arxipelagos

Διάβασα πριν πολλά χρόνια το βιβλίο του Α.Σολτσενίτσιν ”μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς”. Δουλεύοντας στο ισόγειο της Βιβλιοθήκης όπου γίνονται οι επιστροφές των δανεισμένων βιβλίων, έπεσε στα χέρια μου το άλλο βιβλίο του συγγραφέα ”αρχιπέλαγος γκουλακ”. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες από το πρώτο,θυμάμαι όμως πως τα συναισθήματα είναι τα ίδια τότε και τώρα. Είναι συγκλονιστικό να διαπιστώνει κανείς πόσο απάνθρωπος μπορεί να γίνει ο άνθρωπος, σ’όλες τις εποχές και σ’όλους τους αιώνες μέχρι σήμερα. Απλώς αλλάζουν οι χώρες,τα ονόματα,οι ”ιδεολογίες”. Κάποιοι χαρακτήρισαν τα βιβλία του Σολτσενίτσιν ”φτηνή αντικομμουνιστική προπαγάνδα”, και κάποιος γνωστός είπε πως ο ίδιος ο συγγραφέας αποκήρυξε τα έργα του. Μακάρι να ήταν αλήθεια και να μη ταλαιπωρήθηκε τόσο στις εξορίες και να μη χάθηκαν τα εκατομύρια των ανθρώπων που περιγράφονται στο βιβλίο. Αν δεν είναι όμως, όπως πολλοί άλλοι υποστηρίζουν, είναι ντροπή να μη σεβόμαστε τη μνήμη τόσων αθώων που μαρτύρησαν στο ”αρχιπέλαγος” και όχι μόνο. Το ίδιο νοιώθει κανείς διαβάζοντας και τα βιβλία του Ανατόλι Ριμπακώφ : ” Τα παιδιά απ’ το Αρμπάτ” και ”το ’35 και τα άλλα χρόνια” και επίσης τη βιογραφία του αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου συμφερουπόλεως του γιατρού. Αυτό που μου κάνει εντύπωση στο βιβλίο που διαβάζω καθώς και στα άλλα που προανέφερα είναι πώς ένας απίθανα μεγάλος αριθμός ανθρώπων, απ’όλες τις τάξεις και τις εθνότητες ακόμα και στελέχη του κόμματος, πήγαιναν σαν πρόβατα στη σφαγή αδιαμαρτύρητα. Και καλά ένας ηγέτης να ”παραφρονήσει”, καλά οι γύρω του να συμφωνούν μαζίτου ή και να τον φοβούνται. Οι διανοούμενοι όμως ή οι χιλάδες του Ρωσικού λαού που γέμιζαν τις φυλακές ή εκτελούνταν χωρίς διαδικασίες ούτε καν συνοπτικές; Μυστήριο για έρευνα τουλάχιστον για μένα. Στη συλλογή της Βιβλιοθήκης υπάρχουν 9 τίτλοι έργων του Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Αρχιπέλαγος Γκουλακ, Α.Σολτσενίτσιν, Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn [/Tags]

• Σχετικά με το άρθρο