Μηνιαία αρχεία: Αύγουστος 2013

Βρέθηκαν εγγραφές: 5

Ο επιθεωρητής Μονταλμπάν ψήνεται στον ήλιο τ’ Αυγούστου

4 Αυγούστου 2013 Από τη συλλογή μας

9789601625447Ο καυτός ήλιος του Αυγούστου, μια βίλα γεμάτη φαντάσματα… Στα υπόγεια δωμάτια της, το μέρος του σπιτιού που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, μέσα στο σκοτάδι ελευθερώνεται ένα αηδιαστικό πλήθος από κατσαρίδες, ποντίκια και αράχνες. Η σκοτεινή πλευρά εισβάλλει απότομα. Έτσι όπως στον πολιτισμό ξυπνάει η βαρβαρότητα, με βιαιότητα, εξαπάτηση και διαφθορά. Η βίλα, μια αρχιτεκτονική απάτη που προήλθε από οικοδομική αυθαιρεσία. Το κρυμμένο υπόγειο υπήρξε το μέρος που βασανίστηκε ωμά το κορμί μιας αθώας ανήλικης κοπέλας. Τα σκοτεινά δωμάτια κρύβουν, με τη σειρά τους, μέσα σ’ ένα μπαούλο, το πτώμα του θύματος. Ένα υπόγειο. Ένας κολλώδης εγκληματικός ιστός περιβάλλει τη βίλα: “επικίνδυνες συγγένειες, μυστική συμφωνία μεταξύ πολιτικών και μαφιόζων, μαφίας και επιχειρηματιών, πολιτικών και τραπεζών, τραπεζών και τοκογλύφων”.

Ο αστυνόμος Μονταλμπάνο θέλει να ξεσκεπάσει τα πάντα σε αυτό το μυθιστόρημα, μπερδεμένος από γεγονότα και ανθρώπους που έχουν διττή παρουσία…

Ήλιος του Αυγούστου / Αντρέα Καμιλλέρι, Αθήνα : Πατάκης, 2007, 327σ. ; 17εκ.

Αύγουστο μήνα γυναίκα μου δε σε ξέρω

3 Αυγούστου 2013 Από τη συλλογή μας

Αύγουστο μήνα γυναίκα μουΈρωτες και ερωτοτροπίες… Ένα ξεκαρδιστικό «αντιμυθιστόρημα» που διαβάζεται με απόλαυση από κάθε τύπου αναγνώστη.
Ένα τουριστικό θέρετρο στον κόλπο της Νάπολης. Μια ομάδα από παραθεριστές που διψούν για διασκέδαση. Μια πανσιόν όπου το φαγητό δεν είναι κι άριστο. Έρωτες και ερωτοτροπίες. Ένα ναυάγιο. Ένας εγγλέζος καπετάνιος που -τι λάθος!- αντί να εφοδιάσει το πλήρωμα και του επιβάτες με σωσίβια, τους εφοδιάζει με ζώνες αγνότητας των οποίων, ακολούθως, χάνει τα κλειδιά. Τι παραπάνω χρειάζεται για να ακολουθήσει μια σειρά από συνταρακτικά γεγονότα -το ένα πιο ξεκαρδιστικό από το άλλο;

Αύγουστο μήνα γυναίκα μου δε σε ξέρω / Ακίλε Καμπανίλε, Αθήνα : Αστάρτη, 1988, 201σ. ; 20εκ.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Ακίλε Καμπανίλε γεννήθηκε στην Ρώμη στις 28 Σεπτεμβρίου 1899. Έγραψε μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, άρθρα και τηλεοπτικές κριτικές και έγινε γνωστός από το σουρρεαλιστικό του χιούμορ και τα λογοπαίγνια του. Πέθανε στο Lariano στις 4 Ιανουαρίου 1977.

«Κάποτε ξέμεινα από χρήματα. Πήγα στην τράπεζα, και λέω στον υπάλληλο: “Μπορείτε να μου δανείσετε εκατό χιλιάδες λιρέτες;” “Πλάκα μού κάνετε”, μου είπε εκείνος. Τότε συνειδητοποίησα πως είμαι χιουμορίστας».

Κάπως έτσι μιλάει για τον εαυτό του ο Καμπανίλε, αλλά δεν ξέρουμε αν το περιστατικό είναι αληθινό ή αν (πράγμα πιθανότερο) το κατέβασε από το μυαλό του. Πιο κοντά στην πραγματικότητα μοιάζει μια άλλη ιστορία, αυτή που θέλει τον Καμπανίλε, πρώην υπάλληλο υπουργείου και φρέσκο υπό δοκιμήν χρονογράφο, να σχολιάζει την περίπτωση μιας χήρας που, πηγαίνοντας κάθε μέρα λουλούδια στον τάφο του συζύγου της, βρίσκεται κάποτε νεκρή πάνω στο μάρμαρο – κι ο Καμπανίλε να αποδίδει το γεγονός με χιουμοριστικό, και ανίερο, τρόπο. Ο αρχισυντάκτης του δεν ήξερε αν έχει να κάνει με ένα ιδιοφυές ταλέντο ή με κάποιον ανισόρροπο. Του έδωσε πάντως την ευκαιρία να συνεχίσει. Και μάλλον η ιστορία τον δικαίωσε.

Ο ιδιόμορφος αυτός συγγραφέας, που, παρά την αποδοχή του από το ευρύ κοινό και την πρώιμη στήριξη σπουδαίων συμπατριωτών και ομοτέχνων του όπως οι νομπελίστες Λουίτζι Πιραντέλλο και Εουτζένιο Μοντάλε, συνάντησε την αδιαφορία ή και την απόρριψη των κριτικών της εποχής του, οφείλει την “επανανακάλυψη” και την “αποκατάστασή” του σε διανοητές της δεκαετίας του ’70, οι οποίοι εστίασαν στην υπερρεαλιστική του φλέβα και είδαν στο πρόσωπό του έναν πρόδρομο του Ιονέσκο. Και ο πολύς Ουμπέρτο Έκο, στα δοκίμιά του «Έξι περιπλανήσεις στο δάσος της αφήγησης», τον χαρακτήρισε “άφθαστο κωμικό συγγραφέα”.

Τι να κράτησε απ’ όλα αυτά ο Καμπανίλε; Παρ’ όλα του τα παράπονα για τη μη αποδοχή της δουλειάς του από τους ομοτέχνους (παράπονα που αποτυπώνονται έμμεσα ή άμεσα σε πολλά του έργα), αρνήθηκε να ενταχθεί σε σχήματα. Ο ιταλός κύριος που κυκλοφορούσε στα νιάτα του με μονόκλ και ρολόι τσέπης με καδένα, ενώ στο γήρας του με τη μακριά γενειάδα ενός γκουρού, εξακολούθησε ανεπηρέαστος τη δουλειά του: να γράφει ακαταπαύστως – μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, σενάρια για το σινεμά, αλλά και χρονογραφήματα, επιφυλλίδες, ακόμα και τηλεοπτική κριτική για κάποια περίοδο. Άλλωστε, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος στο παρόν μυθιστόρημα, «το χιούμορ είναι μια σειρά εκδικήσεων που παίρνει ένας πνευματώδης άνθρωπος».

Και πράγματι, σε ολόκληρο το έργο του διακρίνει κανείς μια συστηματική παρακολούθηση, αποτύπωση και διακωμώδηση των ανθρώπινων συμπεριφορών. Ο έρωτας και τα εμπόδιά του, οι συμβάσεις του συζυγικού και οικογενειακού βίου, οι κοινωνικές εκδηλώσεις, το θολό τοπίο της συγγραφικής συντεχνίας, οι παρωδίες λογοτεχνικών έργων ή παραθεμάτων, ακόμα και θέματα ταμπού, όπως ο θάνατος. Ζευγάρια που κάνουν τη γαμήλια δεξίωσή τους μαζί και μπερδεύονται τελικά μεταξύ τους• ατσαλάκωτες οικογενειακές ζωές που κρύβουν εντάσεις μεγάλες• ομαδικές παρακρούσεις (όπως το ποδόσφαιρο) που διακωμωδούνται• ακόμα και η γελοιογράφηση του θανάτου και των αντιδράσεων που προκαλεί, στην περίπτωση ενός παραγνωρισμένου συγγραφέα που τη φέρνει σε όλους όταν νεκρανασταίνεται. Κι όλα τούτα με εμμονή στην παραδοξολογία, με μια γλώσσα που, παρότι πολύ επεξεργασμένη και ίσως παλιομοδίτικη, ο Καμπανίλε δεν διστάζει να την εξωθήσει στα όριά της με ασταμάτητα λογοπαίγνια, και να τη συμπυκνώσει, ενίοτε, σε αλλόκοτους και απρόσμενους αφορισμούς. (Πηγή)

Τα φεγγάρια του αυγούστου

2 Αυγούστου 2013 Από τη συλλογή μας

9608706484

 

 

 

 

 

 

 

 

Όλα αυτά τα πουλιά που έφυγαν

από εκείνο το αρχαίο δάσος

ήρθανε να μείνουν

στο δικό μου δωμάτιο

Να μου θυμίζουν κάθε πρωϊ

πόσο γλυκιά είναι η Ζωή

με τα τιτιβίσματα τους

Να μου τραγουδούν

τη Μελωδία της Αγάπης

στην δική τους συναυλία

Ποιός άλλος είναι τόσο τυχερός

να ζει στο δικό του κλουβί

σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο πουλιά;

Τα φεγγάρια του Αυγούστου : ποίηση / Δημήτριος Ιορδ. Καρασάββας, Βέροια : Η Συν(+)είδηση, 2006, 91σ. ; 20εκ.

 

Το φως του Αυγούστου

φως τον αυγουστοΑν έπρεπε να διαλέξω τρεις – τέσσερις συγγραφείς που θα κρατούσα μαζί μου για πάντα, που το αίσθημα του εναγκαλισμού μου από τις λέξεις τους μπορεί να συγκριθεί μονάχα με μαγεία, τότε ένας από αυτούς θα ήταν οπωσδήποτε ο William Faulkner. Και μέσα από ένα έργο γεμάτο αριστουργήματα (The Sound and the Fury, As I Lay Dying, The Wild Palms, Absalom Absalom!), το Light in August κατέχει στις προσωπικές μου σκέψεις κι εκτιμήσεις περίοπτη θέση. Εδώ απουσιάζουν οι μακροσκελείς προτάσεις, η φειδώ στα σημεία στίξης και οι παράγραφοι που κρατούν σελίδες. Υπάρχουν όμως τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που καθόρισαν το έργο του συγγραφέα και, σε μεγάλο βαθμό, το μοντερνισμό της γραφής στην αμερικάνικη λογοτεχνία. Μονόλογοι – ξεναγοί στο υποσυνείδητο του κάθε ήρωα, συνειρμική υποκειμενική αφήγηση, ντόπια κι επινοημένη διάλεκτος, ο πλούτος που αναβλύζει από τις σελίδες του μυθιστορήματος θα αρκούσε από μόνος του να γεννήσει μία φορμαλιστική λατρεία για την τέχνη του Faulkner. Όμως, στο Light in August κρύβεται μια ιστορία παθιασμένης αγανάκτησης για τη συλλογική συνήθεια (ανάγκη;) που επιβάλλει ευπροσδιόριστες ταμπέλες (βλ. ταυτότητες) κι έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την ατομική ανάγκη αυτοκαθορισμού, αφόρητα καταπιεσμένη κάτω από τα γενικώς χαραγμένα όρια (λευκός – μαύρος, πιστός – άπιστος, κοκ). Συνέχεια στο Άλλο Δωμάτιο

Καθισμένη πλάι στο δρόμο, η Λένα κοιτάει το κάρο που σκαρφαλώνει στο λόφο και συλλογιέται: “Έρχομ’ από πέρα, απ’ την Αλαμπάμα. Δεν είν’ και λίγο. Από την Αλαμπάμα με τα πόδια – δεν είν’ και λίγο.” Και συλλογιέται, ούτ’ ένα μήνα δεν έχω που ‘φυγα και να ‘μαι κιόλας στο Μισισιπή, μακρύτερα από ποτέ απ’ το σπίτι μου. Από δώδεκα χρονώ παιδί, δεν έχω βρεθεί άλλη φορά τόσο μακριά από το Ντόανς Μιλ.
Και στο Ντόανς Μιλ, μετά που πέθαναν οι γονείς της είχε πρωτοπάει, παρότι κατέβαινε στην πόλη έξι ή οκτώ Σάββατα το χρόνο, με το κάρο, φορώντας τα παραγγελμένα με το ταχυδρομείο φουστανάκια της, τα πόδια ξυπόλητα πάνω στο τραχύ ξύλο και τα παπούτσια της τυλιγμένα σ’ ένα κομμάτι χαρτί, πλάι της στο κάθισμα. Φορούσε τα παπούτσια της μόλις προτού φτάσει το κάρο στην πόλη. Αφότου έγινε μεγάλο κορίτσι, ζητούσε από τον πατέρα της να κάνει μια στάση στα πρώτα σπίτια και να την αφήσει να κατέβει για να περπατήσει λίγο. Δεν του ‘λεγε γιατί προτιμούσε το περπάτημα παρά να συνεχίσει με το κάρο. Εκείνος θαρρούσε πως ήταν εξαιτίας των καλοστρωμένων δρόμων, των πεζοδρομίων. Μα η Λένα το ήθελε επειδή λογάριαζε πως όσοι την έβλεπαν να πηγαίνει με τα πόδια θα νόμιζαν ότι έμενε κι αυτή στην πόλη. [. . .] (Από την έκδοση)

Ο Ουίλιαμ Φόκνερ γεννήθηκε το 1897 στο Όξφορντ του Μισισιπή. Ο πάππους του, ο συνταγματάρχης Ουίλιαμ Φόκνερ, υπήρξε βίαιη προσωπικότητα, χαρακτηριστική του αμερικανικού Νότου. Ο συγγραφέας, χωρίς να δείξει τίποτε αξιόλογο στα χρόνια της εκπαίδευσής του, κατατάχθηκε στον αμερικανικό στρατό στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά σχεδόν αμέσως έγινε πιλότος στην καναδική αεροπορία. Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου και παρέμεινε για ένα διάστημα στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή. Αργότερα και για μερικά χρόνια ασχολήθηκε βιοποριστικά με πολλά ετερόκλητα επαγγέλματα, ενώ παράλληλα άρχισε να γράφει. Στη Νέα Ορλεάνη γνωρίστηκε με το συγγραφέα Σέργουντ Άντερσον, ο οποίος τον ενθάρρυνε στη συγγραφή του πρώτου του έργου Το μεροκάματο τον φαντάρου (1926), ενώ τον ίδιο καιρό έκανε ένα σωρό σκέψεις πάνω στην κατάστασή του και στην παρακμή του Νότου.
Από το 1929 αρχίζει να δημοσιεύει μια σειρά έργα: Σαρτόρις (1929), Η βουή και το πάθος (1929, Εξάντας 1980), Καθώς ψυχορραγώ (1930), Το ιερό (1931), Φως τον Αύγουστο (1932), με τα οποία ολοκληρώνεται και η δημιουργικότερη ίσως περίοδος της συγγραφικής του ζωής. Πολυγραφότατος, δεν σταμάτησε να γράφει ως το θάνατό του το 1962.
Μολονότι τα έργα του διαβάζονταν από το κοινό, η κριτική κρατούσε κάπως εχθρική και επιφυλακτική στάση απέναντί του και μόνο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τον αποδέχτηκε ως έναν από τους μεγάλους σύγχρονους Αμερικανούς συγγραφείς.
Το 1949 τιμήθηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Άλλα γνωστά έργα του: Κουνούπια (1927), Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ (1936), Ο ακατάβλητος (1936), Το χωριουδάκι (1940), Πορεύου Μωυσή (1942), Ρέκβιεμ για μια καλογριά (1951), Το αρχοντικό (1959). (Πηγή)

Φως αυγούστου / William Faulkner, Αθήνα : Ανοιχτή Γωνία, 1982, 428σ. ; 20εκ

Το Club Ρομποτικής ανανεώνεται

2 Αυγούστου 2013 Τα νέα μας

H νέα γενιά LEGO Mindstorms EV3 έφτασε και είναι πιο γρήγορη, πιο έξυπνη, πιο εύκολη στον προγραμματισμό.  To Club Ρομποτικής της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βέροιας ανανεώνει τον στόλο των Ρομπότ του και αναμένει τα νέα Lego Mindstorms EV3.  Η Επίσημη κυκλοφορία τους στην Ελλάδα έγινε την 1η Αυγούστου και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας θα είναι η πρώτη στην Ελλάδα που θα παραλάβει τα ανανεωμένα Mindstorms  EV3.

Στο προγραμματισμένο Club Ρομποτικής που είναι να γίνει την επόμενη εβδομάδα τα παιδιά που συμμετέχουν θα έχουν την δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά τα EV3.  Την στιγμή ανάρτησης του άρθρου υπάρχουν ακόμη 3 θέσεις κενές για παιδιά που θέλουν να συμμετέχουν (12+).

To Club Ρομποτικής θα γίνει με τα Mindstorms που ήδη έχουμε διότι θα χρειαστεί κάποιος χρόνος προετοιμασίας και πειραματισμού με τα νέα EV3 ώσπου να είναι έτοιμα για το επόμενο Club Ρομποτικής.

Το κύριο χαρακτηριστικό του LEGO Mindstorms EV3 είναι η βελτιωμένη ταχύτητα και η μεγαλύτερη μνήμη. Το λειτουργικό παραμένει βασισμένο στο Linux αλλά το EV3 Intelligent Brick έρχεται με 64MB RAM και ARM 9 CPU.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ LEGO MINDSTORMS EV3

  • Επεξεργαστής: ARM 9
  • Μνήμη ROM: 16MB flash
  • Μνήμη RAM: 64MB
  • USB 2.0: x1
  • Bluetooth: 2.1
  • Υπέρυθρες: Ναι
  • Οθόνη: Ναι
  • Ηχείο: Ναι
  • Extra: SD memory slot

Μαζί με την συσκευασία και τα 550+ κομμάτια LEGO που έχει η συσκευασία του Mindstorms EV3 kit έρχονται σχέδια και οδηγίες για 17 διαφορετικά ρομπότ όπως το Everstorm (humanoid robot), Spiker (animal robot) και το Reptar (animal robot). Στην συσκευασία περιέχονται όλα τα μοτέρ, οι αισθητήρες, τα καλώδια και LEGO EV3 Intelligent Brick.

Σε λίγες ημέρες περισσότερα με φωτογραφικό υλικό.

Μάθετε το παιδί σας να κοιμάται καλά!

2 Αυγούστου 2013 Από τη συλλογή μας

9789606666414

Αποτελεσματικές, δοκιμασμένες λύσεις για να “χορταίνει” ύπνο το παιδί σας.
Η μοναδική μέθοδος της Κλινικής Παιδικού Ύπνου Millpond με 97% επιτυχία στην επίλυση προβλημάτων του παιδικού ύπνου. Βήμα βήμα οδηγίες για να βοηθήσετε το παιδί σας να χαλαρώνει και να κοιμάται καλά όλη τη νύχτα, χωρίς διακοπές.
– Ένα εύκολο πρόγραμμα που προσαρμόζεται στην καθημερινότητα σας και στις ανάγκες των παιδιών
– Αποτελέσματα σε 2-3 εβδομάδες
– Μελετημένη, ήπια μέθοδος για οριστική λύση των προβλημάτων
– Για όλες τις περιπτώσεις: από την ανάγκη γεύματος ή αγκαλιάς, μέχρι το ξαφνικό ξύπνημα μέσα στη νύχτα.

 

 

Μάθετε το παιδί σας να κοιμάται καλά : πρακτικές συμβουλές για όλα τα προβλήματα του ύπνου των παιδιών, από τις πρώτες μέρες της ζωής τους, μέχρι να πάνε σχολείο / Millpond Children’s Sleep Clinic,Αθήνα : Ισόρροπον, 2007,160σ. : εικ. ; 23εκ.

Millpond Children’s Sleep Clinic
H Κλινική Παιδικού Ύπνου Millpond διευθύνεται από τη Mandy Gurney και την Tracey Marshall. Και οι δύο είναι ειδικοί υγείας με πολλά χρόνια εμπειρίας στην αντιμετώπιση προβλημάτων ύπνου των παιδιών. Οι πολύ επιτυχημένες τεχνικές τους έχουν παρουσιαστεί σε πολλά τηλεοπτικά προγράμματα.

Page 9 of 10« First...«678910»
2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας