Μηνιαία αρχεία: Μάιος 2015

Βρέθηκαν εγγραφές: 5

Πρόσωπον προς πρόσωπον

b186547

 

 

 

Τι εννοούμε όταν λέμε πρόσωπο; Βεβαίως το υποκείμενο των σκοπών, των επιθυμιών, τω αντιπαθειών κ.ο.κ. Και προφανώς ακόμα κάτι επιπλέον, αφού πολλά ζώα μπορούν να περιγραφούν παρομοίως, αλλά δεν τα θεωρούμε πρόσωπα… για να έιναι κάποιος πρόσωπο με την πλήρη έννοια της λέξεως, πρέπει να είναι υποκείμενο με αίσθηση εαυτού ως υποκειμένου, ένα όν το οποίο ως εκ τούτου σχεδιάζει την ζωή του και πιστεύει σε αξίες ανάλογα με τις οποίες τα διαφορετικά σχέδιά του μοιάζουν χειρότερα ή καλύτερα, κάποιος ο οποίος μπορεί να διαλέγει ανάμεσά τους…

Μια σύγχρονη συζήτηση-κατάθεση στο περί προσώπου διαχρονικό μας πρόβλημα.

Πρόσωπον προς πρόσωπον : πρόταση εξόδου από την κρίση της Νεωτερικότητας / επιμέλεια Δημήτρης Γερούκαλης…[κ.α.].Αθήνα : Αρμός, 2013 .320σ. ; 21εκ.

Επος και δράμα

b195494

 

Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης, μεταφραστής και μελετητής της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, αλλά και του Αίαντα ή του Οιδίποδα επί Κολωνώ, συγκεντρώνει στον τόμο αυτό δοκίμιά του από το 1995 μέχρι σήμερα, μεγάλης διαύγειας και ώριμης σκέψης. Είναι κείμενα που γράφτηκαν καταρχήν για να ακουστούν. Χωρίζονται σε δύο ενότητες: α) “Από την Ιλιάδα στην Οδύσσεια” και β) “Από το έπος στο δράμα”. Πρόκειται για τα γραπτά ενός μελετητή και διανοητή στην καλύτερη και ωριμότερη στιγμή του, όπου με μεγάλη ελευθερία και τόλμη διαλέγει μοτίβα από τα ομηρικά έπη και την τραγωδία: η γενεαλογία του κακού στην Ιλιάδα η μνήμη και η λήθη ως η μηχανή της ποίησης· ο φόνος και η ικεσία· το “σκάνδαλο” του αφανισμού των εταίρων του Οδυσσέα· οι τόποι και τρόποι του νόστου· η Ελένη και η Κλυταιμνήστρα – δυο ομηρικές γυναίκες στο αρχαίο δράμα· ο Οδυσσεύς και ο Οιδίπους – δυο παράξενοι ξένοι· ο Οιδίπους επί Κολωνώ – μια αινιγματική τραγωδία με το πάθος, τον καθαρμό και την εξιλέωση. Ανάμεσα στις γραμμές ο αναγνώστης θα διακρίνει και αυτοβιογραφικές ταυτίσεις του συγγραφέα. “Όπου η λέξη ‘τέλος’ σημαδεύεται τώρα πια με εναλλακτικές σημασίες, πλησιάζοντας σ’ αυτό που οι γραμματικοί ονόμασαν ‘έξοδο’, για να δηλώσουν την εκπνοή ενός δράματος, τραγωδίας και κωμωδίας”.
Ο Δ.Ν. Μαρωνίτης προσφέρει ένα βιβλίο χωρίς υποσημειώσεις και παραπομπές, ένα βιβλίο “ασημείωτο”, όπου όλα όσα έχει να πει έχουν χωνευτεί σε ένα λόγο καθαρό και βαθύ. Όπως καταλήγει στον Πρόλογό του: “Η διάταξη των κειμένων στο εσωτερικό των δύο μερών έχει φαντάζομαι κάποια λογική, δεν είναι όμως υποχρεωτική για τον αναγνώστη, που δικαιούται να διαλέξει τη σειρά που του πηγαίνει περισσότερο, ανάλογα κάθε φορά με τον τίτλο, που υπολογίζει και στα υπονοούμενά του. Περί αυτού πρόκειται”.

 

Έπος και δράμα : από το χθες στο αύριο / Δ. Ν. Μαρωνίτης.Αθήνα : Άγρα, 2014.186σ. ; 21εκ.

Οι μεγαλύτερες καταστροφές της ιστορίας : οι αιτίες και οι συνέπειές τους

b193380Μια πλούσια εικονογραφημένη έκδοση, εξ ολοκλήρου έγχρωμη, με άφθονες φωτογραφίες και χάρτες που ζωντανεύουν τα κεφάλαια! Ετοιμαστείτε για μια απολαυστική αναγνωστική εμπειρία…

Ξεκινώντας 65 εκατομμύρια χρόνια πριν, με τον σχεδόν ολοκληρωτικό αφανισμό της ζωής στο όριο μεταξύ Κρητιδικής και Παλαιογενούς περιόδου, ο Έρικ Τσαλίν παρουσιάζει τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχουν συμβεί σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης Ιστορίας. Κάποιες οφείλονταν σε φυσικά αίτια, άλλες σε συνδυασμό φυσικών και ανθρωπογενών επιδράσεων -όπως ο μεγάλος λιμός τής Ιρλανδίας- ενώ υπήρξαν και γεγονότα που οφείλονταν αποκλειστικά σε ανθρώπινες ενέργειες, όπως η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στους δίδυμους πύργους.

Τα κεφάλαια του βιβλίου είναι οργανωμένα χρονολογικά και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, συγκλονιστικά θέματα σαν τα παρακάτω:

– Ο αφανισμός των δεινοσαύρων
– Η καταστροφική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας
– Ο αφανισμός των Μάγια
– Ο Μαύρος Θάνατος στη μεσαιωνική Ευρώπη
– Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης
– Η γενοκτονία των Αρμενίων
– Η άνοδος του Φασισμού
– Η ντροπή της Ιαπωνίας: βιασμοί και δολοφονίες αμάχων στη Ναντσίνγκ
– Το παγκόσμιο ξέσπασμα του AIDS
– Η πτώχευση της Lehman Brothers
– Ο σεισμός και το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα

 

 Οι μεγαλύτερες καταστροφές της ιστορίας : οι αιτίες και οι συνέπειές τους / Eric Chaline.Αθήνα : Κλειδάριθμος, 2014.256σ. : εικ. ; 23εκ.

Μέσα στο νηπιαγωγείο

b196710Πώς συγκροτείται η καθημερινή πραγματικότητα στο νηπιαγωγείο; Πώς δομικοί και οργανωτικοί παράγοντες επηρεάζουν τη συγκρότησή της; Πώς τα παιδιά και οι νηπιαγωγοί τη διαπραγματεύονται και την ανασυγκροτούν; Πώς εμπλέκονται σ’ αυτήν την ανασυγκρότηση οι απαιτήσεις του θεσμού του νηπιαγωγείου και τα ενδιαφέροντα των παιδιών; Πώς διαπλέκονται εντέλει η σχολική κουλτούρα και η κουλτούρα των ομηλίκων; Το βιβλίο Μέσα στο Νηπιαγωγείο απαντά στα παραπάνω ερωτήματα, αξιοποιώντας θεωρητικά και μεθοδολογικά εργαλεία από την Κοινωνική και Ανθρωπολογική θεωρία, την Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης και την Κοινωνιολογία της Παιδικής Ηλικίας. Συγχρόνως, αποτελεί μια θεωρητική και ερευνητική πρόταση για τη μελέτη της καθημερινής πραγματικότητας στο νηπιαγωγείο.
Το βιβλίο Μέσα στο Νηπιαγωγείο απευθύνεται στους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν, να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν τις διαδικασίες συγκρότησης της καθημερινής πραγματικότητας στο νηπιαγωγείο. Επίσης, στους μελλοντικούς ερευνητές που ενδιαφέρονται να τη διερευνήσουν. Απευθύνεται στους/στις νηπιαγωγούς που θέλουν ν’ αποκτήσουν επίγνωση των πρακτικών τους και να αναστοχαστούν πάνω στη συγκρότηση της καθημερινής σχολικής πρακτικής, στην οποία μετέχουν. Απευθύνεται, τέλος, σε όσους και όσες θέλουν να γνωρίσουν τι συμβαίνει μέσα στο νηπιαγωγείο.

 

Μέσα στο νηπιαγωγείο : διαδικασίες και πρακτικές συγκρότησης της καθημερινής πραγματικότητας / Μένη Τσίγκρα.Αθήνα : Λεξίτυπον, 2015 .189σ. ; 24εκ.

 

Ο δάσκαλος αγαπούσε το βωβό σινεμά

b197667

 

 

Ποιος πρωταγωνιστεί στις πενήντα μικρές ιστορίες του βιβλίου; Ο δάσκαλος που τις είδε και τις έζησε στην κανονική ζωή ή οι μαθητές του που καλούνται να τις φανταστούν και να τις παίξουν με το σώμα και την ψυχή τους; Η βασική αρχή της διδασκαλίας του ήταν “παίξ’ το για να το μάθεις, ζωντάνεψέ το”. Παρά την πολύχρονη εμπειρία του όμως, παρά τα καλά αποτελέσματα της διδασκαλίας του, είχε πάντα τις αμφιβολίες του. “Πόσο διδάσκεται η τέχνη και με ποιο τρόπο; Μήπως είναι η μέθοδός μου μια προσωπική εμμονή, ένα παιχνίδι ιδιοτελούς αυτοεπιβεβαίωσης; Μήπως κάποιοι τουλάχιστον από τους μαθητές μου θα τα κατάφερναν καλύτερα με άλλη μέθοδο, άλλους δασκάλους, πορευόμενοι σε άλλους δρόμους διδασκαλίας που εγώ αγνοώ;”

Καθώς περνούσε με το μικρό αυτοκινητάκι του από την πήχτρα της Πανεπιστημίου για να πάει στη σχολή, γνώριζε πως έπρεπε να ξεχάσει τις αμφιβολίες του, για να μπορέσει να μπει στην τάξη και να διδάξει. Γι’ αυτό, όταν έφτανε στην Ομόνοια φώναζε δυνατά “διδάσκω σημαίνει παίρνω την ευθύνη”.

 

Ο δάσκαλος που αγαπούσε το βωβό σινεμά / Λάκης Παπαστάθης.Αθήνα : Πόλις, 2014.153σ. ; 21εκ.  

Page 1 of 612345»...Last »
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας