ΤΟ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΤΑΚΟΥΝΙ – ΤΖΑΚ ΛΟΝΤΟΝ

Το “Σιδερένιο τακούνι” είναι το σκληρό όνομα που δίνει ο Τζακ Λόντον στην Πλουτοκρατία. Το βιβλίο του με αυτόν τον τίτλο κυκλοφόρησε το 1907 και μας περιγράφει τον πόλεμο που θα ξεσπάσει μια μέρα -αν οι κακές μοίρες το επιτρέψουν- ανάμεσα στην Πλουτοκρατία και το Λαό. Αλίμονο! Ο Τζακ Λόντον είχε εκείνη την ιδιαίτερη μεγαλοφυΐα που προβλέπει όσα ο όχλος δεν μπορεί να διακρίνει και κατείχε μια ειδική γνώση που του επέτρεπε να προαισθάνεται το μέλλον. Προέβλεψε τα γεγονότα εκείνα που εκτυλίσσονται τώρα μπροστά στα μάτια μας. Το τρομερό δράμα που μας παρουσιάζει τόσο ζωντανά το “Σιδερένιο Τακούνι” δεν ξέσπασε ακόμα και δεν ξέρουμε πότε θα εκπληρωθεί η φοβερή προφητεία του Αμερικανού μαρξιστή.
(Ανατόλ Φρανς)

Τίποτα δεν είναι πιο εκπληκτικό στο έργο του Τζακ Λόντον από την αληθινά προφητική πρόβλεψη για τις μεθόδους που το Σιδερένιο Τακούνι θα χρησιμοποιήσει για να διατηρήσει την κυριαρχία του πάνω στην συντετριμμένη ανθρωπότητα. Ο Λόντον είναι τελείως απελευθερωμένος από ρεφορμιστικές και πασιφιστικές αυταπάτες. Από τον καμβά του για το μέλλον απουσιάζουν εντελώς η δημοκρατία και η ειρηνική πρόοδος. Πάνω από τη μάζα των αποκλήρων υψώνονται οι κάστες της εργατικής αριστοκρατίας, του πραιτωριανού στρατού, της παντοδύναμης αστυνομοκρατίας και, το επιστέγασμα όλων αυτών, η ολιγαρχία του πλούτου. Όταν διαβάζει κάνεις αυτές τις γραμμές, δεν πιστεύει στα μάτια του: είναι ένας πίνακας του φασισμού, της οικονομίας του, της κυβερνητικής πρακτικής του και της πολιτικής ψυχολογίας του.

Το κεφάλαιο “Το θεριό της αβύσσου ουρλιάζει” είναι αναμφισβήτητα ο πυρήνας του βιβλίου. Όταν εκδόθηκε το μυθιστόρημα, το αποκαλυπτικό αυτό κεφάλαιο πρέπει να θεωρήθηκε το άκρον άωτον της υπερβολής. Όμως, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, η πραγματικότητα ξεπέρασε τη φαντασία. Κι όμως η τελευταία λέξη της πάλης των τάξεων δεν είχε ειπωθεί ακόμη: “To θεριό της αβύσσου” είναι ο λαός που έχει φτάσει στο έσχατο όριο της ταπείνωσης, του εξευτελισμού και της εξαθλίωσης. Και δε θα ήταν συνετό να κατηγορήσουμε τον γράφοντα για πεσιμισμό! Όχι, ο Λόντον είναι αισιόδοξος, αλλά η αισιοδοξία του χαρακτηρίζεται από οξυδέρκεια και διορατικότητα. “Να σε ποια άβυσσο θα μας γκρεμίσει η μπουρζουαζία αν δεν τη συνεφέρετε” – έτσι σκεφτόταν, κι αυτή η σκέψη σήμερα ηχεί ασύγκριτα πιο επίκαιρη και πιο ζωντανή απ’ ό,τι πριν από τριάντα τόσα χρόνια.

(Απόσπασμα από επιστολή του  Τρότσκι προς την Τζόαν Λόντον).

[tags]Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Αμερικάνικη Λογοτεχνία,  Πλουτοκρατία, Jack London [/tags]

ΗΜΕΡΑ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Για ένατη συνεχή χρονιά εορτάζεται η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου (Safer Internet Day). Η ημέρα αυτή αποτελεί εφαλτήριο ευαισθητοποίησης μικρών και μεγάλων στα θέματα που αφορούν στην ασφαλή και ηθικά σωστή χρήση του Διαδικτύου, του κινητού τηλεφώνου και όλων των διαδραστικών τεχνολογιών που είναι πια κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Φέτος η ημέρα αυτή θα εορταστεί  στις 7 Φεβρουαρίου σε 74 χώρες και σε 5 ηπείρους, από την Ισλανδία έως την Κένυα και από τον Καναδά έως την Ν. Κορέα.
Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου διοργανώνεται σε ετήσια βάση από το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων Ενημέρωσης Insafe (www.saferinternet.org) στο πλαίσιο του προγράμματος Safer Internet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Για την Ελλάδα, η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου διοργανώνεται από τη Δράση Saferinternet.gr του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, που αποτελεί τον Εθνικό Εκπρόσωπο του Δικτύου Insafe. Φέτος, οι επίσημες εκδηλώσεις για την Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου εστιάζουν στη σύγκλιση των γενεών με το σλόγκαν «Ανακαλύψτε τον ψηφιακό κόσμο μαζί. με ασφάλεια!».

Ελάτε εκείνη τη μέρα με τα παιδιά σας στη βιβλιοθήκη. Θα προβάλλονται σποτάκια για την ασφαλή χρήση στου διαδικτύου και θα διανέμονται φυλλάδια για το θέμα αυτό.

[tags]Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Ασφαλές Διαδίκτυο, Internet, Saferinternet [/tags]

ΜΠΑΡΤΛΜΠΥ, Ο ΓΡΑΦΕΑΣ

 Για το βιβλίο του Μέλβιλ με τίτλο Μπάρτλμπυ , ο γραφέας  πολύ γνωστοί συγγραφείς έχουν γράψει γι’ αυτό

“Ο Μπάρτλμπυ είναι ένας γραφέας της Ουώλλ Στρητ που δουλεύει σε ένα δικηγορικό γραφείο και αρνείται, με ταπεινό πείσμα, να εκτελέσει οποιαδήποτε δουλειά του αναθέτουν.
Ο Μπάρτλμπυ είναι κάτι παραπάνω από τέχνασμα ή αποκύημα της ονειρικής φαντασίας είναι κυρίως ένα βιβλίο θλιβερό και αληθινό που μας δείχνει την ουσιώδη αλυσιτέλεια η οποία αποτελεί μία από τις καθημερινές ειρωνείες του σύμπαντος”.
– JORGE LUIS BORGES

Ως γραφέας, ο Μπάρτλμπυ ανήκει σ’ έναν λογοτεχνικό αστερισμό. Ο πολικός του αστέρας είναι ο Ακάκι Ακακίεβιτς [Ντοστογιέφσκι]. Το επίκεντρό του διαμορφώνεται από τους δίδυμους αστέρες Μπουβάρ και Πεκυσέ [Φλωμπέρ]. Και το άλλο του άκρο φωτίζεται από τα λευκά φώτα του Ζίμον Τάννερ [Ρόμπερτ Βάλζερ] και του πρίγκιπα Μίσκιν. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η ζώνη των αστεροειδών των δικαστικών υπαλλήλων του Κάφκα.
-GIORGIO AGAMBEN

O Μπάρτλμπυ δεν είναι μια μεταφορά για τον συγγραφέα ούτε το σύμβολο κάποιου. Είναι ένα βίαια κωμικό κείμενο, και το κωμικό είναι πάντοτε κυριολεκτικό. Είναι σαν μια νουβέλα του Κλάιστ, του Ντοστογιέφσκι, του Κάφκα ή του Μπέκετ, μαζί με τους οποίους σχηματίζει μια υπόγεια γενεαλογική γραμμή αίγλης. […] Ένας λιγνός χλομός άντρας είπε τη συνταγή για να τρελάνεις τους πάντες. […] Αυτό που μετράει για έναν μεγάλο μυθιστοριογράφο, τον Μέλβιλ, τον Ντοστογιέφσκι, τον Κάφκα ή τον Μούζιλ, είναι τα πράγματα να παραμένουν αινιγματικά, όχι όμως και αυθαίρετα: με λίγα λόγια, μια νέα λογική, μια άρτια λογική, που δεν μας επαναφέρει όμως στον ορθό λόγο και που συλλαμβάνει την οικειότητα ζωής και θανάτου. Ο μυθιστοριογράφος έχει το μάτι του προφήτη, όχι το βλέμμα του ψυχολόγου.
-GILLES DELEUZE

[tags]Βέροια, Αμερικάνικη Λογοτεχνία, βιβλιοθήκη βέροιας, Herman Melville [/tags]

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Διαβήτη καθιερώθηκε το 1991, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη και υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, για να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για την ύπουλη αυτή αρρώστια, η οποία προκαλεί το θάνατο σε 3.000.000 ανθρώπους ετησίως. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου, μέρα γενεθλίων του καναδού νομπελίστα γιατρού Φρέντερικ Μπάντινγκ, ο οποίος ανακάλυψε τη συνθετική ινσουλίνη μαζί με τον Τσαρλς Μπεστ το 1922. Ο Διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση, που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (Τύπου 1) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (Τύπου 2). Η Ινσουλίνη είναι μια ορμόνη, που επιτρέπει στα κύτταρα να πάρουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας. Η πρόληψη σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, την άσκηση, αλλά και τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, επισημαίνουν οι επιστήμονες, που εκτιμούν ότι οι ασθενείς στη χώρα μας ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, από τους οποίους αρκετοί δεν το γνωρίζουν. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή, ιδιαίτερα στα ελληνόπουλα, που συγκαταλέγονται στα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης.

Σχετικά site:

Διαβήτης

Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία

Βιβλία σχετικά με το  θέμα:

http://catalogue.libver.gr/webopac/

[tags] Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, διαβήτης, ινσουλίνη, Φρέντερικ Μπάντινγκ, Τσαρλς Μπεστ [/tags]

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΠΟΥΖΟΣ

Παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος του Γιάννη Καλπούζου

«Άγιοι και δαίμονες»

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας,
ο Σύλλογος Μικρασιατών Ν. Ημαθίας,
ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ηπειρωτών Ν. Ημαθίας,
το βιβλιοπωλείο ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
σας προσκαλούν
στην παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος
του Γιάννη Καλπούζου

ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Εις ταν Πόλιν

το Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2011, στις 12 το μεσημέρι,
στην αίθουσα εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης
(Έλλης 8, Βέροια).

Ο συγγραφέας θα μιλήσει για το νέο του βιβλίο και θα συνομιλήσει με το κοινό.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας το 1960. Από το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα και μία συλλογή διηγημάτων. Με την ποιητική συλλογή Έρωτας νυν και αεί ήταν υποψήφιος στη μικρή λίστα για το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2008. Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους 67 τραγουδιών πολλά από τα οποία έγιναν επιτυχίες, καθώς και τους στίχους 18 τραγουδιών στο θεατρικό έργο Τρυφεράκανθος. Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ για το μυθιστόρημά του Ιμαρέτ: Στη σκιά του ρολογιού, το οποίο μεταφράζεται στα τουρκικά και τα ιταλικά.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Μυθοπλασία και πραγματικότητα συνυφαίνονται στο υφαντό της Πόλης από το 1808 ως το 1831. Καθημερινή ζωή, έρωτες, δυνατές φιλίες, πλούτη, φτώχεια, οραματιστές, συμμορίες των δρόμων, χασικλήδες, δερβίσηδες, γενίτσαροι αρνησίθρησκοι, κρυπτοχριστιανοί, δεισιδαιμονίες, ερωτικά ξόρκια, χαμένα όνειρα, οι γυναίκες στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού· πυρκαγιές, παζάρια, βεγγέρες, καπηλειά των 1000 τ.μ., η τρομερή φυλακή του Μπάνιον, το μπουντρούμι και η αστυνομία του Πατριαρχείου κοινά σχολεία, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, ερωμένες Πατριαρχών, λεσβίες, αρώματα, λάσπες, βασανιστήρια, πανούκλα προεπαναστατική περίοδος, Φαναριώτες, συνωμοσίες, μυστικές εταιρείες, προδότες, μισαλλοδοξία, οι σφαγές στην Πόλη το 1821 Ρωμιοί, Οθωμανοί, Αρμένιοι, Φράγκοι, Εβραίοι. Κι ακόμα Πόντος, Χίος, Δραγατσάνι, Μανιάκι, Αλεξάνδρεια.
Πόθος, φόβος, όχλος, άγιοι και δαίμονες.
Ένα επικό μυθιστόρημα που καθηλώνει τον αναγνώστη με την περιπετειώδη ζωή των ηρώων του, την ατμόσφαιρά του, τη χειμαρρώδη γλώσσα του, το συναίσθημα, τον στοχασμό, τις αστείες καταστάσεις και την ολοζώντανη αναπαράσταση της εποχής εκείνης.

ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ένα σύμπαν γοητευτικό, μια εποχή άγνωστη, μια πόλη μυθική.
Όλγα Σελλά, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής

Μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, η ζυγαριά δεν γέρνει ούτε στο ένα ούτε στο άλλο μέρος της, γιατί το υλικό του είναι πάντα ζωντανό και πλαστουργό κι ας έλκει τη ρίζα του από το μακρινό παρελθόν: μιας ζωντανής περιόδου της Πόλης, που οριοθετείται από το 1808 ως το 1831. […] Μια πολυεθνική και πολιτισμική κοινωνία που παίρνει ενέργεια από τα πάθη της, τα οποία είναι δημόσιες αρετές κι όχι ιδιωτικά βίτσια.
Βασίλης Καλαμαράς, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Από την ώρα που άνοιξα την πρώτη σελίδα, μέχρι που κάνοντας μια διαδρομή στον χρόνο έφτασα στην τελευταία, μου έδειξαν τι πραγματικά σημαίνει «ιστορικό μυθιστόρημα». Το τόσο ταλαιπωρημένο αυτό είδος βρήκε επιτέλους το νόημά του. Από τη γλώσσα της αφήγησης, μέχρι την ατμόσφαιρα της εποχής, αλλά και τη συμπεριφορά των ηρώων, ένιωθες πως, πραγματικά, μπήκες σε μια «μηχανή του χρόνου».
Κώστας Στοφόρος, Δρόμος της Αριστεράς

Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα αποτελεί στολίδι της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας, ο τρόπος που τη χρησιμοποιεί και η μουσικότητα που κρύβει είναι αποτέλεσμα μοναδικής μαστοριάς. Κάθε πρόταση μοιάζει με πολύτιμη χάντρα και ακολουθώντας η μία την άλλη φτιάχνουν το κόσμημα που θα δέσει την αισθητική στον αναγνώστη και που τελικά δεν θα αντισταθεί στη γοητεία του. Έχει τον τρόπο εκείνο να πλέκει ιδιωματισμούς με εκφράσεις και γλωσσικές ιδιοτυπίες που το κείμενο να διαβάζεται μερικές φορές και για χάρη μόνο της απόλαυσης, να θες να χαθείς μαζί με τη ροή του κειμένου και να αφεθείς.
Για άλλη μία φορά λοιπόν δεν έχουμε παρά να ταξιδέψουμε στον χρόνο και στον άνθρωπο μαζί με τον Γιάννη Καλπούζο. Να απολαύσουμε με έναν άλλο τρόπο ένα ανάγνωσμα που μπορεί να προσφέρει τα περισσότερα και να αφεθούμε στη μαγεία της ανθρώπινης ψυχής.
Ελισάβετ Σπαντιδάκη, Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Αδιαμφισβήτητα ο Γιάννης Καλπούζος –που γνωρίσαμε και χαρήκαμε στο Ιμαρέτ– έχει τη στόφα του μεγάλου λογοτέχνη και κάθε βιβλίο του αποτελεί ένα λαμπερό αστέρι στο στερέωμα των ελληνικών γραμμάτων. Είμαι βέβαιος ότι το Άγιοι και δαίμονες θα χαρίζει το φως του για πολλά πολλά χρόνια στους βιβλιόφιλους και θα τους θυμίζει ότι η ανάγνωση, όταν στα χέρια σου κρατάς ένα τέτοιο βιβλίο, είναι από τις μεγαλύτερες χαρές και απολαύσεις που υπάρχουν.
Νεκτάριος Παπασπύρου, www.matia.gr

Μαγικό, υπέροχο, αριστούργημα, απολαυστικό, εξαιρετικό, συναρπαστικό, καταπληκτικό, το διάβασα μονορούφι, ατμοσφαιρικό, πανέμορφο, επιτέλους ένα βιβλίο με περιγραφές περιεκτικές και μεστές, το διαβάζω ακόμα και παρακαλάω να μην τελειώσει, τέτοια βιβλία γράφονται ένα κάθε εκατό χρόνια.
Από τις κριτικές αναγνωστών στη σελίδα
www.facebook.com / Άγιοι και δαίμονες-Γιάννης Καλπούζος

[tags]Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Γιάννης Καλπούζος, ελληνική λογοτεχνία [/tags]

Μαρία Κιουρί

Σαν σήμερα 7 Νοεμβρίου πριν 114 χρόνια, το 1867, γεννήθηκε στη Βαρσοβία η Μαρία Σκουοντόφσκα-Κιουρί από γονείς εκπαιδευτικούς. Γνωστή ως Μαρία Κιουρί.
Η επιστήμονας που έχει τιμηθεί δύο φορές με το βραβείο Νομπέλ: το 1903 πήρε το Νόμπελ Φυσικής μαζί με τον Πιερ Κιουρί και τον Ανρί Μπεκερέλ, για την έρευνα των φαινομένων της ακτινοβολίας που είχε ανακαλύψει ο Μπεκερέλ και το 1911, το Νόμπελ Χημείας για την ανακάλυψη των στοιχείων του ραδίου και του πολωνίου.
Υπήρξε η πρώτη Ευρωπαία η οποία πραγματοποίησε διδακτορική διατριβή στις θετικές επιστήμες. Πέθανε το 1934 από θανατηφόρο αναιμία, η οποία προκλήθηκε από την ακτινοβολία των υλικών με τα οποία δούλευε.Το όνομά της δόθηκε σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας (το κιουρί ή Ci) και στο τεχνητό χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 96 (το κιούριο).
Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν έλεγε: «Η Μαρία Κιουρί είναι το μόνο διάσημο πλάσμα του οποίου το ήθος δεν έχει διαφθαρεί από τη φήμη». Το ήθος της και η ακεραιότητα του χαρακτήρα της ήταν αυτά που τη βοήθησαν να αντεπεξέλθει στις δύσκολες ημέρες του σκανδάλου, όταν η υποκριτική κοινωνία της γαλλικής Μπελ Επόκ την καταδίκαζε για ένα αληθινό αίσθημα με έναν λάθος άνδρα (τον Πολ Λανζεβάν, παλιό μαθητή του συζύγου της Πιερ και παντρεμένο συνεργάτη της).

Sites:

Μαρία Κιουρί

Πιερ Κιουρί

Νομπελ Φυσικής

Βιβλία που θα βρείτε στη βιβλιοθήκη

• Μαντάμ Κιουρί / Ευας Κιουρί
• Μαθήματα φυσικής για τα παιδιά των φίλων μου : από τις σημειώσεις της Isabelle Chavannes (1907)
• Η Μαρία Κιουρί και το ράδιο / Στηβ Πάρκερ

[tags]Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Μαρία Κιουρί, ραδιενέργεια, ράδιο, πολώνιο, Πιερ Κιουρί, Νόμπελ Φυσικής, Νόμπελ Χημείας, Ανρί Μπεκερέλ[/tags]