Η χημεία των δακρύων

Όταν ο εραστής της πεθαίνει ξαφνικά, η Κάθριν δεν έχει τίποτα άλλο πέρα απ’ τη δουλειά της. Επειδή, όμως, είχε κρατήσει την ερωτική της σχέση μυστικό από τους συναδέλφους της στο Μουσείο Σουίνμπερν του Λονδίνου, τώρα αισθάνεται ότι δεν μπορεί να μοιραστεί με κανέναν το πένθος της. Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.Ο επικεφαλής του τμήματος αναθέτει στην Κάθριν μια πολύ ιδιαίτερη εργασία: ένα κουτί το οποίο περιέχει μέρη ενός ωρολογιακού μηχανισμού, πιθανότατα τα απομεινάρια ενός αυτόματου του 19ου αιώνα και, συγκεκριμένα, ενός πανέμορφου μηχανικού πτηνού.Όταν η Κάθριν ανακαλύπτει ότι το κουτί περιέχει και το ημερολόγιο του ανθρώπου ο οποίος είχε χρηματοδοτήσει την κατασκευή του μηχανισμού, παραδίνεται σε ένα γαϊτανάκι από έμμονες ιδέες. Ποιος ήταν ο Χένρι Μπράντλινγκ; Ποιος ήταν ο μυστηριώδης, οραματιστής ωρολογοποιός στον οποίο ανέθεσε τη δουλειά; Και ποιο ήταν το τελικό αποτέλεσμα που βρίσκεται τώρα κομματιασμένο στο εργαστήρι της Κάθριν;
Μια ελεγεία για τον έρωτα και την απώλεια, Η Χημεία των Δακρύων είναι ένα μυθιστόρημα που καταφέρνει να συναρπάζει και να συγκινεί την ίδια στιγμή, μια ιστορία που μόνο η μεγαλοφυΐα του Πίτερ Κάρεϊ θα μπορούσε να αφηγηθεί με τέτοια ζωντάνια, ισορροπώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στη μαγεία, την επιστήμη, την παράνοια, τη ματαίωση και τον έρωτα.

Η χημεία των δακρύων / Πίτερ Κάρεΐ.  Αθήνα : Ψυχογιός, 2013.  295σ. ; 21εκ.

Ο Πήτερ Κάρεϋ γεννήθηκε στη Βικτώρια της Αυστραλίας το 1943. Σπούδασε θετικές επιστήμες, χωρίς όμως να πάρει πτυχίο. Εργάσθηκε για χρόνια σε διαφημιστικές εταιρείες. Εμφανίσθηκε στα γράμματα το 1974 με τη συλλογή διηγημάτων: “Ο χοντρός στην Ιστορία” (στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Γνώση). Ακολούθησαν κι άλλες συλλογές διηγημάτων και τα μυθιστορήματα: “Bliss” (1981), “Illywhacker” (1985· υποψήφιο για το βραβείο Μπούκερ), “Όσκαρ και Λουσίντα” (1988· τιμήθηκε με το βραβείο Μπούκερ· στα ελληνικά από τις εκδόσεις Aquarius), “The tax inspector” (1991), “The unusual life of Tristan Smith” (1994), “Τζακ Μαγκς” (1997) και “True history of the Kelly Gang” (2001· τιμήθηκε και αυτό με το βραβείο Μπούκερ). Το 1994 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Collected stories” το οποίο περιλαμβάνει το σύνολο σχεδόν των διηγημάτων του. Το βιβλίο “Ο Παπαγάλος και ο Ολιβιέ στην Αμερική” περιλήφθηκε στη βραχεία λίστα των υποψηφίων τόσο για το βραβείο Commonwealth όσο και για το βραβείο Booker 2010. Ο Κάρει έχει τιμηθεί επανειλημμένα για το σύνολο του έργου του, είναι μέλος της Royal Society of Literature, της Αυστραλιανής Ακαδημίας Ανθρωπιστικών Σπουδών και της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών. Ζει στη Νέα Υόρκη και διδάσκει δημιουργική γραφή στο New York University.

Πού πάμε μπαμπά;

Το “Πού πάμε μπαμπά ” , χάρισε το βραβείο Femina 2008, στον Ζαν-Λουί  Φουρνιέ, και έχει σημειώσει μεγάλη εκδοτική επιτυχία στη Γαλλία – διαβάζοντάς το θα καταλάβετε αμέσως το γιατί…Ως τότε ο συγγραφέας και πατέρας αυτών των δύο παιδιών με βαριά αναπηρία ,ποτέ δεν είχε μιλήσει  για τους γιους του, Ματιέ και Τομά , και βέβαια τολμά ν’αναρωτηθεί -δημόσια πια- το γιατί.”μήπως επειδή ντρεπόμουν”λέει “ή φοβόμουν τον οίκτο των άλλων;”Γλυκόπικρα,με απλή και άμεση γραφή, ο πατέρας συγγραφέας,περιγράφει,χωρίς μελοδραματισμούς, στιγμές από την καθημερινή ζωή τους. Μας  συγκινεί, ευαισθητοποιεί και πετυχαίνει τον απώτερο  στόχο  του: να μη ξεχάσουμε ποτέ τους μικρούς Ματιέ, τους μικρούς Τομά…

Πού πάμε μπαμπά / Ζαν-Λουί Φουρνιέ.  Αθήνα : Μελάνι, 2009. 166σ. ; 18εκ.

Ο Ζαν-Λουί Φουρνιέ γεννήθηκε στο Καλαί το 1938. Ο πατέρας του ήταν γιατρός
και η μητέρα του δημοσιογράφος. Χιουμορίστας, παραγωγός για πολλά χρόνια
της τηλεόρασης και πιστός φίλος και συνεργάτης του Πιερ Ντεσπρόζ, εξελίχθηκε
σ’ έναν κωμικό και πολύ γόνιμο συγγραφέα. Το “Πού πάμε, μπαμπά;” του χάρισε
το βραβείο Femina 2008, και έχει σημειώσει μεγάλη εκδοτική επιτυχία στη Γαλλία.
Στα ελληνικά κυκλοφορούν επίσης το “Θα σου μάθω εγώ καλούς τρόπους” και το “Δε σκότωσε ποτέ κανέναν ο μπαμπάς μου”.

Τα μαθηματικά της ζωής

…Τα μυστικά της ύπαρξης, η ίδια η φύση της ζωής, δεν είναι απλώς ζήτημα βιοχημείας. Υπάρχουν και άλλες επιστήμες που παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην εξήγηση του “τι δίνει ζωή στου έμβιους οργανισμούς”.
Τι σχέση μπορεί να έχουν τα μαθηματικά (η γλώσσα της καθαρής αφαίρεσης) με τη βιολογία (τη γλώσσα της ζωής και των πολύπλοκων οργανικών μορφών;)
“Επαναστατική!”, αναφωνεί ο Ίαν Στιούαρτ, ο πασίγνωστος εκλαϊκευτής των μαθηματικών, ο ακαταμάχητος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ουόρικ, ο συγγραφέας τόσων μπεστ-σέλερς (ανάμεσα τους το αγαπημένο και διαχρονικό “Παίζει ο Θεός ζάρια;”
“Μάλιστα, αυτή η ζωτική σχέση θα γίνεται ολοένα πιο παραγωγική”, συνεχίζει ο Στιούαρτ.
“Η γεωμετρία των πολλών διαστάσεων καθοδηγεί με εκπληκτικό τρόπο την παραγωγή φαρμάκων. Η θεωρία κόμβων και η τοπολογία αναλύουν αποτελεσματικότατα την διαπλοκή στην έλικα του DNA. Η θεωρία παιγνίων ερμηνεύει αφοπλιστικά τις προτιμήσεις των εμβίων όντων κατά την αναπαραγωγή. Η συμμετρία, η θεωρία του Χάους και τα δίκτυα προσεγγίζουν εντυπωσιακά τα μοτίβα εντολών που δίνει ο εγκέφαλος μας. Η στατιστική και η βιοπληροφορική οργανώνουν και ωθούν δυναμικά το έργο των βιολόγων”.
Ένα βιβλίο αποκάλυψη: αθέατα μαθηματικά ανοίγουν νέους ορίζοντες στη βιολογία του εικοστού πρώτου αιώνα.

Τα μαθηματικά της ζωής : ξεκλειδώνοντας τα μυστικά της ύπαρξης / Ian Stewart.Αθήνα : Τραυλός, 2012.572σ. : εικ. ; 21εκ.

Ο Ίαν Στιούαρτ γεννήθηκε στην Αγγλία στο Folkestone, το 1945. Αποφοίτησε, το 1966 από το τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Cambridge και το 1969 ολοκλήρωσε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Warwick. Διετέλεσε ερευνητής σε πανεπιστήμια της Δυτικής Γερμανίας, της Νέας Ζηλανδίας και των ΗΠΑ. Το πεδίο έρευνάς του είναι τα μη γραμμικά δυναμικά συστήματα και η θεωρία διακλαδώσεων. Αρθρογραφεί τακτικά στα περιοδικά, “Scientific American”, “New Scientist”, “Nature”, “Pour la Science”, “Economist”, στις εφημερίδες “Times”, “Guardian”, και έχει “μαθηματικές” εκπομπές στο BBC. Είναι πολυγραφότατος. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε δώδεκα γλώσσες. Είναι ο Ευρωπαίος επιμελητής της έκδοσης του “Mathematical Intelligencer”. Επίσης, είναι μέλος της Αμερικάνικης Ένωσης Συγγραφέων Επιστημονικής Φαντασίας και συγκαταλέγεται στους αξιολογότερους σκιτσογράφους-συγγραφείς έργων εκλαϊκευτικής επιστήμης. Έργα του -παρόμοια με το “Παίζει ο Θεός ζάρια”- έχουν εμφανιστεί στο Analog και στο Omni. Κατοικεί στο Coventry με τη σύζυγο και τους δύο γιους τους.

Δημιουργίες για τα Χριστούγεννα

Ανάγνωση Άρθρου

Μικρά συζυγικά εγκλήματα

Αυτό το μικρό βιβλίο του E. E. Schmitt , με  θαυμάσιους  διαλόγους,πλοκή και χαρακτήρες θα σας ενθουσιάσει και δε θα το αφήσετε από τα χέρια σας.Ο συγγραφέας καταφέρνει μέσα σε λίγες σελίδες, να  μας  θυμίσει τι είναι αυτό που κάνει τα ζευγάρια να   εξακολουθούν να είναι μαζί …

Καταλήγουν, άραγε, τα ζευγάρια να θυμίζουν συνευρέσεις δολοφόνων; Βλέποντας μια γυναίκα κι έναν άντρα, αναρωτιόμαστε ποτέ ποιος θα σκοτώσει πρώτος τον άλλο;Η Λίζα και ο Ζιλ ζουν μαζί από πολύ παλιά. Συνέπεια μιας πτώσης, ο Ζιλ παθαίνει αμνησία. Πρέπει να τα ξαναμάθει όλα απ’ την αρχή, να ανακαλύψει εκ νέου την προσωπικότητα και το παρελθόν του. Ανήσυχος, ακούει τη Λίζα να σκιαγραφεί το φανταστικό πορτρέτο του ίδιου του του εαυτού, της συντροφικότητάς τους, του έρωτά τους που έχει επιβιώσει… Κι αν κάποιος απ’ τους δυο λέει ψέμματα; Κι αν αυτά τα τρυφερά λόγια αγάπης προοιωνίζονται μια λυσσαλέα σύγκρουση;

Μια μαύρη κωμωδία γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές, όπου οι χαριεντισμοί μεταλλάσσονται σε πόλεμο ολοκληρωτικής εξόντωσης.

Μικρά συζυγικά εγκλήματα / Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ.  Αθήνα : Opera, 2004.  134σ. ; 21εκ. 

Ο Eric – Emmanuel Schmitt γεννήθηκε στη Λυόν το 1960. Ο πατέρας του ήταν μποξέρ, η μητέρα του πρωταθλήτρια στίβου. Σπούδασε φιλοσοφία στην Ecole Normale Superieure. Είναι ο σημαντικότερος γάλλος θεατρικός συγγραφέας της τελευταίας δεκαετίας. Έργα του έχουν ανέβει στις σκηνές τριάντα τουλάχιστον χωρών, από την Ιαπωνία και την Ισπανία μέχρι τη Γερμανία και τις Η.Π.Α. Εκτός από θέατρο, έχει συγγράψει μυθιστορήματα και δοκίμια.

Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ

(2009) Όταν ήμουν έργο τέχνης, Opera

(2007) Το παιδί του Νώε, Opera

(2007) Το ωραιότερο βιβλίο του κόσμου, Opera

(2005) Η ζωή μου με τον Μότσαρτ, Opera

(2004) Μικρά συζυγικά εγκλήματα, Opera

(2003) Η άλλη εκδοχή, Εκδόσεις Καστανιώτη

(2003) Πού πάει η φλόγα όταν σβήνει;, Opera

(2002) Αγαπητέ Θεέ, Opera

(2002) Ο κύριος Ιμπραήμ και τα άνθη του Κορανίου, Opera

(2001) Το κατά Πιλάτον Ευαγγέλιον, Περίπλους

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα

(2002) Ευρωπαϊκό θέατρο, Εκδόσεις Καστανιώτη

Ο Τσόμσκυ με εικόνες

 Έναν  μοναδικό  τρόπο  παρουσίασης   μιας  προσωπικότητας  -ίσως τον  καλύτερο για όλα  τα  είδη  αναγνωστών- θα  έχετε  τη  δυνατότητα  να  γνωρίσετε , όταν  πάρετε  στα  χέρια  σας  αυτό  το  υπέροχο  εικονογραφημένο  βιβλίο  από  την  Judy Groves.Οι εικόνες, που  κυριαρχούν και  τα  πολύ  στρωτά  κείμενα ,  καταφέρνουν  να  μας  φέρουν  πολύ  κοντά  σ’αυτή τη  διάνοια  του  πνεύματος…Η σπουδαιότητα   του  Νόαμ  Τσόμσκυ  ως   γλωσσολόγου   και  κοινωνικού  μεταρρυθμιστή  τον  κάνει  μια  από  τις  προκλητικότερες  μορφές  του εικοστού αιώνα.  Ο  Τσόμσκυ  με  εικόνες  ανιχνεύει  την  κατανόηση από τον Τσόμσκυ  των  νοητικών  πραγματικοτήτων  που  σχετίζονται  με  τη  χρήση της  γλώσσας  και  των  τεχνικών  διεργασιών  που  χρειάζονται  για  την  απεικόνισή  τους.  Με δύο ευκρινή μέρη, ένα πρώτο μέρος για τον γλωσσολόγο Τσόμσκυ και ένα δεύτερο για τον κοινωνικό φιλόσοφο και κριτικό της αμερικανικής πολιτικής, το βιβλίο για τον Τσόμσκυ επεκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών πεδίων (όπως και ο στοχαστής άλλωστε). Πώς παρουσιάζονται όλα αυτά απλουστευμένα; Ο Τσόμσκυ εμφανίζεται συχνά σε φωτογραφία να διαλέγεται με κάποιον φανταστικό συνομιλητή, προβαίνει σε κρίσεις για άλλους γλωσσολόγους ή στοχαστές με τους οποίους συμφωνεί ή διαφωνεί, ή αποσαφηνίζει ο ίδιος τη θεωρία του. Οπωσδήποτε το δεύτερο μέρος του βιβλίου, που ασχολείται με την κοινωνική κριτική που άσκησε ο Τσόμσκυ, είναι ευρύτερης πρόσληψης.

Ο Τσόμσκυ με εικόνες / John Maher, Judy Groves.  Αθήνα : Δίαυλος, 1997.  179σ. : εικ. ; 21εκ.