Το ελληνικό καλοκαίρι

Έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα στα 1947 και το τελευταίο το φθινόπωρο του 1966. Η τελευταία εικόνα μου: ένα νησί του Αιγαίου, άδεντρο, μ’ ένα μοναδικό χωριό· τοπίο απογυμνωμένο με τη μιζέρια και την ομορφιά συναρμοσμένες σαν δυό πλαγιές του ίδιου λόφου. Μιζέρια και ομορφιά. Σύζευξη των αντιθέτων, όπως η φράση του Ηράκλειτου που τα κυκλαδίτικα τοπία δεν παύουν να τη συλλαβίζουν μέσα στο φως τους: “Αρμονίη κόσμου παλίντροπος”. Αν η εικόνα αυτού του χαμένου νησιού παραμένει μέσα μου τόσο έντονη, είναι ίσως επειδή στάθηκε η τελευταία. Ωστόσο, κοιτώντας απ’ την απόσταση του χρόνου, συνειδητοποιώ μέχρι ποιού σημείου μπλέκονται μέσα στη μνήμη μου οι αναμνήσεις σαν σε παιχνίδι αινιγματικό. Γιατί τάχα ορισμένες τους, τόσο ανώνυμες φαινομενικά, παραμένουν επίμονες λες κι ήθελαν να υπογραμμίσουν ένα μήνυμα που το νόημά του δεν καταφέρνω ακόμα να συλλάβω; […]

Σε αντίθεση προς τους μύθους, η ελληνική ιστορία, λογοτεχνία και φιλοσοφία δε μου πρόσφεραν παρά μια σειρά από απατηλές εικόνες, συμβατικές αλλά απίστευτα έμμονες αφού, για πολλούς, εξακολουθούν να σημαίνουν Ελλάδα. Ήσαν εικόνες μιας χώρας από ερείπια, κολώνες, σωριασμένες προσόψεις και τάφους ξεκοιλιασμένους πάνω στη χλόη των δασών. Ανθρώπινα όντα κοσμούσαν συχνά αυτά τα ερείπια, αλλά είχαν την ακινησία του μαρμάρου· ντυμένα με άσπρους χιτώνες, κοίταζαν τη θάλασσα ή τον ουρανό, σε στάσεις ιερατικές, λες κι ο χρόνος, η ιστορία, η διάρκεια στην Ελλάδα να υπήρξαν απλώς μια μακρόχρονη ακινητοποιημένη ενατένιση. […]

Ακριβώς λοιπόν, η ουσία των όσων έμαθα στο πρώτο μου ταξίδι είναι πως η Ελλάδα εξακολουθούσε να υπάρχει. Υπήρχαν πράγματι εδώ κι εκεί ερείπια (δύσκολο και συχνά αδύνατο να τα προσεγγίσεις) αλλά κυρίως υπήρχε και ένα τόπος που λεγόταν ακόμη Ελλάδα και κατοικούνταν από Έλληνες. Κι αυτοί μάλιστα οι Έλληνες, το 1947, ήσαν παγιδευμένοι μέσα στον πολιτικό στρόβιλο, στην καρδιά του εμφυλίου πολέμου. Στην Αθήνα δεν πολυμύριζε πόλεμο -είχε πια επιβληθεί μια ειρήνη- αλλά έφτανε να φύγεις απ’ την πόλη, κυρίως προς τις βόρειες περιοχές, για να δεις παντού την παρουσία του.

Το ελληνικό καλοκαίρι : μια καθημερινή Ελλάδα 4000 ετών / Jacques Lacarriere3η εκδ  Αθήνα : Χατζηνικολή, 1980 315σ. : εικ. ; 24εκ.  

[…]

(από την εισαγωγή του Ζακ Λακαριέρ)

Ο Καστρολόγος

 
Απόσπασμα από τον Πρόλογο του βιβλίου

«Στις ελληνικές χώρες, γράφει, τα κάστρα είναι πιο θεωρητικά και πιο άγρια παρά κείνα που βρίσκονται στη Φραγκιά, μ όλο πούναι τα περσότερα μικρά καστέλλια και πύργοι, επειδής οι τόποι σ εμάς είναι πετραδεροί και σπανοί, και τα χτίρια έχουνε χτιστεί σκέτα, δίχως πλουμιά».

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Φώτης Κόντογλου εξακολουθεί να μας χαρίζει πρωτόγνωρες συγκινήσεις. Κανένας ποτέ ερευνητής δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι «ξεμπέρδεψε» μαζί του, καθώς κάθε τόσο θα διαπιστώνει ότι κάτι σημαντικό του διαφεύγει από την ενασχόληση του χαριτωμένου και πληθωρικού εκείνου πνεύματος και ταλάντου σε οιονδήποτε τομέα, με τον οποίο κατέγινε. (. . .) Έτσι κι ο «Καστρολόγος», έργο μιας ολόκληρης ζωής, που δούλευε παράλληλα με τον «δίδυμό» του «Μοναστηρολόγο» με αμείωτο κέφι πάντοτε και μεράκι, αλλά άφησε στο στάδιο της συλλογής και πρώτης κατάστρωσης του υλικού, αν και η αγάπη του για τα κάστρα είναι γνωστή και ευρύτερα παραδεκτή (. . .). Φιλοδοξία του ήταν να δώσει μια πλήρη καταγραφή των κάστρων της Ελλάδας όχι μόνον εκείνων που σώζονται, αλλά και όσων έχουν καταστραφεί και χαθεί…

Φώτης Κόντογλου. Ο Καστρολόγος

 Καστρολόγος. Φώτη Κόντογλου. Αθήνα : Εστία, 1987.  189σ. : εικ. ; 24εκ. 

Χόμερ και Λάνγκλεϋ

Οι Χόμερ και Λάνγκλεϋ Κόλιερ είναι αδέλφια – ο ένας, τυφλός και βαθύτατα διαισθητικός, ο άλλος, με τα σημάδια της τρέλας, ή ίσως και του μεγαλείου, που του προκάλεσαν τα δηλητηριώδη αέρια στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζουν απομονωμένοι στην κάποτε μεγαλοπρεπή έπαυλή τους στην Πέμπτη λεωφόρο της Νέας Υόρκης, μαζεύοντας από τους δρόμους της πόλης αντικείμενα που θεωρούν πως μπορεί να τους χρησιμεύσουν, συσσωρεύοντας τις καθημερινές εφημερίδες προκειμένου να δημιουργήσει ο Λάνγκλεϋ την άχρονη εφημερίδα του, που θα επέχει ρόλο προφητείας. Κι ωστόσο, τα επικά γεγονότα του αιώνα παρεισφρέουν στη ζωή των δύο αδελφών -πόλεμοι, πολιτικά κινήματα, τεχνολογικές ανακαλύψεις- και, παρόλο που θα ήθελαν να κλείσουν τον κόσμο απ’ έξω, η ιστορία περνά, θα έλεγε κανείς, μέσα από το αδιαχώρητο του σπιτιού τους παίρνοντας διάφορες μορφές: του μετανάστη, της πόρνης, της κυρίας της καλής κοινωνίας, του κυβερνητικού πράκτορα, του γκάνγκστερ, του μουσικού της τζαζ· ο εσωστρεφής τους βίος αποδεικνύεται μια οδύσσεια πλήρης κινδύνων, καθώς τα δύο αδέλφια αγωνίζονται να επιβιώσουν και να βρουν κάποιο νόημα για τη ζωή τους.

Μεγαλοφυής στη σύλληψη και θεσπέσια στην εκτέλεσή της, η μαγευτική αφήγηση του Doctorow αποτελεί μια ελεύθερη ανάπλαση της βιογραφίας των περιβόητων αδελφών Κόλιερ από τη Νέα Υόρκη, αλλά και μια οικογενειακή ιστορία με μυθικές αποχρώσεις – ένα συγκλονιστικό αριστούργημα που διαφέρει από όλα όσα μας έχει δώσει έως τώρα ο μεγάλος αυτός συγγραφέας.

Χόμερ και Λάνγκλεϋ : μυθιστόρημα / E. L. Doctorow.  Αθήνα : Πατάκης,  2013 . 283σ. ; 21εκ.         

 Ο Edgar Lawrence Doctorow γεννήθηκε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, το 1931. Σπούδασε φιλοσοφία στο Kenyon College και συνέχισε τις σπουδές του στο Columbia University. Εργάστηκε στους εκδοτικούς οίκους “New American Library” και “Dial Press” από το 1959 μέχρι το 1969. Από τότε ως σήμερα μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στη συγγραφή και τη διδασκαλία σε πανεπιστήμια όπως το Yale University Drama School, το Princeton University, το Sarah Lawrence College, University of California και το New York University, όπου είναι καθηγητής στην Έδρα Glucksman της Αμερικανικής Ακαδημίας και του Εθνικού Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών.

Ο E. L. Doctorow κατέχει κεντρική θέση στην ιστορία της αμερικανικής λογοτεχνίας. Έχει βραβευτεί με το National Book Critics Circle Award και το Arts and Letters Award για το βιβλίο του “Ragtime” (1975), με το National Book Award για το “World’s Fair” (1985), με το Pen/Faulkner Award και το William Dean Howell Medal για το “Billy Bathgate” (1989), για δεύτερη φορά με το National Book Critics Circle Award και το Pen/Faulkner Award για το “The March” (2005) ενώ του έχει απονεμηθεί το Edith Wharton Citation και το National Humanities Medal. Άλλα βιβλία του: “Welcome to Hard Times” (1960), “Big as Life” (1966), “The Songs of Billy Bathgate” (1968), “Drinks before Dinner” (1979), “Loon Lake” (1980), “American Anthem” (1982), “Lives of the Poets: Six Stories and a Novella” (1984), “The Waterworks” (1994), “City of God” (2000).

300 : η συντριβή μιας αυτοκρατορίας : ιστορικό μυθιστόρημα

Η πατρίδα. Η ελευθερία. Η δημοκρατία. Πόσα θα θυσίαζες για να τα προστατέψεις; 480 π. Χ.Ο αλαζόνας Ξέρξης, αυτοκράτορας των Περσών και Βασιλεύς των Βασιλέων, εισβάλλει στην Ελλάδα με εκατομμύρια στρατιώτες, χιλιάδες πλοία και τη βοήθεια δεκάδων υποτελών συμμάχων του, ανάμεσά τους και της γοητευτικής βασίλισσας Αρτεμισίας.Απέναντί του παρατάσσονται ελάχιστοι Έλληνες πολεμιστές και δυο αποφασισμένοι άνδρες. Ο Λεωνίδας και οι τριακόσιοι Σπαρτιάτες του στην ξηρά• η προσωποποίηση της ανδρείας και της φιλοπατρίας. Ο Θεμιστοκλής και ο αθηναϊκός στόλος του στη θάλασσα• η ενσάρκωση της ευστροφίας και της στρατηγικής.Ο πόλεμος. Ο ηρωισμός. Η αυτοθυσία. Η νίκη.Ένα επικό βιβλίο για τον πρώτο μεγάλο πόλεμο της Ιστορίας, που έκρινε τη μοίρα της ανθρωπότητας, της Ελλάδας και της δημοκρατίας.Ένα σκληρό, αλλά βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα για την τιμή, την αξιοπρέπεια και τον τραγικό έρωτα που συντρίβεται ανάμεσα στην κόψη του σπαθιού και το αίμα της μάχης.

300 : η συντριβή μιας αυτοκρατορίας : ιστορικό μυθιστόρημα / Άγγελος Φωκάς  Αθήνα : Ψυχογιός, 2014  456σ. ; 21εκ.  

Ο καρκίνος δεν είναι ασθένεια

Ο διακεκριμένος επιστήμονας Andreas Moritz, γνωστός στο ευρύ ελληνικό κοινό με το βιβλίο του Αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής, αναλύει τους λόγους που εκδηλώνεται ο καρκίνος στον οργανισμό.

Ο καρκίνος δεν εμφανίζεται για να µας εξοντώσει. Η “επάρατη νόσος” είναι η ύστατη, απεγνωσμένη προσπάθεια του οργανισμού να σώσει τη ζωή μας. Αν δεν αλλάξουμε την αντίληψή μας για τον καρκίνο, αυτός θα εξακολουθήσει να απειλεί τη ζωή των σύγχρονων ανθρώπων.

Η ανατρεπτική αντίληψη για τον καρκίνο:

– οι συμβατικές αντικαρκινικές αγωγές εξοντώνουν περισσότερους ανθρώπους από όσους θεραπεύουν

– οδηγίες για την αντιμετώπιση των παραγόντων που κωλύουν την αυτοΐαση

– συμβουλές για όσους θέλουν να μετατρέψουν τη θυματοποίηση σε αυτοδυναμία και τη νόσηση σε υγεία.Α0ήνα : Διόπτρα, 2010

Ο καρκίνος δεν είναι ασθένεια : ανακαλύψτε τα πραγματικά αίτια του καρκίνου και θεραπεύστε τον / Andreas Moritz 301σ. ; 21εκ.

Με θέα τη ζωή

H Σοφία είναι ένα “διαφορετικό” αλλά και ευλογημένο πλάσμα. Ζει τη ζωή της φορτωμένη με ενοχές και υπομένει στωικά τη μοίρα της, έχοντας επιλέξει για τον εαυτό της τον ρόλο του θεατή. Λίγοι της δίνουν σημασία, αλλά και αυτή συγκρατεί λιγότερα, γιατί έχει μάθει να επιλέγει, και να θυμάται ό,τι επέλεξε. Έτσι αντιστέκεται στη θύελλα του 20ού αιώνα, στη μοναξιά, στον έρωτα και στη ματαίωση, γράφοντας η ίδια την ιστορία της από την αρχή: την ιστορία μιας οικογένειας που έζησε την άνοδο και την πτώση της, την αίγλη αλλά και την παρακμή μιας ολόκληρης εποχής.

Το βιβλίο αυτό είναι η φωνή της, και στις σελίδες του φυλάσσονται όσα βίωσε πίσω από το γυάλινο τείχος που ύψωσε από μικρή. Όμως, ταυτόχρονα είναι, κατά κάποιον τρόπο, και η εξόφληση ενός χρέους απέναντι σ’ εκείνους που ξενιτεύτηκαν μέσα στον ίδιο τους τον τόπο και δεν ανήκουν πλέον πουθενά.

Με θέα τη ζωή : μυθιστόρημα / Ισμήνη Καπάνταη. Αθήνα : Καστανιώτης, 2009.  221σ. ; 21εκ.