Search by tag «βιογραφίες»

Βρέθηκαν εγγραφές: 4

Όσα δεν είπες : ένα ρωσικό παρελθόν και το ταξίδι προς την πατρίδα

28 Μαρτίου 2019 Από τη συλλογή μας

Το “Όσα δεν είπες” μια τρυφερή και οξυδερκής αφήγηση, τα απομνημονεύματα ενός διακεκριμένου ιστορικού, εξερευνά τις ευρωπαϊκές συγκρούσεις του 20ού αιώνα μέσα από τη ζωή, τις ελπίδες και τα όνειρα μιας και μοναδικής οικογένειας – της οικογένειας του συγγραφέα. Διερευνώντας τις ιδιαίτερες και συγκινητικές ιστορίες των μελών της, ο Μαρκ Μαζάουερ αφηγείται τις θυσίες και τις σιωπές που σφράγισαν μια γενιά και τους απογόνους της. Η μοίρα θέλησε μέλη της οικογένειας να βιώσουν την πολιορκία του Στάλινγκραντ, τον εγκλεισμό στο γκέτο της Βίλνας, την Κατοχή στο Παρίσι, η να βρεθούν ακόμα και στις γραμμές της Βέρμαχτ. Ο Βρετανός πατέρας του, γιος Ρωσοεβραίων εμιγκρέδων που διέφυγαν από τους μπολσεβίκους, τον εμφύλιο και την επανάσταση και εγκαταστάθηκαν στο Λονδίνο, υπήρξε ο τυχερός της οικογένειας. Ο Μαξ, ο παππούς του συγγραφέα, ένας σοσιαλιστής που είχε αγωνιστεί στα οδοφράγματα κατά των στρατιωτών του τσάρου, δεν μίλησε ποτέ γι’ αυτό. Η Φρούμα, η γυναίκα του Μαξ, προερχόταν από μια οικογένεια η οποία, αν και δοκιμάστηκε από τις Μεγάλες Εκκαθαρίσεις, κατόρθωσε να βρει το δρόμο της στη σοβιετική κοινωνία.Εκατό χρόνια μετά τη Ρωσική Επανάσταση, το “Όσα δεν είπες” ξετυλίγει την ιστορία ενός σοσιαλισμού που έχει διαγραφεί από τη μνήμη – του παθιασμένου ουμανιστικού σοσιαλισμού που είχε απήχηση σε ευρύ φάσμα ανθρώπων. Παράλληλα, εξερευνά την απροσδόκητη ευτυχία που ενδέχεται να περιμένει τους χαμένους της Ιστορίας, τη δύναμη της φιλίας, καθώς και της αγάπης για έναν τόπο, ένα αίσθημα που επέτρεψε στον γιο του Μαξ και της Φρούμα να θεωρήσει πατρίδα του την Αγγλία.

 

Όσα δεν είπες : ένα ρωσικό παρελθόν και το ταξίδι προς την πατρίδα : φόρος τιμής / Mark Mazower.Αθήνα : Άγρα, 2017.434σ. ; 21εκ.

 

 

Τάσος Ζωγράφος : σκηνικό ζωής

20 Σεπτεμβρίου 2014 Από τη συλλογή μας

ii

“Ο βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο βασιλιάς” είχε πει στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ο Νίκος Κούνδουρος στον σκηνογράφο Τάσο ζωγράφο, όταν του ζήτησε να κάνει τα σκηνικά για τον “Δράκο”. Εννοούσε ο σκηνοθέτης πως ο κινηματογράφος έπαιρνε το πάνω χέρι σε σχέση με το θέατρο και είναι αλήθεια πως στις επόμενες δυο δεκαετίες το άστρο του σινεμά έλαμψε στην Ελλάδα, παρεξηγημένο μια εποχή, ξαναπαίρνει σήμερα πια τη θέση που του πρέπει.Από τον “Δράκο” και δώθε ο Τάσος Ζωγράφος έκανε τα σκηνικά και τα κουστούμια για τουλάχιστον 200 ταινίες και 150 θεατρικά έργα, συμμετέχοντας για ότι αφορά τις πρώτες στην εδραίωση του πάλαι ποτέ ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου αλλά και δουλεύοντας στη συνέχεια στο πλευρό των νέων σκηνοθετών που ξανάδωσαν ζωή στις σκοτεινές αίθουσες.Εργάστηκε σταθερά με τον Θανάση Βέγγο, έκανε τα σκηνικά για τις περισσότερες από τις ταινίες του Νίκου Ξανθόπουλου, άνοιξε δρόμους με τη “Συνοικία το όνειρο”, δούλεψε με τον Κώστα Φέρη κ.ά..Στο θέατρο ξεκίνησε πολύ νωρίτερα ως βοηθός του Γιάννη Τσαρούχη ήδη από τη δεκαετία του ’40 και συνέχισε να το υπηρετεί σταθερά και μετά την αλλαγή του αιώνα.Στο “Σκηνικό ζωής” ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την περιπέτεια του Τάσου Ζωγράφου στην τέχνη μέσα από δεκάδες ανέκδοτα ντοκουμέντα που φωτίζουν μια ολόκληρη εποχή και τους ανθρώπους που έζησαν και μεγαλούργησαν κατά τη διάρκειά της. Οι πρωταγωνιστές αλλά και οι χαρακτηριστικοί τύποι που δούλεψαν πίσω από τις κάμερες επιστρέφουν ολοζώντανοι για να πουν τις ιστορίες τους.Παράλληλα ο αναγνώστης θα ζήσει ξανά τη νεώτερη ελληνική ιστορία μέσα από τα μάτια ενός από τους ανθρώπους που συνειδητά και από πολύ μικρός τάχτηκε να φυλάει Θερμοπύλες.

Τάσος Ζωγράφος : σκηνικό ζωής : βιογραφία / Χρήστος Σιάφκος   Αθήνα : Ελληνικά Γράμματα, 2009  254σ. ; 24εκ.

Ο σκηνογράφος – πρωταθλητής  των  200 ταινιών:

Το βιβλίο των ανεπίδεκτων των ατίθασων και άλλων ιδιοφυών

28 Αυγούστου 2014 Από τη συλλογή μας

ais

Ποιος μπορούσε να φανταστεί τι θα γινόταν όταν θα μεγάλωναν;Ξεφυλλίζοντας αυτό το άλμπουμ με τις προσωπογραφίες κάποιων οι οποίοι σημάδεψαν την Ιστορία και τη λογοτεχνία, τις τέχνες και τις επιστήμες, θα δούμε ότι ξεκίνησαν κάπως αλλοπρόσαλλα…Στο σχολείο τους θεωρούσαν μέτριους, ανεπίδεκτους, απροσάρμοστους, καταδικασμένους σε αποτυχία· με μια λέξη, κούτσουρα! Στην οικογένεια, στη δουλειά, όλοι αγανακτούσαν με τον ατίθασο χαρακτήρα τους. Με τον καιρό, η Ιστορία τους χάρισε δόξα και τιμές, και τους βάφτισε ιδιοφυΐές. Σήμερα αυτές οι φοβερές προσωπικότητες δεσπόζουν στις σχολικές τάξεις σαν φιγούρες μυθικές. Στις εγκυκλοπαίδειες και στα μουσεία φιγουράρουν με το έντονο παρουσιαστικό τους και τα πλούσια προτερήματά τους. Παρ’ όλα αυτά, υπήρξαν αδύναμοι, όπως όλοι μας άλλωστε, άλλοτε κωμικά, άλλοτε τραγικά, κι αυτό βέβαια προσθέτει στο μεγαλείο τους… Ας ρίξουμε λοιπόν σε αυτά τα σπουδαία ονόματα μια ματιά διαφορετική, σκαλίζοντας λίγο την παράξενη παιδική τους ηλικία…
Περιέχονται στοιχεία για τους:- Καρλομάγνος (742-814)- Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1452-1519)- Λουδοβίκος ΙΔ’ (1638-1715)- Ζορζ – Λουί Μπιφόν (1707-1788)- Ναπολέων Βοναπάρτης (1769-1821)- Ονορέ ντε Μπλζάκ (1799-1850)- Αλέξανδρος Δουμάς (1802-1870)- Κάρολος Δαρβίνος (1809-1882)- Αβραάμ Λίνκολν (1809-1882)- Τζουζέπε Βέρντι (1813-1901)- Γκιστάβ Φλομπέρ (1821-1880)- Πολ Σεζάν (1839-1906)- Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (1847-1922)- Τόμας Έντισον (1847-1931)- Κλοντ Ντεμπισί (1862-1918)- Γουίνστον Τσόρτσιλ (1874-1965)- Τζακ Λόντον (1876-1916)- Άλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955)- Πάμπλο Πικάσο (1881-1973)- Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977)- Ζαν Κοκτό (1889-1963)- Αγκάθα Κρίστι (1890-1976)- Γουόλτ Ντίσνεϊ (1901-1966)- Λούις Άρμστρονγκ (1901-1971)- Σαλβαδόρ Νταλί (1904-1989)- Φρανσουά Τριφό (1932-1984)- Τζον Λένον (1940-1980)

Το βιβλίο των ανεπίδεκτων : των ατίθασων και άλλων ιδιοφυών / Jean-Bernard Pouy, Serge Bloch. Αθήνα : Ελληνικά Γράμματα, 2008. 123σ. : εικ. ; 28εκ.

Ο Ζαν-Μπερνάρ Πουί γεννήθηκε το 1946 στο Παρίσι. Σπούδασε ιστορία της τέχνης και κινηματογράφο. Εργάστηκε ως καθηγητής σχεδίου, γραφcccίστας, δημοσιογράφος και σεναριογράφος. Έχει τιμηθεί με τα σπουδαιότερα γαλλικά βραβεία για το αστυνομικό μυθιστόρημα. Οπαδός της αναβίωσης του λαϊκού μυθιστορήματος είναι ο εισηγητής της σειράς “Χταπόδι, ένας διαμόνιος ντετέκτιβ”. “Ο θάνατος στις ράγες” είναι η πρώτη περιπέτεια του ντετέκτιβ Χταπόδι, ενώ στη συνέχεια της σειράς ο Πουί εμπιστεύτηκε δοκιμασμένους γάλλους πεζογράφους.
Ο
σκιτσογράφος Serge Block συνεργάζεται με τον Τύπο και τις εκδόσεις για παιδιά ή ενηλίκους, στη Γαλλία και στο εξωτερικό. Συνηθίζει να λέει: “Ένα σκίτσο είναι σαν παράθυρο που το ανοίγουμε για να δούμε το πρόσωπο. Είναι σαν θεατρική παράσταση την οποία σκηνοθετώ. Πάντα μου άρεσε αυτή η σκέψη”. Διαπρέπει στην παραμόρφωση των εικόνων και του αρέσει όλο και περισσότερο να μπερδεύει το σκίτσο με τη φωτογραφία, “γιατί η φωτογραφία μας κάνει να πιστεύουμε πως είναι αληθινή. Πολλές φορές ένα και μόνο στοιχείο από τη φωτογραφία αρκεί για να δώσει την αίσθηση του αληθινού, και το σκίτσο μας επιτρέπει να παίξουμε με αυτό το στοιχείο”.

 

Η ανάποδη των ανθρώπων

10 Ιουλίου 2014 Από τη συλλογή μας

b77201

“Από την πλευρά εκείνων που κατέχουν τη μαεστρία του λόγου, ίσως μοιάζουμε με μουγγούς που εκφράζονται με παράξενα νεύματα -μια σχεδόν ιδιωτική γλώσσα εικόνων. Από την πλευρά των μουγγών, είμαστε μουγγοί που κατάφεραν να μιλήσουν”. Αυτή η απόφανση του Εουτζένιο Μπάρμπα για τον ίδιο και τη θεατρική του ομάδα “Όντιν Τεάτρετ”, όσο δούλευαν απομονωμένοι στην επαρχιακή πόλη Χολστεμπρό της Δανίας, ισχύει και στην περίπτωση του Κωστή Παπαγιώργη: Κατάφερε να μιλήσει γράφοντας. Αλλά οι κατέχοντες, δύσπιστοι, βυσσοδομούν: “Πατέρα, έγινα συγγραφέας”, είπε στον δημοδιδάσκαλο πατέρα του κρατώντας το πρώτο βιβλίου του ανά χείρας. “Πώς μπορεί να γίνει συγγραφέας ένα παιδί που έκανε τόσα ορθογραφικά λάθη στο σχολείο;” απάντησε εκείνος. Όμως ο Κωστής δεν ξανάχασε τη μιλιά του…

Η ανάποδη των ανθρώπων : η μανία του Κωστή Παπαγιώργη : προσωπογραφίες / Κωνσταντίνου Αν. Θεμελή.  Αθήνα : Ινδικτος, 2003 136σ. : εικ. ; 21εκ.

2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας