Η ιστορία της Δυτικής Αρχιτεκτονικής

Ο Ντέιβιντ Ουώτκιν αναλύει εδώ την εξέλιξη των αρχιτεκτονικών μορφών από την αρχαιότητα έως σήμερα. Διατρέχοντας τρεις χιλιετίες αρχιτεκτονικής δημιουργίας, εξιστορεί την εμφάνιση και την εξέλιξη των διάφορων ρυθμών και τεχνοτροπιών και επισημαίνει τις τομές αλλά και τα στοιχεία συνέχειας. Η περιγραφή των πιο αξιομνημόνευτων κτιρίων και μνημείων της δυτικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς συνδυάζεται με την ανάλυση των αισθητικών αντιλήψεων και των προτύπων που επικρατούσαν στις αντίστοιχες περιόδους. Ανιχνεύονται επίσης οι ποικίλες επιδράσεις που διασταυρώνονται και συντείνουν στη διαμόρφωση τάσεων και σχολών. Ο σχεδιασμός και η κατασκευή των κτιρίων και η οικοδόμηση των πόλεων εγγράφονται στο ευρύτερο ιστορικό και πολιτισμικό τους πλαίσιο και ερμηνεύονται σε συνάρτηση με τις γενικότερες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζεται και ο καίριος ρόλος του ατόμου ως σχεδιαστή και ως πάτρωνα. Αποκλίνοντας από άλλες ιστοριογραφικές προσεγγίσεις που αντιμετωπίζουν το παρελθόν της δυτικής αρχιτεκτονικής σαν νεκροταφείο διαφόρων στιλ, ο Ουώτκιν επισημαίνει ότι η αναβίωση των παραδοσιακών μορφών υπήρξε το έναυσμα για πολλές από τις μεγάλες φάσεις της αρχιτεκτονικής, και προβάλλει ιδιαίτερα τις διαδοχικές αναβιώσεις του κλασικισμού, υπογραμμίζοντας έτσι τη διηνεκή εγκυρότητα και ζωτικότητα της κλασικής αρχιτεκτονικής.

Ιστορία της Δυτικής Αρχιτεκτονικής / David Watkin. Αθήνα : Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης.  741σ. : εικ. ; 24εκ.

Γκαουντί τα κτίσματα

[…] Γεννήθηκε στην πόλη Ρέους στις 25 Ιουνίου του 1852. Ο πατέρας του ήταν χαλκουργός, με άλλα λόγια, το οικογενειακό του περιβάλλον ήταν κάθε άλλο παρά εύπορο. Επιπλέον, ο μικρός Αντόνι ήταν πολύ ασθενικός. Στα πρώτα του χρόνια, μια ρευματική πάθηση τον εμπόδιζε να παίζει ελεύθερα στους δρόμους με τους συνομηλίκους του. Αναγκαζόταν, λοιπόν, συχνά να μένει σπίτι. Μερικές φορές μάλιστα, για τις μετακινήσεις του είχε ένα γαϊδουράκι. Ολόκληρη η ζωή του σημαδεύτηκε από την πάθηση αυτή: υπέφερε από ρευματικές κρίσεις μέχρι το θάνατό του. Οι γιατροί του είχαν συστήσει αυστηρή χορτοφαγία και τακτική άσκηση χωρίς υπερβολές, η οποία περιλάμβανε και τον τακτικό περίπατό του μέχρι την εκκλησία του Αγίου Φιλίππου Νέρι. Ακόμα και στην εφηβεία του ο Γκαουντί συνήθιζε να κάνει μεγάλους περιπάτους στην περιοχή -κάτι πολύ ασυνήθιστο για εκείνη την εποχή.
Είναι ασφαλώς μάταιο να κάνουμε εικασίες για το αν ο Γκαουντί θα είχε πάρει τη θέση που πήρε στην ιστορία της ισπανικής αρχιτεκτονικής χωρίς αυτή την ασθένεια. Γιατί, μπορεί ο μικρός Αντόνι να μην είχε την ελευθερία κινήσεων που είχαν τα άλλα παιδιά, άφηνε όμως το βλέμμα του -και τις σκέψεις του- να πλανιούνται εντελώς ελεύθερα. Πρέπει να ήταν παιδί με πρόωρη ωριμότητα, που συχνά ξάφνιαζε τους μεγαλύτερους με την οξύυνοιά του. Όταν κάποτε ένας δάσκαλος είπε στην τάξη του ότι τα πουλιά πετούν γιατί έχουν φτερά, ο Αντόνι αμέσως απάντησε ότι και τα κοτόπουλα στην αυλή έχουν φτερά, αλλά τα χρησιμοποιούν μόνο για να ισορροπούν στο περπάτημα. Ποτέ δεν έχασε την ικανότητα να παρατηρεί λεπτομέρειες και να μαθαίνει από την καθημερινότητα που τον περιέβαλε. Πράγματι, αυτή η παρατηρητικότητα άφησε τα σημάδια της σε όλα του τα έργα. Το ενδιαφέρον του για την αρχιτεκτονική είχε ήδη διαφανεί όσο ήταν μαθητής του Ρέους (φυσικά, το σχολείο φέρει το όνομά του), και σε ηλικία δεκαεφτά ετών πήγε στη Βαρκελώνη για να σπουδάσει αρχιτεκτονική. […] (από τη σελ. 6 του βιβλίου)

Γκαουντί 1852-1926 : Αντόνι Γκαουντί ι Κορνέτ : μια ζωή αφιερωμένη στην αρχιτεκτονική / Rainer Zerbst.Αθήνα : Γνώση, 2006.239σ. : εικ. ; 30εκ.

Ο Ράινερ Ζέρμπστ σπούδασε σύγχρονες γλώσσες στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν και της Ουαλίας από το 1969 ώς το 1975. Από το 1976 ώς το 1982 εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο τμήμα της αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν. Μετά την ολοκλήρωση της διδακτορικής του διατριβής το 1982, ο Ζέρμπστ εργάζεται ως κριτικός τέχνης, λογοτεχνίας και θεάτρου.

Τάσεις στην βιοκλιματική αρχιτεκτονική

Από τις ερήμους της Αριζόνα ως στα παγωμένα δάση της Φινλανδίας, οι συγγραφείς ταξίδεψαν μέχρι τις εσχατιές του πλανήτη για να ανακαλύψουν ότι νεότερο στον σχεδιασμό αειφόρων ή “πράσινων” σπιτιών. Το αποτέλεσμα είναι η παρουσίαση σε αυτό το βιβλίο πάνω από 35 κατοικιών από 15 χώρες σχεδιασμένες από διάσημους αρχιτέκτονες αλλά και από μέχρι τώρα άγνωστους πρακτικούς οικοδόμους.

Έξι διαφορετικές κλιματικές ζώνες παρουσιάζονται στο βιβλίο – παραλία, δάσος και βουνό, τροπικά μέρη και έρημος, προάστια και πόλεις – υπάρχει και κεφάλαιο για λυόμενα σπίτια. Κάθε κεφάλαιο παρουσιάζει μια σειρά από σπίτια που δείχνουν την ποικιλία και τις δυνατότητες του βιοκλιματικού σχεδιασμού. Οι οικίες παρουσιάζονται με μεγάλες έγχρωμες εικόνες, σχέδια, σκίτσα και ένα συνοδευτικό κείμενο που περιγράφει τα αειφορικά χαρακτηριστικά και την αλληλεπίδραση της οικίας με το φυσικό περιβάλλον.

Περιλαμβάνονται έργα των Santiago Calatrava, Shigeru Ban, Miller/Hull, Rick Joy, Lake Flato, Kengo Kuma, Glenn Murcutt, Pugh & Scarpa, Werner Sobek, και πολλών άλλων.

The green house : new directions in sustainable architecture / Alanna Stang, Cristopher Hawthorne, New York : Princeton Architectural Press, 2010, 192σ. ; 23εκ.

90 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή ΙΙ

ΙΙ. Πολιτισμός – Κοινωνική ζωή

Ενδεικτικοί τίτλοι από τη συλλογή της βιβλιοθήκης:

Παπαδόπουλος, Σάββας Π., Λαογραφικά Καρακούρτ : κοινοτική -κοινωνική συγκρότηση, οικογενειακή οργάνωση και συγγενικές σχέσεις : ζητήματα λαϊκού δικαίου – Θεσσαλονίκη: Μαίανδρος, 1994. – 472σ. : εικ. ; 21εκ.

Λαογραφική μελέτη για το ποντιακό χωριό Καρακούρτ της επαρχίας Καρς

 Χατζούδη – Τούντα, Ελένη. Γιατί η αγάπη ήταν η φταίχτρα: Έξι αγαπημένα παραμύθια από τη Μικρά Ασία για μικρούς και μεγάλους  – Αθήνα : Άγκυρα, 1999. – 115σ. · 19×12εκ.

Σμυρναίικο Πολίτικο τραγούδι ανατολίτικο λυπητερό : αυθεντικές ηχογραφήσεις από τη Σμύρνη, την Αθήνα και τη Νέα Υόρκη [Ηχογράφηση], Αθήνα : Φαληρέας, [1996 ή 1997], 1 δίσκος CD.

Ένθετο στο περιοδικό Δίφωνο, τ. 210  

Κυριάκος Τσαγκρίδης: Η πόλη της Σμύρνης : από την ουτοπία στον τόπο / Αθήνα : Leader books, 2001, 245σ. : εικ. ; 30εκ.

“… κατά κανόνα τα περί Σμύρνης αφορούν την περίοδο των πενήντα-εξήντα χρόνων μέχρι το 22: Για την κατοπινή περίοδο δεν θέλουμε ίσως να ξέρουμε τι έγινε -και κυρίως πώς- με την ουτοπία μας, η Σμύρνη είναι κάτι σαν “freeze frame” σε εκείνη την εποχή.
Όμως αυτή η προσπάθεια επικεντρώνεται ακριβώς στο να επιχειρήσουμε να συμπληρώσουμε όσο μπορούμε και σε ολόκληρο το χρονικό εύρος εκείνο τον τετραδιάστατο χάρτη του μυαλού, το χάρτη δηλαδή που μας συνοδεύει νοερά και ξεδιπλώνεται με την πρώτη ζήτηση όταν πρόκειται για πόλεις με τις οποίες έχουμε αποκτήσει την οικειότητα της κατανόησης…”

Σφακιανούδη – Λιοδήμου, Μαίρη. Από την Πόλη έρχομαι και συνταγές σάς φέρνω· εικονογράφηση Λάμπρος Κατσαντώνης. – 2η έκδ. – Αθήνα : Κέδρος, 2002. – 199σ. : εικ. · 24×17εκ.

Γρηγοριάδου, Έφη. Εδεσματολόγιον Σμύρνης: Αυθεντικές συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής: Έθιμα και παραδόσεις από τη Μικρά Ασία – Αθήνα : Κοχλίας, 2003. – 271σ. · 30×21εκ. –

Το “Εδεσματολόγιον Σμύρνης”, είναι ένα γευστικό ταξίδι στη Μ. Ασία με ιδιαίτερη στάση στη Σμύρνη. Σελίδες φορτισμένες συναισθηματικά, που μεταφέρουν ένα βαρύ πολιτιστικό φορτίο σε μια διαδρομή που μοιάζει με μια βαθιά, μακρινή ματιά στο χώρο και στο χρόνο. Η Μικρά Ασία είχε πάντα τον τρόπο να σε ταξιδεύει στις πιο απόκρυφες γωνιές της και τη δύναμη να σε αγγίζει στο νου και στην καρδιά.
Αυτός ο τόπος έχει ακόμη αυτή τη μοναδική ικανότητα που σε καλεί για να σε τιμήσει και να τον τιμήσεις. Να τον ακολουθήσεις μέσα από τις γεύσεις και τη γοητεία των ανθρώπων του και να ανακαλύψεις τις ποικίλες εκφράσεις του.
Στο βιβλίο έχουν καταγραφεί τα αρώματα, τα χρώματα, το φως, η ιστορία, τα έθιμα, οι συνήθειες, ακόμα και οι μικρές στιγμές της καθημερινότητας, που αποτελούσαν το πολιτιστικό κύτταρο του συγκεκριμένου τόπου για πολλούς αιώνες και που παράλληλα προσδιόρισαν και καθόρισαν τη γευστική του ταυτότητα.
Το “Εδεσματολόγιον Σμύρνης”, επιχειρεί μια διαδρομή στον πλούτο των παραδοσιακών εδεσμάτων της Μ. Ασίας και μια επικοινωνία μέσα από τις γεύσεις με το σύγχρονο πολιτισμό μας. Ένα αυθεντικό παραδοσιακό πιάτο από τη Μ. Ασία, έχει την ικανότητα όχι μόνο να μετουσιώνεται σε τελετουργία και να προκαλεί ευχάριστα τις αισθήσεις, αλλά και να μας ταξιδεύει στο χώρο, στο χρόνο, στην ιστορία και τις αξίες.
Στο βιβλίο, πλήθος πληροφοριών θα μας ξεναγήσουν από τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες και τα μυστικά της παράδοσης της Σμύρνης, μέχρι τα χρώματα και τα αρώματα, από τις παραδοσιακές συνταγές για το γάμο και τα έθιμα των μεγάλων γιορτών μέχρι την τέχνη του καφέ. Τέλος θα μας αποκαλύψει τις ενδυματολογικές συνήθειες και τα τραγούδια που συνόδευαν κάθε εκδήλωση μέχρι τις πόλεις της Μικράς Ασίας αλλά και όλου του Ελληνισμού που ήκμασε και μεγαλούργησε αφήνοντάς μας κληρονομιά το θησαυρό των γνώσεών του. Εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό, παλιές γκραβούρες, χαμένες μνήμες θα ξυπνήσουν αναμνήσεις και νοσταλγία, γλωσσάρι με τις λέξεις που χαρακτήρισαν τη διάλεκτο των Μικρασιατών θα ζωντανέψει τη γλώσσα που χάνεται, ενώ το ευρετήριο συνταγών θα μας ταξιδέψει στη γευσιγνωσία των μερακλήδων προγόνων μας. Μαγικές λέξεις όπως Σαράι εκμέκ κανταΐφ, Σεκέρ παρέ, Ταβούκ Γκιογσού, Μπαμπάς και Σαραγλί, Μαλεμπί και Καζάν ντιπί θα ηχήσουν γλυκά στο μυαλό αποκαλύπτοντας τη σαγήνη τους.
Με το “Εδεσματολόγιον Σμύρνης” επιχειρούμε να ξανασυναντήσουμε το παρελθόν, τις πατρίδες που χάθηκαν αλλά έμειναν πάντα μέσα στην καρδιά μας με το μεγαλείο των αισθήσεων που τις χαρακτήριζαν, τις γεύσεις που σαγήνευαν και ακόμα μαγεύουν τον ουρανίσκο, τα ήθη και τα έθιμα ενός ελληνισμού που ποτέ δεν παραδόθηκε αλλά συνεχίζει να ζει με τον πιο έξυπνο τρόπο, μέσα από την τέρψη της γεύσης.

Επίσκεψη του τμήματος Δομικών ΄Εργων του ΙΕΚ Βέροιας

Χθες Δευτέρα 12 Μαΐου δεχθήκαμε στη Βιβλιοθήκη επίσκεψη από το τμήμα Δομικών ΄Εργων του ΙΕΚ Βέροιας. Ηταν ένα τμήμα 18 παιδιών τα οποία ξεναγήθηκαν σε όλους τους χώρους της Βιβλιοθήκης . Eδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη συλλογή βιβλίων Αρχιτεκτονικής, Κατασκευής έργων, Τεχνολογίας καθώς επίσης και για το τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.

[tags]Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτησης, Αρχιτεκτονική, Δομικά έργα, Τεχνολογία, Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές[/tags]