ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Δανείστηκα τον τίτλο από την ραδιοφωνική εκπομπή του 89,5, του καθηγητή κ. Απόστολου Νικολαίδη. Στην εκπομπή ο κ. καθηγητής αναλύει τα διάφορα παιχνίδια εξουσίας που παίζονται στο γάμο, στην οικογένεια, μεταξύ συζύγων, γονέων-παιδιών κ.ά. Αναλύει όλες τις μορφές εξουσίας και βάζει ερωτήματα για το ποιος έχει την ευθύνη, για ότι συμβαίνει στην οικογένεια και στο ευρύτερο περιβάλλον ακόμη. Να σημειώσουμε πως ο κ. καθηγητής έχει 9 παιδιά και έχει την πείρα και δικαιούται να καταθέσει τις πολύτιμες σκέψεις του. Μεγάλη υπόθεση η εξουσία τελικά, όποιας μορφής κι αν είναι. Έτσι με τον εγωισμό που κυριαρχεί στην εποχή μας, προσπαθεί ο καθένας να επιβληθεί, όπου κι όπως μπορεί. Και μας διαφεύγει πως συνήθως αυτός που ”υποχωρεί” είναι ο νικητής (ο κερδισμένος). Κι αυτό συμβαίνει συνήθως μέσα στο γάμο. Κι έτσι πλεονέκτες που γίναμε όλοι, ξεχνούμε να ευχαριστήσουμε τον θεό, για ό τι μας δίνει και γκρινιάζουμε για ότι μας λείπει. Και θεωρούμε πως τα δικαιούμαστε όλα, απλά κι εύκολα. Κι εδώ έρχεται η σύγκρουση. Γιατί κι ο άλλος σκέφτεται και νοιώθει έτσι κι αφού κι αυτός διεκδικεί, η σύγκρουση είναι μονόδρομος. Θα καταθέσω εδώ μια πρόσφατη ιστορία. Μια ιστορία απ’αυτές που όταν τις ακούμε συγκλονιζόμαστε, αλλά έχουμε την απατηλή ιδέα πως συμβαίνει μόνο σε άλλους. Και τις ξεχνούμε γιατί δεν αντέχονται. Είναι όμως καλό να μας επαναφέρουν στην τάξη και να χαιρόμαστε μ’αυτά που έχουμε,τα οποία συνήθως είναι πολλά και δεν το αντιλαμβανόμαστε εγκαίρως: Μια κοπέλα τελειώνοντας το Πανεπισήμιο, γνώρισε τον  ”άντρα της ζωής της” και τον παντρεύτηκε. Σύντομα απέκτησαν κι ένα υγιέστατο παιδάκι. Όμως γρήγορα άρχισαν καθημερινοί καυγάδες. ( ο σύζυγος θύμωνε, επειδή η γυναίκα του δεν δούλευε κι έκανε συχνά σκηνές, η σύζυγος ένοιωθε ”δουλάρα” επειδή ο σύζυγος της ζητούσε ένα ποτήρι νερό και δεν το έπαιρνε μόνος του και πολλά άλλα εξίσου ”σημαντικά”, για να καταφέρνουν να χαλάει η μέρα τους και να εισπράτει και το μωρό φωνές και έντονες καταστάσεις. Ανώφελα η μητέρα της κοπέλας εστίαζε στα καλά που είχαν: ένα γλυκό μωρό υγιέστατο, το δικό τους σπίτι….).Ήρθε ο καιρός της βάφτισης του μωρού και δεν ήξεραν αν θα πάνε στην εκκλησία σαν ζευγάρι ή σαν διαζευγμένοι. Τόσο είχαν δυσκολέψει τα πράγματα. Και τότε έπεσε ο κεραυνό!!!. Το μωρό αρρώστησε. Ψύξη είπαν οι γιατροί. Επειδή όμως η κατάσταση δεν άλλαξε σύντομα, αποφάσισαν να το ψάξουν περισσότερο. Και η ψύξη δεν ήταν ψύξη αλλά ένας επιθετικότατος καρκίνος και το παιδάκι” έφυγε” σε δύο μήνες. Δύο μαρτυρικούς μήνες, από κάθε άποψη, για όλους. Τότε το νέο ζευγάρι συνειδητοποίησε πως, είχε πάρα πολλά αλλά δεν το καταλάβαινε. Τώρα αγαπημένοι αντιμετωπίζουν τη μεγάλη απώλεια. Ευχόμαστε ο θεός να τους στηρίζει στον αγώνα τους κι ευχόμαστε επίσης να μη χρειάζεται να μας συμβεί κάτι οδυνηρό για να συνέλθουμε. Να ευχαριστούμε λοιπόν τον θεό, για ό τι έχουμε, να συζητούμε και να λύνουμε τα προβλήματά μας με τον/την σύζυγο κι όχι με τις/τους ”φίλους” μας, να ελισσόμαστε ( δεν είναι απαραίτητη, πάντα, η γροθιά στο μαχαίρι), να υποχωρούμε πότε-πότε και είναι βέβαιο πως κάποια πράγματα θα πάνε καλύτερα. Γιατί αν μας αρέσει μόνο να διεκδικούμε, βέβαιο είναι πως κάποια στιγμή θα καούμε. Και καμμιά φορά καίγονται κι άλλοι (παιδιά) μαζί μας χωρίς να φταίνε σε τίποτα. Βιβλία σχετικά με το γάμο, την οικογένεια, τις ανθρώπινες σχέσεις , την ”εξουσία” υπάρχουν πολλά στη συλλογή μας.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Ανθρώπινες σχέσεις, γάμος, οικογένεια[/Tags]

  • Σχετικά με το άρθρο
γράφτηκε στις 23 Μαρτίου 2010
in Από τη συλλογή μας
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας