Ιπποφαές : βιολογική καλλιέργια

Το ενδιαφέρον για το φυτό κοντεύει να φθάσει στα όρια του πανικού. Όσοι μαθαίνουν για το φυτό και τις εξαιρετικές διατροφικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες, σπεύδουν να αναζητήσουν φυτώρια και να εξασφαλίσουν φυτά χωρίς καμιά απολύτως γνώση για το φυτό. Αν πρόκειται για φυτεία με εμπορικούς σκοπούς, τα οικονομικά μεγέθη δεν είναι αμελητέα. Ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο της κρίσης και όταν μάλιστα οι επενδυτές είναι γεωργοί που έχουν τη γεωργία ως κύρια, αν όχι και αποκλειστική τους απασχόληση.
Και σε αυτήν την καλλιέργεια θα γίνει όπως και σε πολλές άλλες που έκαναν την εμφάνισή τους στη χώρα μας. Οι πρώτοι που θα την υιοθετήσουν θα είναι άτομα εκτός γεωργίας που αγαπούν όμως τη γεωργία και έχουν κάποια οικονομική άνεση. Θα έλεγα πως αν διαθέτετε σήμερα 5.000 ευρώ και δεν σας πειράζει αν τα χάσετε, μπορείτε να αναλάβετε το ρίσκο της νέας καλλιέργειας και κοντά σε εσάς να αποκτήσουμε και εμείς τις αναγκαίες γνώσεις επί του Ελληνικού εδάφους για τη νέα καλλιέργεια!.
Στο βιβλίο που έχετε στα χέρια σας, επιχειρούμε να σας δώσουμε όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για να αποφασίσετε, αν θα προχωρήσετε στην καλλιέργεια και σε ποια έκταση.
Ταυτόχρονα με τις τεχνικές πληροφορίες που μεταφέρουμε για την καλλιέργεια του νέου φυτού, προχωρούμε και σε προτάσεις στον τομέα της οργάνωσης της διάθεσης της παραγωγής. Έναν τομέα στον οποίο υστερούμε αφάνταστα και από τον οποίο κρίνονται σε τελευταία ανάλυση και τα αποτελέσματα του παραγωγικού τομέα. Καλή παραγωγή, χωρίς πετυχημένη διάθεση, καταλήγει σε μεγάλη οικονομική ζημιά.

Ιπποφαές : βιολογική καλλιέργια / Γεώργιος Α. Δαουτόπουλος.Κοζάνη : Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης Δυτ. Μακεδονίας, 2011.155σ. ; 24εκ.

Ιπποφαές ένας δυναμίτης υγείας

Άρωμα βανίλιας

Έσκιζε το πλεούμενό μας τα ήρεμα νερά κι αφήναμε νύχτα το λιμάνι, σαν κλέφτες της αγάπης, σαν εραστές του ονείρου. Λαμπερά αστεράκια πάνω στη γη, τα φώτα του νησιού πίσω μας κι εμείς μυρίζαμε το θαλασσινό αεράκι που γινόταν ένα με τα κύτταρά μας κι εμείς γευόμαστε το φιλί μας, που θύμιζε αλμύρα κι ατόφιο χρυσάφι. Ναι. Έτσι. Έτσι. Είναι πανέμορφη η ζωή. Ουράνια ρόδα του λούνα παρκ, θαλασσινό καραβάκι του έρωτα…
Η Άρτεμη, το παιδί με το γρατσουνισμένο γόνατο, “χάνεται” ανάμεσα στους Μικρούς Αγγέλους, παρέα με μια Ελλάδα που αναζητάει την ταυτότητά της. Κι ύστερα… ένας βράχος του Σαρωνικού, η Ύδρα, ένας μελαχρινός Μικρός Πρίγκιπας. Άρωμα λεμονανθού σε ένα νησί πνιγμένο στα πεύκα. Γκαράμ Μασάλα και σαφράν, ένα αγόρι από τις μακρινές Ινδίες. Η μυρωδιά της μαγευτικής υγρασίας, η λίμνη των Ιωαννίνων. Ο κλέφτης της αγάπης, η αλμύρα του Αιγαίου. Όλα όσα χρειάζεται για να ταξιδέψει στην Πάτμο, το νησί της Αποκάλυψης…
Ένα μυθιστόρημα που ανακατεύει μυρωδιές και γεύσεις, χαϊδεύει υλικά, ξυπνάει μνήμες και προσφέρει ό,τι πολυτιμότερο· την αγάπη.

Άρωμα βανίλιας / Ρένα Ρώσση-Ζαΐρη.Αθήνα : Ψυχογιός, 2013.586σ. ; 21εκ.

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος του Αμερικανικού Κολλεγίου Θηλέων, της Σχολής Νηπιαγωγών Αθηνών και διπλωματούχος του London Montessori Centre/Nussery Infant Teaching Diploma. Είναι μέλος του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Εργάζεται ως νηπιαγωγός, έχει γράψει πολλά παιδικά βιβλία και έχει μεταφράσει περισσότερα από 750 βιβλία παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Το 1985 τιμήθηκε με τον Έπαινο της Γ.Λ.Σ. για το βιβλίο της “Δέκα μικρές θαλασσινές σταγόνες”. Το 2002 προτάθηκε από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για αναγραφή στον Τιμητικό Πίνακα της IBBY (International Board on Books for Young People), για τη μεταφραστική δουλειά. Έχει τιμηθεί και με το βραβείο της “Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας”, για το σύνολο του μεταφραστικού της έργου σε βιβλία για παιδιά και την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία. Έχει εμφανιστεί σε πολλές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές με θέμα το παιδί και τα προβλήματά του.

Το σπίτι των σκιών

Αθήνα, Πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα στη μεγάλη σάλα χορού, ένας κεραυνοβόλος έρωτας ανάβει πυρκαγιά στις καρδιές της δεκαοχτάχρονης μαθήτριας Ειρήνης και του Κωνσταντίνου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη. Ενάντια σε όλα τα εμπόδια που δεν τους θέλουν μαζί, οι δύο νέοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Όμως την ημέρα του γάμου τους, ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρήνη, καταρρέοντας ψυχολογικά, λίγους μήνες πριν ξεσπάσει ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος, φυγαδεύεται στον Καναδά, αφήνοντας πίσω της τον έρωτα και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη και φωτιά, όπως και η γη της πατρίδας της. Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες, έρχεται διακοπές στην Ελλάδα προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό δράμα. Μια καινούργια γνωριμία θα την πείσει να μείνει στην Αθήνα. Ψάχνοντας για σπίτι, ανακαλύπτει τυχαία μια παλαιά κι εγκαταλειμμένη από χρόνια έπαυλη που τη μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγοράσει. Καθώς την ανακαινίζει αποκαλύπτεται κάτω από μια παλιά ταπετσαρία η τοιχογραφία ενός νέου ζευγαριού στις αρχές του αιώνα? η κοπέλα της μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το θεωρεί καλό οιωνό. Όμως λίγο καιρό μετά την εγκατάσταση της, αρχίζουν να συμβαίνουν κάποια περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρομάζουν, παράλληλα την προκαλούν να ερευνήσει την ταυτότητα του ζευγαριού της τοιχογραφίας, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση και ο λόγος που εκείνος τα βράδια περιφέρεται στα δωμάτια διεκδικώντας την…

Ξεφύλλισέ το

 Το Σπίτι των Σκιών / Χρυσηίδα Δημουλίδου.Αθήνα : Ψυχογιός, 2013.587σ. ; 21εκ.

Βίντεο

Η Χρυσηίδα-Χρύσα Δημουλίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες και ζει στην Αθήνα. Από το 1976 μέχρι και το 2000 εργάστηκε ως αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Την περίοδο 1984-1985 συνεργάστηκε με το τότε περιοδικό Discomoda In κάνοντας ρεπορτάζ για τις πιο γνωστές ντίσκο του κόσμου (Νέα Υόρκη, Ρώμη, Μιλάνο, Μόσχα, Άπω Ανατολή κ.α.), ενώ παράλληλα είχε τη δική της σελίδα, όπου έγραφε αυτοτελείς κωμικές ιστορίες, με τίτλο “Οι περιπέτειες της Εύας” που έθιγαν τα κακώς κείμενα της εποχής. Έχει ταξιδέψει σ’ όλο τον κόσμο, γεγονός που την επηρέασε στην επιλογή των θεμάτων των βιβλίων της. Εμφανίστηκε στην ελληνική λογοτεχνία το Δεκέμβριο του 1997 και από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί δεκατέσσερα βιβλία της για ενηλίκους και τέσσερα παραμύθια για παιδιά. Όλα της τα βιβλία έχουν γίνει μπεστ σέλερ. Για το βιβλίο της “Μην πυροβολείτε τη νύφη” τιμήθηκε με το Πρώτο Βραβείο Αναγνωστικού Κοινού στην Κύπρο, και παράλληλα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και στην Ελλάδα, ενώ το βιβλίο της “Τα δάκρυα του Θεού” κυκλοφορεί και στη Βραζιλία. Για το βιβλίο της “Το φιλί του δράκου” ήταν υποψήφια για τα βραβεία “Γυναίκα της Χρονιάς 2007” του περιοδικού Life & Style. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα σεναρίου, γράφει σενάρια, στίχους, ποιήματα και δημιουργεί πίνακες κολάζ. Τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί σεμινάρια με θέμα τη φιλοσοφία. Είναι φανατική φιλόζωος, οικολόγος και ακτιβίστρια, και θεωρεί ότι τα παιδιά είναι η μοναδική ελπίδα για ένα ειρηνικό αύριο, αρκεί να γαλουχηθούν σωστά.

Γιατί τρώμε τόσο πολύ ενώ θέλουμε να είμαστε αδύνατοι;

 Η συγγραφέας έγραψε  αυτό  το  βιβλίο βλέποντας   1)την  απόγνωση  των  παχύσαρκων  όταν  παρά  τις  σκληρές  προσπάθειες  που  κατέβαλαν,  η  απώλεια  βάρους  τους  επιβραδυνόταν  ή  σε   μερικές  ακόμα  περιπτώσεις  αντιστρεφόταν,  δηλαδή  άρχιζαν  να   παίρνουν  πάλι  βάρος    και   2) τις  συμβουλές  που  τους  έδιναν όλα  αυτά τα χρόνια ….Αυτό το βιβλίο είναι γι’ αυτούς που θέλουν να χάσουν βάρος. Για όλους όσοι δεν μπορούν να αντισταθούν στην πολυφαγία. Αλήθεια γιατί αρκετοί άνθρωποι έχουμε λιγούρες που είναι τόσο ισχυρές όσο το στερητικό σύνδρομο αυτών που είναι εθισμένοι στην ηρωίνη ή στη νικοτίνη; Δεν είμαστε αδύναμοι, ούτε αχόρταγοι. Παλεύουμε με μία δύναμη σε ωριαία βάση που θα νικούσε και την ισχυρότερη θέληση.Η Zoe Harcombe εργάστηκε επί είκοσι χρόνια ερευνώντας τις αιτίες της παχυσαρκίας. Το αποτέλεσμα των ερευνών της είναι αυτό το βιβλίο, το πρώτο που στ’ αλήθεια εξηγεί γιατί τρώμε πολύ. Η συγγραφέας έχει εντοπίσει τρεις παθήσεις που προκαλούν εθισμό στο φαγητό. Γιατί τρώμε πολύ, ενώ θέλουμε να είμαστε αδύνατοι, γι’ αυτό και θα γίνει το απαραίτητο εργαλείο μας. Δεν είναι θεωρητικό και γεμάτο συμβουλές με δηκτικό τρόπο… η διαδρομή που ακολουθεί το βιβλίο είναι βήμα-βήμα, παρέα μέρα με τη μέρα για να οδηγηθεί ο αναγνώστης στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Κι όπως όλα δείχνουν, επιτέλους, έχει βρεθεί μια δραστική λύση στο εν λόγω πρόβλημα.Αρκεί να έχουμε πίστη και υπομονή. Α! Και να μην κάνουμε ζαβολιές.

Γιατί τρώμε τόσο πολύ : ενώ θέλουμε να είμαστε αδύνατοι / Zoe Harcombe . Αθήνα : Μελάνι, 2008  383σ. ; 20εκ.

Η Zoe Harcombe ήταν ανορεξική πριν σπουδάσει στο Cambridge, βουλιμική κατά τη διάρκεια των σπουδών της και, τα πρώτα χρόνια της καριέρας της, ασχολήθηκε με την καταπολέμηση της βουλιμίας, έτσι όπως θα αντιμετώπιζε κανείς κάθε εθισμό. Έχει περάσει όλες τις παθήσεις που αναλύονται στο βιβλίο της “Γιατί τρώμε τόσο πολύ; ενώ θέλουμε να είμαστε αδύνατοι”, αλλά έχει πλήρως απαλλαγεί απ’ αυτές και γνωρίζει πλέον να τις αντιμετωπίζει. Για όλα τα θέματα που αναλύονται σ’ αυτό το βιβλίο, η συγγραφέας αρθρογραφεί τακτικά στον τύπο.

1821 Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε : πότε και πώς δημιουργήθηκε το κράτος όπου ζούμε σήμερα

H Αθηνά Κακούρη εξέδωσε πρόσφατα το νέο της ιστορικό βιβλίο με τίτλο 1821, η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε, που αυτή τη φορά δεν είναι μυθιστόρημα, κι ας διαβάζεται σαν μυθιστόρημα. Πρόκειται για μια σύνοψη των γεγονότων πριν από την Επανάσταση του 1821 κι εκείνων που διαδραματίστηκαν στη διάρκειά της, αλλά και μετά.
Μια νέα αφήγηση της Επανάστασης, απλή, χυμώδης, ζωηρόχρωμη, καρφώνει στον νου του αναγνώστη τα κύρια σημεία του πολέμου, αναδεικνύει τη δράση των ευρωπαϊκών Δυνάμεων και, παρουσιάζοντας ανάγλυφες τις ροπές που διαιωνίστηκαν, δείχνει την ανάγκη να μάθουμε, ώστε να μπορέσουμε να αλλάξουμε.
Mε τις αδρές γραμμές της αποτελεί βοήθημα για όποιον πλησιάζει πρώτη φορά την Ελληνική Επανάσταση. Με τις νέες οπτικές γωνίες που εισάγει προκαλεί τον γνώστη σε αντίλογο.
Στον Επίλογό της η συγγραφέας παραθέτει τα ελπιδοφόρα λόγια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, τον οποίο χαρακτηρίζει ως την πιο δυνατή ψυχή του Αγώνα: «Ο χαμός, αδέλφια, είναι μεγάλος. Ο Θεός όμως είναι μεγαλύτερος».
“Είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο που κάνει τον αναγνώστη να σκεφτεί, να κρίνει, να συγκρίνει, να θαυμάσει και κυρίως να μάθει πράγματα που ίσως δεν έμαθε στο σχολείο ή δεν τα διδάχτηκε με τον καλύτερο τρόπο.”

 1821 η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε : Πότε και πως δημιουργήθηκε το κράτος όπου ζούμε σήμερα / Αθηνά Κακούρη.Αθήνα : Πατάκης, 2013.375σ. ; 21εκ.

Η Αθηνά Κακούρη γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα, σε οικογένεια κεφαλονίτικης καταγωγής. Πέρασε τον πόλεμο και την Κατοχή στην Αθήνα. Μετά την Απελευθέρωση, επέστρεψε στην Πάτρα, όπου εργάστηκε στο γραφείο πρακτόρευσης πλοίων και πετρελαιο-ειδών του πατέρα της Χαρίλαου. Δημοσίευσε τα πρώτα της κείμενα, χρονογραφήματα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις, στην εφημερίδα “Νεαλόγος” της Πάτρας.  Το 1959, έχοντας κατά νου την επιτυχία της Αγκάθα Κρίστι, έγραψε ένα αστυνομικό διήγημα, τοποθετημένο στην Πάτρα του ’50, και το έστειλε στην Ελένη Βλάχου, η οποία δεν της απάντησε ποτέ. Το έστειλε έπειτα στον “Ταχυδρόμο”, όπου δημοσιεύτηκε με εικονογράφηση του Μποστ. Άρχισε έτσι, να δημοσιεύει αστυνομικά διηγήματα με ήρωες τον αστυνόμο Γεράκη, την Τούλα, μια νοικοκυρά, και τον κοσμοπολίτη Νάσο Δαπόντε, υπάλληλο της Ιντερπόλ.  Την ίδια εποχή, έγραψε μια ραδιοφωνική σειρά, συνεργάστηκε με διάφορα έντυπα και ασχολήθηκε με τη μετάφραση. Το πρώτο της βιβλίο με αστυνομικά διηγήματα (Το 218 ονόματα) εκδόθηκε το 1963 και το δεύτερο (Αλάτι στα φιστίκια) το 1974, τη χρονιά δηλαδή που εκδόθηκε και το πρώτο της αστυνομικό μυθιστόρημα, “Κυνηγός φαντασμάτων”. Εντωμεταξύ ,το 1970 είχε εκδοθεί το νεανικό ιστορικό μυθιστόρημα της “Ο δραπέτης της Αυλώνας”. Από το 1976 και επί 15 χρόνια ταξίδευε ανάμεσα στην Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία. Άλλα μυθιστορήματα της είναι: “Της τύχης το μαχαίρι”, “Με τα φτερά του Μαρίκα”, “Η σπορά του ανέμου”, “Ο χαρταετός”, “Αύριο”, “Πριμαρόλια”, το οποίο βραβεύτηκε με το Βραβείο Νικηφόρου Βρεττάκου, το μυθιστόρημα “Θέκλη” με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005, και το “Ξιφίρ Φαλέρ”. Το 2010 εκδόθηκε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο “Με τα χέρια σταυρωμένα”.

Μύθοι και Στερεότυπα της Ελληνικής Κρίσης

“Η Ελλάδα βρίσκεται στην περιδίνηση μιας κρίσης που είναι σίγουρο ότι θα διαρκέσει για πολλά χρόνια. Μιας κρίσης που δεν περιορίζεται στην οικονομική χρεοκοπία και στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα διαδραματίζεται κάτι πολύ βαθύτερο, που εισχωρεί στους αρμούς του κοινωνικού σχηματισμού και τον αποσαρθρώνει. Πρόκειται για την ανθρωπολογική καταστροφή που συντελείται καθημερινά και που έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Στην Ελλάδα της Κρίσης έχουν εμφανιστεί οι πλέον ακραίες θέσεις και απόψεις. Ένα τοξικό νέφος συνωμοσιολογίας και ανορθολογισμού έχει επικαθήσει στο κοινωνικό σώμα, προκαλώντας καρκινικές μεταλλάξεις. Ανυπόστατοι μύθοι, απλουστευτικά στερεότυπα, στρεβλές ιδεολογίες, απλοϊκές ιδεοληψίες, τερατώδη ιδεολογήματα, δηλητηριάζουν το δημόσιο λόγο και συγκροτούν έναν «κοινό νου» που είναι πρόθυμος να παραδοθεί σε δημαγωγούς και λαϊκιστές που υπόσχονται επίγειους παραδείσους. Το κακό με όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι ότι δεν πρόκειται για καταφανή ψεύδη. Περιέχουν και κάποιες αλήθειες, τις οποίες αναμιγνύουν με δοξασίες και προκαταλήψεις, γενικεύοντας και απλοποιώντας, για να καταλήξουν σε αυθαίρετα συμπεράσματα.”

Μύθοι και στερεότυπα στην ελληνική κρίση / Πέτρος Παπασαραντόπουλος.Θεσσαλονίκη : Επίκεντρο, 2012.341σ. ; 24εκ.

 Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1955 στην Καλαμάτα. Χημικός μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου του “Ρήγα Φεραίου” και της συντακτικής επιτροπής του “Θούριου” στη μεταπολίτευση του 1974. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες “Αυγή”, “Εγνατία”, “Θεσσαλονίκη” και στο περιοδικό “Αντί”. Ιδρυτής και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης “Ράδιο Παρατηρητής” και του λογοτεχνικού περιοδικού “Παρατηρητής”. Υπεύθυνος εκδόσεων στους εκδοτικούς οίκους “Παρατηρητής” και “Επίκεντρο”. Διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό “Balkan Horizons”. Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE) και γενικός γραμματέας της “Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια”.