Ένα παιδί με τρεις οικογένειες

Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα από το θρυλικό περιοδικό “Η Διάπλασις των Παίδων”, γεμάτο μυστήριο, δυνατή πλοκή, που καθηλώνει τον αναγνώστη από την πρώτη του σελίδα έως την τελευταία.Μια εντελώς παράξενη ιστορία ενός αγοριού που στερείται την οικογένειά του, πριν σχεδόν γνωρίσει τον κόσμο και βρίσκεται να μεγαλώνει σε τρεις διαφορετικές οικογένειες. Ποια όμως είναι η πραγματική του; Πώς την ανακάλυψε; Πώς έζησε; Τι είδε; Τι έπαθε; Διαβάζεται με κομμένη την ανάσα.Συναρπαστικό μυθιστόρημα αληθινής τέχνης, με όλα τα προσόντα της αφηγηματικής μαεστρίας του Γρηγορίου Ξενοπούλου.

Ένα παιδί με τρεις οικογένειες / Γρηγορίου Ξενόπουλου . Αθήνα : Βλάσση Αφοί, 2001 .220σ. ; 21εκ.

Ο  Γρηγόριος Ξενόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1867 από Ζακυνθινό πατέρα και από μητέρα Φαναριώτισσα. Η οικογένειά του εγκαταλείπει την Πόλη, όταν ο Γρηγόριος ήταν έντεκα μηνών και εγκαθίσταται στη Ζάκυνθο. Έτσι, τον κόσμο τον πρωτογνώρισε στο μαγευτικό αυτό νησί της Επτανήσου. Η γραφικότητα του τόπου, η πανώρια φύση με τις μοναδικές της ομορφιές, ο λαός της Ζακύνθου με τα ήθη και τα έθιμά του, η ιστορία και γενικά η επτανησιακή κουλτούρα, διαπλάθουν και επηρεάζουν βαθιά την ψυχή του. Ζυμώνεται με τους Ζακυνθινούς και όλα τα ερμηνεύει με την ιδιοσυγκρασία που κουβαλάει από το νησί του.Μετά το γυμνάσιο ο Ξενόπουλος παρακολουθεί μαθήματα φυσικομαθηματικών στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Όμως, η λογοτεχνία και η δημοσιογραφία τον αποσπούν οριστικά. Συνεργάζεται με όλες σχεδόν τις εφημερίδες και τα περιοδικά της εποχής του.Το 1890 ο Γεώργιος Δροσίνης του προτείνει και αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στην Εστία. Το 1896 ο ιδιοκτήτης του παιδικού περιοδικού «Διάπλασις των παίδων» Νικόλαος Παπαδόπουλος τον παίρνει αρχισυντάκτη και αργότερα του αναθέτει τη διεύθυνση του περιοδικού.Στη “Διάπλαση των Παίδων” η αγάπη του για το ελληνόπουλο τον οδήγησε να γράψει χιλιάδες “αθηναϊκές επιστολές”, στις οποίες μιλούσε για διάφορα θέματα.Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έγινε ο δάσκαλος και μερίμνησε συστηματικά για το παιδί – αναγνώστη, για το παιδί που χρειάζεται αγωγή και παιδεία. Διακατέχεται από μια έμφυτη παιδαγωγική κλίση που την συνθέτουν η συμπάθεια και το ενδιαφέρον του για το παιδί, η δίψα και η πίστη του για την μόρφωσή του. Η προσφορά του στο τρίπτυχο σπίτι – οικογένεια – παιδί αρχίζει αμέσως μετά που αναλαμβάνει τη διεύθυνση του περιοδικού. Για πέντε περίπου δεκαετίες προσφέρει ένα αξιόλογο παιδαγωγικό και μορφωτικό έργο. Βοηθάει το παιδί – αναγνώστη να ανακαλύψει μόνο του το αντικείμενο της γνώσης και να αγκαλιάσει τη φύση, τις αξίες και τους συνανθρώπους του. Παίρνει στα χέρια του μια τεράστιας σημασίας εξουσία, τη διαπλαστική. Η προσφορά του αυτή δεν κατευθύνεται από κάποιο συγκεκριμένο και οργανωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αλλά κυρίως από το ένστικτό του και από την αγάπη του για το παιδί. Συνειδητά, όμως, «Ο Φαίδωνας» εργάστηκε για τη δημιουργία μιας παιδικής λογοτεχνικής γλώσσας – μιας γλώσσας ζωντανής – που θα άγγιζε τις τρυφερές ψυχές των παιδιών και που θα μάθαιναν έτσι χωρίς βιβλία και χωρίς δασκάλους. Πετυχαίνει, έτσι, ένα θερμό δόσιμο με τον αναγνώστη και μια απελευθερωτική και θετική στάση που μορφώνει και συγχρόνως δεν σκλαβώνει. “Η αδελφούλα μου” είναι το πρώτο παιδικό μυθιστόρημα που γράφει στη δημοτική γλώσσα.Αν και είναι επηρεασμένος από τις ευρωπαϊκές πολιτιστικές ανακατατάξεις, δεν περιορίζεται μέσα στα πλαίσια του ηθογραφικού μυθιστορήματος, αλλά προχωράει και ασχολείται με την περιγραφή των ψυχικών ικανοτήτων των ηρώων του. Γίνεται ένας ψυχογράφος που τηρεί όμως αυστηρά την αντικειμενικότητά του. Μόνο ότανπεριγράφει Ζακυνθινά τοπία και αρχίζουν να αναδύονται μέσα από αυτά οι μνήμες των παιδικών του χρόνων, εκφράζει υποκειμενικά συναισθήματα.Ο ρεαλισμός του 1900 ήταν εκείνο που ζητούσαν οι πολλοί και εκείνο που μπορούσε να ενώσει την απόσταση ανάμεσα στους πολλούς και στη νέα, στην αδιαμόρφωτη ακόμα ελληνική πεζογραφία. Με τα μυστικά της ρεαλιστικής σχολής η αφήγησή του έστρωνε πιο άνετα. Ο Ξενόπουλος βέβαια είχε έμφυτη αφηγηματική ευκολία, καλαισθησία, γλώσσα γλαφυρή, απλή, ρέουσα, έτσι που άρεσε σε όλους. Δεν υπήρξε ποτέ ανιαρός και κουραστικός. Στάθηκε ένας γλωσσοπλάστης – ένας ακούραστος δημιουργός του Λόγου είτε έγραφε για εφημερίδα ή για περιοδικό ή θέατρο ή μυθιστόρημα ή διήγημα ή παιδικό ανάγνωσμα, δοκίμιο ή ποίηση.Τα έργα του έχουν πλούτο, φυσικούς διαλόγους, οξύτητα παρατήρησης και άψογη τεχνική.Το περιβάλλον των μυθιστορημάτων του Ξενόπουλου είναι πότε η Αθήνα και πότε η Ζάκυνθος. Ο συγγραφέας θέλει να μας περιγράψει την ελληνική κοινωνία της εποχής του. Αυτό όμως δεν είναι κανόνας. Σε αρκετά έργα του περιγράφονται και ζωντανεύουν παλαιότερες κοινωνίες κυρίως της Ζακύνθου. Σε χρόνια ακμής, δύναμης, μεγαλείου, πλούτου και πολιτισμού, αναζήτησε και βρήκε πλούσιο και άφθονο υλικό που το εκμεταλλεύτηκε κατάλληλα. Ένα θαυμάσιο και ίσως το πιο πρωτότυπο έργο του είναι «Το Φάντασμα», μια πρωτάκουστη αληθινή ιστορία που διαδραματίσθηκε το ΙΗ΄ αιώνα στη Βενετοκρατούμενη Ζάκυνθο.”Ο Κόκκινος Βράχος” (1905) δίνει μια πετυχημένη απεικόνιση της ζακυνθινής ζωής. Πρόκειται για έναν έρωτα καταλύτη που τον βιώνει η ηρωίδα χωρίς τίποτα το κίβδηλο. Τρία από τα καλύτερα έργα του έχουν επίσης υπόθεση ζακυνθινή (Λάουρα 1915, Αναδυόμενη 1923, Τερέζα Βάρμα Δακόσια 1925). Εκείνα όμως που η κριτική αναγνώρισε αναμφίβολα τα καλύτερα μέσα στα τόσα μυθιστορήματα του Ξενόπουλου, είναι οι “Πλούσιοι και Φτωχοί” (1919), και οι “Τίμιοι και Άτιμοι” (1921). Ανήκουν σε μια “κοινωνική τριλογία” όπου ο συγγραφέας προβληματίζεται πάνω σε κοινωνικά θέματα και το πετυχαίνει άριστα.Δίπλα στο μυθιστορηματικό, σημαντικό είναι και το θεατρικό του έργο. Επηρεασμένος από τον Ίψεν, δίνει το 1904 το πιο συγκροτημένο ίσως από τη θεατρική άποψη έργο του, “Το Μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας”, με κέντρο μια ευγενική μορφή και το μυστικό της που αφορά μια σκόνη – μια άσπρη σκόνη που θεραπεύει τον καταρράκτη ματιών. Από τα θεατρικά του έργα αρκετά αντέχουν και σήμερα. Διατηρούνται στη ζωή όχι για λόγους νοσταλγίας, αλλά χάρη στα ολοζώντανα πρόσωπα που έπλασε ο συγγραφέας. Τα έργα του όπως ο “Πειρασμός”, “Φιόρο του Λεβάντε”, “Στέλλα Βιολάντη”, “Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας”, “Φωτεινή Σάντη”, “Αναδυόμενη”, “Ποπολάρος”, κ.α. παίζονται στο Θέατρο, διασκευάζονται για τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.Ο Ξενόπουλος πέθανε σε μεγάλη ηλικία το 1951 στην Αθήνα μακριά από το αγαπημένο του νησί.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2009) Αυτοβιογραφικά κείμενα (1919-1948), Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη

(2009) Αυτοβιογραφικά κείμενα (1919-1948), Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη

(2004) Οι γάτες της Δανάης, Βλάσση Αδελφοί

(2002) Η κούκλα της Λιλίκας, Βλάσση Αδελφοί

(2002) Νικόλας Σιγαλός, Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)

(2002) Ο μικρός Μέγας Αλέξανδρος, Βλάσση Αδελφοί

(2002) Το θηριοτροφείο των παιδιών, Βλάσση Αδελφοί

(2001) Ένα παιδί με τρεις οικογένειες, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Αθανασία. Ένα κορίτσι που κάτι του έλειπε. Τα κουπόνια, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Η αναθρεφτή, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Η γάτα του παπά. Η Σουζάννα του παπά. Οχτρός αθανάσιμος, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Η γυναίκα του αντρειωμένου. Σάνκτα φαμίλια. Μια Γαλλίδα, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Η μελλοθάνατη. Απορπισμένη. Το μούλικο, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Ιστορία μιας χωρισμένης, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Κελαηδισμοί. Η φούρκα. Η Σκουφάτη. Η ζωή και ο θάνατος της Αργυρούλας, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Μανόλιες. Καμπάνες. Το βραχιόλι. Ολάκερη βιβλιοθήκη, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Μανταλένα. Ερμίνα το πουλημένο κορμί. Έντεκα χρονών, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Ο γύρος του κόσμου των παιδιών, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Ο κακός δρόμος, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Ο Μάγκαλος. Νόστιμον ήμαρ. Το ψωμί, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Ο τρελός με τους κόκκινους κρίνους, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Οι ερωτευμένοι. Νανότα, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Πετριές στον Ήλιο, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Στέλλα Βιολάντη, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Τα θηλυκά του Μουζά. Νυν απολύεις. Κοντραμπάντα. Παίζει κι ο παπάς, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Το μυστικό της κοντέσας Βαλέραινας. Το ζακυθινό μαντίλι. Η κούκλα της νύφης, Βλάσση Αδελφοί

(2000) Το σκαλιστήρι, Βλάσση Αδελφοί

(1999) Ο κύριος Σπουργιτάκης, Βλάσση Αδελφοί

(1999) Ο Μπέμπης Αρχιλήσταρχος, Βλάσση Αδελφοί

(1999) Τα αρκουδάκια πρόσκοποι, Βλάσση Αδελφοί

(1999) Το καλό μου βιβλίο, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Η κυρία Τρομάρα, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Ο ανδρείος Αχιλλέας, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Ο Γιαννάκης στο λούνα παρκ, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Ο Τάκης και ο Τοτός, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Οι μικροί βοσκοί, Βλάσση Αδελφοί

(1998) Τα πουλιά της αυλής, Βλάσση Αδελφοί

(1997) Η παρούσα ώρα, Βλάσση Αδελφοί

(1997) Μενεξεδένιο μπουκετάκι. Ο δικηγόρος, Βλάσση Αδελφοί

(1997) Ο γάμος του Νάσου, Βλάσση Αδελφοί

(1996) Η περιπέτεια της Μαρίνας, Βλάσση Αδελφοί

(1996) Ιστορία ενός ανδρογύνου, Βλάσση Αδελφοί

(1996) Φωτεινή, Βλάσση Αδελφοί

(1995) Η Σμυρνιά, Βλάσση Αδελφοί

(1995) Σαν εκκλησιά στην ερημιά, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Απ’ την κουζίνα στο χαρέμι, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Η μοίρα του Μαρή, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Η νύχτα του εκφυλισμού, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Μάνα και θυγατέρα, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Πνεύματα, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Πρόσφυγες, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Το μαρτύριο μιας νέας αγίας, Βλάσση Αδελφοί

(1994) Φοιτηταί κι Αρσακειάδες, Βλάσση Αδελφοί

(1992) The Downfall, Βλάσση Αδελφοί

(1992) The Three-sided Woman, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Ανιέζα. Χαίρε νύμφη. Το ανθρώπινο. Καβαλλερία Ποπολάνα, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Η ωραία μαμά. Έτσι είναι ο κόσμος, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Μαριτάνα. Ποπολάρος. Θείος Όνειρος, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Μονάκριβη. Ακτίνες Ν. Το φιόρε του Λεβάντε, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Ο πειρασμός. Πολυγαμία. Το ζευγάρωμα, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Ο τρίτος. Ο ψυχοπατέρας. Φωτεινή Σάντρη. Το μυστικό της κοντέσσας Βαλέραινας, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Πεπρωμένα. Οι φοιτηταί. Δεν είμαι εγώ ή η λογική, Βλάσση Αδελφοί

(1991) Ραχήλ. Στέλλα Βιολάντη, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Ένας αλλόκοτος γάμος, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Η νίκη της Παυλίνας, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Η νίκη της Παυλίνας, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Μεγάλη γυναίκα, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Ο αρραβωνιαστικός μου, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Παυλίνα, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Παυλίνα, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Στην αυγή της ζωής, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Το κορίτσι που αγάπησε, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Τρεις αδελφές, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Χωρίς τίποτα, Βλάσση Αδελφοί

(1989) Χωρίς τίποτα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Αθηναϊκές επιστολές, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Απάνεμα βράδια, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Αρραβωνιασμένοι στα ψέματα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Αφού έριξε τα τείχη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Αφροδίτη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Γκιοβάννα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Δεν ήταν γραφτό, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Διηγήματα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Διηγήματα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Δίλημμα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ευτυχία. Ο γάμος της Λίτσας, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ζήλεια χωρίς αγάπη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η αδελφούλα μου, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η αναδυομένη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η απερίγραπτη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η άπιστη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η ζωή μου σαν μυθιστόρημα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η τιμή του αδελφού, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η τρίμορφη γυναίκα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Η ψεύτρα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ιστορία μιας χωρισμένης και άλλα διηγήματα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Λάουρα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Λίζα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Μαίρη και Μαρίνα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Μαργαρίτα Στέφα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Μεγάλη αγάπη, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Μεγάλη περιπέτεια, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Μυστικοί αρραβώνες, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο γιος μου κι η κόρη μου, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κατήφορος, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κόκκινος βράχος, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κοσμάκης. Ο γυρισμός, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κοσμάκης. Τα τελευταία όνειρα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κοσμάκης. Το κέντρο, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κοσμάκης. Το πρωτοξύπνημα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο κόσμος κι ο Κοσμάς, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο Μινώταυρος και άλλα διηγήματα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο ουρανοκατέβατος, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο πόλεμος, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο Ποπολάρος, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ο σύζυγος της θεατρίνας, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Οι σύζυγοι της Νίνας, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Παληά Αθήνα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Πιστή στον έρωτα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Πλούσιοι και φτωχοί, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Ρηγγίνα Λέζα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Στέλλα Βιολάντη. Ισαβέλλα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Τερέζα Βάρμα Δακόστα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Τίμιοι κι άτιμοι, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Το φάντασμα, Βλάσση Αδελφοί

(1984) Τυχεροί και άτυχοι, Βλάσση Αδελφοί

Ο Ποπολάρος, Βλάσση Αδελφοί

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2013) Ο Πύργος του Βοσπόρου και άλλα διηγήματα, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη

(2012) Εισαγωγή στην ποίηση του Καβάφη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

(2009) Ανθολογία ελληνικού διηγήματος του 20ού αιώνα, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2009) Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2007) Οκτώ ανατριχιαστικές ιστορίες με επτά γάτες και έναν Αθηναίο σκύλο, Shrew Annelid

(2005) Εισαγωγή στην πεζογραφία του Παπαδιαμάντη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

(2000) Νεοελληνικά αναγνώσματα, Δίδυμοι

(1999) Μνήμη του Ηλία Βενέζη, Ευθύνη

(1996) Διηγήματα, Επικαιρότητα

Μεταφράσεις

(2008) Cervantes Saavedra, Miguel de, 1547-1616, Δον Κιχώτης, Βλάσση Αδελφοί

(2004) Verne, Jules, 1828-1905, Δύο χρόνια διακοπές, Βλάσση Αδελφοί

(2004) Gisele, Vallerey, Η Λιλή και ο Παυλής, Βλάσση Αδελφοί

(2004) Beqouen, Max, Όταν αναστήθηκε το μαμούθ, Βλάσση Αδελφοί

(2002) Cervantes Saavedra, Miguel de, 1547-1616, Ο Δον Κιχώτης, Βλάσση Αδελφοί

(2002) Verne, Jules, 1828-1905, Οι εξωφρενικές περιπέτειες του Αντιφέρ, Βλάσση Αδελφοί

(2001) Latouche, Auguste, Ένα δυνατό κορίτσι, Βλάσση Αδελφοί

(2001) Sorrentino, Maria Pia, Το μυστήριο της ξανθής κούκλας, Βλάσση Αδελφοί

Back Print Print

.:BiblioNet ©2000-2012 .:Σχεδια

Ο θυμός κάνει καλό

Χρειάζονται τα παιδιά μας τη δημιουργική συμπεριφορά.Ας μάθουμε λοιπόν και από το μεγάλης απήχησης, έργο του συγγραφέα μας…Η βασική ιδέα-πρόταση αυτού του βιβλίου είναι εντελώς νέα και προκλητική: Η επιθετικότητα επιτρέπεται στα παιδιά και στους έφηβους – γιατί επιθετικότητα δεν σημαίνει μόνο βία και καταστροφή. Σημαίνει και επιθετική-δημιουργική συμπεριφορά. Ο Jan-Uwe Rogge μιλάει γι’ αυτήν ακριβώς – τη δημιουργική πλευρά της επιθετικότητας και για το ρόλο της στην ανάπτυξη της προσωπικότητας. Δεν υποστηρίζει μια συμβατική διαπαιδαγώγηση με στόχο τη δημιουργία φιλήσυχων και υπάκουων νέων, αλλά μια “διαπαιδαγώγηση της επιθετικότητας”, που κάνει τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν την ωρίμανση της σωματικής τους ικανότητας. Συγχρόνως όμως τα ενθαρρύνει να αναπτύξουν το δημιουργικό τους δυναμικό, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η διάθεσή τους για καταστροφική συμπεριφορά.

Ο θυμός κάνει καλό : γιατί επιτρέπεται στα παιδιά η επιθετικότητα / Jan-Uwe Rogge .Αθήνα : Θυμάρι, 2008 .320σ. ; 21εκ.

Ο ψυχολόγος Δρ. Jan-Uwe Rogge , γεννημένος το 1947, ζει με τη γυναίκα του και το γιο του, στα περίχωρα του Αμβούργου. Εργάζεται σαν ελεύθερος επαγγελματίας ψυχοθεραπευτής, ειδικευμένος στην οικογενειακή και σχολική συμβουλευτική. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μιλάει σε σεμινάρια και δίνει διαλέξεις σε γονείς και εκπαιδευτικούς που τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το κοινό.

Οι γονείς μου χωρίζουν : αισθάνομαι χαμένο

Όταν ο χωρισμός των γονιών του είναι αναπόφευκτος, ο κόσμος του παιδιού καταρρέει. Έρμαιο των μπερδεμένων, αντιφατικών συναισθημάτων του, δεν καταλαβαίνει τι του συμβαίνει. Οι γονείς, σε κρίση κι αυτοί, είναι πολλές φορές ανίσχυροι στις εκδηλώσεις της ανησυχίας του.
Με τη βοήθεια της Ιζαμπέλ Γκραβινιόν, δημοσιογράφου, ο Μορίς Μπερζέ, παιδοψυχίατρος, τους βοηθά να καταλάβουν τη σύγχυσή του:
– Είναι θυμωμένο
– Αισθάνεται ένοχο, δηλαδή ντροπιασμένο
– Ανησυχεί γι’ αυτό που θα του συμβεί
– Θα ήθελε να τους βοηθήσει…
Οι συγγραφείς δίνουν επίσης στους γονείς εργαλεία για να οργανώσουν καλύτερα την παρουσία τους κοντά στο παιδί, ώστε να έχει μια όμορφη σχέση με τον πατέρα του και τη μητέρα του:
– Πώς θα γεφυρώσουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσά τους;
– Πότε θα οργανώσουν την εναλλασσόμενη κατοικία και με ποιες προϋποθέσεις;
– Τι πρέπει να προσέξουν και ποια θα είναι η θέση τους στη νέα μορφή της οικογένειας;
Το βιβλίο αυτό, που ασχολείται κυρίως με τα συναισθήματα του παιδιού, αλλά επίσης με τις ανησυχίες και τα προβλήματα των ενηλίκων, θα βοηθήσει τα διαζευγμένα ζευγάρια να παραμείνουν για τα παιδιά τους ενωμένοι και υπεύθυνοι γονείς.

Οι γονείς μου χωρίζουν : αισθάνομαι χαμένο / Μορίς Μπερζέ, Ιζαμπέλ Γκραβιγιόν. Αθήνα : Μπουκουμάνης, 2004. 160σ. ; 21εκ. 

Η οικογένεια : συνειδητές επιλογές που θα μεταμορφώσουν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας : ένας νέος τρόπος για να δημιουργήσετε σταθερή αυτοεκτίμηση

Συνειδητές  επιλογές  που  θα  μεταμορφώσουν  τη  ζωή  μας  και  τη  ζωή  των  παιδιών  μας : Ένας  νέος  τρόπος  για  να   δημιουργήσετε  σταθερή  αυτοεκτίμηση.Επαναφέροντας  τον  εαυτό   σας  σε  κατάσταση  συναισθηματικής  υγείας, μπορείτε  να  θεραπεύσετε  την  οικογένειά  σας  μα  και  τον  κόσμο  στον  οποίο  ζείτε…

Η οικογένεια , έχει   γραφτεί  για  τον  μη  ειδικό, χωρίς  όμως  να  θυσιάζεται  η  επιστημονικότητα του  βιβλίου.Χρησιμοποιώντας  τις  πιο  πρόσφατες  έρευνες, ο συγγραφέας  εξετάζει  το άτομο στα  πλαίσια του  οικογενειακού  και  του  κοινωνικού  περιβάλλοντος.Στις σελίδες  αυτού  του  βιβλίου που  έχει  πουλήσει  πάνω  από  1.000.000  αντίτυπα, θα  μάθετε  πώς  οι μη  υγιείς  κανόνες  συμπεριφοράς  μεταδίδονται  από  τους  γονείς  στα  παιδιά, και  τις  καταστρεπτικές  συνέπειες  που  έχει  αυτή  η διαδικασία  σε  όλα  τα  μέλη  της  οικογένειας.Όλα  βέβαια  μπορούν  να  αλλάξουν προς  το  καλύτερο! Υποδεικνύονται  επίσης  τρόποι  για   να  ξεφύγετε  από  λανθασμένες συμπεριφορές, όπως  είναι  ο  εθισμός , η  αλληλεξάρτηση, η  απώλεια  βούλησης  και  η  άρνηση…

Η οικογένεια : συνειδητές επιλογές που θα μεταμορφώσουν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας : ένας νέος τρόπος για να δημιουργήσετε σταθερή αυτοεκτίμηση / John Bradshaw. Αθήνα : Διόπτρα, .2000. 310σ. ; 24εκ.  

Και ο Θεός έπλασε τη μητέρα

Δεκαεφτά γνωστοί συγγραφείς παίρνουν την πένα και διηγούνται ο καθένας μια ιστορία της παιδικής ηλικίας. Αποκαλύπτουν σε σας, αναγνώστες όλων των ηλικιών, τις ηρωικές αρετές της παιδικής ηλικίας: κουράγιο, επαναστατικότητα, θαυμασμό, επιμονή, αυθάδεια και, σε πείσμα όλων των ατυχιών, τη δύναμη των παιδιών να μην παραδέχονται ποτέ πως έχουν νικηθεί.

Και ο Θεός έπλασε τη μητέρα : από τον Πάουλο Κοέλο και άλλους γνωστούς συγγραφείς / Πασκάλ Μπρικνέρ …[κ.α]Αθήνα : Νέα Σύνορα, 1999 Αθήνα : Νέα Σύνορα, 1999

Πόση μητέρα χρειάζεται ο άνθρωπος; η “Καλή Μητέρα”: Μύθος και πραγματικότητα

Τα μέσα ενημέρωσης, η διαφήμιση, ακόμα και κάποιοι σύμβουλοι σε περιοδικά μεταδίδουν σε όλους τους τόνους ότι η μητέρα είναι αναντικατάστατη για το παιδί της, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του. Κι ότι η δική της και μόνο φροντίδα μπορεί να του εξασφαλίσει ένα καλό ξεκίνημα στη ζωή. Έτσι, είναι πολλές οι γυναίκες που βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα σχετικά με το ποιoς πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο στη ζωή τους: Τα παιδιά, η καριέρα ή ο εαυτός τους; Κι όταν, ύστερα από πολλή σκέψη, αποκτούν επιτέλους ένα παιδί, αισθάνονται ότι έχουν χρέος να του προσφέρουν το καλύτερο δυνατό, παραμελώντας εντελώς τις δικές τους ανάγκες.

Η Χέρραντ Σενκ ρίχνει ένα προσεκτικό φως σ’ αυτό το θέμα, συγκρίνει το παρελθόν με το παρόν, και δίνει στις γυναίκες θάρρος και υποστήριξη, προσφέροντάς τους την αναγνώριση που τους ανήκει.

Πόση μητέρα χρειάζεται ο άνθρωπο; : η “καλή μητέρα”- μύθος και πραγματικότητα / Χέρραντ Σενκ.Αθήνα : Θυμάρι, 2003 253σ. ; 21εκ.