Εκεί που δεν φαίνεται ο θεός

To βιβλίο αυτό, μέσα από απλά γεγονότα, διάλογους, προβληματισμούς, περιγράφει την πάλη του ανθρώπου να αποκαλύψει το πρόσωπο του Θεού εκεί που το σκεπάζει η λογική αυτού του κόσμου, η φυσική αντίληψη των πραγμάτων και η υπεροπτική απαίτηση της ανθρώπινης μικρότητος. Είναι γεμάτο απαιτητικά ερωτήματα και έντονο προβληματισμό, που πολύ φυσιολογικά απασχολούν, ζαλίζουν και ενίοτε σκανδαλίζουν την ανθρώπινη ψυχή. Δεν δίνει όμως καμία άμεση απάντηση ούτε προσπαθεί να πείσει με λογικό τρόπο και εντυπωσιακές επιχειρηματολογίες. Επιδιώκει να δώσει τη λεπτή αίσθηση της διακριτικής άλλα πειστικής παρουσίας του αληθινού Θεού εκεί που Αυτός δεν διακρίνεται, μέσα στον πόνο, στην αναπηρία, στην τραγικότητα της ζωής, στον αδυσώπητο θάνατο, όπως αύτη προβάλλεται σε αληθινά γεγονότα και αντανακλάται στη ζωή αυθεντικών ανθρώπων.
Η πίστη, η αυθεντική, αθώα, παιδική πίστη στη θεότητα του Χριστού δείχνει τον Θεό… εκεί που Αυτός δεν φαίνεται.

Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός / Νικολάου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.  Αθήνα : Ιερά Μητρόπολις Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, 2009.  262σ. ; 21εκ.

O Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1954. Σπούδασε στο τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ενώ συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αστροφυσική και τη Μηχανολογία στις ΗΠΑ, στα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ και ΜΙΤ αντίστοιχα. Έχοντας αποκτήσει και διδακτορικό τίτλο στη Βιοϊατρική Τεχνολογία από τα ίδια πανεπιστήμια, προχώρησε σε βαθύτερη μελέτη της θεολογικής επιστήμης, αποκτώντας δυο σχετικούς μεταπτυχιακούς τίτλους στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη.
Το 1989, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο πατ. Νικόλαος παρέμεινε για δυο χρόνια στο Αγ. Όρος κι έπειτα στην Ιερά Μονή Στομίου Κονίτσης. Στη συνέχεια, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος κοντά στον μακαριστό Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανό.
Από το Μάιο 1990, μέχρι και τη χειροτονία του ως Επισκόπου, διακόνησε ως οικονόμος στο Ιερό Μετόχι της Αναλήψεως της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγ. Όρους. Το Φεβρουάριο 2003 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Θεολογίας στον τομέα της Χριστιανικής Ηθικής και Κοινωνιολογίας (Βιοηθικής) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ ήδη από το 1991 διδάσκει πανεπιστημιακά μαθήματα σχετικού περιεχομένου στις Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Κρήτης, όπως και στη Θεολογική Σχολή Balamand του Λιβάνου.
Το 1993 ίδρυσε το πρώτο Κέντρο Βιοϊατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας στην Ελλάδα, ενώ είναι μέλος πολλών εκκλησιαστικών και άλλων επιτροπών με σχετικό αντικείμενο.

Παναγία Σουμελά

Mε ενέργειες του πρωθυπουργού της Eλλάδας Eλευθερίου Bενιζέλου, το 1930, όταν στα πλαίσια της προωθούμενης τότε ελληνοτουρκικής φιλίας ο Tούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού επισκέφτηκε την Αθήνα, δέχτηκε μια αντιπροσωπεία να πάει στον Πόντο και να παραλάβει τα σύμβολα της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.

Tο 1930 ζούσαν μόνο δύο καλόγεροι του πανάρχαιου ιστορικού μοναστηριού. O υπέργηρος Iερεμίας στον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, ο οποίος αρνήθηκε να πάει γιατί δεν τον άκουγαν τα πόδια του, ή γιατί δεν ήθελε να ξαναζήσει τις εφιαλτικές σκηνές της τουρκικής βαρβαρότητας και ο πανέμορφος, ζωηρός και ζωντανός Aμβρόσιος Σουμελιώτης, προϊστάμενος στην εκκλησία του Aγίου Θεράποντα της Tούμπας στη Θεσσαλονίκη. Aπό τον μοναχό Iερεμία έμαθε ο Aμβρόσιος την κρύπτη των ανεκτίμητων κειμηλίων. Στις 14 Οκτωβρίου έφυγε ο Aμβρόσιος, εφοδιασμένος με ένα κολακευτικό συστατικό έγγραφο της τουρκικής πρεσβείας για την Kωνσταντινούπολη και από εκεί για την Tραπεζούντα, με προορισμό την Παναγία Σουμελά. Λίγες μέρες αργότερα επέστρεφε στην Aθήνα όχι μόνο με τα σύμβολά μας, αλλά και με τον Πόντο, όπως είχε γράψει τότε ο υπουργός Προνοίας της κυβέρνησης του Eλευθερίου Bενιζέλου Λεωνίδας Iασωνίδης: «Eν Eλλάδι υπήρχαν οι Πόντιοι, αλλά δεν υπήρχεν ο Πόντος. Mε την εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε και ο Πόντος».

H εικόνα φιλοξενήθηκε για 20 χρόνια στο Bυζαντινό Mουσείο της Aθήνας. Πρώτος ο Λεωνίδας Iασωνίδης πρότεινε το 1931 τον επανενθρονισμό της Παναγίας Σουμελά σε κάποια περιοχή της Eλλάδας. Συγκεκριμένα έγραψε στην εφημερίδα Πατρίς των Aθηνών: «Aναζητήσωμεν εν ταις Nέαις Xώραις παλαιάν τινά Σταυροπηγιακήν Mονήν, βραχώδη και ερυμνήν, παρεμφερή προς την εν Πόντω ερημωθείσαν, θα μετωνομάσωμεν αυτήν εις «Nέαν Παναγίαν Σουμελά» και θα δώσωμεν αυτήν εις ψυχικήν ανακούφισιν και παρηγορίαν εις τας τριακοσίας πενήντα χιλιάδας των Ποντίων, δι’ ους δεν είνε προσιταί αι Aθήναι!. Kαι θα δίδεται ούτω και πάλιν η ευκαιρία εις τον γενναιόψυχον τούτον Λαόν να συγκροτή τας πανηγύρεις και να συνεχίζη τας τελετάς και να εμφανίζη τας αλησμονήτους εκείνας κοσμοσυρροάς κατά τας επετείους της Παρθένου εορτάς, ασπαζόμενος την εικόνα των 17 Ποντιακών αιώνων, αισθανόμενος τα παλαιά της συγκινήσεως ρίγη, αναβαπτιζόμενος εις την προς την πατρίδα πίστιν και τραγουδών εν συνοδεία της Ποντιακής λύρας το αλησμόνητο τραγούδι:

Eμέν Kρωμναίτε λένε με

Kανέναν κι φογούμαι.

Ση Σουμελάς την Παναγιάν

θα πάγω στεφανούμαι!»

Πράγματι, το 1951 ο Kρωμναίος οραματιστής και κτήτωρ Φίλων Kτενίδης έκανε πράξη την επιθυμία όλων των Ποντίων, με τη θεμελίωση της Νέας Παναγίας Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά της Βέροιας. (Πηγή)

Παναγία Σουμελά : μοναστήρια και βυζαντινά μνημεία της Βέροιας / Αντώνης Ιορδάνογλου, Αθήνα : Πήγασος, 2009, Αθήνα : Πήγασος, 2009, 144σ. : εικ. ; 26εκ.

Τα λόγια σου σαν μέλι

Ο άνθρωπος πρώτα αισθάνθηκε και μετά συλλογίσθηκε, πρώτα προσευχήθηκε και κατόπιν θεολόγησε. Η αποκάλυψη του ζώντος Θεού σεβάστηκε αυτή την ανθρωπολογική σταθερά. Και φιλανθρώπως ποιούσα, παραχώρησε την θεολογούσα διάνοια ως συνοδοιπόρο στη φλεγόμενη καρδία. Για να μη χαθεί στον δρόμο του αχανούς και πολυεπίπεδου αισθήματος.Οι Ψαλμοί λειτουργούν ως μια τέτοια πυξίδα…Η ποίηση προορίζεται ανέκαθεν για τα μη συμβατικά, για τα ουσιώδη, για τα “ενώπιον του Θεού πολύτιμα” (Α’ Πέτρου 3: 4). Και όταν δεχθεί την ευλογία να εκφέρεται συλλογικά στα πλαίσια της Λατρείας, “εν ενί στόματι και μια καρδία”, τότε επιτελεί το αναντικατάστατο έργο να ενώνει τα “πολύτιμα” των πιστών σε ένα, τους εκπαιδεύει να συμφωνούν στις καίριες προτεραιότητες, προσανατολίζει την κοινότητα της ζωής τους προς τα θεανθρωπίνως ουσιώδη. Προς “τα θυσιαστήρια Κυρίου των δυνάμεων” (Ψαλμ. 83: 4).Ένα βιβλίο αφιερωμένο σ’ εκείνους που παλεύουν στη ζωή τους σε κλίματα παρόμοια και πλέουν σε νερά σαν εκείνα που χαρτογραφούν οι Ψαλμοί, είτε εντός είτε εκτός της Εκκλησίας.

Τα λόγια σου σαν μέλι : σύγχρονες αναγνώσεις των ψαλμών / επιμέλεια π. Βασίλειος Θερμός, Αθήνα : Εν πλω, 2012, 304σ. ; 21εκ.

Παναγίες του Αιγαίου

Η παρούσα αυτή έκδοση συνιστά ένα εμπειρικό ταξίδι, που σκοπό έχει να προαγάγει τον πολιτισμό της χώρας μας. Πρόκειται για μια σειρά εκδόσεων, οι οποίες περιέχουν σημαντικές πληροφορίες για τους Ναούς, τα Μοναστήρια και τα Παρεκκλήσια του τόπου μας, ένα οδοιπορικό πίστης και πολιτισμού, ένα ταξίδι στην ιστορία με ενδιάμεσους σταθμούς τις δημιουργίες ανθρώπων ευσεβών του παρελθόντος.

Χριστιανών καλλιτεχνών, οι οποίοι μετουσίωσαν την πίστη τους σε έργα των χειρών τους και σηματοδότησαν το τοπίο με τη μεταφυσική έννοια της πίστης τους. Η προβολή και η ανάδειξη όλων εκείνων των πολιτιστικών μνημείων, συμπεριλαμβανομένων και των εκκλησιαστικών, που στο πέρασμα των αιώνων κόσμησαν και κοσμούν την πατρίδα μας και ταυτίστηκαν με σημαντικές στιγμές της ιστορίας της, είναι καθήκον όλων μας.

Όλα τα σωζόμενα εκκλησιαστικά μνημεία αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό και αποτελεί χρέος του καθενός μας να μαθητεύσουμε στην ιστορία, στην καλλιτεχνική αξία και στο πνεύμα, τα οποία εκφράζουν.

Ελπίδα μας είναι να βοηθήσουμε τον σύγχρονο περιηγητή να ανακαλύψει τους κρυμμένους θησαυρούς της Ελλάδας μέσα από τα ορθόδοξα χριστιανικά μνημεία, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στην ελληνική ύπαιθρο και ίσως να τον ωθήσουμε σε μια κατεύθυνση ήπιου και ποιοτικού εσωτερικού τουρισμού.

Σκοπός της εκδοτικής αυτής σειράς, η οποία συντελέσθηκε υπό την αιγίδα της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης “Αλληλεγγύη” της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι να βοηθήσουμε τον σημερινό επισκέπτη, τον ταξιδιώτη, τον προσκυνητή, να επισκεφτεί τα μνημεία αυτά, βιώνοντας την ιστορία και τον πολιτισμό κάθε τόπου. Ελπίζουμε ότι η έκδοση αυτή θα γίνει σύντροφος χρήσιμος και απαραίτητος σύμβουλος των σύγχρονων οδοιπόρων και προσκυνητών.

Παναγία Εκατονταπυλιανή Πάρου και Χοζοβιώτισσα Αμοργού / Αντώνης Δίκαιος,

΄Ιχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού

Η αναζήτηση του Υπερβατικού, του «Ιερού», του «Αγίου», υπήρξε βασική έφεση του ανθρώπου από τη χαραυγή της Ιστορίας μέχρι σήμερα, από τις πιο πρωτόγονες δηλαδή έως τις πιο σύνθετες κοινωνίες. Σήμερα εμφανίζεται ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τρόπο ζωής, τις φιλοσοφικές και θρησκευτικές ιδέες που άνθησαν στους διάφορους πολιτισμούς. Το βιβλίο του Αναστάσιου Αλβανίας παρόλο που δεν αποτελεί ενιαίο οικοδόμημα, είναι μια συλλογή μελετημάτων που αφορούν τα παραπάνω. Είναι δηλ. μια συλλογή θρησκειολογικών μελετημάτων, ένα θρησκειολογικό αλφαβητάρι, που ενημερώνει και διαφωτίζει τον αναγνώστη για θρησκευτικές παραδόσεις γνωστές, λιγότερες οικείες ή και άγνωστες. Για να ανταποκριθεί, όπως ο ίδιος ο συγγραφέας δηλώνει, στις απαιτήσεις της Πανεπιστημιακής Έδρας δεν περιορίσθηκε απλώς στη μελέτη της βιβλιογραφίας αλλά επεδίωξε να αξιοποιήσει την εμπειρία διαφόρων ταξιδιών σε πολλές χώρες όλων των ηπείρων, όπου ανθούν τα κυριότερα θρησκεύματα και ακόμη την άμεση προσωπική συνάντηση με οπαδούς και κέντρα λατρείας διαφόρων θρησκευμάτων. Σύμφωνα με το συγγραφέα η καλύτερη γνώση των άλλων θρησκειών δεν αποτελεί γνωσιολογική πολυτέλεια, αλλά προϋπόθεση για να αντιληφθούμε το πολυσύνθετο θρησκευτικό φαινόμενο, τις κατευθύνσεις και τις μορφές που έλαβε η αναζήτηση του Υπερβατικού, του Θεού στα διάφορα μήκη και πλάτη της γης. Το βιβλίο ξεκινά με εισαγωγικά θέματα: με τον ορισμό της Θρησκείας, την καθολικότητα του φαινομένου, την έννοια και την ουσία της, τους τύπους των θρησκευμάτων, τη δυναμικότητα των θρησκειών στην εποχή μας, τη σχέση της θρησκείας με την ηθική, την επιστήμη και την τέχνη. Επίσης ασχολείται με τη σημασία της θρησκειολογίας, την ιστορία και τις τάσεις του. Στο δεύτερο τμήμα του το βιβλίο φιλοξενεί μελέτες που αφορούν κάποιες από τις πρωτοποριακές θρησκευτικές προσωπικότητες όπως ο Ζωροάστρης, ο Βούδδας, ο Λάο Τσε, ο Κομφούκιος, ο Μένκιος, ο Μωάμεθ, ο Νάνακ. Στην επόμενη ενότητα εξετάζονται ορισμένα από τα θρησκεύματα που επιβιώνουν όπως τα Αφρικανικά, ο Ινδουϊσμός, ο Τζαϊνισμός, ο Βουδδισμός, το Ισλάμ, ο Σικκισμός. Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει κάποια ειδικά θέματα όπως η ειδωλολατρία, ο μυστικισμός, η γιόγκα και ο ορθόδοξος χριστιανισμός, χριστιανοί και μουσουλμάνοι στην Ευρώπη σήμερα κ.α. Το βιβλίο είναι πλούσιο σε εικονογραφικό υλικό, περιλαμβάνει ευρετήριο όρων και ονομάτων ελληνικών και λατινικών και κλείνει με το πλούσιο βιογραφικό και συγγραφικό έργο του συγγραφέα. (Πηγή)

Μπορείτε να δείτε το βιβλίο σε ψηφιακή μορφή εδώ

΄Ιχνη από την αναζήτηση του υπερβατικού : a collection of studies and articles on the history of religions : religion, Hinduism, Busshism, Islam, African religions, mysticism et al. : συλλογή θρησκειολογικών μελετημάτων : θρησκεία, Ινδουϊσμός, Βουδδισμός, Ισλάμ, αφρικανικά θρησκεύματα, μυστικισμός κ.ά. = Footprints from the quest for the transcendant / Αναστασίου Γιαννουλάτου Αρχιεπισκόπου Τυράννων και πάσης Αλβανίας, Αθήνα : Ακρίτας, 2004, 425σ. : εικ. ; 23εκ.

Στου δρόμου τα μισά

 π. Φιλόθεος Φάρος

Στου δρόμου τα μισά (θρησκεία) εκδ. Αρμός, 2011

Μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ζωής των ανθρώπων, είναι το γεγονός ότι διάφορες συνθήκες κοινωνικές, οικογενειακές και επαγγελματικές, τους αναγκάζουν να ζουν μία ζωή που δεν είναι δική τους, να αρνούνται τον πραγματικό εαυτό τους και να προσποιούνται ότι είναι κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι.

Η μέση ηλικία, όπως και η εφηβεία, είναι εποχή αλλαγών.

Η κρίση μέσης ηλικίας μπορεί να είναι δημιουργική. Μπορεί να είναι μία σύγκρουση που θα προκαλέσει μία εντελώς καινούργια θεώρηση της ζωής. Βιώνουμε πολλά περάσματα κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Όσοι βρίσκονται στη μέση ηλικία αναπότρεπτα θα περάσουν μία κρίση. Είναι αμφίβολο ότι μπορεί ένας άνθρωπος να περάσει τη μέση ηλικία χωρίς να έχει στιγμές σοβαρής περισυλλογής.
Στη μέση ηλικία αναγνωρίζουμε όλο και περισσότερο τους περιορισμούς μας και την ανοησία να στηριζόμαστε κυρίως στις προσπάθειές μας και να θέλουμε να έχουμε εμείς τον έλεγχο. Αν ο άνθρωπος δεν εγκαταλείψει τις ναρκισσιστικές αξίες του πολιτισμού μας για επιτυχία, πλούτο, λάμψη και προβολή, με τις οποίες έχει πορευτεί το πρώτο μισό της ζωής του, τα γηρατειά του θα είναι από θλιβερά μέχρι βασανιστικά.

Το βιβλίο αυτό απεύθυνεται σε όσους ανθρώπους θέλουν να αναπτυχθούν και να βελτιώσουν τη ζωή τους – ανεξάρτητα από το πόσο είναι ήδη καλή – για να κάνουν την εμπειρία της μέσης ηλικίας μία είσοδο σε ένα πιο ικανοποιητικό τρόπο ζωής, ακόμα και αν αυτή τη στιγμή δεν βιώνουν συνειδητά μία κρίση.