Search by tag «Βέροια»

Βρέθηκαν εγγραφές: 1525

Βιβλιοπαρουσίαση : Το Μετέωρο Βήμα της Μακεδονίας, 1870-1945

2 Απριλίου 2013 Τα νέα μας

Η Εταιρεία Μελετών Ιστορίας και Πολιτισμού Ν. Ημαθίας σε συνεργασία με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας παρουσιάζουν το βιβλίο του Γιάννη Αναγνώστου “Το Μετέωρο Βήμα της Μακεδονίας, 1870-1945”.
Η βιβλιοπαρουσίαση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 3 Απριλίου 2013, ώρα 18:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας (Έλλης 8-2ος όροφος).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Γιώργος Νικολάου-Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Αντωνία Χαρίση-Δρ. Ιστορίας της Εκπαίδευσης-Διευθύντρια 9ου Δημ. Σχολείου Νάουσας.
Ανάγνωση κειμένων από το έργο του συγγραφέα από την υπ. Δρ. Παν. Δυτικής Μακεδονίας Αναστασία Ταναμπάση.
Την εκδήλωση συντονίζει ο Πρόεδρος της Ε.Μ.Ι.Π.Η. Δρ. Εμμανουήλ Ξυνάδας.
Η παρουσία σας θα αποτελέσει ιδιαίτερη τιμή για όλους μας.

2 Απριλίου – Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού βιβλίου

2 Απριλίου 2013 Τα νέα μας

Το μήνυμα του 2013

Διαβάζουμε, εγώ κι εσύ.
Τα γράμματα γίνονται λέξεις
κι οι λέξεις έπειτα, όλες μαζί,
γίνονται βιβλία να διαλέξεις.
Άκου πώς ψιθυρίζουν!
Ποτάμια στις σελίδες κελαρύζουν,
αρκούδες τραγουδούν,
όταν το φεγγάρι αντικρίζουν.
Μπαίνουμε σε κάστρα φοβερά.
Δέντρα σκαρφαλώνουν ως τα σύννεφα.
Γενναία κορίτσια πετούν θαρρετά,
αγόρια ψαρεύουν άστρα λαμπερά.
Εσύ κι εγώ διαβάζουμε μαζί,
«βιβλιοχαρά» σ’ όλη τη γη.

Συγγραφέας: Pat Mora
Μετάφραση: Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

 

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966. Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Το μήνυμα του 2013 έγραψε η πολυβραβευμένη συγγραφέας Pat Mora, που γεννήθηκε στο El Paso του Τέξας και έχει γράψει πολλά βιβλία για παιδιά, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ισπανικά.

Την αφίσα του 2013 φιλοτέχνησε ο διάσημος Αμερικανός αφηγητής, συγγραφέας, ποιητής, μουσικός και εικονογράφος, αφροαμερικανικής καταγωγής, Ashley Bryan , ο οποίος έχει τιμηθεί με πολλά και σημαντικότατα τοπικά και διεθνή βραβεία.

Η ημέρα αυτή δίνει μια ωραία αφορμή για δράσεις σχετικές με το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία, όχι μόνο στις σχολικές ομάδες που πραγματοποιούν προγράμματα για τη λογοτεχνία και τη φιλαναγνωσία, αλλά σε όλους τους μαθητές όλων των σχολείων μας.

Πρωταπριλιά 2013 με αστείο της Google στη Βιβλιοθήκη

Έναν ιδιαίτερο τρόπο επέλεξε σήμερα η Google για να γιορτάσει την μέρα της πρωταπριλιάς.  Σήμερα λοιπόν άρχισε η προώθηση της υπηρεσίας Google Nose (Μύτη Google) BETA όπου θα μπορείτε να κάνετε αναζήτηση μυρωδιών το οποίο είναι ένα αστείο που απευθύνεται σε όλους του χρήστες.  Για την υπηρεσία αυτή μάλιστα έχουν ετοιμάσει και ένα Video προώθησης.

 

Εκτός όμως από το Google Nose η Google είχε και για εμάς ακόμη μια έκπληξη.   Σήμερα το πρωί βλέποντας τα στατιστικά χρήσης της νέας ιστοσελίδας από την υπηρεσία Google Analytics παρατηρήσαμε πως έχουμε ταυτόχρονα 41 επισκέψεις από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.  Το  αστείο επίσης ήταν το ότι κάθε δευτερόλεπτο άλλαζε η τοποθεσία της επίσκεψης στον χάρτη. Αν και σήμερα ξεκινούν οι εγγραφές για τις δραστηριότητες του Απριλίου, σίγουρα δεν ήταν γι’ αυτό τον λόγο.  Άμεσα καταλάβαμε πως πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο.


Πρωταπριλιάτιο αστείο της Google στη Βιβλιοθήκη ( και όχι μόνο )

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγιστοποίηση.

Καλό μήνα σε όλους και φυσικά καλή πρωταπριλιά .
 Προσοχή σε ότι ακούτε και βλέπετε σήμερα!!!

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

27 Μαρτίου 2013 Από τη συλλογή μας

Άλλη μια παγκόσμια ημέρα, η οποία ξεχωρίζει για τον τρόπο με τον οποίο οργανώνεται ο εορτασμός της. Ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου (Δ.Ι.Θ.).  Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Δ.Ι.Θ. επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου από μια χώρα-μέλος του για να γράψει μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα και μεταδίδεται από τα Μ.Μ.Ε σε όλον τον κόσμο. Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου έχουν γράψει μεταξύ άλλων οι: Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, Αουγκούστο Μποάλ, Τζούντι Ντεντς, Τζον Μάλκοβιτς κ.ά.
Φέτος το μήνυμα έγραψε ο Ιταλός κωμικός, συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης, συνθέτης και βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας Ντάριο Φο.
Το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας Θεάτρου διαβάζεται σε κάθε θέατρο πριν από την παράσταση της 27ης Μαρτίου.(διαβάστε το μήνυμα του Ντάριο Φο από την όμορφη σελίδα του Ελληνικού Κέντρου του Δ.Ι.Θ.).

Η παγκόσμια ημέρα θεάτρου εορτάζεται και στην Βέροια με την Εβδομάδα Θεάτρου που “τρέχει” στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών από τις 25 εως τις 31 Μαρτίου με πλούσιο και πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα.

Θα σας προτείνουμε από τα ράφια της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέροιας τα βιβλία 3 ανθρώπων που αγάπησαν το θέατρο και δημιούργησαν μέσα σε αυτό την δική τους πορεία. Είναι απλώς ενδεικτικοί τίτλοι και για λόγους συντομίας δεν μπορούμε να περιλάβουμε και αντίστοιχα βιβλία των Αλέξη Μινωτή, Άννας Συνοδινού, Καρόλου Κουν, Σωτήρη Σπαθάρη, Κώστα Καζάκου κ.α.

Παραμύθια πέραν της όψεως / Διονύσης Φωτόπουλος, Αθήνα : Καστανιώτης, 1990, 282σ. ; 21εκ.

Μέσα στα τελευταία 15 χρόνια, συγκεντρώθηκε μια σειρά από μαγνητοφωνημένες συζητήσεις, άλλες που ξεκίναγαν τυχαία και άλλες που προκαλούνταν επί τούτου, για να γίνουν κάποια στιγμή βιβλία χωρίς αρχή και τέλος, έτσι, σαν κατάθεση μιας εποχής που χάνεται. Προσπάθησα να διατηρήσω, μέσα απ’ αυτές τις μικρές ιστορίες, αυτά τα θραύσματα μνήμης, όσο μπορεί κανείς, ένα ελάχιστο κλίμα από την γοητεία της αφήγησης, πράγμα απίθανα δύσκολο, χωρίς την χάρη, την μορφή και την φωνή αυτών των μοναδικών όντων. Προσπάθησα να αφαιρέσω από τις αφηγήσεις τα περιττά, αλλά να μη διορθώσω την σύνταξη και τις ατέλειες του προφορικού λόγου που η ανέμελη συζήτηση προκαλούσε. Δεν άλλαξα ακόμη και τις δύο συζητήσεις στον ενικό, παρ’ όλο που είναι κάτι που απεχθάνομαι. Μερικές φορές, οι ομιλητές επαναλαμβάνουν εικόνες και περιστατικά· ακόμα και αυτές τις επαναλήψεις δεν θέλησα να τις αφαιρέσω, αφού η μία συζήτηση απ’ την άλλη απείχαν σε χρόνο και η ίδια εικόνα στην ροή της κάθε διήγησης, έπαιρνε άλλο χρώμα. Το βιβλίο ανήκει σ’ αυτούς που ξεκίνησαν το όνειρο, σ’ αυτούς που χωρίς συνδικαλισμούς και κοινοτυπίες μας παρέσυραν κατά καιρούς να αφεθούμε στην μαγεία του θεάτρου. Μακάρι να υπάρχουν πάντα…

Δ. Φωτόπουλος

Από σκηνής και από πλατείας / Ιάκωβος Καμπανέλλης, Αθήνα : Καστανιώτης, 1990, 206σ. ; 21εκ.

Από τη ζωή του Οιδίποδα ο Σοφοκλής παίρνει και φέρνει στη σκηνή την ημέρα κρίσεως του ήρωά του.

Τις ημέρες κρίσεως του Άμλετ μας φανερώνει κι ο Σαίξπηρ και το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα και σημαντικά θεατρικά έργα, αρχαία, παλιά και σύγχρονα.

Αυτές οι ημέρες κρίσεως των θεατρικών προσώπων εμένα μου θυμίζουν το «εν ημέρα κρίσεως» της χριστιανικής θρησκείας μας. Αυτήν την ημέρα που ονομάζεται και «δευτέρα παρουσία». Γιατί όμως «δευτέρα παρουσία»; Αν η πρώτη είναι η εδώ στη γη, στη ζωή, και η «δευτέρα» στον άλλο κόσμο, η μετά θάνατον, τότε αυτή η δεύτερη είναι μια αναπαραγωγή, μια αναπαράσταση για να κριθεί ο παρουσιαζόμενος και να πάει στην κόλαση ή στον παράδεισο.

Μπορεί να μοιάζει παιδικά αφελής αυτή η σκέψη, αλλά τη βρίσκω ερεθιστική. Και μου αρέσει να πιστεύω ότι αυτό το πανάρχαιο επινόημα για μετά θάνατον ζωή διαχωρισμένη σε κόλαση και σε παράδεισο, συνέπεια τραγικής ανάγκης του ανθρώπου να θέλει μια μεταφυσική συνέχειά του, είναι και η πρώτη μορφή θεάτρου και ίσως και η μήτρα του. Και η σκηνή του θεάτρου, με όσα αναπαρασταίνονται εκεί, δεν είναι «άλλος κόσμος» και «άλλη ζωή»; Δεν είναι μια μεταπραγματική παρουσία και κρίση; Δεν είναι μια μορφή κόλασης και παραδείσου επί γης, μεταφερμένων απ’ τα θεολογικά στα κοινωνικά μας μέτρα; Δηλώνω αδυναμία να πάω αυτόν τον συλλογισμό πιο πέρα. Αλλά έστω κι ως εδώ, μου φτάνει για να νιώθω τι υπέροχο και τρομερό παιχνίδι δόθηκε σε μας τους ανθρώπους του θεάτρου για να παίζουμε.

Θέατρο . μοναξιά, δεξιοτεχνία, εξέγερση / Eugenio Barba, Αθήνα : KOAN, 2001, 397σ. : εικ. ; 21εκ.

… Δεν πρέπει κανείς να ρωτά τι σημαίνει θέατρο… Πρέπει να ρωτά τι σημαίνει θέατρο για μένα…
… Μεγάλωσα στη Νότια Ιταλία. Ενηλικιώθηκα στη Νορβηγία ως μετανάστης. Η θεατρική μου διαμόρφωση έλαβε χώρα στην Πολωνία. Το θέατρο που έχω ιδρύσει είναι δανέζικο. Αλλά μέσα στις ομάδες της Λατινικής Αμερικής αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου…
…Πιστεύω ότι συνεχίζω να κάνω θέατρο μετά τριάντα χρόνια επειδή τα πόδια μου και τα πόδια των ηθοποιών μου δεν είναι κουρασμένα. Μας ωθούν προς το σημείο εκείνο που δεν μπορούμε να φθάσουμε…
…Συνεχίζω να κάνω θέατρο επειδή μπορώ να απευθύνομαι σε θεατές που θέλουν να βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι το οποίο αφήνει, μυστικά, ίχνη σ’ εκείνο το μέρος του εαυτού τους που ζει σε εξορία…

(Εουτζένιο Μπάρμπα)

Ελληνικά μιούζικαλ

15 Μαρτίου 2013 Από τη συλλογή μας

Τραγούδι, χορός, ερωτισμός, κιτς και χρώματα, χρώματα, χρώματα. Θα μπορούσε να είναι και μια περιγραφή της αποκριάς, αλλά μιλάμε για τα ελληνικά μιούζικαλ της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Πραγματικά ότι κοντινότερο έφτιαξε ο νεοελληνικός πολιτισμός στο βραζιλιάνικο καρναβάλι. Έστω και στο σπίτι, έστω και μόνοι κάντε μια προσπάθεια να ταξιδέψετε τον νου έξω από την μάχη την καθημερινή, έξω από την βία της εποχής μας. Καλή αποκριά.

Τα μιούζικαλ του ελληνικού κινηματογράφου/ Μάκης Δελαπόρτας, Αθήνα : Ορφέας, 2004, 254σ. : εικ. ; 30εκ.

Γιώργος Μουζάκης : βίρα της άγκυρες : η ζωή και το έργο του κορυφαίου μουσικού της επιθεώρησης / επιμέλεια Ιάσων Τριανταφυλλίδης, Αθήνα : Αγκυρα, 2002, 175σ. : εικ. ; 26εκ.

… Ο Γιώργος Μουζάκης έκανε τη “δουλειά” του -όπως οι περισσότεροι απ’ τους ανθρώπους του θεάματος τότε…- με ευσυνειδησία, κέφι και ταλέντο. Την έκανε όσο καλύτερα μπορούσε, γι’ αυτό και η “δουλειά” του, έγινε τέχνη και πέρασε στην ιστορία. Οι περισσότεροι σήμερα, είτε ξεκινούν να κάνουν “τέχνη” -οπότε ούτε τη δουλειά τους δεν κάνουν καλά- είτε κοιτούν να εξαπατήσουν τον κόσμο, με τη χυδαιότητά τους… Ο Μουζάκης αγωνίστηκε και έφτιαξε τον δικό του μύθο και τον δικό του θρόνο. Ένα θρόνο, τριγυρισμένο από ωραία κορίτσια, φτερά, σκάλες, μπαλέτα, φώτα, γοητεία, σε μια μεγάλη σκηνή, στα αστέρια και στην καρδιά μας… (Ιάσων Τριανταφυλλίδης)

Ο Κ. Μπακιρτζής σε ανοιχτή συζήτηση στις 13/2: “Έρωτας στην εφηβεία”

Διαβάζουμε από το πρόγραμμα Φεβρουαρίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέροιας:

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου, 5.00 – 8.00 το απόγευμα
“Έρωτας στην εφηβεία”. Ανοιχτή συζήτηση για το κοινό και βιωματικές ομάδες…. Με τον Ψυχοπαιδαγωγό και Κλινικό Ψυχολόγο Κώστα Μπακιρζτή και την Κατερίνα Κωνσταντίνου, Εξελικτική-Σχολική Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια NDI “γίγνεσθαι” Κέντρου Στήριξης Οικογένειας & Παιδιού. Για εφήβους και γονείς. Για τις βιωματικές ομάδες απαιτείται Προεγγραφή. Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης.

Ποιός είναι λοιπόν ο κ. Μπακιρτζής και η μέθοδος NDI; Αλιεύουμε από την προσωπική του ιστοσελίδα https://www.kbakirtzis.gr/ :

O Kώστας Μπακιρτζής γεννήθηκε το 1944 στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά Φυσικός (Α.Π.Θ.), έρχεται σε επαφή στη Γαλλία με το πνεύμα του Μάη του ΄68 και αλλάζει προσανατολισμό. Φοιτά στο παιδαγωγικό τμήμα του πειραματικού πανεπιστημίου της Vincennes (Sciences de l`Education, Paris VIII, 1974-1978) και γνωρίζει εκεί το κίνημα του Ανθρώπινου Δυναμικού (W.Reich, J.Moreno, K.Lewin, C. Rogers, F.Perls κ.ά.). Μετά τα βασικά πτυχία (DEUG,Licence) εκπονεί μελέτη για την Maitrise (1977) και προδιδακτορική μελέτη (DEA, 1978) με εποπτεία του M.Lobrot. Παράλληλα αρχίζει ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία σε ραϊχικό κέντρο.

Το 1978 διορίζεται στη Μέση Εκπαίδευση (Λύκειο Αιγινίου Πιερίας), όπου διδάσκει Φυσική-Χημεία μέχρι το Σεπτέμβρη του 1980, ανακαλύπτοντας και εφαρμόζοντας τη βιωματική παιδαγωγική στην πράξη ( Η χαρά της μάθησης, 2008).
Το 1980 παραιτείται από τη Μέση Εκπαίδευση και επιστρέφει στη Γαλλία για να αρχίσει εκπαίδευση εμψυχωτών με τον M.Lobrot και τη N.Simon (διετής) και εκπαίδευση ψυχοθεραπευτών ραϊχικού προσανατολισμού (τετραετής). Την ίδια περίοδο εγγράφεται σε τμήμα ψυχολογίας (Paris VII, 1980-1984) και ειδικεύεται στην κλινική ψυχολογία. Μετά τα βασικά πτυχία (DEUG, Licence) και την Maitrise, παρακολουθεί μεταπτυχιακό τμήμα επαγγελματικής εξειδίκευσης στην κλινική κοινωνική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία και εκπονεί μελέτη με εποπτεία του Max Pagès (DESS, 1984). Eργάζεται παράλληλα σε οργανισμό κοινωνικής ενσωμάτωσης νέων παραπτωματικών κέντρου Παρισίων.
Το 1987 υποστηρίζει διδακτορική διατριβή en Sciences de l`Education, στο πανεπιστήμιο της Vincennes-Paris VIII, με εποπτεία του M.Lobrot και με θέμα Le Sentiment de Liberté.

Το 1987 εγκαθίσταται μόνιμα στην Ελλάδα και εκλέγεται λέκτορας στο τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οργανώνει μαθήματα, εργαστήρια, επιμορφώσεις και σεμινάρια, με βάση τις αρχές της Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικής Εμψύχωσης Ομάδων και της Bιωματικής Παιδαγωγικής (Επικοινωνία και Αγωγή, 2002). Διδάσκει παράλληλα και οργανώνει βιωματικά σεμινάρια στο τμήμα Θεάτρου, στο μεταπτυχιακό τμήμα της Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας των Εξαρτήσεων του Α.Π.Θ. και στο τμήμα Εκπαιδευτικής Πολιτικής του πανεπιστημίου Μακεδονίας. Εμψυχώνει βιωματικά επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης (ψυχοπαιδαγωγικής, συμβουλευτικής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας κ.ά.) σε όλη την Ελλάδα. Η συγγραφική του δραστηριότητα είναι συνεχής. Δημοσίευσε δύο βιβλία και σειρά άρθρων και ανακοινώσεων σε επιστημονικά συνέδρια, σχετικών με την εμψύχωση, τη δυναμική των ομάδων και την ψυχοπαιδαγωγική (βλ. βιβλιογραφία). Συνταξιοδοτήθηκε το 2011, στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.

Aσχολείται με την έρευνα και τις εφαρμογές της Εμψύχωσης στην εκπαίδευση, στην ψυχοθεραπεία, στις προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις. Συνεργάζεται συστηματικά, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, με τον Michel Lobrot, όπως και με συναδέλφους και μαθητές του στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Εχει συμβάλλει αποφασιστικά στην εδραίωση και στην αναγνώριση από τον επιστημονικό κόσμο της Ελλάδας της N.D.I., της Νon-Directivité Intervenante, ή, στα ελληνικά, της Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας.

Η NDI είναι θεωρία κατανόησης των ανθρωπίνων λειτουργιών σε ψυχολογικό, θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο και συγχρόνως μέθοδος διευκόλυνσης της πορείας μάθησης και ανάπτυξης. Πρόκειται για θεωρία που επεξεργάζεται ο Γάλλος καθηγητής ΜichelLobrot από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και την ολοκληρώνει, στις βασικές της αρχές, περί τα τέλη της δεκαετίας του ΄80. Αναφέρεται τόσο σε διεργασίες ζωής, αγωγής και εκπαίδευσης, όσο και σε διεργασίες αντιμετώπισης δυσκολιών και ψυχοθεραπείας. Ουσιαστικά, πρόκειται για φιλοσοφία του ανθρώπου και των σχέσεών του, για αντίληψη και στάση ζωής που βασίζεται στο σεβασμό της αυτονομίας και της ελευθερίας του εαυτού και του άλλου, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, προσωπικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών και ιδιαιτεροτήτων.

O Κώστας Μπακιρτζής είναι ιδρυτικό μέλος των:

  • Fédération Internationale de la Non-Directivité Intervenante (F.I.N.D.I.)
  • Πανελλήνιος Σύλλογος Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας
  • Ινστιτούτο Ερευνας, Εκπαίδευσης και Εφαρμογών της Εμψύχωσης
  • Η NDI στην Ελλάδα

Έχοντας ολοκληρώσει στη Γαλλία την εκπαίδευση στην Παρεμβαίνουσα Μη-Κατευθυντική Εμψύχωση Ομάδων με τον M.Lobrot και τη Ν.Simon, ο Κώστας Μπακιρτζής πρότεινε, το καλοκαίρι του 1983, δύο πενθήμερα σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης στο Μεγάλο Καζαβίτι της Θάσου, με συμμετέχοντες από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να συνεχισθούν οι συναντήσεις και έτσι δημιουργήθηκαν δύο ομάδες, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη που λειτούργησαν για 20 περίπου χρόνια και δημιούργησαν μία σημαντική παράδοση και εμπειρία εφαρμογής της NDI στην Ελλάδα.
Παράλληλα στην Αθήνα δραστηριοποιούνταν η ψυχολόγος Καίτη Κανακάκη που είχε σπουδάσει στο Παρίσι και είχε εκπαιδευθεί από τον M.Lobrot και τη N.Simon. Έτσι, μετά από μερικά χρόνια εφαρμογής στην Ελλάδα, το χειμώνα του 1986, οι Κ.Κανακάκη, Κ.Μπακιρτζής και ο ψυχίατρος Γιώργος Αστρινάκης, διοργανώνουν μια εβδομάδα παρουσίασης του Lobrot στην Αθήνα, με διαλέξεις και εργαστήρια. Στη συνέχεια, διοργανώθηκε σειρά διετών εκπαιδευτικών προγραμμάτων με τους M.Lobrot, N.Simon, K.Kανακάκη και Κ.Μπακιρτζή. Σειρά εκδηλώσεων και παρεμβάσεων διοργανώνονται (ομιλίες, δημοσιεύσεις, ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια, εκπαιδεύσεις, επιμορφώσεις, σεμινάρια, εργαστήρια, ομάδες ψυχοθεραπείας και προσωπικής ανάπτυξης) σε σχολεία, πανεπιστήμια, ψυχιατρικά νοσοκομεία, κέντρα ψυχικής υγείας, κ.ά. σε όλη την Ελλάδα.
Η NDI γίνεται προοδευτικά γνωστή. Μεταφράζονται βιβλία και κείμενα του Lobrot, όπως κυκλοφορούν και κείμενα Ελλήνων συνεργατών του. Πληθώρα εκπαιδευτικών και κλινικών διαφόρων ειδικοτήτων, καλλιτεχνών, εργαζομένων σε διάφορους τομείς σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζουν να εκπαιδεύονται και να συνεργάζονται στα πλαίσια της NDI και να τη χρησιμοποιούν στη δουλειά και στη ζωή τους γενικότερα, με πολύ θετικά αποτελέσματα όπως φαίνεται και από σειρά επιστημονικών ερευνών και αξιολογήσεων που πραγματοποιούνται (βλ. βιβλιογραφία). Κέντρα και ομάδες συνεργατών δημιουργούνται ιδιαίτερα στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και στα Χανιά, προτείνουν δραστηριότητες και διοργανώνουν ομάδες εκπαιδευτικές και θεραπευτικές.
Το 2006 ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το Ινστιτούτο Ερευνας, Εκπαίδευσης και Εφαρμογών της Εμψύχωσης, επιχειρώντας μια καινοτόμο προσπάθεια θεσμικής οργάνωσης, συνεχιζόμενης αυτοεκπαίδευσης, επικοινωνίας βιωματικού χαρακτήρα και προοδευτικά επαγγελματικής δραστηριοποίησης των μελών του.
Το 2008, με πρωτοβουλία της ψυχολόγου Eυδοκίας Στάμου από την Πάτρα, οργανώθηκε στις Σπέτσες διεθνής συνάντηση NDI, συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων. Η συνάντηση από τότε πραγματοποιείται κάθε χρόνο συγκεντρώνοντας γνώριμους της NDI, αλλά και όσων επιθυμούν να την γνωρίσουν.
Στις αρχές του 2011 Ιδρύθηκε Πανελλήνιος Σύλλογος Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας (NDI) με έδρα την Αθήνα.

Τέλος, να προτείνουμε το βιβλίο του Κ. Μπακιρτζή που βρίσκεται στα ράφια της βιβλιοθήκης μας,

Επικοινωνία και αγωγή / Κωνσταντίνος Ν. Μπακιρτζής, Αθήνα : Gutenberg, 2006,

Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η ολιστικού προσανατολισμού σύνθεση δεδομένων και αναλύσεων που προέρχονται από την ιστορία της γενικότερης παιδείας-αγωγής (παλαιά, νέα και σύγχρονη), καθώς και από θεωρίες, έρευνες και παιδαγωγικές εμπειρίες που συνδέονται με το έργο του κάθε παιδαγωγού και εκπαιδευτικού. Σε συνδυασμό με την εκπαιδευτική εμπειρία και πρακτική του συγγραφέα, προέκυψε ο θεωρητικός και μεθοδολογικός άξονας της προβληματικής που αναπτύσσεται συσχετίζοντας το φαινόμενο της επικοινωνίας με τις διεργασίες της αγωγής. Πρόκειται για τη διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου μέσω της εμπειρίας επικοινωνίας με το περιβάλλον. Ως βασικά στοιχεία της διεργασίας συνάντησης και συνάρθρωσης του περιβάλλοντος, ανθρώπινου και φυσικού, με τον εσωτερικό-ψυχικό κόσμο αναγνωρίζονται το συγκινησιακό φαινόμενο και η βιωματική εμπειρία. Μέσω αυτής της συνάντησης γεννιούνται και αναπτύσσονται ο ψυχικός κόσμος, η προσωπικότητα και οι επιθυμίες, τα κίνητρα και τα ενδιαφέροντα, όπως και αποκτώνται οι γνώσεις, οι ικανότητες και οι δεξιότητες σε όλους τούς τομείς των ψυχικών λειτουργιών. Υποστηρίζεται ότι η βίωση των συγκινήσεων βρίσκεται στη βάση των ψυχοσωματικών και ψυχο-κοινωνικών λειτουργιών, καθιστώντας δυνατή τη συνάντηση με το περιβάλλον και την ιδιοποίηση στοιχείων του. Μ’ αυτή την έννοια, το συγκινησιακό βίωμα αναγνωρίζεται ως η κεντρική κοινωνιο-ψυχο-σωματική λειτουργία για την κατανόηση της δημιουργίας και της δυναμικής τόσο του ψυχικού όσο και του κοινωνικού, του ενδοψυχικού και του διαψυχικού, μέσα από τη θεσμίζουσα και συγχρόνως θεσμιζόμενη διαλεκτική τους σχέση ως επι-κοινωνία, δυαδική ενότητα και κοινωνία των ψυχών, ως συνάντηση και, βασικά, ως συν-κίνηση.

2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας