Άμστερνταμ : μουσείο Βαν Γκoγκ

Ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης παρουσιάζεται ενταγμένος στο πλαίσιο της ζωγραφικής κουλτούρας της εποχής του· αυτή είναι η φιλοσοφία του Μουσείου Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ. Εγκαινιάστηκε το 1973 και ύστερα από τις πρόσφατες εργασίες προσφέρει σήμερα στον επισκέπτη έναν μεγαλύτερο και πιο λειτουργικό χώρο, χάρη στην προσθήκη του κτιρίου που σχεδίασε ο Κίσο Κουροκάβα, το οποίο φιλοξενεί τις περιοδικές εκθέσεις. Το ιστορικό Κτίριο Ρίτφελτ στεγάζει, από την άλλη πλευρά, μια μεγάλη συλλογή από πίνακες, σχέδια, στάμπες και επιστολές, αντικείμενα που μας επιτρέπουν να γνωρίσουμε την πυρετώδη καλλιτεχνική πορεία του Βίνσεντ βαν Γκογκ, μια διαδρομή στην οποία τέχνη και ζωή συνδέονται με αξεδιάλυτο τρόπο: από το ξεκίνημά του στην πατρίδα του Ολλανδία έως τη συμβίωση με τον αδελφό του Τεό, από τις παρισινές εμπειρίες έως την παραμονή του στη νότια Γαλλία – κομβική για την εκφραστική του αναζήτηση σχετικά με το χρώμα – και τη θυελλώδη σχέση του με τον Γκογκέν. Το μουσείο προσφέρει μια εξαιρετική επιλογή αριστουργημάτων που κάνουν την επίσκεψη αξέχαστη. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν τα Ηλιοτρόπια, που ο Βαν Γκογκ θεωρούσε ότι αντιπροσωπεύουν τη ζωή και το φως, οι ωραίοι πίνακες με τους δενδρόκηπους και τα φυτά, και τα περίφημα έργα που αφιέρωσε στην αγροτική ζωή. Παρουσιάζονται ακόμα οι τελευταίοι του πίνακες, διαποτισμένοι από βαθιά μελαγχολία, που αντανακλούν τις ταλαιπωρίες τις οποίες υπέστη λόγω της ασθένειάς του.

Άμστερνταμ : μουσείο Βαν Γκογκ. Αθήνα : Πήγασος, 2006. 159σ. : εικ. ; 22εκ. 

Μετανάστευση και κυρίαρχη εθνική κουλτούρα : θρησκεία – πολιτική – πολυπολιτισμικότητα

Ο ιστορικός Ιωάννης Κωτούλας καταγράφει στο βιβλίο του τους μεταναστευτικούς μηχανισμούς και απομυθοποιεί ιδεολογήματα όπως η «πολυπολιτισμικότητα» που ταλαιπωρούν ακόμα την ελληνική κοινωνία, καθώς με την χρήση επιστημονικών εργαλείων καθιστά σαφή τον αριθμό και την ποιότητα των μεταναστών που μπορεί να αντέξει μια κοινωνία όπως η ελληνική.

Μετανάστευση και κυρίαρχη εθνική κουλτούρα : θρησκεία – πολιτική – πολυπολιτισμικότητα.  Αθήνα : Παπαζήση, 2011.  438σ. ; 24εκ.

Το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί ένα ιδιαιτέρως …

Δέκα μύθοι για την ελληνική γλώσσα 6η έκδ.

Δέκα σύγχρονοι ειδικοί, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, γλωσσολόγοι και φιλόλογοι, και ένας λογοτέχνης του 19ου αιώνα εξετάζουν δέκα βασικούς μύθους της φιλολογίας γύρω από τη γλώσσα. Απόψεις που εμφανίζονται σε κάθε εποχή σαν αυταπόδεικτες αλήθειες, ερήμην των γλωσσολογικών ερευνών και κυρίως των γλωσσικών νόμων, απόψεις για τη φθορά και το θάνατο της γλώσσας, για την αγλωσσία των νέων, για τη μοναδικότητα της ελληνικής γλώσσας, για την ανέφικτη διδασκαλία της νεοελληνικής χωρίς καταφυγή στα αρχαία ελληνικά, για τις πλούσιες και τις φτωχές γλώσσες κ.ά. εξετάζονται εδώ μέσα από το πρίσμα της αρμόδιας επιστήμης αλλά και της ιστορικής εμπειρίας. Κείμενα που πρωτοδημοσιεύτηκαν στα Πρόσωπα (αρ. 80, 16.9.2000), το ένθετο σαββατιάτικο περιοδικό των Νέων, μαζί με αποσπάσματα από τη γλωσσολογική μελέτη του Εμμανουήλ Ροΐδη Τα είδωλα, του 1893, επιχειρούν να ανασκευάσουν τους μύθους που αντιστρατεύονται ακριβώς το δυναμισμό της γλώσσας και εμποδίζουν μια ουσιαστική προσέγγιση και καλλιέργειά της.

Δέκα μύθοι για την ελληνική γλώσσα    Γιάννης Η. Χάρης.  6η έκδ.   Αθήνα : Πατάκης,  2006 132σ. ; 21εκ. 

Αόρατος

Νέα Υόρκη, άνοιξη 1967. Ο εικοσάχρονος Άνταμ Γουόκερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και επίδοξος ποιητής, συναντάει τον αινιγματικό γάλλο Ρούντολφ Μπορν και τη λιγομίλητη, γοητευτική σύντροφό του Μαργκό. Πολύ γρήγορα ο Γουόκερ βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα νοσηρό τρίγωνο που οδηγεί σε μια ξαφνική, ανατριχιαστική πράξη βίας, η οποία θα αλλάξει την πορεία της ζωής του. Μια ιστορία αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας και ασίγαστης αναζήτησης της δικαιοσύνης, η οποία εξελίσσεται, τόσο στον χρόνο, από το 1967 στο 2007, όσο και στον χώρο, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι και αποκεί σ’ ένα απομακρυσμένο νησί της Καραϊβικής.Με την απαράμιλλη μαεστρία του στην ψυχογράφηση χαρακτήρων, ο Auster προσφέρει στους αναγνώστες ένα έργο συγκλονιστικής δύναμης το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακά εφευρετικούς αμερικανούς συγγραφείς της εποχής μας.”Ο καλύτερος Auster μέχρι σήμερα”(“The Seattle Times” -Το βιβλίο περιλαμβανόταν στα Καλύτερα Βιβλία του 2009 της εφημερίδας)”Άψογο στιλ, ψυχολογικό βάθος, ανεκτίμητη ιστορία και ένας υποβόσκων τόνος παραβολής. Έργο ενός ανυπέρβλητου μετρ”(“The Sunday Times”)”Συμβαίνει μερικές φορές ένα μυθιστόρημα να είναι τόσο άρτιο που να σου κόβει την ανάσα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία”(“The Boston Globe”)

Αόρατος / Paul Auster.  Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013. 308σ. ; 21εκ.

Νεοελληνική εκπαίδευση : 1821 – 1998 : εξαρτημένη ανάπτυξη 5η έκδ.

Ο συγγραφέας παρουσιάζει και αναλύει κριτικά όλες τις μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις που έγιναν στην ελληνική εκπαίδευση από την απελευθέρωση μέχρι σήμερα. Οι εξελίξεις στον ελληνικό εκπαιδευτικό χώρο παρακολουθούνται σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Τελικά, διατυπώνει και τη δική του πρόταση για το προχώρημα αλλαγών στην εκπαίδευση, που τις θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών.

Νεοελληνική εκπαίδευση : 1821 – 1998 : εξαρτημένη ανάπτυξη / Σήφης Μπουζάκης.   5η έκδ.   Αθήνα : Gutenberg, 2006. 215σ. ; 24εκ. 

Μπουζάκης Σ., Α. Κατσής, Α. Εμβαλωτής, Ι. Καμαριανός, Π. Χαραμής, Μ. Φ..

Νέο γαλλικό θέατρο 2 : Η θύελλα επιμένει Enzo Cormann; Η γαλάζια τίγρις του Ευφράτη / Laurent Gaue; Γκυλιώμ, γλυκιά μου! / Guillaume Gallienne

Έντζο Κορμάν: “Η θύελλα επιμένει”- “Αυτή η κρύα νύχτα θα μας κάνει όλους αλλοπαρμένους και παράφρονες” λέει ο τρελός του βασιλιά Λήρ, ενώ η καταιγίδα λυσσομανά στην άγονη γη, στην τρίτη πράξη της τραγωδίας που ο Σαίξπηρ έγραψε στις αρχές του 17ου αιώνα. Είναι στα τέλη του 20ου αιώνα, στη διάρκεια μιας άλλης κρύας νύχτας, όταν ο νεαρός Αυστριακός σκηνοθέτης Νάταν Γκόλντινγκ προτείνει στον ηλικιωμένο Τέο Στάινερ, μυθική φιγούρα του μεταπολεμικού αυστριακού θεάτρου, να βάλει ένα τέλος στα εικοσιπέντε χρόνια σιωπής και εξορίας, και να παίξει τον βασιλιά Λήρ σε μια βερολινέζικη σκηνή. Γιατί η φιγούρα του έκπτωτου βασιλιά οδηγεί τον παλιό ηθοποιό περισσότερο από μισό αιώνα πίσω, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Τερεζίν; 139.654 Εβραίοι από την Ευρώπη εξορίστηκαν εκεί. Μόλις 17.320 επέζησαν. “Όταν γεννιόμαστε, πλαντάζουμε που ερχόμαστε/ σε τούτη τη μεγάλη των τρελών σκηνή” λέει ο βασιλιάς Λήρ.Γκυγιώμ Γκαλλιέν: “Γκυγιώμ, γλυκιά μου!”!- “Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τη μητέρα μου είναι όταν ήμουν τεσσάρων ή πέντε χρονών. Μας καλούσε για το δείπνο, εμένα και τον αδελφό μου, λέγοντας: ”Γκυγιώμ, γλυκιά μου!” και πριν δυό μέρες, που της μίλησα τελευταία φορά στο τηλέφωνο, κλείνοντας μου είπε: ”Σε φιλώ, αγαπημένη μου””. Με τρόπο αυτοβιογραφικό και ξεκαρδιστικό, ο Γκαλλιέν εκμεταλλεύεται τα παιδικά του χρόνια, τις απογοητεύσεις του, τις προσωπικές του αδυναμίες. Όπως διαφαίνεται από τον τίτλο του έργου, η μητέρα του τον ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αδέλφια του, αναγκαστικά “υποδύεται το κορίτσι”, ακόμη και στον τόνο της φωνής. Ο μονόλογος που απορρέει διερευνά την έννοια του φύλου ως στοιχείου ταυτότητας, με διαβρωτικό χαρακτήρα που ξέρει πως να διεγείρει τη σκέψη γύρω από τραυματικά θέματα.Λωράν Γκωντέ: “Η γαλάζια τίγρις του Ευφράτη”- Ο Αλέξανδρος θα πεθάνει. Αφού νίκησε τον Δαρείο, κατέκτησε τη Βαβυλώνα και τη Σαμαρκάνδη, έχτισε νέες πόλεις και ίδρυσε μια τεράστια αυτοκρατορία, ο πυρετός τον καταβάλλει. Του απομένουν λίγες ώρες ζωή. Δεν φοβάται. Ατενίζει το θάνατο και τον καλεί να πλησιάσει για να του διηγηθεί ο ίδιος τη ζωή του. Ο Αλέξανδρος μιλάει και ο θάνατος ακούει. Τον αφήνει να ξαναζήσει τη μέθη της εποχής του και να ξανανιώσει, για μια τελευταία φορά, την επιθυμία τίποτα να μην αναχαιτίσει την πορεία του. Να φτάσει ακόμα πιο μακριά, σε άγνωστα εδάφη. Την επιθυμία να μείνει για πάντα πιστός σε αυτή την εσωτερική δίψα που τίποτα δεν μπορεί να την κατευνάσει. Έπος, τραγικό ποίημα, απόλυτο θέατρο μέσα από τη γλωσσική τεχνική του, το εξαιρετικό αυτό κείμενο του Γκωντέ θυμίζει αρχαία τραγωδία.

Νέο γαλλικό θέατρο 2 : Η θύελλα επιμένει / Enzo Cormann; Η γαλάζια τίγρις του Ευφράτη / Laurent Gaue; Γκυλιώμ, γλυκιά μου! / Guillaume Gallienne.  Αθήνα : Άγρα, 2013.  206σ. ; 21εκ.