…Και μετά τα πενήντα τι;

 

– Στα 50 είδα το σώμα μου να καταρρέει και έπαθα σοκ…
– Πολύ λίγο με απασχολεί η ηλικία. Αλλά καταλαβαίνω ότι αλλάζουν πράγματα μέσα μου…
– Νιώθω πιο ανάλαφρη τώρα απ’ ότι στα 35. Μου βγαίνει μια ζωντάνια που ποτέ μου δεν είχα…
– Νιώθω μεσήλικη από τότε που έφυγαν τα παιδιά μου από το σπίτι…
– Είναι από τα καλύτερα χρόνια, γιατί συνδυάζεις νιάτα και ωριμότητα. Το υλικό σώμα αδυνατεί κάπως, ενισχύεται το πνεύμα…
– Η λογική λέει ότι ανήκω στη μέση ηλικία, αλλά δεν το νιώθω, νιώθω πολύ νέα… Όμως ποτέ δε θα φλέρταρα…
– Βιώνω την ωραιότερη περίοδο της ζωής μου…

(από τις μαρτυρίες των γυναικών)

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια κοινωνιολογική έρευνα ή συλλογή στατιστικών δεδομένων. Η επιδίωξη ήταν να αφουγκραστούμε διαφορετικές μαρτυρίες που θα απεικόνιζαν το πολυεπίπεδο πρόσωπο της σύγχρονης γυναίκας στην Ελλάδα. Εκείνης που ωρίμασε σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο, έχοντας μνήμες ακόμα από τη δεκαετία του ’60. Φυσικά δεν υπάρχει ομοιομορφία στις απαντήσεις, όπως δεν υπάρχουν ενός είδους βιώματα, παρά ένα πλούσιο μωσαϊκό εμπειριών. Εκεί συχνά η κάθε γυναίκα καθρεφτίζεται στα λόγια των άλλων γυναικών που μιλούν για το πριν, το μετά και το παρόν της μέσης ηλικίας.

 

Και μετά τα πενήντα τι; : μαρτυρίες γυναικών για τη μέση ηλικία / Τασώ Γαϊτάνη κ. ά.Αθήνα : Αλεξάνδρεια, 2011. 207σ. ; 21εκ.

  • Σχετικά με το άρθρο
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας