτού του θρυλικού σκηνοθέτη όσο και το περιεχόμενο των ταινιών του.
Από τα πρώτα αγγλικά έργα του έως τα αριστουργήματα της αμερικανικής περιόδου, “Μάρνι”, “Τα πουλιά”, “Οικογενειακή συνωμοσία”, ο Hitchcock δεν έπαψε να κάνει αναφορές στη γαστρονομία.
Ακόμα και η τελετουργία των γευμάτων συνδέεται συχνά με τη δράση της αφήγησης: όπως το περίφημο δείπνο στο σπίτι της μυθιστοριογράφου Σέντμπασκ στις “Υποψίες”, το οικογενειακό γεύμα στο “Νέος και αθώος”, το πικνίκ με θέα το Πριγκιπάτο του Μονακό στο “Κυνήγι του κλέφτη”, η μανία του αστυνομικού της “Φρενίτιδας” πάνω σ’ ένα πολύ ψημένο πουλερικό.
Οι βιογράφοι του πολύ λαίμαργου Alfred ανέφεραν συχνά την αγάπη του για την αστική γαλλική κουζίνα αλλά και για τα αγγλικά εθιμοτυπικά πιάτα (τις γλώσσες του Ντόβερ, τις “pies” κτλ.), καθώς και την αφοσίωσή του στα καλά εστιατόρια του Χόλλυγουντ: ιδιαίτερα το Chasen’ s και το Romanoff.
Αυτό το βιβλίο μπλέκει την αφήγηση, από τον Francοis Riviere, της ζωής και του έργου του Alfred Hitchcock από την άποψη των γήινων τροφών με τις συνταγές που βρήκε η Anne Martinetti σε σημαντικές σκηνές ταινιών, κατάλληλα αναμορφωμένες για να φτιάξετε μόνοι σας τα ωραία πιάτα του μετρ του σασπένς. Είναι οργανωμένο γεωγραφικά από το Λονδίνο ως τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ, περνώντας από τη Νέα Υόρκη, μαζί με κάποια ταξίδια στον κόσμο.
Γαστρονομικά σουαρέ Hitchcock μεταξύ φίλων ενόψει!

ΑΣΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΒΑΣΗ – Διαδραστικά προγράμματα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη

16 Ιανουαρίου 2013 Veria Tech Lab, Τα νέα μας

Η Αμερικανική Γωνιά της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας σε συνεργασία με τον Τομέα Αμερικανικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού του τμήματος Αγγλικής Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης παρουσίασαν το πρωί της  Τρίτης 15 Ιανουαρίου,  διαδραστικά προγράμματα σε μαθητές Λυκείου  με θέμα «Αστικά Πεδία σε Μετάβαση»

Οι δραστηριότητες πραγματοποιήθηκαν από την υπεύθυνη καθηγήτρια του Τμήματος Αγγλικής του ΑΠΘ Κ.Τατιανή Ραπατζίκου και ομάδα φοιτητών/τριών και περιελάμβαναν κείμενα από την Αμερικανική λογοτεχνία, δημιουργική γραφή και χειροτεχνίες τα οποία στοχεύουν στην ενεργή συμμετοχή των παιδιών σε μια διαδικασία να καταλάβουν και να ευαισθητοποιηθούν σε θέματα κοινωνικής συμμετοχής και αλληλεγγύης στο πλαίσιο του αστικού περιβάλλοντος. Τα εργαστήρια πραγματοποιήθηκαν από τους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Αγγλικής  Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ οι οποίοι συμμετέχουν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα : Ευγενία Κλείδωνα, Σταυρούλα  Βεργοπούλου, Βασίλης Χαρίσης, Ζωή Ράπτη, Ζωή Τσιβιλτίδου και Λίζι Πουρνάρα.

Τις παρουσιάσεις παρακολούθησαν μαθητές του 1ου Λυκείου συνοδευόμενοι από την καθηγήτρια τους κα Ελισάβετ Γεωργαλή και του 3ου Λυκείου συνοδευόμενοι από την καθηγήτρια τους κ. Αναστασία Ασικίδου.

Λίγα λόγια για το πρόγραμμα

Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2012 ξεκίνησε η υλοποίηση του διεπιστημονικού και διαπανεπιστημιακού ερευνητικού προγράμματος με τίτλο “Urban Environments in Transition”/ “Αστικά πεδία σε μετάβαση” με πρωτοβουλία του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.). Σε αυτό το πρόγραμμα συμμετέχουν ακαδημαϊκοί, συγγραφείς, εικαστικοί καλλιτέχνες από τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τον Βόλο καθώς επίσης προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές.

Το πρόγραμμα επελέγη μετά από διεθνή διαγωνισμό (“Alumni Engagement Innovation Fund 2012”) μεταξύ 7.000 συμμετεχόντων και 700 προτάσεων που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Εαρινού εξαμήνου 2012 στις Η.Π.Α. Η Ελλάδα συμμετείχε στο διαγωνισμό αυτό μέσω του Ιδρύματος Fulbright.

Για περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα, μπορείτε να επισκεφθείτε τη σελίδα του στο facebook  https://www.facebook.com/UrbanEnvironmentsInTransition ή να επικοινωνήσετε με τη Συντονίστριά του  κα Τατιανή Ραπατζίκου στο tatithess@gmail.com

 

  • Δείτε φωτογραφίες στο Flickr

 

 

Διάλεξη – προβολή, 16 Ιανουαρίου 2013, 18.30

Η εκδήλωση της Τετάρτης 16ης Γενάρη μας δίνει την αφορμή να επισημάνουμε την παρουσία στα ράφια της βιβλιοθήκης μας των βιβλίων του ομιλητή κ. Φωτιάδη, και ιδιαίτερα του μνημειώδους 14τομου έργου του “Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου”, εκδόσεις Ηρόδοτος, 2002, Θεσσαλονίκη.

Αντιγράφουμε από την βιβλιοκρισία που δημοσίευσε για το πόνημα του κ. Φωτίάδη ο Θ. Μαλκίδης, Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (πηγή)

Στο έργο του Κ. Φωτιάδη περιλαμβάνεται η ιστορική διαδρομή των Ποντίων και η τεκμηρίωση της γενοκτονίας ( τόμοι 1,2,3), τα έγγραφα του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών (τόμοι 4,5), τα πρακτικά κοινοβουλίων (τόμος 6), τα αρχεία (σε μετάφραση) των Υπουργείων Εξωτερικώντης Μ. Βρετανίας, Γερμανίας,Γαλλίας, Αυστρίας, Βατικανό, Ιταλίας,Κοινωνίας των Εθνών, και του γαλλικού στρατού (τόμοι 7, 8),αρχεία της Ρωσίας και της ΕΣΣΔ  (τόμος 9), δημοσιεύματα ελλαδικού και κυπριακού τύπου (τόμος 10), ελληνικά και ξενόγλωσσα άρθρα (τόμος 11), ενώ στους τόμους 12, 13, 14 παρατίθενται τα πρωτότυπα έγγραφα από τα αρχεία τωνυπουργείωνεξωτερικώντης Μ. Βρετανίας, Γερμανίας,Αυστρίας, Γαλλίας,Βατικανό, Ιταλίας,Κοινωνίας των Εθνών, και του γαλλικού στρατού.

Το έργο προλογίζουν οι καθηγητές Δ. Κωνσταντόπουλος, Ν. Σαρρής και Κ. Βακαλόπουλος, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και ο πρόεδρος του Συλλόγου «ενάντια στη γενοκτονία», τούρκος αγωνιστής Ali Ertem, ο οποίος συγκέντρωσε 11.000 περίπου υπογραφές για την αναγνώριση της γενοκτονίας, τις οποίας έστειλε στο τουρκικό κοινοβούλιο. Μία ουσιαστική και συμβολική κίνηση από τον Ali Ertem, ο οποίος όπως γράφειο συγγραφέας «είχε την τόλμη να γράψει ένα εκτενέςανθρώπινο και αποκαλυπτικό προλογικό σημείωμα, για το ειδικότερα γι΄ αυτό δυσχερές θέμα που διαπραγματεύομαι»(σ.25).

3. Συμπερασματικά

Ο Κ. Φωτιάδης κατάφερε μετά από πολλά χρόνια και μία τιτάνια ερευνητική προσπάθεια- δεν ήταν μόνο η ανεύρεση των πηγών αλλά κυρίως ο αγώνας για να αποσιωπηθούν (….)- να δώσει στο αναγνωστικό κοινό ένα ολοκληρωμένο έργο για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Μένει τώρα, έχοντας πλέον τα γραπτά και τα τεκμήρια του εγκλήματος να υπάρξειπεραιτέρω ανάδειξη καιδιεθνοποίηση της γενοκτονίας, η οποίαυπερβαίνει τον Ποντιακό Ελληνισμό και διαπερνά όλη την ελληνική πολιτική και κοινωνία. Αποτελεί κυρίαρχο συστατικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής και του έθνους- η Αρμενία είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα- που σέβεται την ιστορία και την αλήθεια, δηλαδή τη μη λήθη.

Το ντοκυμαντέρ που θα προβληθεί βασίζεται στο βιβλίο του Bruce Clark “Δυό φορές ξένος”.

Page 2 of 3«123»
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας