Οικονομική Ιστορία του Ευρωπαϊκού 20ού Αιώνα

Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα κατανοούσα τα σύγχρονα οικονομικά προβλήματα και τις αστάθειες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, χωρίς να έχω διαβάσει τον Ivan T. Berend, τον καλύτερο συγκριτικό ιστορικό της οικονομικής ανάπτυξης της Ευρώπης” είχε πει ο Έρικ Χομπσμπαουμ.

Στην “Οικονομική Ιστορία του Ευρωπαϊκού 20ού Αιώνα”, ο καθηγητής Ivan T. Berend εξετάζει από κοινού και τις αποτυχίες και τις επιτυχίες μιας Ευρώπης που αντιδρούσε στις προκλήσεις των κρίσεων και τια ανώμαλες καταστάσεις μιας – κατά τα άλλα – ιδιαιτέρως επιτυχούς εποχής. Στο έργο του ερευνά την άνοδο και την πτώση των διαφόρων οικονομικών καθεστώτων που επινοήθηκαν και εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Ο Ivan T. Berend παρουσιάζει τις ρίζες και τα χαρακτηριστικά αυτών των καθεστώτων, τις προκλήσεις της ελεύθερης οικονομίας πριν τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, το σύστημα της ελεγχόμενης αγοράς, τον αυταρχικό οικονομικό διευθυντισμό των φασιστικών καθεστώτων, το μη εμπορευματικό σύστημα της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, την άνοδο της μικτής οικονομίας και του κράτους κοινωνικής πρόνοιας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και, στο τέλος του αιώνα, την παγκοσμιοποίηση και τις επιδράσεις της.

Το tour de force του Ivan T. Berend αποτελεί συνάμα ιστορία της ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο βαθμό που παρουσιάζει αφενός τον τρόπο με τον οποίο άρχισαν βαθμιαία να εξαλείφονται οι μεγάλες οικονομικές διαφορές των προηγούμενων περιόδων μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών καθώς, όλο και περισσότερο, οι ευρωπαϊκές χώρες οδηγήθηκαν σε ένα παρόμοιο επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης και, αφετέρου, τη συμμετοχή της Ευρώπης στην εξάπλωση της παγκοσμιοποίησης στο τέλος του 20ού αιώνα.

Οικονομική ιστορία του ευρωπαϊκού 20ου αιώνα : τα οικονομικά καθεστώτα από το Laissez-Faire στην Παγκοσμιοποίηση / Ivan T. BerendΑθήνα : Gutenberg, 2009

Ο Ivan Τ. Berend γεννήθηκε το 1930 στην Ουγγαρία. Είναι Distinguished Professor της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες (UCLA) και Διευθυντής του Προγράμματος των Ευρωπαϊκών Σπουδών. Υπήρξε ένας από τους συντελεστές της αλλαγής του καθεστώτος στην Ουγγαρία, όπου διετέλεσε καθηγητής, Πρύτανης του Πανεπιστημίου Οικονομικών της Βουδαπέστης (1973-79), και Πρόεδρος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών (1985-90). Ήταν Πρόεδρος της International Committee of Historical Sciences (1995-2000), και Αντιπρόεδρος της International Economic History Association (1986-1994). Η έρευνές του στρέφονται στα οικονομικά συστήματα, στην κοινωνική, ιδεολογική και πολιτιστική ιστορία της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης κατά τον 19ο και 20ό αιώνα, στον οικονομικό εκσυγχρονισμό και στα προβλήματα της ευρωπαϊκής καθυστέρησης κατά τη μετάβαση από τον κρατικό σοσιαλισμό στον καπιταλισμό. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διεθνείς διακρίσεις και έχει δημοσιεύσει πάνω από 26 βιβλία και περισσότερες από 150 μελέτες. Στα έργα του περιλαμβάνονται: “The European Periphery and Industrialization 1780-1914” (με τον Gyorgy Ranki, 1982), “Decades of Crisis: Central and Eastern Europe Before World War ΙΙ” (1998), “History Derailed: Central and Eastern Europe in the “Long” 19th Century” (2003), και “Central and Eastern Europe, 1944-1993: Detour from the Periphery to the Periphery” (1996) κ.ά.

Η απολογία του Λούσιο

Κι ωστόσο θα άξιζε περισσότερο αν ήμασταν σαν το μέσο άνθρωπο που βλέπουμε γύρω μας. Θα είχαμε, τουλάχιστον στο πνεύμα, ηρεμία και ειρήνη. Τώρα έχουμε μόνο το φως. Όμως το φως τυφλώνει τα μάτια… Είμαστε ολάκεροι αλκοόλ, σκέτο αλκοόλ! – είμαστε οινόπνευμα και εξατμιζόμαστε σ’ ένα φως που μας καίει!
» Γι’ αυτό εγώ αγαπώ το Παρίσι μου με τρελή αγάπη, για τη ζωντάνια αυτής της απέραντης πόλης, γι’ αυτή τη σημερινή ζωή, την καθημερινότητα. Ναι! Ναι! Σωστά το είπα, αγάπη τρελή – αγάπη απεριόριστη. Εγώ δεν ξέρω να νιώθω απλή στοργή. Οι αγάπες μου είναι πάντα βαθιά ερωτικές… Ποτέ δεν θα μπορούσα ν’ αγαπήσω μια γυναίκα για την ψυχή της – δηλαδή: για την ίδια. Θα τη λάτρευα για τον έρωτα που θα μου ξυπνούσε με τη μεγαλοδωρία της: για τα σταρένια δάχτυλα που θα έσφιγγαν τα δικά μου ένα ηλιόλουστο απόγευμα, για τη λεπτή χροιά της φωνής της, για το κοκκίνισμα στα μάγουλά της – τα γέλια της- το τρέξιμό της…
» Όχι, δεν μ’ εντυπωσιάζει ούτε η ομορφιά. Όχι, είναι κάτι άλλο πιο αόριστο – κάτι ανείπωτο, κάτι διάφανο: η ευγένεια. Μπορώ ν’ ανακαλύψω παντού την ευγένεια… Με πιάνει μια ανόητη λαχτάρα, μια σεξουαλική λαχτάρα να κατακτήσω φωνές, εκφράσεις, χαμόγελα, αρώματα και χρώματα!…

Maria de Sa-Carneiro  /  Η απολογία του Λούσιο
Αθήνα : Νήσος, 2012
167σ. ; 21εκ.

Ο Mario De Sa-Carneiro γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1890 και πέθανε στο Παρίσι το 1916.
Ποιητής και μυθιστοριογράφος, ήταν ένας από τους πλέον γνωστούς της “Geracao d’ Orpheu” (“Γενιάς του Ορφέα”). Γόνος πλούσιας οικογένειας με δυνατή στρατιωτική παράδοση. Η μητέρα του πέθανε όταν ο Mario ήταν δύο ετών, κι έτσι τον μεγάλωσαν οι παππούδες του. Ζούσε σε μια φάρμα κοντά στη Λισαβόνα. Άρχισε να γράφει ποιήματα σε ηλικία 12 ετών. Στα 16 του είχε ήδη μεταφράσει Hugo, Goethe και Schiller. Μαθητής ακόμη, στο Λύκειο, άρχισε να γράφει ένα φανταστικό μυθιστόρημα. Το 1911 πήγε στην Coimbra να σπουδάσει Δίκαιο, αλλά δεν συνέχισε πέραν του πρώτου έτους. Εκεί συνάντησε τον Pessoa, που έγινε ο πιο στενός του φίλος και τον γνώρισε στην ομάδα των Μοντέρνων της Λισαβόνας. Στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι για σπουδές στη Σορβόννη, τις οποίες γρήγορα εγκατέλειψε. Έζησε ζωή μποέμ, περνώντας το χρόνο του μεταξύ θεάτρων και μπαρ. Ερωτεύτηκε μια πόρνη, γεγονός που τον δυσκόλεψε κοινωνικά. Μαζί με τους Pessoa και Negreiros, έγραψε για την περίφημη επιθεώρηση Orpheu, η οποία εισήγαγε το μοντερνισμό στην Πορτογαλία, αποτελώντας σταθμό στην πορτογαλική λογοτεχνία.
Υποφέροντας από κατάθλιψη, αντιμετωπίζοντας οικονομική κρίση και νιώθοντας απογοητευμένος από τη ζωή του, αυτοκτόνησε σε ηλικία 26 ετών, σ’ ένα ξενοδοχείο της Μονμάρτρης.
Λίγο πριν πεθάνει, έστειλε στον Pessoa τα αδημοσίευτα ποιήματα του, που δημοσιεύθηκαν το 1937, με τον τίτλο “Indicios de Oiro” (“Ενδείξεις Χρυσού”).

Μ΄αγαπάει δεν μ΄αγαπάει

Μια φοιτήτρια ανακαλύπτει κατά την επίσκεψή της σε μια θεία της κάποιο μυστικό του παρελθόντος. Μια γυναίκα αναπολεί τη σύντομη ερωτική της συνάντηση με έναν άγνωστο και πώς αυτή η ανάμνηση την έχει στηρίξει σε όλη της τη ζωή. Η μοίρα μιας γεροντοκόρης οικονόμου αλλάζει απροσδόκητα από μια φάρσα. Η συγγραφέας μας μεταφέρει σ’ έναν κόσμο όπου ένα απροσδόκητο γεγονός ή μια ξανακερδισμένη ανάμνηση μπορεί να φωτίσει την πορεία μιας ολόκληρης ζωής.
“Τα διηγήματά της μπορούν να συγκριθούν μόνο με του Τολστόι και του Τσέχοφ”. (Τζον Απντάικ)
“Μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες συγγραφείς”.
(Newsweek)
“Ένα βιβλίο γεμάτο εκπλήξεις, ποτισμένο με τη γνώση ότι η αγάπη, όπως και όλα τα ελιξίρια άλλωστε, είναι τόσο φωτιά όσο και νερό”.
(Wall Street Journal)

Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2013

Μ’ αγαπάει δεν μ’ αγαπάει / Alice Murno.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2003.443σ. ; 21εκ.

Η Άλις Μανρόου γεννήθηκε το 1931 και μεγάλωσε στο Οντάριο του Καναδά. Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων: “Dance of the Happy Shades”, 1968 (Governor General’s Award for Fiction), “Lives of Girls and Women”, 1971 (που μερικοί το θεωρούν σπονδυλωτό μυθιστόρημα), “Something I’ve Been Meaning to Tell You”, 1974, “Who Do You Think You Are?”, 1978 (Governor General’s Award for Fiction), “The Moons of Jupiter”, 1982, “The Progress of Love”, 1986 (Governor General’s Award for Fiction), “Friend of My Youth”, 1990 (Trillium Book Award), “Open Secrets”, 1994, “The Love of a Good Woman”, 1998 (Giller Prize), “Hateship, Friendship, Courtship, Loveship, Marriage”, 2001 (ελλ. έκδ. “Μ’ αγαπάει, δεν μ’ αγαπάει”, επανεκδόθηκε και ως “Away From Her”), “Runaway”, 2004 (Giller Prize), “The View from Castle Rock”, 2006, “Too Much Happiness”, 2009 (ελλ. έκδ. “Πάρα πολλή ευτυχία”), “Dear Life”, 2012 (υπό έκδοση στα ελληνικά). Έχει διακριθεί τρεις φορές με την υψηλότερη λογοτεχνική διάκριση στον Καναδά, το Governor General’s Literary Award. Έχει επίσης βραβευτεί από την Ένωση Κριτικών των ΗΠΑ κι έχει λάβει το βραβείο Rea για την προσφορά της στο διήγημα. Το 2009 τιμήθηκε με το βραβείο Man Booker International για το σύνολο του έργου της. Η κριτική επιτροπή του βραβείου, ανέφερε: “Με κάθε διήγημά της, η Μανρόου καταφέρνει να φτάσει το βάθος και την ακρίβεια που οι πιο πολλοί μυθιστοριογράφοι καταφέρνουν με το σύνολο του έργου τους· διαβάζοντάς την, μαθαίνεις πάντα κάτι που δεν είχες ποτέ σκεφτεί”. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Παρότι έχουν πουλήσει 1 εκ. αντίτυπα μόνο στις ΗΠΑ, η αναγνώρισή της δεν ήταν αυτή που της άξιζε, έξω από έναν κύκλο “ειδικών” της λογοτεχνίας, μέχρι το 2013, όταν τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας -πρώτη καναδή συγγραφέας και 13η γυναίκα που βραβεύτηκε- “ως μετρ του σύγχρονου διηγήματος”, σύμφωνα με τη λιτή ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Όταν ανακοινώθηκε η βράβευσή της, τον ανεπιφύλακτο θαυμασμό για το έργο της εξέφρασαν δημόσια, μεταξύ άλλων, συγγραφείς όπως η Μάργκαρετ Άτγουντ, η Α.Σ. Μπάιατ, η Ανν Ενράιτ, ο Κολμ Τόιμπιν, κ.ά.

Η πράσινη πρίζα : βοήθημα για παιδιά με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες

Ένα πρωτοποριακό βιβλίο που ευελπιστεί να βοηθήσει γονείς και εκπαιδευτικούς στην αντιμετώπιση της δυσλεξίας και των γενικών μαθησιακών δυσκολιών. Πρόκειται για το άκρως ενδιαφέρον και πρωτότυπο βιβλίο που φέρει τον τίτλο “Πράσινη πρίζα” και το υπογράφει η Αθηνά Κυριακίδου Χριστοφίδου, δημιουργός και διαχειρίστρια της ομώνυμης σελίδας, www.prasinipriza.com.
Με τη βοήθεια πλούσιου φωτογραφικού υλικού, τα παιδιά μαθαίνουν το ελληνικό αλφάβητο, τα χρώματα, τους μήνες του χρόνου, πώς να ξεχωρίζουν το δεξιά από το αριστερά, τα σημεία του ορίζοντα, τις πόλεις στο χάρτη της Κύπρου και αντίθετες έννοιες.
Μέσα από ποιηματάκια, χιούμορ, ρυθμό, κίνηση, φαντασία γονείς και εκπαιδευτικοί μπορούν να εφαρμόσουν πρακτικά τις μεθόδους που προτείνει η συγγραφέας η οποία έχει δίπλωμα διδασκαλίας για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου “Πράσινη Πίζα” πήρε το όνομά του, επειδή, όπως περιγράφει η ίδια η συγγραφέας, μπογιάτισε μια πρίζα πράσινη για να μάθει στο γιο της το χρώμα πράσινο. Φώναζαν μαζί, μάνα και παιδί, με ρυθμό, κίνηση και χιούμορ: “Πρρρρ, Πρρρρ, Πράσινη Πρίζα, Πρίζα Πράσινη, Πρρρρ, Πρρρρ”. Ο γιος της έμαθε το πράσινο χρώμα σε λίγα μόνο λεπτά. Η συγκίνησή της ήταν μεγάλη επειδή αυτό που δεν κατάφερε να κάνει σε δύο χρόνια με τη συμβατική μέθοδο, κατάφερε να το κάνει σε λίγα μόνο λεπτά, χρησιμοποιώντας την πολυαισθητηριακή μέθοδο, την οποία προτείνει και στο βιβλίο της.
Ειδική εκπαίδευση με πολυαισθητηριακή μέθοδο:
– Μέθοδο που κεντρίζει τη μνήμη
– Πληροφορίες περνούν στη μακροπρόθεσμη μνήμη χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις
– Η μάθηση γίνεται ευκολότερα και γρηγορότερα
Απευθύνεται σε παιδιά, γονείς, εκπαιδευτικούς, λογοθεραπευτές, ψυχολόγους και όχι μόνο.
Το βιβλίο έχει εγκριθεί από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού για τη βιβλιοθήκη του δασκάλου (Ειδική εκπαίδευση)

Η πράσινη πρίζα : τα πρώτα βήματα : βοήθημα για παιδιά με ή χωρίς μαθησιακές δυσκολίες / Αθηνά Κυριακίδου Χριστοφορίδου.Λεμεσός : Πράσινη Πρίζα, 2010.130σ. : εικ. ; 24εκ.

Η Αθηνά Κυριακίδου – Χριστοφίδου γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1970. Μετά την τουρκική εισβολή έζησε και μεγάλωσε στη Λεμεσό. Το 1987 αποφοίτησε από τον οικονομικό κλάδο του Β΄ Λανιτείου Γυμνασίου, το 1990 πήρε πτυχίο στις Οικονομικές Επιστήμες, από το University of Salford της Αγγλίας. Το 1992 πήρε μεταπτυχιακό στην επιχειρησιακή έρευνα, από το George Washington University των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2002 πήρε δίπλωμα διδασκαλίας για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες/ δυσλεξία, από το Hornsby International Dyslexia Centre της Αγγλίας. Είναι δημιουργός και διαχειρίστρια της στοσελίδας www.prasinipriza.com. Πρόκειται για ιστοσελίδα με πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό για παιδιά νηπιαγωγείου, δημοτικού και γυμνασίου.

Γιούντιν | Μια γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη: παρουσίαση βιβλίου στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, το Βιβλιοπωλείο Ηλιοτρόπιο και οι εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγγραφέα Γιώργου Ρωμανού με τίτλο: Γιούντιν, μια γυναίκα από την Θεσσαλονίκη, τη Δευτέρα 21 Οκτωβρίου 2013 στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης στην οδό Έλλης 8.

Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο κ. Γιώργος Σκαμπαρδώνης συγγραφέας και η κ. Ευγενία Καβαλλάρη, φιλόλογος – Πρόεδρος Συνδέσμου Φιλολόγων Ν. Ημαθίας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Αντζέλ, Μια γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη, είναι Εβραία και αφηγείται την ιστορία της οικογενείας της, που αρχίζει πριν από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και φτάνει στη δεκαετία του 1990. Η οικογένειά της έχει φιλικές σχέσεις με μία άλλη οικογένεια, χριστιανών.

Στην Κατοχή, μέσα από τις δύο οικογένειες, θα ξεπηδήσουν δυο μεγάλοι έρωτες, ένας ιδεαλιστικός και ένας κολασμένος. Η αδελφή της Αντζέλ, η Λέα, θα βιώσει την κορύφωση του μεγάλου της έρωτα, μέσα στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η Λόρυ, κόρη της Λέα, προσπαθεί να ξεπεράσει τον δικό της νοσηρό και αδιέξοδο έρωτα ζητώντας βοήθεια από την ψυχαναλύτριά της.

Η μικροϊστορία των ασήμαντων ανθρώπων σε μετωπική σύγκρουση με την επίσημη Ιστορία. Ντοκουμέντα και μυθοπλασία αποκαλύπτουν τα καλά κρυμμένα μυστικά της Θεσσαλονίκης και των θυμάτων της εποχής εκείνης. Οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί. Οι Γερμανοί και ο ρόλος των Βουλγάρων. Ποιος πρόδωσε, ποιόν; Ποιος ο ρόλος των δωσίλογων, και της εβραϊκής κοινότητας; Τι συνέβη μετά, στον Εμφύλιο; Πώς ‘φτάσαν όλα αυτά να επηρεάζουν τη χώρα μας σήμερα;

Κομμάτια ζωής, αφημένα, μεταξύ ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και σοβιετικών Γκουλάγκ.

Ο Γιώργος Ρωμανός γράφει Διήγημα, Μυθιστόρημα, Δοκίμιο, και διδάσκει Αφηγηματολογία σε σεμινάρια. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Εμφανίστηκε νέος στα γράμματα, το 1977, με το βιβλίο του: «Ο Αλέξανδρος κ. ά. διηγήματα», εκδόσεις Πρόσπερος. Δημοσιεύει σε έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες διηγήματα (από το 1973) και δοκίμια (από το 1978). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ρώσικα.

Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει έξη συλλογές διηγημάτων, δύο μυθιστορήματα, μία νουβέλα, δύο μελέτες, και μία μετάφραση διηγημάτων του Dylan Thomas.

Επιμελητής βιβλίων από το 1972, και από το 1997 εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού Πανδώρα και των ομώνυμων εκδόσεων. Το 2011 δημιούργησε το διαδικτυακό περιοδικό: pandoraperiodiko.blogspot.com  και το ιστολόγιο, romanosg.blogspot.com

Ως ζωγράφος, είναι μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Έχει εκθέσει σε 10 ατομικές εκθέσεις, από το 1984, και σε 45 ομαδικές, από το 1966, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Βασικό εγχειρίδιο για τους γονείς, για τους εκπαιδευτικούς, για όλους

Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό πλάσμα και έχει ανάγκη να συναναστρέφεται με άλλα άτομα. Έτσι, λοιπόν, η συνύπαρξη είναι το φυσικό μέσο για να μάθουμε και να θέσουμε σε εφαρμογή τις βασικές αξίες οι οποίες πρέπει να ορίζουν την κοινωνική ζωή των ανθρώπων. Ο σεβασμός απέναντι στους άλλους, η υπομονή, η υπευθυνότητα και η σταθερότητα, η διαλογική ικανότητα, είναι αξίες που εμείς, ως γονείς, οφείλουμε να διδάξουμε στα παιδιά μας για να μπορέσουν να γίνουν ελεύθεροι και ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Τα παιδιά πρέπει ν’ αρχίσουν να μαθαίνουν τις αξίες από πολύ μικρή ηλικία και στο κατάλληλο περιβάλλον. Σύντομες σκέψεις σχετικά με το σημαντικό ρόλο που παίζουν οι αξίες στη συνύπαρξη, καθώς και εύκολες δραστηριότητες που -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσα στο σπίτι επιτρέπουν στα παιδιά μας να συνειδητοποιήσουν τις αξίες με τον πιο φυσικό τρόπο.
Το βιβλίο “Μάθετε στα παιδιά σας 20 αξίες της ζωής” είναι ένα βασικό εγχειρίδιο για τους γονείς που θέλουν να μεγαλώσουν παιδιά ανεξάρτητα, με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και, πάνω απ’ όλα, ευτυχισμένα, ικανά να κάνουν ευτυχισμένους και όσους τα συναναστρέφονται.

Μάθετε στα παιδιά σας 20 αξίες της ζωής : βασικό εγχειρίδιο για τους γονείς, για τους εκπαιδευτικούς, για όλους… / Esteve Pujol i Pons.Αθήνα : Αγκυρα, 2003.Αθήνα : Αγκυρα, 2003

Το βιβλίο “Μάθετε στα παιδιά σας 20 αξίες της ζωής”,  μεταφράστηκε από τη Βερίνα Χωρεάνθη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα.