Ελληνικά μιούζικαλ
Τραγούδι, χορός, ερωτισμός, κιτς και χρώματα, χρώματα, χρώματα. Θα μπορούσε να είναι και μια περιγραφή της αποκριάς, αλλά μιλάμε για τα ελληνικά μιούζικαλ της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Πραγματικά ότι κοντινότερο έφτιαξε ο νεοελληνικός πολιτισμός στο βραζιλιάνικο καρναβάλι. Έστω και στο σπίτι, έστω και μόνοι κάντε μια προσπάθεια να ταξιδέψετε τον νου έξω από την μάχη την καθημερινή, έξω από την βία της εποχής μας. Καλή αποκριά.
… Ο Γιώργος Μουζάκης έκανε τη “δουλειά” του -όπως οι περισσότεροι απ’ τους ανθρώπους του θεάματος τότε…- με ευσυνειδησία, κέφι και ταλέντο. Την έκανε όσο καλύτερα μπορούσε, γι’ αυτό και η “δουλειά” του, έγινε τέχνη και πέρασε στην ιστορία. Οι περισσότεροι σήμερα, είτε ξεκινούν να κάνουν “τέχνη” -οπότε ούτε τη δουλειά τους δεν κάνουν καλά- είτε κοιτούν να εξαπατήσουν τον κόσμο, με τη χυδαιότητά τους… Ο Μουζάκης αγωνίστηκε και έφτιαξε τον δικό του μύθο και τον δικό του θρόνο. Ένα θρόνο, τριγυρισμένο από ωραία κορίτσια, φτερά, σκάλες, μπαλέτα, φώτα, γοητεία, σε μια μεγάλη σκηνή, στα αστέρια και στην καρδιά μας… (Ιάσων Τριανταφυλλίδης)
- Σχετικά με το άρθρο
γράφτηκε στις | 15 Μαρτίου 2013 |
in | Από τη συλλογή μας |
tagged | απόκριες, Βέροια, βιβλιοθήκη βέροιας, Ελληνικός κινηματογράφος, Επιθεώρηση θεάτρου |