Μιλώ για την κρίση με το παιδί

Η κρίση είναι για όλους, μεγάλους και μικρούς, δοκιμασία. Υλική και ψυχική. Ιδιαίτερα μέσα στην καταιγίδα, το παιδί περιμένει από τους μεγάλους να του παράσχουν ασπίδα και χάρτη. Προστασία και προσανατολισμό. Ομπρέλα και λόγια. Να σταθούν πλάι του και να μιλήσουν μαζί του.

Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συνομιλίας; Πότε θα μιλήσει ο μεγάλος στο παιδί για την κρίση; Τι θα του πει; Και, το σπουδαιότερο, πώς θα του μιλήσει;

Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει τέτοια ερωτήματα με τρόπο κατανοητό και άμεσα εφαρμόσιμο στην πράξη. Οι απαντήσεις του βασίζονται σε διεισδυτικές αναλύσεις των ψυχολογικών πτυχών της κρίσης και σε βαθιά γνώση του κόσμου των παιδιών. Παρέχοντας πολύτιμα εργαλεία σε γονείς, δασκάλους, παιδαγωγούς, αλλά και σε κάθε μεγάλο που έχει ζωτική σχέση με το παιδί ή ευθύνη για την εξέλιξή του: ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συγγραφείς βιβλίων για παιδιά… Βοηθώντας τους να μιλήσουν με το παιδί κατά τρόπο που προστατεύει τον ψυχικό του κόσμο από τα πλήγματα και τις απειλές και μετουσιώνει τη δοκιμασία σε πολύτιμα μαθήματα ζωής. Ενώ ταυτόχρονα παρέχει σε κάθε σκεπτόμενο πολίτη, τροφή για σκέψη και βαθύτερη κατανόηση των ανθρώπινων πλευρών και των ψυχολογικών μηχανισμών της κρίσης. Συμβάλλοντας στην προσωπική και τη συλλογική αυτογνωσία. Καθώς και στο να μετατραπούν οι εμπειρίες της αντιξοότητας σε πλαίσιο αναβάθμισης για όλους: τα παιδιά, τους μεγάλους, την κοινωνία και τον πολιτισμό μας.

Μιλώ για την κρίση με το παιδί : εμπιστευτική επιστολή σε μεγάλους που σκέφτονται / Νίκος Σιδέρης.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013  .163σ. ; 21εκ.

Το ταγκό των αγορών και το μεγάλο κόλπο

Τρεις “δυνάμεις” οι κύριες υπαίτιες της κρίσης: η τραπεζική ελίτ, οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης, αλλά και οι κυβερνήσεις των κρατών, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών, χωρίς τη σύμπραξη των οποίων οι “Θεοί των Αγορών” θα έχαναν μεγάλο μέρος της δύναμής τους.

Ο κόσμος ζει στη σκιά του χρέους. Οι οικονομίες και οι κοινωνίες μεταβάλλονται, καθώς πλήττονται από έναν οικονομικό πόλεμο. Μέσα σε λίγα χρόνια έχει διαμορφωθεί το διεθνές πολιτικοοικονομικό σκηνικό των επόμενων δεκαετιών. Με αφορμή το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης μεταδίδεται αδιάκοπα το μήνυμα ότι οι κατεξοχήν υπεύθυνοι για την οικονομική τραγωδία είναι οι “άσωτοι λαοί”. Αυτοί πρέπει να υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους υπομένοντας σκληρή λιτότητα.
Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βιβλίο φανερώνουν μια πολύ διαφορετική εικόνα, αποκαλύπτουν το παρελθόν, αναλύουν το παρόν και προϊδεάζουν για το μέλλον της κρίσης, καταρρίπτοντας μύθους, πλάνες και ψευδαισθήσεις και αναδεικνύοντας ένα τρίγωνο συμφερόντων που με τις λανθασμένες ή σωστές επιλογές του ορίζει την οικονομική μοίρα του κόσμου.
Ένα βιβλίο του Πάνου Παναγιώτου, αναλυτή των μεγαλύτερων αποκαλύψεων για την κρίση που ταλανίζει όλους μας, το οποίο προκαλεί σοκ, θλίβει, εξοργίζει, αλλά τελικά ανακουφίζει τον αναγνώστη μέσα από τη λυτρωτική δύναμη της γνώσης.
Μέσα από την ανάλυση των συμπερασμάτων σωρείας μελετών διεθνών οργανισμών, ινστιτούτων, εταιρειών και κορυφαίων πανεπιστημίων, την παρουσίαση δημοσιευμάτων από το διεθνή Τύπο, την ανάδειξη στοιχείων από παγκόσμιες βάσεις δεδομένων και ακόμα τη χρήση εμπιστευτικών πληροφοριών, ανασυντίθεται το παζλ της κρίσης και δίνονται για πρώτη φορά απαντήσεις για το πότε και πώς δημιουργήθηκε και προκλήθηκε, πώς θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, πώς και γιατί έγινε η καταστροφική διαχείρισή της, ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης όσων εμπλέκονται σε αυτή, ποιοι και πώς την εκμεταλλεύονται.
Θέματα καυτά, όπως οι κρυφές ευθύνες των ΗΠΑ, της Ελβετίας, της Γερμανίας και της Γαλλίας, το σχέδιο για μια παγκόσμια διάσωση της ελίτ των τραπεζών σε βάρος των πολιτών, η κρίση χρέους, η μανία για δημοσιονομική λιτότητα, οι αναδιαρθρώσεις, οι πτωχεύσεις, οι εκβιασμοί κρατών, το PSI, τα ψεύτικα διλήμματα, οι πολιτικοί και οικονομικοί κερδοσκόποι, η νέα χρηματοπιστωτική τάξη πραγμάτων, αλλά και οι ρεαλιστικοί τρόποι για να κοπεί οριστικά ο “γόρδιος δεσμός” της κρίσης, παρατίθενται με τρόπο απλό, κατανοητό και άκρως αποκαλυπτικό.

Το ταγκό των αγορών και το μεγάλο κόλπο / Πάνος Παναγιώτου.Αθήνα : Λιβάνη , 2012.415σ. ; 21εκ.

Γιατί δημοκρατία;

Ποιους κινδύνους για τη δημοκρατία συνιστά η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Αυτή η αγωνία διακατέχει όσους και όσες θεωρούν τη δημοκρατία ως μία από τις βασικές αξίες που οφείλουν να υπερασπιστούν, ακόμη κι αν έχουν επιφυλάξεις ή ασκούν κριτική στη συγκεκριμένη μορφή με την οποία πραγματώθηκε η δημοκρατία στην πατρίδα μας μετά το 1974.Η κρίση έθεσε το πρόβλημα της οικονομικής βιωσιμότητας της δημοκρατίας. Πώς μια κοινωνία μπορεί να αυτοκυβερνηθεί δημοκρατικά αν δεν είναι βιώσιμη οικονομικά; Και αν η κρίση που ζούμε δεν είναι παροδική αλλά αφορά μείζονες ανατροπές, ποια θέση έχει η δημοκρατία; Η διεύρυνση της ανισοκατανομής του πλούτου αποσυνθέτει όχι μόνο την έννοια του δήμου, αλλά και τη φαντασιακή του προβολή στη δημοκρατία. Πώς μπορούμε να σκεφτούμε τη δημοκρατία όταν οι άνθρωποι αισθάνονται απογοήτευση από τους θεσμούς της, όταν η ίδια δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της, γιατί το έχει ήδη υποθηκεύσει; Η σύγχρονη δημοκρατία πρέπει να γίνεται κατανοητή στο πλαίσιο της διεθνούς διακυβέρνησης που είναι κάτι περισσότερο από το άθροισμα των δημοκρατιών, των διεθνών οργανισμών και των αγορών. Η αποδυνάμωση του αντιπροσωπευτικού συστήματος καταλήγει στην εμφάνιση μη πολιτικών ή αντιπολιτικών κινήσεων και κινημάτων, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στο κοινωνικό σώμα, από τις εξεγερμένες ελίτ έως τους εξεγερμένους υποπρολεταρίους. Η κρίση πλήττοντας και ακυρώνοντας τα κοινωνικά δικαιώματα, πλήττει την ίδια την ιδιότητα του πολίτη. Επομένως για ποιο είδος δημοκρατίας μπορούμε να μιλήσουμε;Ωστόσο, η συζήτηση για τη δημοκρατία είναι, και πρέπει να κατανοηθεί ως συζήτηση για την έξοδο, για την επαύριον της κρίσης. Και αν αυτή η έξοδος δεν θα είναι επάνοδος στις παλιές ξένοιαστες μέρες, χρειάζεται να σκεφτούμε την αναθέσμιση της δημοκρατίας, ώστε να αντέξει στις υψηλές θερμοκρασίες που προκαλεί και θα προκαλέσει στο κοινωνικό σώμα η κρίση”.

Γιατί δημοκρατία; / John Keane. Αθήνα : Νεφέλη , 2012. 118σ. ; 20εκ

Ταπείνωση και ντροπή : γυναίκες τοξικομανείς

Στην εποχή μας πυκνώνουν οι στρατιές των αποκλεισμένων, των ανθρώπων που το καπιταλιστικό σύστημα μέσα στην κρίση του αντιμετωπίζει ως “απορρίμματα”, χρησιμοποιώντας όλες τις μορφές ακραίας ταπεινωτικής βίας. Άνεργοι, άστεγοι, οροθετικοί, τοξικομανείς, αλκοολικοί, ψυχασθενείς, μετανάστες και άλλοι “παρίες” βιώνουν την κρίση σαν μια τραυματική κατάσταση διαρκείας, αισθάνονται ταπεινωμένοι, χωρίς αξιοπρέπεια και ντρέπονται γι’ αυτό. Αυτή η ντροπή ως συλλογικό συναίσθημα, στο οποίο ενσταλάζεται επίσης συλλογικά και η ενοχή, γίνεται όπλο στα χέρια της βιοεξουσίας για να κρατά ανήμπορους και αδρανείς, βυθισμένους στη σιωπή και τη δυστυχία όλους τους ταπεινωμένους και καταφρονεμένους.

Το έναυσμα για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, που συμπυκνώνει κλινική παρατήρηση και εμπειρία πολλών δεκαετιών, δόθηκε την άνοιξη του 2012, όταν με εντολή των υπουργών Λοβέρδου και Χρυσοχοΐδη διαπομπεύτηκαν τοξικομανείς, οροθετικές γυναίκες, μια πολιτική πράξη ακραίας βαρβαρότητας.

Το βιβλίο πραγματεύεται το συναίσθημα της ντροπής, όπως αυτό βιώνεται από γυναίκες τοξικομανείς. Εξετάζει το χαρακτήρα της, ως ατομικό και συνάμα κοινωνικό συναίσθημα, τις πηγές, τις αιτίες, τις εκδηλώσεις της, τη σχέση με την ενοχή αλλά και τη θεραπευτική αντιμετώπισή της στα πλαίσια της διαδικασίας απεξάρτησης, με ιδιαίτερη έμφαση στο ψυχόδραμα. Ανάμεσα στα κεφάλαια του βιβλίου παρεμβάλλονται οι ιστορίες ζωής εξαρτημένων γυναικών ενταγμένων στα θεραπευτικά προγράμματα γυναικών και μητέρων του 18 ΑΝΩ. Επιλέχθηκαν γυναίκες, μολονότι η ντροπή αφορά και τα δύο φύλα. Είναι όμως πιο έντονη στις γυναίκες, γιατί η σημερινή ανδροκρατική κοινωνία, με τα ενισχυμένα λόγω της κρίσης κοινωνικά στερεότυπα σε βάρος των γυναικών, καταπιέζει και στιγματίζει διπλά την εξαρτημένη γυναίκα.

Τις ιστορίες αυτών των γυναικών παρουσιάζουμε σ’ αυτό το βιβλίο, συνδέοντας την ντροπή με την ταπείνωση, τον ψυχικό τραυματισμό, την κακοποίηση, την απαξίωση, την προσβολή, την περιφρόνηση και αναδεικνύοντας τόσο την κοινωνική διάσταση αυτού του διαβρωτικού για τον ψυχισμό συναισθήματος όσο και τη δυνατότητα της υπέρβασής του.

Τo βιβλίο υπαγορεύθηκε από την ανάγκη συλλογικής αντίστασης στις συνέπειες της συστημικής κρίσης που εξαθλιώνει και εξευτελίζει τον άνθρωπο ως άνθρωπο.

Ταπείνωση και ντροπή : γυναίκες τοξικομανείς / Κατερίνα Μάτσα.  Αθήνα : Άγρα, 2013 153σ. ; 21εκ.

«Η ντροπή, όπλο στα χέρια της εξουσίας»

Μύθοι και Στερεότυπα της Ελληνικής Κρίσης

“Η Ελλάδα βρίσκεται στην περιδίνηση μιας κρίσης που είναι σίγουρο ότι θα διαρκέσει για πολλά χρόνια. Μιας κρίσης που δεν περιορίζεται στην οικονομική χρεοκοπία και στην κατάρρευση του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα διαδραματίζεται κάτι πολύ βαθύτερο, που εισχωρεί στους αρμούς του κοινωνικού σχηματισμού και τον αποσαρθρώνει. Πρόκειται για την ανθρωπολογική καταστροφή που συντελείται καθημερινά και που έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Στην Ελλάδα της Κρίσης έχουν εμφανιστεί οι πλέον ακραίες θέσεις και απόψεις. Ένα τοξικό νέφος συνωμοσιολογίας και ανορθολογισμού έχει επικαθήσει στο κοινωνικό σώμα, προκαλώντας καρκινικές μεταλλάξεις. Ανυπόστατοι μύθοι, απλουστευτικά στερεότυπα, στρεβλές ιδεολογίες, απλοϊκές ιδεοληψίες, τερατώδη ιδεολογήματα, δηλητηριάζουν το δημόσιο λόγο και συγκροτούν έναν «κοινό νου» που είναι πρόθυμος να παραδοθεί σε δημαγωγούς και λαϊκιστές που υπόσχονται επίγειους παραδείσους. Το κακό με όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι ότι δεν πρόκειται για καταφανή ψεύδη. Περιέχουν και κάποιες αλήθειες, τις οποίες αναμιγνύουν με δοξασίες και προκαταλήψεις, γενικεύοντας και απλοποιώντας, για να καταλήξουν σε αυθαίρετα συμπεράσματα.”

Μύθοι και στερεότυπα στην ελληνική κρίση / Πέτρος Παπασαραντόπουλος.Θεσσαλονίκη : Επίκεντρο, 2012.341σ. ; 24εκ.

 Ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος γεννήθηκε το 1955 στην Καλαμάτα. Χημικός μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου του “Ρήγα Φεραίου” και της συντακτικής επιτροπής του “Θούριου” στη μεταπολίτευση του 1974. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες “Αυγή”, “Εγνατία”, “Θεσσαλονίκη” και στο περιοδικό “Αντί”. Ιδρυτής και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Θεσσαλονίκης “Ράδιο Παρατηρητής” και του λογοτεχνικού περιοδικού “Παρατηρητής”. Υπεύθυνος εκδόσεων στους εκδοτικούς οίκους “Παρατηρητής” και “Επίκεντρο”. Διευθυντής σύνταξης στο περιοδικό “Balkan Horizons”. Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE) και γενικός γραμματέας της “Ένωσης για τη Δημοκρατία στα Βαλκάνια”.

Η μεγάλη αποτυχία της ευρωζώνης

Από το 2010 η Ευρωζώνη παραπαίει μεταξύ κρίσης και καταστροφής. Με την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία να έχουν οδηγηθεί ήδη στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, και τον κίνδυνο να ακολουθήσουν γρήγορα και μια σειρά άλλες χώρες της ΕΕ, όπως η Κύπρος, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία είναι δυνητικά ολέθριες.
Στο ανά χείρας βιβλίο, ο φινλανδός διανοούμενος Heikki Patomaki αναλύει την τρέχουσα κρίση, εξετάζοντας διεξοδικά και σε βάθος την ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτική οικονομία· παρουσιάζει πολλές και διαφορετικές ερμηνείες της κατάστασης· προβλέπει τις πιθανότητες επιτυχίας των διάφορων μέτρων που έχουν προταθεί ως τώρα από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις συμπληρώνει με ενδιαφέρουσες αναλύσεις σεναρίων για τις πιθανές και επιθυμητές εξελίξεις καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να βγει από την κρίση. Τέλος, καταλήγει ότι το μέλλον της Ένωσης είναι ζήτημα μεταρρύθμισης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και δημοκρατικής διακυβέρνησης και προτείνει ένα νέο συναρπαστικό όραμα για μια “παγκόσμια οικονομική δημοκρατία” ως τη μοναδική βιώσιμη διέξοδο από την τρέχουσα κρίση.
“Ένα βιβλίο πολύτιμο για όσους ελπίζουν σε μια Ευρώπη που το μέλλον της θα είναι καλύτερο από το πρόσφατο παρελθόν της και τις τωρινές της κρίσεις”.
(John Grahl, Καθηγητής Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, Πανεπιστήμιο Middlesex)
“Ο Patomaki μας δίνει μια συναρπαστική οπτική που αξίζει να τη λάβουν σοβαρά υπόψη όσοι ενδιαφέρονται για ένα προοδευτικό και δημοκρατικό μέλλον για την Ευρώπη στον κόσμο”.
(Magnus Ryner, Τμήμα Ευρωπαϊκών και Διεθνών Σπουδών, King’s College, Λονδίνο)

Η μεγάλη αποτυχία της Ευρωζώνης : από την κρίση σε ένα παγκόσμιο Νιου Ντιλ / Heikki Patomaki.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013.387σ. ; 21εκ.

Ο Heikki Patomaki (Χάικι Πατομάκι) είναι καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Έχει διατελέσει καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στα Πανεπιστήμια Nottingham Trent (Μ. Βρετανία) και RMIT (Μελβούρνη). Το 2012 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ritsumeikan στο Κιότο. Ιδρυτικό μέλος του δικτύου για τον παγκόσμιο εκδημοκρατισμό NIGD (Network Institute for Global Democratisation), ακτιβιστής του διεθνούς κινήματος ATTAC (www.attac.org) για μια διαφορετική παγκοσμιοποίηση, είναι πρόεδρος του παραρτήματός του στη Φινλανδία.