Αλλάζει ο άνθρωπος;

Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή ο καιρός περνάει. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή έζησαν κάποια συνταρακτικά γεγονότα. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή ερωτεύτηκαν. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή άλλαξε η οικονομική τους περιουσία. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν επειδή το βιογραφικό τους γέμισε με πολλούς ακαδημαϊκούς τίτλους.Οι άνθρωποι αλλάζουν αν….

Αλλάζει ο άνθρωπος; / Δημήτρης Καραγιάννης. Αθήνα : Αρμός, 2018. 491σ. ; 21εκ. 

Η αδικία που πληγώνει

Γνωρίζοντας   και κατανοώντας  τις αιτίες της αίσθησης της αδικίας…Είναι η αισιόδοξη θέαση απεγκλωβισμού, όπου η συγχώρηση δεν αποτελεί ηθική επιταγή, αλλά ικανότητα που οδηγεί στην κατάκτηση της ελευθερίας μέσω της θαυμαστής υπέρβασης των φορτίων του παρελθόντος.

Η αίσθηση της αδικίας πληγώνει τον ψυχικό κόσμο. Καταστρέφει την επιθυμία για ζωή, για χαρά για συνάντηση με τους άλλους. Ορθώνει ένα κάστρο για να προστατεύσει, αλλά τελικά φυλακίζει την ύπαρξη. Η αγωνία της δικαίωσης και η πίκρα από την “αδικία” οδηγεί ικανούς ανθρώπους να εγκλωβίζονται στο γεγονός που τους πλήγωσε και να στερούνται την ευτυχία και την ελευθερία. Η διαρκής ενασχόληση με την αδικία που βιώσαν τους κάνει να αποσύρονται στον εαυτό τους, να χάνουν το ενδιαφέρον για τη ζωή και τελικά να οδηγούνται στην κατάθλιψη.

Η αδικία που πληγώνει, ανατρέχει στα επώδυνα βιώματα της παιδικής ηλικίας. Αναζητάει τους όρους και τις συνθήκες που την παράγουν στο οικογενειακό περιβάλλον. Καταγράφει τις προσδοκίες για την απάλειψή της, αλλά και τις επώδυνες ματαιώσεις στις συντροφικές σχέσεις. Επεξεργάζεται την εμφάνισή της στο εργασιακό περιβάλλον. Αναδεικνύει όμως την δυνατότητα να μην τραυματιστεί η μοίρα του ανθρώπου με τα τραύματά του, για κάτι τέτοιο θα οριζόταν ως μοιραία παράδοση στην κατάθλιψη.

Μέσα από αυτό το βιβλίο ο γνωστός ψυχοθεραπευτής, μας εισάγει στα βαθύτερα αίτια της κατάθλιψης, ως αποτέλεσμα της αίσθησης αδικίας. Τραύματα από το παρελθόν, ματαιώσεις προσδοκιών, απογοητεύσεις από πρόσωπα δημιουργούν το πλαίσιο που πνίγει την ύπαρξη και αφαιρούν το δικαίωμα στην αυθεντική χαρά….

Η αδικία που πληγώνει / Δημήτρης Φ. Καραγιάννης. Αθήνα : Αρμός, 2010  276σ. ; 21εκ

Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής, Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, δίδαξε στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας. Έχει ιδρύσει με την σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο “Αντίστιξη”, στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας ως ψυχοθεραπευτές στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται ιδιαίτερα με τα προβλήματα γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το πεδίο των μελετών του δεν περιορίζεται μόνο στον επιστημονικό χώρο, αλλά αναζητά τις δυνατότητες που προσφέρει η βίωση της Ορθόδοξης πίστης στην καθημερινή ζωή και την απάντηση που προσφέρει μέσω του ευχαριστιακού τρόπου ζωής. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά και εκκλησιαστικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει ως συγγραφέας σε συλλογικά βιβλία όπως το “Για τη ζωή και την οικογένεια”, “Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο”, “Βαλκάνια και ψυχική υγεία”, “Παιδιά με υπερκινητικό σύνδρομο και διαταραχές διαγωγής” και “Αιμομιξία και θεραπευτικό πλαίσιο”.

Ρωγμές και αγγίγματα

Η αναζήτηση νοήματος στη ζωή δε μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες στοχαστές, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανήσυχου πνεύματος που δεν βολεύεται στο κυνήγι της επιβίωσης. Η αναζήτηση της δυναμικής της πίστης δεν μπορεί να αφορά μόνο κάποιους επαγγελματίες θεολόγους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε ανθρώπου που δεν βολεύεται στην τήρηση μόνο κάποιων θρησκευτικών κανόνων.Η αναζήτηση της αλήθειας μέσω της αμφισβήτησης της ύπαρξης του Θεού δεν μπορεί να φορά μόνο κάποιους επαγγελματίες άθεους, αλλά αποτελεί φυσική στάση κάθε πιστού που δεν διστάζει να αναγνωρίζει την απιστία του. Η αναζήτηση του προσώπου του Θεού δεν αποτελεί μια μεταφυσική αναζήτηση, αλλά σχετίζεται με την αναζήτηση του ανθρώπινου προσώπου. Δεν είναι παραίτηση από την προσωπική ευθύνη, αλλά προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν είναι παραίτηση από την επιστημονική γνώση, αλλά αναγνώριση των ορίων της. Δεν μηδενίζει την παρούσα ζωή, αλλά αντίθετα αναζητά τη νοηματοδότησή της.

Ρωγμές και αγγίγματα / Δημήτρης Καραγιάννης .Αθήνα : Αρμός, 2005 .Αθήνα : Αρμός, 2005.

Ο Δημήτρης Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος-Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής, Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, δίδαξε στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας. Έχει ιδρύσει με την σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο “Αντίστιξη”, στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας ως ψυχοθεραπευτές στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται ιδιαίτερα με τα προβλήματα γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το πεδίο των μελετών του δεν περιορίζεται μόνο στον επιστημονικό χώρο, αλλά αναζητά τις δυνατότητες που προσφέρει η βίωση της Ορθόδοξης πίστης στην καθημερινή ζωή και την απάντηση που προσφέρει μέσω του ευχαριστιακού τρόπου ζωής. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά και εκκλησιαστικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει ως συγγραφέας σε συλλογικά βιβλία όπως το “Για τη ζωή και την οικογένεια”, “Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο”, “Βαλκάνια και ψυχική υγεία”, “Παιδιά με υπερκινητικό σύνδρομο και διαταραχές διαγωγής” και “Αιμομιξία και θεραπευτικό πλαίσιο”.