Μηνιαία αρχεία: Οκτώβριος 2014
Βρέθηκαν εγγραφές: 5
Γιατί αρρωσταίνουν οι άνθρωποι; Πώς οι σκέψεις και τα συναισθήματα επηρεάζουν την υγεία μας…
Δυο συνομήλικοι άντρες παθαίνουν καρδιακή προσβολή με τις ίδιες ακριβώς επιπτώσεις στην καρδιά τους: γιατί ο ανύπαντρος και καταθλιπτικός άντρας να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να πεθάνει εντός του έτους από τον άλλο που είναι παντρεμένος και δεν πάσχει από κατάθλιψη; Για ποιον λόγο η αρθρίτιδα μιας γυναίκας, που η κατάστασή της είναι σχετικά σταθερή όσο η ζωή της κυλάει ήρεμα, να χειροτερεύει όποτε μαλώνει με το ενήλικο παιδί της; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί οι άνθρωποι αρρωσταίνουν όταν αρρωσταίνουν; Πώς το μυαλό επηρεάζει το σώμα μας; Γιατί η σύγχρονη επιστήμη δείχνει να μην πολυενδιαφέρεται για την ασυνείδητη διαδικασία που μπορεί να προκαλέσει την ασθένεια;
Το βιβλίο αυτό διερευνά τη σχέση ανάμεσα στο μυαλό και το σώμα μας, αντλώντας υλικό από αξιοσημείωτες μελέτες περίπτωσης και πρωτοποριακά ερευνητικά προγράμματα. Μια ανατρεπτική μελέτη που φωτίζει τους λόγους που αρρωσταίνουν οι άνθρωποι.
“Έξυπνο, αστείο, διεισδυτικό, αλλά κυρίως παρηγορητικό.”
Οι μεταμορφώσεις του καραγκιόζη
Οι μεταμορφώσεις του καραγκιόζη μας δίνουν μια πλήρη εικόνα της πολιτιστικής ανταλλαγής μεταξύ του οθωμανικού και του ελληνικού θεάτρου σκιών , πλησιάζοντας το πρωτότυπο υλικό που υιοθέτησε και μετάλλαξε το λαϊκό μας θέατρο…
Η Κατερίνα Μυστακίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στο Α.Π.Θ., στη Σορβόννη και στο New York University, όπου έκανε το διδακτορικό της στη Συγκριτική Φιλολογία και στην Οθωμανική Ιστορία υπό την αιγίδα του Princeton University. Δίδαξε στο City University of New York.
Εργάστηκε για χρόνια ως ανταποκρίτρια στην Τουρκία και στα Βαλκάνια για την τηλεόραση (ΕΡΤ1, ΑΝΤΕΝΝΑ) , το ραδιόφωνο και τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (Ελευθεροτυπία κ.ά). Σήμερα διδάσκει στη Σχολή Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
Ασχολήθηκε με το λαϊκό θέατρο στην Ελλάδα και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Γιώργος Ζαμπέτας : βαθιά στη θάλασσα θα πέσω…
Τι σημαίνει να είσαι παιδί και να μεγαλώνεις δίπλα σ’ έναν δημιουργό, την ώρα που εκείνος διαμορφώνει το έργο που εντέλει φτάνει να αποτελεί ιστορία του ελληνικού τραγουδιού;Πώς βλέπει κανείς τον κόσμο του τραγουδιού, μεγαλώνοντας μέσα σ’ αυτόν, χωρίς να “ανήκει” σ’ αυτόν; Τι σημαίνει για τη ζωή του μια τέτοια εμπειρία;Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε το 1925 και μεγάλωσε στην Ελλάδα του Αιγάλεω, της Κατοχής και του Εμφυλίου. Η διαδρομή του στο τραγούδι, κράτησε κοντά 40 χρόνια. Σχεδόν παράλληλα με τα πρώτα τραγούδια του, γεννήθηκε η κόρη του Κατερίνα. Είκοσι χρόνια μετά τη φυσική απουσία εκείνου -κι ενώ τα τραγούδια του περπατούν επάξια μόνα τους και φαίνεται να κερδίζουν στον χρόνο- εκείνη μπήκε στη διαδικασία να ψάξει μέσα της, να αναλογιστεί όσα έζησε… Βλέποντας σαν “ψυχογράφημα” την ανασύσταση των εμπειριών της. Έτσι ξεκίνησαν όλα…Ύστερα από τρία χρόνια, με τη βοήθεια του Γιώργου Π. Τσάμπρα, προέκυψε ένα “χρονικό”…Αλλού προηγείται η καθημερινότητα, η οικογένεια…Αλλού κερδίζει το τραγούδι και οι άνθρωποί του…Και τα δύο είναι η ζωή του Ζαμπέτα, είναι η ζωή δίπλα στον Ζαμπέτα… Μπορεί να γελά και να αυτοσαρκάζεται ως “αράπης… μπλακ” καθώς “η βρόχα έπεφτε… στρέιτ θρου”, αλλά παρατηρεί και μελαγχολικά “δειλινά”, αναπολεί περασμένα “ξημερώματα” ή τραγουδάει:Βαθιά στη θάλασσα θα πέσω / Να με σκεπάσει το νερόΤη δύστυχη ζωή που κάνω / Να την αντέξω δεν μπορώ.Αυτούς τους στίχους, έκανε τραγούδι ο Ζαμπέτας νέος… Βρέθηκε να τους τραγουδά κουρασμένος, λίγο πριν το τέλος, περιμένοντας ένα τηλεοπτικό συνεργείο, για να “πληρώσει” το “τίμημα” του “μύθου” του…
Γυναικών μικρές και πολύ μικρές ιστορίες
[…] Κοιτάζει τα χέρια της σαν να τα βλέπει πρώτη φορά. Ξένα της φαίνονται, καθώς κάθονται άνεργα πάνω στη μαύρη ποδιά της, σαν προσφυγάκια. Έτσι της έρχεται να τα χαϊδέψει.Τόσα χρόνια δεν γύρισε να τα κοιτάξει και τώρα δεν μπορεί να πάρει τα μάτια της από πάνω τους. Κι όταν δεν τα κοιτάει ή κάνει πως δεν τα κοιτάει, την κοιτάνε αυτά.Άνεργα χέρια, τι περιμένεις, αφού δεν έχουν δουλειά κάθονται και κοιτάνε. Δεν είναι που κοιτάνε, άσ’ τα να κοιτάνε, είναι που κοιτάνε σαν να θέλουνε κάτι.Ξέρει τι θέλουν: να τα χαϊδέψει.Δεν θα τους κάνει τη χάρη. Ντρέπεται, γριά γυναίκα, να χαϊδεύεται στα καλά καθούμενα. […]Σ’ αυτό το βιβλίο ο Μιχάλης Γκανάς ενδύεται τη στολή και τη μάσκα του και βυθίζεται αύτανδρος στη θάλασσα μιας ακαθόριστης -μα επιμόνως υπαρκτής-, χώρας. Είναι μία χώρα μυστική, όπου γυναίκες υφαίνουν τα σύνορά της με τα λεπτά νήματα της αγάπης, η χώρα που αθέατες στοιχειώνουν, κυβερνούν ή γκρεμίζουν: Γυναίκες σε cafe, στον απέναντι δρόμο, μπροστά σε έναν υπολογιστή, στη βρεγμένη θάλασσα της μνήμης, Αιγοκερίνες, γυναίκες με τ’ όνομα Κυμοθόη, γυναίκες στο τηλέφωνο, μα πάντα γυναίκες, μέσα στη μοναξιά και τον έρωτα, την απόγνωση και τη χαρά τους.
Γυναικών μικρές και πολύ μικρές ιστορίες / Μιχάλης Γκανάς. Αθήνα : Μελάνι, 2010. 97σ. ; 21εκ.
Γιατί δημοκρατία;
Ποιους κινδύνους για τη δημοκρατία συνιστά η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Αυτή η αγωνία διακατέχει όσους και όσες θεωρούν τη δημοκρατία ως μία από τις βασικές αξίες που οφείλουν να υπερασπιστούν, ακόμη κι αν έχουν επιφυλάξεις ή ασκούν κριτική στη συγκεκριμένη μορφή με την οποία πραγματώθηκε η δημοκρατία στην πατρίδα μας μετά το 1974.Η κρίση έθεσε το πρόβλημα της οικονομικής βιωσιμότητας της δημοκρατίας. Πώς μια κοινωνία μπορεί να αυτοκυβερνηθεί δημοκρατικά αν δεν είναι βιώσιμη οικονομικά; Και αν η κρίση που ζούμε δεν είναι παροδική αλλά αφορά μείζονες ανατροπές, ποια θέση έχει η δημοκρατία; Η διεύρυνση της ανισοκατανομής του πλούτου αποσυνθέτει όχι μόνο την έννοια του δήμου, αλλά και τη φαντασιακή του προβολή στη δημοκρατία. Πώς μπορούμε να σκεφτούμε τη δημοκρατία όταν οι άνθρωποι αισθάνονται απογοήτευση από τους θεσμούς της, όταν η ίδια δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της, γιατί το έχει ήδη υποθηκεύσει; Η σύγχρονη δημοκρατία πρέπει να γίνεται κατανοητή στο πλαίσιο της διεθνούς διακυβέρνησης που είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των δημοκρατιών, των διεθνών οργανισμών και των αγορών. Η αποδυνάμωση του αντιπροσωπευτικού συστήματος καταλήγει στην εμφάνιση μη πολιτικών ή αντιπολιτικών κινήσεων και κινημάτων, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στο κοινωνικό σώμα, από τις εξεγερμένες ελίτ έως τους εξεγερμένους υποπρολεταρίους. Η κρίση πλήττοντας και ακυρώνοντας τα κοινωνικά δικαιώματα, πλήττει την ίδια την ιδιότητα του πολίτη. Επομένως για ποιο είδος δημοκρατίας μπορούμε να μιλήσουμε;Ωστόσο, η συζήτηση για τη δημοκρατία είναι, και πρέπει να κατανοηθεί ως συζήτηση για την έξοδο, για την επαύριον της κρίσης. Και αν αυτή η έξοδος δεν θα είναι επάνοδος στις παλιές ξένοιαστες μέρες, χρειάζεται να σκεφτούμε την αναθέσμιση της δημοκρατίας, ώστε να αντέξει στις υψηλές θερμοκρασίες που προκαλεί και θα προκαλέσει στο κοινωνικό σώμα η κρίση”.
Γιατί δημοκρατία; / John Keane. Αθήνα : Νεφέλη , 2012. 118σ. ; 20εκ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ
Ενημέρωση γονέων και μαθητών Α΄ και Β΄ τάξης Λυκείου
για την οργάνωση και το πρόγραμμα σπουδών του Νέου Λυκείου
Τη σχολική χρονιά 2013 – 2014 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το «Νέο Λύκειο» στους μαθητές της Α΄ τάξης του Λυκείου. Ο νέος θεσμός έγινε αιτία πολλών συζητήσεων και απασχόλησε την εκπαιδευτική κοινότητα (διοίκηση, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές).
Το Παράρτημα Ημαθίας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και το ΚΕΣΥΠ Βέροιας, θέλοντας να ενημερώσουν τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους για τις αλλαγές που φέρνει ο νέος θεσμός, διοργανώνουν ενημερωτική ημερίδα με θέμα το Νέο Λύκειο.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 10:30 π.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας.
Εισηγητές της ημερίδας από τις 10:30 μέχρι τις 12:00 είναι:
- από το ΚΕΣΥΠ Βέροιας: ο Κώστας Παραστατίδης για το Γενικό Λύκειο και τις διεξόδους του και η Κυριακή Παντελίδου για την Τεχνική Εκπαίδευση.
- η Ειρήνη Αναγνώστου, σχολική ψυχολόγος και αναπληρώτρια προϊσταμένη του ΚΕΔΔΥ Ημαθίας, η οποία θα μιλήσει για το άγχος των μαθητών στην περίοδο των εξετάσεων και τους τρόπους αντιμετώπισής του.
Μετά το τέλος των εισηγήσεων θα ακολουθήσει συζήτηση.