Το ελληνικό καλοκαίρι

Έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα στα 1947 και το τελευταίο το φθινόπωρο του 1966. Η τελευταία εικόνα μου: ένα νησί του Αιγαίου, άδεντρο, μ’ ένα μοναδικό χωριό· τοπίο απογυμνωμένο με τη μιζέρια και την ομορφιά συναρμοσμένες σαν δυό πλαγιές του ίδιου λόφου. Μιζέρια και ομορφιά. Σύζευξη των αντιθέτων, όπως η φράση του Ηράκλειτου που τα κυκλαδίτικα τοπία δεν παύουν να τη συλλαβίζουν μέσα στο φως τους: “Αρμονίη κόσμου παλίντροπος”. Αν η εικόνα αυτού του χαμένου νησιού παραμένει μέσα μου τόσο έντονη, είναι ίσως επειδή στάθηκε η τελευταία. Ωστόσο, κοιτώντας απ’ την απόσταση του χρόνου, συνειδητοποιώ μέχρι ποιού σημείου μπλέκονται μέσα στη μνήμη μου οι αναμνήσεις σαν σε παιχνίδι αινιγματικό. Γιατί τάχα ορισμένες τους, τόσο ανώνυμες φαινομενικά, παραμένουν επίμονες λες κι ήθελαν να υπογραμμίσουν ένα μήνυμα που το νόημά του δεν καταφέρνω ακόμα να συλλάβω; […]

Σε αντίθεση προς τους μύθους, η ελληνική ιστορία, λογοτεχνία και φιλοσοφία δε μου πρόσφεραν παρά μια σειρά από απατηλές εικόνες, συμβατικές αλλά απίστευτα έμμονες αφού, για πολλούς, εξακολουθούν να σημαίνουν Ελλάδα. Ήσαν εικόνες μιας χώρας από ερείπια, κολώνες, σωριασμένες προσόψεις και τάφους ξεκοιλιασμένους πάνω στη χλόη των δασών. Ανθρώπινα όντα κοσμούσαν συχνά αυτά τα ερείπια, αλλά είχαν την ακινησία του μαρμάρου· ντυμένα με άσπρους χιτώνες, κοίταζαν τη θάλασσα ή τον ουρανό, σε στάσεις ιερατικές, λες κι ο χρόνος, η ιστορία, η διάρκεια στην Ελλάδα να υπήρξαν απλώς μια μακρόχρονη ακινητοποιημένη ενατένιση. […]

Ακριβώς λοιπόν, η ουσία των όσων έμαθα στο πρώτο μου ταξίδι είναι πως η Ελλάδα εξακολουθούσε να υπάρχει. Υπήρχαν πράγματι εδώ κι εκεί ερείπια (δύσκολο και συχνά αδύνατο να τα προσεγγίσεις) αλλά κυρίως υπήρχε και ένα τόπος που λεγόταν ακόμη Ελλάδα και κατοικούνταν από Έλληνες. Κι αυτοί μάλιστα οι Έλληνες, το 1947, ήσαν παγιδευμένοι μέσα στον πολιτικό στρόβιλο, στην καρδιά του εμφυλίου πολέμου. Στην Αθήνα δεν πολυμύριζε πόλεμο -είχε πια επιβληθεί μια ειρήνη- αλλά έφτανε να φύγεις απ’ την πόλη, κυρίως προς τις βόρειες περιοχές, για να δεις παντού την παρουσία του.

Το ελληνικό καλοκαίρι : μια καθημερινή Ελλάδα 4000 ετών / Jacques Lacarriere3η εκδ  Αθήνα : Χατζηνικολή, 1980 315σ. : εικ. ; 24εκ.  

[…]

(από την εισαγωγή του Ζακ Λακαριέρ)

25 αποδράσεις στην Ελλάδα

Αποδράστε σε 25 γνωστούς και λιγότερο γνωστούς προορισμούς της πατρίδας μας και καταγράψτε με την ψυχή και τα μάτια σας την ακαταμάχητη γοητεία που κρύβει η Ελλάδα σε κάθε της γωνιά. Περπατήστε σε λιθόστρωτα παραδοσιακά καλντερίμια διατηρητέων οικισμών, σκαρφαλώστε σε ιστορικά κάστρα και απόκρημνα μοναστήρια, κολυμπήστε σε χρυσές ακρογιαλιές και γαλάζιες λίμνες, διαβείτε πέτρινα τοξωτά γεφύρια και συνομιλήστε με τους περήφανους ανθρώπους αυτής της ευλογημένης γης. Από τον ακριτικό Έβρο στους πετρόκτιστους οικισμούς της Ηπείρου και από τις δαντελωτές ακτές της Αιτωλοακαρνανίας στα κεραμοσκέπαστα χωριά της αρκαδικής Γορτυνίας, το ταξίδι στην Ελλάδα είναι πάντα ένα γλυκό, τρελό μεθύσι του νου και της καρδιάς.

25 αποδράσεις στην Ελλάδα / Κωνσταντίνος Μητσάκης, Όλγα Παπαδογιάννη . Αθήνα : Tsallis, 2005. 316σ. : εικ. ; 24εκ