Τελευταίος γύρος

Πάντα πιωμένος, ποτέ στην ώρα του. Βγήκα μπροστά και σκέφτηκα, Δεν έχεις πάει μακριά, πουλάκι μου, κι ούτε θα πας. Ξαναβγήκα μπροστά για το οριστικό ξεκαθάρισμα κι είδα τη φάτσα του, ψύχραιμη, γωνιώδης και σταθερή σαν μηχανή παλικάρι μου, μετράνε και για σένα . Μετά είδα το γάντι εκεί που την προηγούμενη στιγμή ήταν η φάτσα του. Και μετά δεν είδα τίποτα, απολύτως. Ή μάλλον είδα. Αν έχετε ακουστά που λένε ότι βλέπεις αστέρια. Ε, εγώ τα ‘δα.Ο Τζακ Ντοτζ, σύζυγος της Έιμυ, είναι χασάπης. Μετρημένος άνθρωπος, της δουλειάς. Με χερούκλες. Και με όνειρο να εγκαταλείψει το Λονδίνο της βροχής και του τσουχτερού παρελθόντος. Τέλη της δεκαετίας του ’80, κι ενώ ο κόσμος γίνεται αγνώριστος, ο Τζακ τα καταφέρνει. Κι εμείς τον ακολουθούμε στην τελευταία του διαδρομή. Μια χιουμοριστική, θλιμμένη και σίγουρα συνταρακτική αφήγηση για τον ηρωισμό που απαιτεί η καθημερινή ζωή.

Τελευταίος γύρος / Γκράχαμ Σουίφτ.  Αθήνα : Εστία, 2013.  360σ. ; 21εκ.

O Γκράχαμ Σουίφτ γεννήθηκε το 1949 στο Νότιο Λονδίνο, εκεί όπου διαδραματίζονται και τα περισσότερα μυθιστορήματά του. Σπούδασε λογοτεχνία στα Pανεπιστήμια Καίμπριτζ και Γυόρκ. Πρωτοεμφανίστηκε στα βρετανικά γράμματα το 1980 και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Βρετανούς συγγραφείς της νεότερης γενιάς. Το 1996 πήρε το λογοτεχνικό βραβείο Μπούκερ για το μυθιστόρημά του “Οι τελευταίες εντολές” (Νεφέλη, 1997)Για το μυθιστόρημα “Τελευταίος γύρος” ο Γκράχαμ Σουίφτ βραβεύτηκε με το Booker Prize. Πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά το 1997 σε μετάφραση της Μαρίας Τσάτσου (εκδ. Νεφέλη). Η ανά χείρας μετάφραση είναι της Άντζελας Δημητρακάκη, για την εφεξής κυκλοφορία του μυθιστορήματος από τις Εκδόσεις της Εστίας.

• Σχετικά με το άρθρο