Μήνας Αφροαμερικανικής Ιστορίας: Ένα Αφιέρωμα (2013)

Η Αμερικανική Γωνιά της Βέροιας σε συνεργασία με το Μορφωτικό Τμήμα της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, διοργάνωσε την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013 στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας, διάλεξη με τίτλο Black History Month: A Tribute to African Americans (Μήνας Αφροαμερικανικής Ιστορίας: Ένα Αφιέρωμα). Ομιλήτρια ήταν η Angela Parks Papadopoulos, υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας από το 1999.
Η Angela γεννήθηκε στο Shreveport της πολιτείας Louisiana. Είναι παντρεμένη και μητέρα δυο παιδιών. Η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής της είναι να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά της με το πνεύμα της πολυπολιτισμικότητας και τις αρχές της ισότητας, της αποδοχής και της διαφορετικότητας.

Βία, βία, βία (II)

Ας προσπαθήσουμε σήμερα να βρούμε βιβλία από τη βιβλιοθήκη μας που θα μας δώσουν μια δυνατότητα ερμηνείας και εξήγησης των βίαιων φαινομένων στην σύγχρονη κοινωνία. Θα μας βοηθήσουν οι επιστήμες της ψυχολογίας, της κοινωνιολογίας, της βιολογίας και της παιδαγωγικής. Καλά ξεμπερδέματα…

Περί βίας / Hannah Arendt, Αθήνα, εκδ. Aλεξάνδρεια, 2000, 186σ. ; 21εκ.  

Γραμμένο το 1968, με αφορμή τη φοιτητική εξέγερση στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, το κλασικό αυτό δοκίμιο αποδεικνύεται επίκαιρο σε μια εποχή που, διαψεύδοντας την επαγγελία της οικουμενικής ειρήνης και συμφιλίωσης, χαρακτηρίζεται από την αφανή μεταλλαγή των μορφών κυριαρχίας και των τεχνολογιών μαζικής καταστροφής και από την αναζωπύρωση εστιών στρατιωτικής βίας και τρομοκρατίας σε όλο τον πλανήτη.

Μια παρουσίαση του βιβλίου από τον Η. Μαγκλίνη στην εφ. Καθημερινή

Ο πίθηκος μέσα μας : τα καλύτερα και τα χειρότερα της ανθρώπινης φύσης / Frans de Waal, Αθήνα : Αιώρα , 2007, 367σ. ; 21εκ.   

Μια συναρπαστική και γεμάτη εκπλήξεις εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης μέσα από τη συμπεριφορά του πλησιέστερου συγγενή μας.

Δεν είναι μυστικό ότι οι άνθρωποι και οι πίθηκοι μοιράζονται πολλά χαρακτηριστικά.
Οι επιστήμονες μας λένε ότι έχουμε έναν κοινό πρόγονο, οπότε είναι φυσικό να μοιάζουμε. Βέβαια, τα κοινά αυτά χαρακτηριστικά μας δεν είναι πάντοτε κολακευτικά: ο χιμπατζής, για παράδειγμα, μπορεί να γίνει μοχθηρός και ιδιοτελής όσο κάθε άνθρωπος.

Η κοινή κληρονομιά των ανώτερων θηλαστικών, όμως, περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την προδιάθεσή μας για βία. Στο βιβλίο “Ο πίθηκος μέσα μας” ο Frans De Waal, διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στην κοινωνική συμπεριφορά των πιθήκων, παρουσιάζει την προκλητική ιδέα ότι τα πιο ευγενή μας χαρακτηριστικά -η γενναιοδωρία, η καλοσύνη, ο αλτρουισμός- είναι κι αυτά μέρος της φύσης μας όσο και τα βασικά μας ένστικτα. Άλλωστε, μοιραζόμαστε αυτά τα χαρακτηριστικά με ένα άλλο ανώτερο θηλαστικό: τον λιγότερο γνωστό μπονόμπο. Γενετικά συγγενής με τον άνθρωπο όσο και ο χιμπατζής, ο μπονόμπο είναι ριζικά διαφορετικός από τον εξάδελφό του: ενώ οι χιμπατζήδες είναι επιθετικοί, οι μπονόμπο είναι ευγενικοί, φιλόστοργοι και ερωτικοί – επιδίδονται στο σεξ τόσο για ευχαρίστηση και για κοινωνικό δέσιμο, όσο και για αναπαραγωγή.

Με δεδομένο τον παραλληλισμό μεταξύ της σκληρότητας του χιμπατζή και της σκληρότητας του ανθρώπου, ο Frans De Waal αποδεινύει ότι ο φιλικός μπονόμπο προσφέρεται κι αυτός ως μοντέλο για τη μελέτη της εξελικτικής κληρονομιάς του ανθρώπου, καθιστώντας σαφές πως οι πιο ευγενείς μας ιδιότητες είναι βαθύτερα χαραγμένες στο DNA μας απ’ όσο πίστευαν μέχρι σήμερα πολλοί επιστήμονες.

 Η καρδιά του ανθρώπου : η δύναμή του γιά το καλό και το κακό / Erich Fromm, Αθήνα : Μπουκουμάνης, 1978, 184σ. ; 21εκ.  

(. . .) Στο βιβλίο αυτό θα προσπαθήσω να δείξω ότι οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις του Φρόυντ, όπως η ανακάλυψη του οιδιπόδειου συμπλέγματος, του ναρκισσισμού και του ενστίκτου του θανάτου, χώλαιναν εξαιτίας των φιλοσοφικών του αντιλήψεων, και ότι, απελευθερωμένες από τις αντιλήψεις αυτές και ερμηνευμένες μέσα σ’ ένα νέο πλαίσιο αναφοράς, οι ανακαλύψεις του Φρόυντ αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και σημασία. Πιστεύω ότι εκείνο που θα επιτρέψει την καρποφόρα ανάπτυξη του έργου που θεμελίωσε ο Φρόυντ, είναι το ουμανιστικό πλαίσιο αναφοράς όπου συνδυάζονται αξιοθαύμαστα η πιο αυστηρή κριτική, ο χωρίς συμβιβασμός ρεαλισμός και η ορθολογική πίστη. (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Βία Βία Βία (Ι)

Τη νοιώθεις γύρω σου; Όχι ακόμα; Μην ανησυχείς, θες δε θες θα σε αγγίξει. Είναι προϊόν συλλογικής δράσης, όλοι είτε με τη συμμετοχή είτε με την ανοχή μας σπρώχνουμε την κοινωνία μας  προς την βιαιοπραγία. Διάφορες ιδεοληψίες επιτρέπουν στον καθένα μας να δικαιολογεί τα τρέχοντα βίαια συμβάντα, να τα τακτοποιεί μέσα του, να μην ταράζεται και να μην κινητοποιείται. Καλά έκαναν οι αστυνομικοί που έδειραν τους συλληφθέντες, καλά έκαναν οι ληστές που βγήκαν με τα καλάσνικοφ, καλά έκανε ο κερατάς που έδειρε και διαπόμπευσε το παράνομο ζευγάρι, καλά έκαναν οι γαύροι που τις παίξανε με τους βάζελους, καλά κάνεις και του ρίχνεις του παιδιού γιατί δεν ακούει αλλιώς, καλά κάνουν οι φασίστες που δέρνουν και μαχαιρώνουν, καλά κάνουν οι αναρχικοί που τα σπάνε, τι ωραία που δείραν οι αγρότες τα ΜΑΤ κλπ, κλπ..  Η οποιαδήποτε μορφή βίας θα βρει σήμερα στην ελληνική κοινωνία τους υπερασπιστές της, έτοιμους να σχετικοποιήσουν τα συμβάντα και να ενταχθούν συνειδητά στον κύκλο της βίας.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο αυτό, και κυρίως να βρούμε τρόπους να σπάσουμε τον βίαιο κύκλο, ανατρέχουμε στα βιβλία της βιβλιοθήκης μας. Δημοσιεύουμε προτάσεις σε τρεις ενότητες: ι) πολιτική – πολιτιστική θεώρηση της βίας  ιι) αίτια, και ιιι) τρόποι και μέθοδοι αντίστασης και απόρριψης της βίας στην καθημερινή ζωή.

Ξεκινάμε λοιπόν το πρώτο μέρος με βιβλία για την πολιτική-πολιτιστική θεώρηση της βίας:

Πραγματεία περί της βίας / Βόλφγκανγκ Σόφσκι, Αθήνα : Νέα Σύνορα, 1998, 288σ., 21εκ.

“Η ίδια η βία είναι προϊόν του ανθρώπινου πολιτισμού, ένα αποτέλεσμα του πολιτιστικού πειράματος. Εκτελείται με βάση το εκάστοτε επίπεδο ανάπτυξης των καταστροφικών δυνάμεων. Για οπισθοδρόμηση μπορεί να μιλάει μόνο όποιος πιστεύει στην πρόοδο. Ανέκαθεν, όμως, οι άνθρωποι κατέστρεφαν και σκότωναν με ευχαρίστηση, σαν να έκαναν κάτι αυτονόητο. Ο πολιτισμός τους τους βοηθάει να δώσουν σχήμα και μορφή σ’ αυτή τη δυνατότητά τους. Το πρόβλημα δεν είναι το χάσμα μεταξύ των σκοτεινών κινητήριων δυνάμεων και των υποσχέσεων του κόσμου του πολιτισμού, αλλά η αντιστοιχία μεταξύ βίας και πολιτισμού. Ο πολιτισμός δεν είναι με κανέναν τρόπο φιλειρηνικός. Είναι ο ίδιος μέρος του κακού. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται μια χαρά στους πολιτισμούς τους. Οι τελευταίοι τούς αντικαθρεφτίζουν και αντιστοιχούν στις τάσεις τους. Εάν ο Φρόιντ είχε ζήσει μέχρι το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, δύσκολα θα είχε αποφύγει το ερώτημα αν θα έπρεπε να επαναληφθεί ποτέ το πείραμα του πολιτισμού”.

Μια παρουσίαση του βιβλίου από τον Α. Βιστωνίτη στην εφημερίδα “Το Βήμα”. 

https://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=98284 

Βία και πολιτική / Λουϊτζι Φεραγιόλι, Αθήνα : Στοχαστής, 1985, 137σ., 19εκ.  

Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται τρία σημαντικά δοκίμια του Ιταλού καθηγητή Λουίτζι Φεραγιόλι και μια αποκλειστική συνέντευξη του στο περιοδικό «Τετράδια». Πρόκειται για τα κείμενα «Η βία και η πολιτική», «Τρομοκρατία και κρίση του όψιμου καπιταλισμού» και «Ο Μαρξισμός και το πρόβλημα της εγκληματικότητας».

Τι είναι αλήθεια η τρομοκρατία,, ποιος την υποκινεί, ποιος την υποδαυλίζει; Γιατί πήρε τέτοια τρομακτική έκταση στις μέρες μας. Είναι προϊόν εγκληματικής συμπε-ριφοράς ορισμένων μανιακών της βίας ή είναι ένα καθαρά πολιτικό φαινόμενο που έχει να κάνει με την έντονη κρίση του κλασικού φιλελεύθερου πρότυπου κράτους δικαίου; Ποια είναι η σχέση του σημερινού κράτους απέναντι στα φαινόμενα αυτά και ποια η θέση της αριστεράς; Γιατί οι διανοούμενοι απλώς δαιμονοποιούν το φαινόμενο και το μετακινούν στην σφαίρα του αλλογενούς στο βαθμό που κατα-νοούν ότι είναι αναγκασμένοι να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς και τις ευθύνες τους; Σε τι συνίσταται η διαφορά κοινωνικής βίας και τρομοκρατίας; Ποια μπορεί να είναι η στάση μιας αριστεράς που αντιδρά στην κρατική βία αλλά και στον αισθητισμό της βίας που καλλιεργεί ένα τμήμα των θεωρητικών της πολιτικής βίας;
Η δημοσίευση των δοκιμίων του Λουίτζι Φεραγιόλι με την επιστημονική ακρίβεια και πρωτοτυπία που τα διακρίνει, συμβάλλει, πιστεύουμε, στην κατανόηση των παραπάνω ζητημάτων που αποτελούν μερικά από τα πιο άμεσα και καυτά προβλή-ματα των ημερών μας.

Για τον συγγραφέα

Ο Λουίτζι Φεραγιόλι διδάσκει φιλοσοφία του δικαίου στο πανεπιστήμιο του Καμερίνο. Ιδρυτικό μέλος της ένωσης δικαστικών της νέας αριστεράς Magistatura Democratica, υπήρξε επίσης στέλεχος της Προλεταριακής Δημοκρατίας. Ασχολείται κυρίως με το πρόβλημα της αυταρχικής οπισθοδρόμησης του κράτους.
Στα ελληνικά εκτός από τον παρόντα τόμο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας και ένας ακόμη με τίτλο «Αυταρχική δημοκρατία και κριτική της πολιτικής».

Διάλεξη : Black History Month: A Tribute to African Americans

Η Αμερικανική Γωνιά της Βέροιας σε συνεργασία με το Μορφωτικό Τμήμα της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, διοργανώνει την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013 στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας,  διάλεξη με τίτλο Black History Month: A Tribute to African Americans (Μήνας Αφροαμερικανικής Ιστορίας: ʽΈνα Αφιέρωμα).  Ομιλήτρια είναι η Angela Parks Papadopoulos, υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας από το 1999.

Η Angela γεννήθηκε στο Shreveport της πολιτείας Louisiana.  Είναι παντρεμένη και μητέρα δυο παιδιών.  Η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής της είναι να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά της με το πνεύμα της πολυπολιτισμικότητας και τις αρχές της ισότητας, της αποδοχής και της διαφορετικότητας.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό

Διάλεξη : «Ιστορικοί σταθμοί για το Ρουμλούκι (Καμπανία) από τον 14ο αι. έως το 1830»

Η Εταιρεία Μελετών  Ιστορίας Πολιτισμού Ν.  Ημαθίας, Οι Φίλοι του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας και ο Δικηγορικός Σύλλογος  Βέροιας οργανώνουν διάλεξη με ομιλητή τον κ. Γιάννη Μοσχόπουλο, δικηγόρο-ιστορικό  και θέμα: «Ιστορικοί σταθμοί για το Ρουμλούκι (Καμπανία) από τον 14^ο αι. έως το 1830»

Η διάλεξη πραγματοποιείται με αφορμή την πρόσφατη έκδοση του βιβλίου του συγγραφέα, και θα δοθεί στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας, Έλλης 8, την 20^η Φεβρουαρίου 2013, ημέρα Τετάρτη και ώρα 7.00 μ.μ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Ο κ. Μοσχόπουλος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου ζει. Σπούδασε νομικά και εργάζεται ως δικηγόρος. Παράλληλα με την επαγγελματική δραστηριότητά του, από πολύ νέος ασχολήθηκε με τα κοινά, ιδρυτής και μέλος πολιτιστικών συλλόγων, δημοτικός σύμβουλος Αλεξάνδρειας, νομαρχιακός σύμβουλος Ημαθίας.

Ασχολείται συστηματικά με την έρευνα της ιστορίας, της τοπογραφίας και της λαογραφίας του Ρουμλουκιού.  Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε εφημερίδες, πήρε μέρος σε ημερίδες, συνέδρια, ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Από το γραπτό του έργο ενδεικτικά αναφέρουμε:

–          Ρουμλούκι. Ιστορία και τοπογραφία: Αρχαίοι χρόνοι – Ρωμαιοκρατία, Θεσ/νίκη, 1985.

–          Ρουμλουκιώτικα σημειώματα. 1980-1988, τόμος Α’ , Θεσ/νίκη, 1989.

–          Ρουμλουκιώτικα σημειώματα. 1989-1995, τόμος Β’, Θεσ/νίκη, 1996.

–          Η Καμπανία (Ρουμλούκι) στα Βυζαντινά χρόνια, Θεσ/νίκη, 2004

–          Το Ρουμλούκι (Καμπανία) κατά την πρώιμη και μέση Οθωμανοκρατία, Θεσ/νίκη, Εκδόσεις Εντευκτηρίου, 2012.

Βιωματικές ομάδες, Τετάρτη 13/2 στην βιβλιοθήκη

Παράλληλα με την ανοιχτή συζήτηση της Τετάρτης 13/2 “Έρωτας και εφηβεία”, οι εισηγητές κ. Μπακιρτζής και κα Κωνσταντίνου προτείνουν την δημιουργία βιωματικών ομάδων συζήτησης. Επειδή ο όρος ίσως ξενίζει και η μέθοδος αυτή παραμένει άγνωστη για το ευρύ κοινό, σας προτείνω δύο σχετικά βιβλία που υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μας και μπορούν να δώσουν μια ιδέα για την μέθοδο των βιωματικών δραστηριοτήτων και ομάδων:

205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων : ψυχοθεραπείας, κοινωνικής εργασίας, εκπαίδευσης / Ζάννα Αρχοντάκη, Δάφνη Φιλίππου, Αθήνα : Καστανιώτη, 2003

Οι “205 βιωματικές ασκήσεις για εμψύχωση ομάδων” προτείνονται σαν ένας “πρακτικός οδηγός” βιωματικής εμψύχωσης ομάδων προσωπικής ανάπτυξης, αυτογνωσίας, θεραπείας και εκπαίδευσης.
Με το βιβλίο αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα τόσο πλούσιο υλικό ασκήσεων, με αναλυτικές οδηγίες για την εφαρμογή τους, πλαισιωμένο από συγκεκριμένες τεχνικές και μεθόδους εμψύχωσης.
Με τις βιωματικές αυτές ασκήσεις διευκολύνεται η ομαδική διαδικασία, όπως οι αλληλεπιδράσεις και το δέσιμο της ομάδας, το πέρασμά της από τα διάφορα στάδια, η επικέντρωση στις ανάγκες της. Προσφέρονται ερεθίσματα στα άτομα για να εκφραστούν ελεύθερα, να πειραματιστούν, να επεξεργαστούν τις εμπειρίες τους και ν’ αναπτύξουν προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες -η αυτοεκτίμηση, η εμπιστοσύνη, η δημιουργικότητα, η έκφραση συναισθημάτων, η επικοινωνία στην ομάδα, την οικογένεια και την τάξη. […]

Βιωματικές δραστηριότητες ομαδικής και προσωπικής ανάπτυξης : ένα χρήσιμο εργαλείο για εκείνους που συντονίζουν και καθοδηγούν ομάδες/ Συλλογικό, Θεσσαλονίκη : ΜΗΔΕΝ 010 ΔΕΚΑ, 2006 

Η ομαδική εργασία είναι παράγοντας θεμελιώδους σημασίας στις σημερινές οργανώσεις, όπου η πρόοδος και η γνώση επιτυγχάνονται μέσα από καλά συντονισμένες ομάδες ανθρώπινου δυναμικού. Η δεξιότητα του ατόμου να συνεργάζεται αρμονικά κρίνεται καθοριστική τόσο σε επίπεδο προσωπικό, όσο και σε επίπεδο οργανισμού. Τονίζοντας τη σημασία της συλλογικής εργασίας, το βιβλίο αυτό παρέχει τα πρακτικά μέσα και τις κατευθυντήριες γραμμές σε όλους εκείνους που επιτελούν το δύσκολο έργο συντονισμού και καθοδήγησης μιας ομαδικής εργασίας. Όπως προκύπτει από τον τίτλο του πρόκειται για ένα χρήσιμο και πρακτικό εργαλείο, που φιλοδοξεί να καλύψει – στο βαθμό που του αναλογεί – το πολύ μεγάλο κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία στο συγκεκριμένο τομέα. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)