Συνεντεύξεις με αξιόλογους ανθρώπους

“‘Γιατί να σου δώσω συνέντευξη; Όλοι οι δημοσιογράφοι είστε λογοκλόποι. Γιατί να σου δώσω τον χρόνο μου”; Ο διαβόητος σκηνοθέτης Σαμ Πέκινπα είχε αφήσει εμβρόντητο τον δημοσιογράφο που τον είχε επισκεφθεί για μια προκαθορισμένη συνέντευξη το 1982. Δεν είχε όμως απόλυτο άδικο. Ο δημοσιογράφος που είχε χτυπήσει το κουδούνι του είχε όντως πάει για να “κλέψει”. Ο Πέκινπα είτε το γνώριζε είτε το συναισθανόταν ότι δεν στόχευε μόνο στα λόγια του. Εξού και είχε διαλέξει αυτό τον ακραίο τρόπο για να καταστήσει τον εαυτό του απρόσβλητο από την εχθρική “επίθεση”. Και να φανταστεί κανείς ότι συντηρείται ακόμα η παρεξήγηση πως η συνέντευξη είναι ένα εύκολο δημοσιογραφικό είδος…Βρίσκεσαι απέναντι σε έναν άνθρωπο, τον οποίο γνωρίζεις στα χαρτιά. Εκείνος ενδέχεται να μη σε ξέρει καθόλου. Χωρίς να διαθέτεις άπλετο χρόνο καλείσαι να βρεις έναν τρόπο να εισέλθεις στον εσωτερικό του κόσμο. Για να ψάξεις. Να σκαλίσεις. Να παρατηρήσεις. Να κλέψεις, τελικά, εικόνες και ατμόσφαιρες που απαρτίζουν τη ζωή και την καθημερινότητά του με εκείνον παρόντα, να γίνεται μάρτυρας της “διάρρηξης”.Όχι, η συνέντευξη δεν είναι ένα “εύκολο” δημοσιογραφικό είδος. Η μεγαλύτερη δυσκολία της όμως είναι και όλη η γοητεία της: αν και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με ακρίβεια τι άνθρωπο θα συναντήσεις, πρέπει κάθε φορά να είσαι σε θέση να τον αντιμετωπίσεις”.Μ.Α.

Πρόσωπα / Μαριλένα Αστραπέλλου, Αθήνα : Πόλις, 2013, 403σ. ; 20εκ.

Τσίπουρο και τσικουδιά

“Η ιστορία του τσίπουρου και της τσικουδιάς είναι ένα παραμύθι που τα έχει όλα: Μια καλοκάγαθη μητέρα που φροντίζει τα παιδιά της (η γη με τα αμπέλια που παράγει τα σταφύλια), καλές νεράιδες (ζύμωση) και κακούς μάγους (ξίνισμα) που παλεύουν ποιος θα κυριαρχήσει. Μαγεία και ξωτικά (μετατροπή του μούστου σε κρασί), δράκους που βγάζουν φωτιές και αχνούς (καζάνι απόσταξης) και, στο τέλος, η λύτρωση, το θαύμα, το δάκρυ της Παναγίας (το καθαρό απόσταγμα που ρέει από τον άμβυκα).

Κι όλα αυτά στημένα σ’ ένα καπνισμένο σκηνικό με χαμηλό φωτισμό, σε μια πρόχειρη αποθήκη στην άκρη της αυλής, τις κρύες νύχτες της αρχής του χειμώνα, συντροφιά με γέλια και τραγούδια…

Καλωσορίσατε στον κόσμο των ελληνικών αποσταγμάτων!”

Τσίπουρο και τσικουδιά : το πνεύμα των στεμφύλων / Νίκος Μανούδης. – Αθήνα : Ψύχαλος, 2011 . – 141σ. : εικ. ; 24εκ.

Κατάλογος βιβλίων σχετικών με το θέμα

Μαμά, μπαμπά, πότε θα παίξετε μαζί μου;

“Αργότερα, παιδί μου, ν’ απλώσω πρώτα τα ρούχα”, λέει η μαμά Ή “να συναρμολογήσω τη συσκευή”, λέει ο μπαμπάς. Προηγείται, βλέπετε η δουλειά… – η οποία, όμως, δεν τελειώνει ποτέ!… Κι από πάνω έρχεται η σκέψη: “Τι παιχνίδι να παίξω τώρα με το παιδί;…”

Σ’ αυτό το βιβλίο η Γκίζελα Βάλτερ μάς δείχνει πόσο άνετα μπορούν, γονείς και παιδιά, να κάνουν τη δουλειά παιχνίδι. Πόσο διασκεδαστικό μπορεί να είναι αυτό για όλους και πόση ικανοποίηση θα παίρνουν απ’ αυτή τη συμμετοχή τους τα παιδιά! Θα νιώθουν πως τα υπολογίζουμε, τα εμπιστευόμαστε, τα θεωρούμε ικανά να κάνουν δουλειές, κι αυτό θα τονώσει την αυτοπεποίθησή τους.

Μαμά, μπαμπά, πότε θα παίξετε μαζί μου; : να δουλεύουμε παίζοντας στην κουζίνα, στο καθιστικό, στα υπνοδωμάτια, στον κήπο, στα ψώνια και όπου αλλού / Γκίζελα Βάλτερ. – Αθήνα : Θυμάρι, 2009. – 127σ. : εικ. ; 25εκ.

Η Γκίζελα Βάλτερ είναι λέκτορας Κοινωνικής Παιδαγωγικής και επιμελήτρια παιδικών βιβλίων σε μεγάλο εκδοτικό οίκο της Γερμανίας. Διοργανώνει μετεκπαιδευτικά σεμινάρια και συγγράφει επιστημονικά βιβλία στον τομέα της Παιδαγωγικής. Στα νεανικά της χρόνια εργάστηκε ως κλόουν -γι’ αυτό γνωρίζει να μεταμορφώνει οποιαδήποτε κατάσταση σε παιχνίδι.
Μεγάλωσε σε οικογενειακό περιβάλλον με αγάπη για τις τέχνες και πέρασε την παιδική της ηλικία γεμάτη παιχνίδι. Ήταν η ονειροπόλα της οικογένειας. Έβρισκε συχνά το σχολείο βαρετό, γιατί δεν διέθετε ελεύθερο χώρο, ώστε να αναπτύξει τη δημιουργικότητα της. Αποφάσισε να γίνει εκπαιδευτικός, για να εφαρμόσει στην πράξη την πεποίθηση της, ότι: Μάθηση, Παιχνίδι και Φαντασία πάνε μαζί.
Κι αυτό συνεχίζει να κάνει. Μετατρέπει το καθήκον της καθημερινής δουλειάς σ’ ένα διασκεδαστικό παιχνίδι – τόσο στην προσωπική της ζωή, όσο και όταν συνεργάζεται με γονείς, παιδαγωγούς και παιδιά.

Ο Σαρλό αφηγήται

Ο Τσάρλι Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1889 από γονείς ηθοποιούς. Έζησε μια ζωή γεμάτη σκάνδαλα και συγκρούσεις που περιγράφει ανάγλυφα στην αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο αυτό, best seller σε όλο τον κόσμο όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, συνεχίζει να είναι και σήμερα μια από τις κορυφαίες αυτοβιογραφίες.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν βοήθησε την τέχνη του κινηματογράφου να λάμψει. Ο βρετανός κωμικός ήταν μια ιδιοφυΐα. Μεσουράνησε στα χρόνια του βωβού σινεμά, όμως αυτό ήταν και η καλύτερη απόδειξη πως τα λόγια μερικές φορές είναι περιττά. Λιτός και απέριττος, περνούσε άμεσα το σχόλιο του στα κοινωνικο-πολιτικά ζητήματα της εποχής του. Παράλληλα, ήταν διορατικός και τολμούσε να προβλέψει το μέλλον. Αδικημένος από τους ομοτέχνους του και την Ακαδημία Κινηματογράφου των ΗΠΑ το βιβλίο αυτό είναι μια λεπτομερής αφήγηση της ζωής του.

Η αυτοβιογραφία μου / Τσάρλυ Τσάπλιν, Θεσσαλονίκη : Επίκεντρο, 2005, 573σ. : εικ. ; 24εκ.

Μπόμπυ Φίσερ: ρουά ματ στη ζωή

Του έδωσαν πολλούς χαρακτηρισμούς -αναξιόπιστος, θεατρίνος, παλιάτσος, ιδιοφυής, προσβλητικός, παρανοϊκός, κακιασμένος, ανώριμος-, αλλά στην πραγματικότητα υπήρξε κυρίως ένας μαέστρος της άρνησης, ένας αιωνίως ασυμβίβαστος.

Μπόμπι Φίσερ, η μεγαλύτερη σκακιστική ιδιοφυΐα όλων των εποχών

Γραμμένο σαν μυθιστόρημα, το πρωτότυπο αυτό βιβλίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη ζωή του Μπόμπι Φίσερ, κάνοντας στάση σε όλους τους μεγάλους σταθμούς της καριέρας του, με αποκορύφωμα την περίφημη αναμέτρησή του με τον Σπάσκι στο Ρέικιαβικ για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Συγχρόνως παρακολουθεί την ιστορική περίοδο κατά την οποία έδρασε ο γκραν μετρ, τοποθετώντας τον σε παράλληλη τροχιά με άλλες θρυλικές μορφές της τέχνης, όπως ο Τόμας Πίντσον, ο Μπομπ Ντίλαν και ο Μάιλς Ντέιβις.

Ένα συναρπαστικό βιβλίο για έναν ανεπανάληπτο καλλιτέχνη της σκακιέρας.

Βασιλιάς σε καταδίωξη : ο θρυλικός Μπόμπι Φίσερ / Βιτόριο Τζακοπίνι, Αθήνα : Κέδρος, 2011, 298σ. ; 21εκ.

Μουσειοπαιδαγωγική

Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται συνεχώς και στην Ελλάδα το ενδιαφέρον για θέματα που αφορούν τα μουσεία, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται ένα ολοένα και διευρυνόμενο πεδίο συζήτησης για ζητήματα σχετικά με τη μουσειολογία, τη μουσειογραφία και τη μουσειοπαιδαγωγική. Η μελέτη αυτή στοχεύει στο να συμβάλει στο συγκεκριμένο πεδίο συζήτησης εστιάζοντας στη μουσειοπαιδαγωγική, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζει την αδιάρρηκτη σχέση αλληλεπίδρασης στην οποία αυτή βρίσκεται με τις άλλες δύο επιστημονικές κατευθύνσεις, της μουσειολογίας και της μουσειογραφίας. Για αυτόν τον σκοπό παρουσιάζονται τα στοιχεία που συνθέτουν τη φυσιογνωμία της μουσειοπαιδαγωγικής μέσα από τις εξελίξεις στον χώρο των μουσείων και την επίδραση φιλοσοφικών και παιδαγωγικών προσεγγίσεων. Στόχος είναι να αναδείξει τους τρόπους με τους οποίους οι θεωρητικές προσεγγίσεις μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη κατά τον σχεδιασμό εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Με βάση το παραπάνω σκεπτικό, η μελέτη περιγράφει την εμφάνιση και ανάπτυξη της ευρωπαϊκής μουσειοπαιδαγωγικής ως διαδικασίας μετάβασης από το μουσείο-ναό στο μουσείο-χώρο μάθησης και στη συνέχεια παρουσιάζει τις σύγχρονες τάσεις και θεωρίες που διαμορφώνουν νέες προοπτικές για τη λειτουργία του μουσείου ως χώρου εμπειριών, διά βίου μάθησης, ψυχαγωγίας, έμπνευσης και δημιουργίας. Περιγραφές πρακτικών εφαρμογών εξετάζουν συγκεκριμένα ζητήματα σχεδιασμού και υλοποίησης μουσειοπαιδαγωγικών δραστηριοτήτων στην προσπάθεια να διασυνδέσουν τη θεωρία με την πράξη.

Μουσειοπαιδαγωγική : από τη θεωρία στην πράξη / Νίκη Νικονάνου, Αθήνα : Πατάκης, 2010, 258σ. : εικ. ; 22εκ.