Η σημασία του Ποιητή

Χειρόγραφο Οκτ.’68 / Γιώργος Σεφέρης, Αθήνα : Διάττων, 1986, 91σ. ; 21εκ.

Ήταν 28 Μαρτίου 1969 όταν ο νομπελίστας (1963) και συνταξιούχος ανώτερος διπλωματικός υπάλληλος  Γιώργος Σεφέρης αποφασίζει να σπάσει την δίχρονη σιωπή του και να πάρει θέση για την συνταγματική εκτροπή της 21ης Απρίλη 1967. Μια σπασμένη γεροντική φωνή διαλύει όλους τους μύθους σε 3 λεπτά, διαβάζει πίσω από τις λεπτομέρειες, και προβλέπει το δράμα του τέλους της χούντας των συνταγματαρχών 5 χρόνια αργότερα: την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.

” Ὅλοι πιὰ τὸ διδάχτηκαν καὶ τὸ ξέρουν πὼς στὶς δικτατορικὲς καταστάσεις ἡ ἀρχὴ μπορεῖ νὰ μοιάζει εὔκολη, ὅμως ἡ τραγωδία περιμένει ἀναπότρεπτη στὸ τέλος. Τὸ δράμα αὐτοῦ τοῦ τέλους μᾶς βασανίζει, συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, ὅπως στοὺς παμπάλαιους χοροὺς τοῦ Αἰσχύλου. Ὅσο μένει ἡ ἀνωμαλία, τόσο προχωρεῖ τὸ κακό.

Εἶμαι ἕνας ἄνθρωπος χωρὶς κανένα ἀπολύτως πολιτικὸ δεσμὸ καί, μπορῶ νὰ τὸ πῶ, μιλῶ χωρὶς φόβο καὶ χωρὶς πάθος. Βλέπω μπροστά μου τὸν γκρεμὸ ὅπου μᾶς ὁδηγεῖ ἡ καταπίεση ποὺ κάλυψε τὸν τόπο. Αὐτὴ ἡ ἀνωμαλία πρέπει νὰ σταματήσει. Εἶναι ἐθνικὴ ἐπιταγή.”

Ο Σεφέρης πεθαίνει το Σεπτέμβρη του 1971. Η κηδεία του μετατρέπεται σε διαδήλωση κατά της δικτατορίας (βλέπε παλιότερη δημοσίευση για τις ιστορικές κηδείες λογοτεχνών στην νεότερη Ελλάδα)

Η εργογραφία του Σεφέρη μας επιτρέπει να δούμε τον ελληνικό εικοστό αιώνα από μια οπτική βαθιά πολιτική, μα ελάχιστα κομματική. Ιδιαίτερα οι Μέρες και τα Πολιτικά Ημερολόγια αποτελούν μια μοναδική ποιητική σπουδή στην ελληνική ιστορία του 20ου αιώνα.