Το άγγιγμα του αρχάγγελου

Μυστήριο η ζωή. Κι ο άνθρωπος μυστήριο μεγάλο.Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που το μυστήριο φωτίζεται. Είναι οι στιγμές που συναντιούνται και σμίγουν οι διαδρομές των ανθρώπων.Το φως για λίγο φανερώνει τα πρόσωπα και το μυστήριο ξεδιψά της ψυχής τα ανοίγματα. Και τότε σβήνονται όλες οι απορίες και τα ερωτηματικά.Κι έστω για λίγο ανοίγει η θύρα του παραδείσου και η ζωή γίνεται αληθινή γιορτή.”Το άγγιγμα του Αρχαγγέλου”, μας ανοίγει για μια στιγμή αυτή την θύρα και μας κάνει όλους μύστες της αθανασίας.

Το άγγιγμα του αρχάγγελου : μυθιστόρημα / Πάνος Τσεπενέκας.Αθήνα : Αρμός, 2015.378σ. ; 21εκ.

Το φως των πλάνων αστεριών

Άνθρωποι πολλοί, τούτο το ζεστό Απρίλη, θα κουβαλήσουν τη δική τους ιστορία στο σπίτι της θάλασσας, στην καρδιά τους, στο μυαλό τους, στην ψυχή τους, στο κάθε σημάδι του κορμιού τους, μια θύμηση, μια αλήθεια ζωής, μια ντροπή, μια κατηγόρια, μια αγάπη κι ένα μωρό. Είναι άνθρωποι παλιοί κι αγαπημένοι, άλλοι καινούριοι και ξαφνικοί. Άνθρωποι-ευχές, άνθρωποι-χρωστούμενοι, κι ανάμεσά τους, πέρα και πάνω από τις αναμνήσεις, άνθρωποι-σημάδια.Αν η Ελένα ζούσε σε τούτο τον κόσμο της ύλης, θα ένιωθε λίγη μοναξιά. Ίδια μ’ αυτή που νιώθεις όταν μια παράσταση βαδίζει στο τέλος της κι εσύ αγωνιάς για την αποδοχή ή την απόρριψη. Μα ένα νανούρισμα θα αντηχήσει ολούθε στο νησί και για πρώτη φορά θα ακουστεί. Κι όταν το φως της μέρας θα νικήσει εκείνο των πλάνων αστεριών, μια αύρα θα φέρει το άρωμά της κι η Ελένα θα νιώσει ευτυχισμένη κι ας μη ζει πια σε τούτο τον κόσμο της ύλης.Για τις τρεις γυναίκες το “κουτί της ευτυχίας” φέρει ένα μυστικό, μια πλάνη και μια ευχή. Για την Ερσαλία μια εμμονή που της κατέστρεψε τη ζωή και μια απάτη που εύκολα συγχωρέθηκε, μα μόνο από έναν άνθρωπο, όχι από τη μοίρα. Για την Αμαλία τους χτύπους μιας καρδιάς μέσα της που απεγνωσμένα προσπάθησε να την κάνει να σιγήσει, μέχρι τη στιγμή που την άκουσε να νανουρίζεται.Για την Τζούλια την τελευταία ευκαιρία μιας ευτυχίας τιμωρημένης για μια καρδιά που χτύπησε και σιώπησε. Την τελευταία ευκαιρία μιας αγάπης που πάντα θα βρίσκει “…στο χείλος του κόσμου, δώθε απ’ το όνειρο και κείθε απ’ τη γη!”.

Το φως των πλάνων αστεριών / Μαίρη Μανδάλη.Αθήνα : Λιβάνης, 2012.527σ. ; 21εκ.

Τα χείλη της αβύσσου : ο θείος από την Αυστραλία

Φεύγοντας, κατεβήκαμε σφιχτά αγκαλιασμένοι προς το αυτοκίνητο. Ένιωθα μια ενοχή για την τόση ευτυχία που κυλούσε σε όλο μου το σώμα. Δεν μπορούσα να το παλέψω καθόλου. Ζούσα σαν να ήμουν σε όνειρο. Δεν ήταν το σεξ ούτε η κατάκτηση. Ήταν εκείνο το πρωτόγνωρο αίσθημα που ένιωθα γι’ αυτή τη γυναίκα. Ήταν εκείνη η ανάγκη να την έχω δίπλα μου για πάντα, να την αγαπώ, να την προστατεύω, και ως αντάλλαγμα να με κοιτάζει στα μάτια, να με φιλάει και να μου λέει ότι με αγαπά. Αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη ευτυχία μου. Συνειδητοποίησα ότι ήμουν βαθιά ερωτευμένος και ότι θα έπαιζε μεγάλο ρόλο στη ζωή μου και στο μέλλον μου.

Τα χείλη της αβύσσου : ο θείος από την Αυστραλία / Κωνσταντίνος Βούρλος.Αθήνα : Ωκεανίδα, 2015.347σ. ; 21εκ.

Αξέχαστοι Καιροί : xρονικό της νιότης

Σαν ήμουνα μικρός, άκουα κάποτε τις γυναίκες του σπιτιού να μου δηγιένται για φαντάσματα. Μα το σπίτι μας δεν ήταν για τέτοια. Δεν ήταν οι γονιοί μου σαν τους άλλους γονιούς. Είχαν έργο να καθαρίζουν απ’ αυτά τα κακά σπέρματα την ψυχή μου. Κατάληξα να γίνω τρανός αρνητής των κάθε λογής φαντασμάτων. Όμως ο καιρός ήρθε να με πείσει για τ’ αντίθετο. Σήμερα δεν πιστεύω μόνο, πως υπάρχουν φαντάσματα, παρά και, πως δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο παρά τέτοια!Ηράκλειο του Μεσοπολέμου. Μια συντροφιά νέων καλλιτεχνών και διανοουμένων ακροβατεί μεταξύ δόξας και ήττας. Ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Τάκης Καλμούχος, ο Βελισσάριος Φρέρης, ο Κώστας Σφακιανάκης και άλλοι γίνονται οι «κρυφοί» πρωταγωνιστές μιας εκ βαθέων εξομολόγησης. Σημαντικός λόγιος της εποχής, ο Λευτέρης Αλεξίου, αδελφός της Έλλης Αλεξίου και της Γαλάτειας Καζαντζάκη, στη δύση της ζωής του συνθέτει την αναπαράσταση μιας απουσίας, αναμετράται με τις αγωνίες και τους φόβους του, καταγράφει αθησαύριστα περιστατικά της μακρόχρονης φιλίας του με τον Νίκο Καζαντζάκη σ’ ένα μυθιστορηματικό χρονικό προσδοκιών και διαψεύσεων. Ένα συγκινητικό ντοκουμέντο σε νέα έκδοση, με εισαγωγή και εμπεριστατωμένα σχόλια του Νίκου Χρυσού, που αποκρυπτογραφούν το κείμενο, τους ήρωες και την εποχή τους.

Αξέχαστοι Καιροί : xρονικό της νιότης / Λευτέρης Αλεξίου.Αθήνα : Καστανιώτης, 2014.302σ. ; 21εκ.

Το ρόδο της Τοσκάνης

Ένας μυστηριώδης ξένος αφήνει ένα βρέφος στις μοναχές του Σάντο Σπίριτο. Ένα μικρό ασημένιο κλειδί κρυμμένο στα σπάργανα του κοριτσιού είναι το μόνο στοιχείο για την ταυτότητά της.
Η μοναδική οικογένεια που έχει γνωρίσει η Ρόζα είναι οι μοναχές που την ανέθρεψαν. Όταν γίνεται δεκαπέντε ετών, φεύγει από το μοναστήρι και πάει να εργαστεί ως γκουβερνάντα της κόρης ενός μαρκησίου και της αλλόκοτης, τρομακτικής συζύγου του. Το σπίτι τους είναι αριστοκρατικό, αλλά μια κατάρα βαραίνει πάνω του, και η Ρόζα διχάζεται ανάμεσα στην επιθυμία της να μάθει την αλήθεια και στο φόβο της για τον αντίκτυπο που αυτή η αλήθεια θα έχει στην ίδια.
Στο μεταξύ, το παγερό χέρι του φασισμού τυλίγεται γύρω από την Ιταλία. Κανείς δεν είναι πια ασφαλής. Η Ρόζα θα βρεθεί αντιμέτωπη με απερίγραπτη σκληρότητα. Μοναδικά της όπλα για να επιβιώσει είναι η ευφυΐα της, η αποφασιστικότητά της… και η τόσο ιδιαίτερη ικανότητά της να αγαπά.

Ένα μυθιστόρημα για τη θυσία και την ανταμοιβή, για την ομορφιά και τον κίνδυνο – και για τη λύτρωση, τελικά, με τον τρόπο που μόνο η Belinda Alexandra μπορεί να κατορθώσει.

Μια υπέροχη αφήγηση. Η Belinda Alexandra δημιούργησε με επιτυχία έναν περίτεχνο κόσμο μέσα στον οποίο μπορεί να χαθεί ο αναγνώστης.

Το ρόδο της Τοσκάνης / Belinda Alexandra.Αθήνα : Διόπτρα, 2015.715σ. ; 21εκ.

Νεφέλη

Σπασμένο στα δυο το όνομά της, Νεφ-έλη.
Νέφη και έλη! Δυο λέξεις, μια ζωή.
Το κεφάλι σε νέφη, τα πόδια σε έλη…

Η Νεφέλη ζει στην Αθήνα με τα δυο παιδιά της, ενώ ο άντρας της εργάζεται στη Ρουμανία, όπου θα αποτελέσει για πολλοστή φορά στόχο μιας άλλης γυναίκας. Η Νεφέλη νιώθει βαθύ το χάσμα ανάμεσα στην ίδια και στο σύντροφό της. Ένα χάσμα που κάποτε γεφυρώθηκε με πέτρα τη δική της ψυχή, όμως άλλη ψυχή δεν έχει. Αποφασίζει να πάρει δυναμικά την κατάσταση στα χέρια της. Οπλίζεται με θάρρος για να αντεπεξέλθει στις δύσκολες και επώδυνες καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει, υιοθετεί θετική ματιά σε όσα φέρνει η ζωή στο δρόμο της και επιλέγει να διαχειριστεί με αισιοδοξία το μέλλον. Είναι αποφασισμένη να διαλύσει τα νέφη της ψυχής της και να αναδυθεί νικήτρια από τα έλη της ζωής. Θα παλέψει και θα τα καταφέρει!
“Δεν της αντιστεκόταν, παραδοµένο τον τράβηξε απ’ το χέρι. Τον άπλωσε πάνω στο κρεβάτι, σαν την ποντιακή κουβέρτα της µάνας της, µε χέρια ανοιχτά σε θέση παράδοσης. Κόλλησε το στόµα πάνω στο δικό του, σκεπάζοντάς τον µε το σώµα της, ώρες του έρωτα απόκρηµνες λέει ο Ελύτης, και γκρεµίστηκε, σαν λάβα κύλησε πάνω στο στέρνο του, ανάβοντας σπίθες εδώ κι εκεί, καίγοντας ό,τι έβρισκε µπροστά της. Κάτι πήγε να της ψιθυρίσει, µα:
– Πρώτα νιώσε µε…, του έκλεισε το στόµα µε παλάµη ιδρωµένη, ξεκουµπώνοντας ένα ένα τα κουµπιά του πουκαµίσου του, ώσπου του το έβγαλε. Γυµνός, πρωτόγονος ο Φοίβος κάτω από το πουκάµισο το θαλασσί, ένα ένα της φανέρωνε τα απόκρηµνα και λεία του, νιώθοντας να πολλαπλασιάζεται ακριβώς την ώρα που χανόταν. Τίποτα δεν του ζητούσε, µόνο του έδινε φιλιά αέρινα, λες και φιλούσε άνεµο…”

Νεφέλη / Ιωάννα Σαββίδου.Αθήνα : Λιβάνης, 2013.441σ. ; 21εκ.