Καπνομάγαζα

Το Σεπτέμβριο του 2003 προσκλήθηκα από τον Δήμο Αγρινίου να φωτογραφίσω τις καπναποθήκες που βρίσκονται μέσα στην πόλη. Ξεκίνησα την εργασία χωρίς να έχω ιδιαίτερη γνώση σχετικά με την ιστορία του καπνού. Η φωτογράφιση και η έρευνα με οδήγησαν αργότερα στον Βόλο κι από εκεί στη Δράμα, στην Καβάλα και την Ξάνθη. Στη βόρεια Ελλάδα τα καπνεργοστάσια τα λένε “καπνομάγαζα”.
Η περιπλάνηση μέσα στις αχανείς αίθουσες, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, με έκανε να ανακαλύψω πόσο σημαντική υπήρξε στην Ελλάδα όχι μόνο η καλλιέργεια του καπνού, αλλά και το εμπόριό του. Σε κάθε αποθήκη που έμπαινα με εντυπωσίαζε το μέγεθος. Αυτά τα πολυώροφα κτήρια με τα ψηλοτάβανα μονόχωρα σαλόνια, τα κλιμακοστάσια, τα ανεβατώρια, τους ατελείωτους διαδρόμους και τις εκτός λειτουργίας μηχανές κέντρισαν το ενδιαφέρον μου. Ο τρόπος που έμπαινε το φως από τα μισάνοιχτα παντζούρια, η πατίνα στα πέτρινα ντουβάρια, τα νοτισμένα πατώματα από την υγρή μυρωδιά του καπνού με οδήγησαν να επικεντρώσω τη φωτογράφιση στους εσωτερικούς χώρους. Κάθε πρωί που πήγαινα να φωτογραφίσω ένα καινούργιο καπνομάγαζο, καρδιοχτυπούσα σαν σε εφηβικό ραντεβού. Πρώτα εξερευνούσα τους σκοτεινούς χώρους με ένα φακό, ώστε να εντοπίσω τα ενδιαφέροντα σημεία. Και ύστερα, αφού η ταραχή είχε καταλαγιάσει, ξεκινούσα τη φωτογραφική αποτύπωση. Μερικές φορές, που ο καιρός δεν ήταν καλός ή το καπνομάγαζο χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον, έφευγα εξουθενωμένος από το περπάτημα και το κουβάλημα. Σε ένα καπνομάγαζο βούλιαξα έως τη μέση στο σάπιο πάτωμα. Σε ένα άλλο υποχώρησε η στέγη από τα ορμητικά νερά της βροχής,
Είναι μια εργασία που χρειάστηκε χρόνο για να ολοκληρωθεί. Αφιέρωσα τον απαιτούμενο χρόνο φωτογραφίζοντας με φιλμ. Χρησιμοποίησα φιλμ, αν και “φθαρτό”, γιατί με ένα κλικ το θέμα μπορεί να περάσει στην αιωνιότητα. Δεν έχει ανοχές σε τεχνικά λάθη και απαιτεί προσοχή η λήψη κάθε φωτογραφίας. Η συγκέντρωση είναι έντονη. Πολλές φορές που συνοδευόμουν από κάποιον υπεύθυνο, εκείνος, βλέποντας πόσο απόμακρος γινόμουν, με άφηνε και επέστρεφε μετά από δύο τρεις ώρες για να κλειδώσει και να φύγουμε.

Η ενότητα των φωτογραφιών έγινε με αφορμή την προηγούμενη κοινή χρήση αυτών των κτηρίων, αλλά και την αλλαγμένη σημερινή τους. Μολονότι μπορούν να αντληθούν ιστορικές και αρχιτεκτονικές πληροφορίες, δεν αποτελεί επιστημονική μελέτη. Είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου καταγραφής όλων των καπναποθηκών της Ελλάδας, όπου θα παρουσιάζεται η βιομηχανική κληρονομιά που μας άφησε η καλλιέργεια του καπνού. Με σκοπό να διατηρηθούν πριν καταρρεύσουν ή γκρεμιστούν, αυτά τα μνημεία επιβεβαιώνουν ότι το εμπόριο καπνού αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της οικονομικής και πολιτιστικής ιστορίας του τόπου μας.

Καπνομάγαζα = Tobacco factories / Kamilo Nollas.Αθήνα : Καστανιώτης, 2007  .203σ. : εικ. ; 31εκ.

Μάθετε το WordPress 4.x

Το WordPress είναι ένα σύγχρονο σύστημα διαδικτυακών δημοσιεύσεων και διαχείρισης περιεχομένου, το οποίο διατίθεται δωρεάν μια και αποτελεί προϊόν λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Διαθέτει χιλιάδες πρόσθετα και θέματα με τα οποία οι χρήστες μπορούν να δημιουργήσουν ιστοτόπους προκειμένου να καλύψουν οποιαδήποτε ανάγκη, και σήμερα χρησιμοποιείται από το 23.9% περίπου των πλέον του ενός εκατομμυρίου μεγαλύτερων ιστοτόπων στον κόσμο.
Με το βιβλίο αυτό θα σας δοθεί η δυνατότητα να εξοικειωθείτε πολύ γρήγορα με το περιβάλλον εργασίας και να χρησιμοποιήσετε το WordPress για να δημιουργήσετε έναν δυναμικό ιστότοπο ή ιστολόγιο εύκολα και γρήγορα, και να δημοσιεύσετε εκεί κάθε είδους περιεχόμενο: άρθρα, σκέψεις, φωτογραφίες, βίντεο, πληροφορίες για προϊόντα και υπηρεσίες, κ.ά.

Μάθετε το WordPress 4.x : ο απόλυτος οδηγός του νέου χρήστη / Γιώργος Μπίκας.Αθήνα : Κλειδάριθμος, 2015. 158σ. : εικ. ; 20εκ.

Μιλώ για την κρίση με το παιδί

Η κρίση είναι για όλους, μεγάλους και μικρούς, δοκιμασία. Υλική και ψυχική. Ιδιαίτερα μέσα στην καταιγίδα, το παιδί περιμένει από τους μεγάλους να του παράσχουν ασπίδα και χάρτη. Προστασία και προσανατολισμό. Ομπρέλα και λόγια. Να σταθούν πλάι του και να μιλήσουν μαζί του.

Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συνομιλίας; Πότε θα μιλήσει ο μεγάλος στο παιδί για την κρίση; Τι θα του πει; Και, το σπουδαιότερο, πώς θα του μιλήσει;

Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει τέτοια ερωτήματα με τρόπο κατανοητό και άμεσα εφαρμόσιμο στην πράξη. Οι απαντήσεις του βασίζονται σε διεισδυτικές αναλύσεις των ψυχολογικών πτυχών της κρίσης και σε βαθιά γνώση του κόσμου των παιδιών. Παρέχοντας πολύτιμα εργαλεία σε γονείς, δασκάλους, παιδαγωγούς, αλλά και σε κάθε μεγάλο που έχει ζωτική σχέση με το παιδί ή ευθύνη για την εξέλιξή του: ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συγγραφείς βιβλίων για παιδιά… Βοηθώντας τους να μιλήσουν με το παιδί κατά τρόπο που προστατεύει τον ψυχικό του κόσμο από τα πλήγματα και τις απειλές και μετουσιώνει τη δοκιμασία σε πολύτιμα μαθήματα ζωής. Ενώ ταυτόχρονα παρέχει σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, τροφή για σκέψη και βαθύτερη κατανόηση των ανθρώπινων πλευρών και των ψυχολογικών μηχανισμών της κρίσης. Συμβάλλοντας στην προσωπική και τη συλλογική αυτογνωσία. Καθώς και στο να μετατραπούν οι εμπειρίες της αντιξοότητας σε πλαίσιο αναβάθμισης για όλους: τα παιδιά, τους μεγάλους, την κοινωνία και τον πολιτισμό μας.

Μιλώ για την κρίση με το παιδί : εμπιστευτική επιστολή σε μεγάλους που σκέφτονται / Νίκος Σιδέρης.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013  .163σ. ; 21εκ.

Τα παλιά ασήμια : κύκλος ζωής πρώτος

Καππαδοκία, χώρα μαγική, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις. Εκεί, ανάμεσα στα βουνά με τα αιώνια χιόνια και τις κοιλάδες με τα ανάγλυφα βράχια, ένας ελληνισμός ξεχασμένος στα έσχατα της Ανατολίας ζει και προκόβει, ερωτεύεται, γεννάει, προσεύχεται, λιτανεύει, γερνάει και πεθαίνει κάτω από τη σκιά των ηφαιστείων.Καισαρεία, Σινασός, Σμύρνη και Πόντος, ο καμβάς που πάνω του κεντιέται η ιστορία του έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράμογλου με τον Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ στα χρόνια του Μεγάλου Πολέμου, ο οποίος άλλαξε τα σύνορα του κόσμου. Η ανταλλαγή των πληθυσμών το 1924 χωρίζει για πάντα τους δυο νέους ένα αιματοβαμμένο βράδυ στο λιμάνι της Μερσίνας.Ογδόντα χρόνια αργότερα, η Έλσα κάνει ένα ταξίδι στα προγονικά χώματα, κουβαλώντας μαζί της το ημερολόγιο της γιαγιάς Σεβαστής. Ο αμερικάνος φωτογράφος Άλεξ πηγαίνει στην Καππαδοκία να αναζητήσει τα χνάρια του καθηγητή Έλμερ Αλεξάντερ Κάρτερ.Υπόγειες πολιτείες, απόκρυφες εκκλησιές, περιστρεφόμενοι δερβίσηδες και ένα μοναστήρι με τη χαμογελαστή Παναγία μπλέκουν στις προσωπικές ιστορίες και μοναξιές των ηρώων, σκαλίζοντας στους βράχους μια παλιά ραψωδία στην οποία εκείνοι καλούνται να γράψουν τους στίχους του τέλους.

Τα παλιά ασήμια : κύκλος ζωής πρώτος / Μαίρη Κόντζογλου.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2014.648σ. ; 21εκ.  

Ανάγνωση κώδικα

Ένα απαραίτητο βιβλίο για όλους τους προγραμματιστές. Η ανάγνωση κώδικα απαιτεί ένα ξεχωριστό σύνολο δεξιοτήτων, και η ικανότητα να αναγνωρίζετε ποια τεχνική πρέπει να χρησιμοποιήσετε την κατάλληλη στιγμή είναι κρίσιμη.
Σε αυτό το απολύτως απαραίτητο βιβλίο, ο Διομήδης Σπινέλλης χρησιμοποιεί περισσότερα από 600 παραδείγματα πραγματικών προγραμμάτων για να σας δείξει πώς να αναγνωρίζετε τον καλό (και τον κακό) κώδικα: πώς να τον διαβάζετε, τι να κοιτάζετε, και πώς να χρησιμοποιείτε αυτές τις γνώσεις για να βελτιώνετε τον δικό σας κώδικα.
Το βιβλίο δίνει σαφείς απαντήσεις σε προγραμματιστικά ερωτήματα, όπως:
– Από πού πρέπει να ξεκινήσετε όταν σε μία μόνο ημέρα πρέπει να προσθέσετε μια νέα λειτουργία σε ένα πρόγραμμα 34.000 γραμμών;
– Πώς μπορείτε να κατανοήσετε κώδικα που φαίνεται να εκτελεί παράλληλα πέντε εργασίες;
– Πώς μπορείτε να καταλάβετε και να απλοποιήσετε ένα φαινομενικά ακατανόητο τμήμα κώδικα;
– Πώς θα «ξεμπερδέψετε» μια περίπλοκη διαδικασία δόμησης;
Το βιβλίο συνοδεύεται από δωρεάν CD-ROM το οποίο περιέχει 44.000 αρχεία, 7 εκατομμύρια γραμμές κώδικα, και 400MB ολοκληρωμένων έργων ανοικτού κώδικα, μεταξύ των οποίων ο διακομιστής Ιστού Apache, η σχεσιακή βάση δεδομένων Java, και πολλά άλλα.
Το βιβλίο απέσπασε τη διάκριση “Software Development Productivity Award” στην κατηγορία βιβλίων τεχνικού περιεχομένου, ενώ έχει εκδοθεί σε πολλές γλώσσες.

Ανάγνωση κώδικα : η προοπτική του ανοικτού λογισμικού / Διομήδης Σπινέλλης.Αθήνα : Κλειδάριθμος, 2005.527σ. ; 24εκ. + 1 cd-rom

Ιόλη

Όλη της η ζωή πέρασε μπροστά από τα μάτια της τη νύχτα εκείνη. Σε κάθε στιγμή της ζωής της, σημαντική κι ασήμαντη, η γιαγιά της ήταν εκεί. Και τότε η Ιόλη συνειδητοποίησε ότι σε όποια εικόνα κι αν έβλεπε τον εαυτό της, σε κάθε ηλικιακή της φάση, είχε γύρω της δυο τεράστιες φτερούγες που την έκαναν να νιώθει σιγουριά και ζεστασιά. Ναι, ήταν φτερούγες, δεν έκανε λάθος. Λευκές απαλές φτερούγες, σαν αυτές που έχουν οι άγγελοι.
Πώς το ’κανε αυτό το θαύμα η γυναίκα αυτή; Ένα κορίτσι που δεν είπε ποτέ τη λέξη «μαμά», να μη νιώσει την έλλειψη της σε όλη της τη ζωή; Πόσο μοναδικός, πόσο ιδιαίτερος άνθρωπος ήταν η κυρ Αγγέλω; Όσες ζωές και να ζούσε μαζί της η Ιόλη, ποτέ δε θα της έφταναν. Κι όσα ευχαριστώ και να της έλεγε, ποτέ δε θα ήταν αρκετά.

Ιόλη / Μαρία Τζιρίτα.Αθήνα : Ψυχογιός, 2015 .360σ. ; 21εκ.