Η παρέλαση

Πήγατε χθές στην παρέλαση; Εμένα πολύ με συγκινεί η περιρέουσα ατμόσφαιρα. Είναι μία έξοδος από την ιδιοτεία, την ενασχόληση μόνο με όσα μας αφορούν ατομικά, (δουλιά, υποχρεώσεις, διασκέδαση). Μία από τις λίγες φορές που συναγόμαστε “επί το αυτόν” και απαρτίζουμε ένα γιορτινό κοινωνικό σώμα, το σώμα της πόλης μας.

Έκαστος εφ΄ό ετάχθει, οι επίσημοι στην εξέδρα, εμείς κατά μήκος της Μητροπόλεως και πρωταγωνιστές της μέρας τα παιδιά μας. Λαμπερό, χαρούμενο και ολίγον ασύντακτο ασκέρι τα μικρότερα, στη νεανική τους χάρη και περηφάνια τα μεγαλύτερα. “Σε λίγο θά ΄μαστε εμείς”, υπονοεί το βήμα τους, όπως έλεγε στην αρχαία Σπάρτη το τραγούδι των εφήβων στον κοινό χορό της πόλης.

Αυτό με συγκινεί όταν περνούν μπροστά μου. Το βιολογικό και εθνικό μας μέλλον σε μια παρέλαση τιμής στην ιστορία μας, στον τόπο και τους ανθρώπους που μόχθησαν και θυσιάστηκαν για να γιορτάζουμε εμείς σήμερα.

Άφησα τελευταίο το στρατιωτικό άγημα γιατί είναι η κορωνίδα της παρέλασης. Τάξη, δύναμη, αποφασιστικότητα. “Μολών λαβέ”. Ένα αίσθημα σιγουριάς παρελαύνει μαζίτους , η πόλη δεν είναι ανοχύρωτη, οι βωμοί και οι εστίες προστατεύονται.

Σε όσους πάλι αντιδρούν στις παρελάσεις, σαν τάχα μου αντιδραστικοί και μιλιταριστικοί θεσμοί, τους αφιερώνω τους Σαββοπουλικούς στίχους: “κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει”, πορεύεται λίγο κασμοπολίτης, λίγο ευρωπαίος, λίγο απ΄όλα και καθόλου από κάτι.

Ζούμε σε συγκεκριμένο τόπο με όνομα και ταυτότητα, με ιστορία και μνήμες.Μαθαίνουμε την ιστορία του όχι από καθήκον, αλλά για να βρούμε τις συντεταγμένες μας, να κατανοήσουμε ποιοί, πού και τί είμαστε.

Διαβάζουμε:

  • “Ιστορία της Βέροιας σε 50ερωτοαπαντήσεις” του Γ. Χιονίδη
  • Βαλκανικοί πόλεμοι 1912-13
  • Μακεδονικός Αγώνας

[tags]Βαλκανικοί πόλεμοι, Βέροια, Δημόσια βιβλιοθήκη Βέροιας, ιστορία της βέροιας, μακεδονικός αγώνας[/tags]

  • Σχετικά με το άρθρο
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας