Search by tag «Κ. Μπακιρτζής»

Βρέθηκαν εγγραφές: 1

Ο Κ. Μπακιρτζής σε ανοιχτή συζήτηση στις 13/2: “Έρωτας στην εφηβεία”

Διαβάζουμε από το πρόγραμμα Φεβρουαρίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέροιας:

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου, 5.00 – 8.00 το απόγευμα
“Έρωτας στην εφηβεία”. Ανοιχτή συζήτηση για το κοινό και βιωματικές ομάδες…. Με τον Ψυχοπαιδαγωγό και Κλινικό Ψυχολόγο Κώστα Μπακιρζτή και την Κατερίνα Κωνσταντίνου, Εξελικτική-Σχολική Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια NDI “γίγνεσθαι” Κέντρου Στήριξης Οικογένειας & Παιδιού. Για εφήβους και γονείς. Για τις βιωματικές ομάδες απαιτείται Προεγγραφή. Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης.

Ποιός είναι λοιπόν ο κ. Μπακιρτζής και η μέθοδος NDI; Αλιεύουμε από την προσωπική του ιστοσελίδα https://www.kbakirtzis.gr/ :

O Kώστας Μπακιρτζής γεννήθηκε το 1944 στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά Φυσικός (Α.Π.Θ.), έρχεται σε επαφή στη Γαλλία με το πνεύμα του Μάη του ΄68 και αλλάζει προσανατολισμό. Φοιτά στο παιδαγωγικό τμήμα του πειραματικού πανεπιστημίου της Vincennes (Sciences de l`Education, Paris VIII, 1974-1978) και γνωρίζει εκεί το κίνημα του Ανθρώπινου Δυναμικού (W.Reich, J.Moreno, K.Lewin, C. Rogers, F.Perls κ.ά.). Μετά τα βασικά πτυχία (DEUG,Licence) εκπονεί μελέτη για την Maitrise (1977) και προδιδακτορική μελέτη (DEA, 1978) με εποπτεία του M.Lobrot. Παράλληλα αρχίζει ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία σε ραϊχικό κέντρο.

Το 1978 διορίζεται στη Μέση Εκπαίδευση (Λύκειο Αιγινίου Πιερίας), όπου διδάσκει Φυσική-Χημεία μέχρι το Σεπτέμβρη του 1980, ανακαλύπτοντας και εφαρμόζοντας τη βιωματική παιδαγωγική στην πράξη ( Η χαρά της μάθησης, 2008).
Το 1980 παραιτείται από τη Μέση Εκπαίδευση και επιστρέφει στη Γαλλία για να αρχίσει εκπαίδευση εμψυχωτών με τον M.Lobrot και τη N.Simon (διετής) και εκπαίδευση ψυχοθεραπευτών ραϊχικού προσανατολισμού (τετραετής). Την ίδια περίοδο εγγράφεται σε τμήμα ψυχολογίας (Paris VII, 1980-1984) και ειδικεύεται στην κλινική ψυχολογία. Μετά τα βασικά πτυχία (DEUG, Licence) και την Maitrise, παρακολουθεί μεταπτυχιακό τμήμα επαγγελματικής εξειδίκευσης στην κλινική κοινωνική ψυχολογία και ψυχοπαθολογία και εκπονεί μελέτη με εποπτεία του Max Pagès (DESS, 1984). Eργάζεται παράλληλα σε οργανισμό κοινωνικής ενσωμάτωσης νέων παραπτωματικών κέντρου Παρισίων.
Το 1987 υποστηρίζει διδακτορική διατριβή en Sciences de l`Education, στο πανεπιστήμιο της Vincennes-Paris VIII, με εποπτεία του M.Lobrot και με θέμα Le Sentiment de Liberté.

Το 1987 εγκαθίσταται μόνιμα στην Ελλάδα και εκλέγεται λέκτορας στο τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, της Παιδαγωγικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οργανώνει μαθήματα, εργαστήρια, επιμορφώσεις και σεμινάρια, με βάση τις αρχές της Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικής Εμψύχωσης Ομάδων και της Bιωματικής Παιδαγωγικής (Επικοινωνία και Αγωγή, 2002). Διδάσκει παράλληλα και οργανώνει βιωματικά σεμινάρια στο τμήμα Θεάτρου, στο μεταπτυχιακό τμήμα της Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας των Εξαρτήσεων του Α.Π.Θ. και στο τμήμα Εκπαιδευτικής Πολιτικής του πανεπιστημίου Μακεδονίας. Εμψυχώνει βιωματικά επιμορφωτικά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης (ψυχοπαιδαγωγικής, συμβουλευτικής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας κ.ά.) σε όλη την Ελλάδα. Η συγγραφική του δραστηριότητα είναι συνεχής. Δημοσίευσε δύο βιβλία και σειρά άρθρων και ανακοινώσεων σε επιστημονικά συνέδρια, σχετικών με την εμψύχωση, τη δυναμική των ομάδων και την ψυχοπαιδαγωγική (βλ. βιβλιογραφία). Συνταξιοδοτήθηκε το 2011, στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.

Aσχολείται με την έρευνα και τις εφαρμογές της Εμψύχωσης στην εκπαίδευση, στην ψυχοθεραπεία, στις προσωπικές και κοινωνικές σχέσεις. Συνεργάζεται συστηματικά, από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, με τον Michel Lobrot, όπως και με συναδέλφους και μαθητές του στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Εχει συμβάλλει αποφασιστικά στην εδραίωση και στην αναγνώριση από τον επιστημονικό κόσμο της Ελλάδας της N.D.I., της Νon-Directivité Intervenante, ή, στα ελληνικά, της Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας.

Η NDI είναι θεωρία κατανόησης των ανθρωπίνων λειτουργιών σε ψυχολογικό, θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο και συγχρόνως μέθοδος διευκόλυνσης της πορείας μάθησης και ανάπτυξης. Πρόκειται για θεωρία που επεξεργάζεται ο Γάλλος καθηγητής ΜichelLobrot από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 και την ολοκληρώνει, στις βασικές της αρχές, περί τα τέλη της δεκαετίας του ΄80. Αναφέρεται τόσο σε διεργασίες ζωής, αγωγής και εκπαίδευσης, όσο και σε διεργασίες αντιμετώπισης δυσκολιών και ψυχοθεραπείας. Ουσιαστικά, πρόκειται για φιλοσοφία του ανθρώπου και των σχέσεών του, για αντίληψη και στάση ζωής που βασίζεται στο σεβασμό της αυτονομίας και της ελευθερίας του εαυτού και του άλλου, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, προσωπικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών και ιδιαιτεροτήτων.

O Κώστας Μπακιρτζής είναι ιδρυτικό μέλος των:

  • Fédération Internationale de la Non-Directivité Intervenante (F.I.N.D.I.)
  • Πανελλήνιος Σύλλογος Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας
  • Ινστιτούτο Ερευνας, Εκπαίδευσης και Εφαρμογών της Εμψύχωσης
  • Η NDI στην Ελλάδα

Έχοντας ολοκληρώσει στη Γαλλία την εκπαίδευση στην Παρεμβαίνουσα Μη-Κατευθυντική Εμψύχωση Ομάδων με τον M.Lobrot και τη Ν.Simon, ο Κώστας Μπακιρτζής πρότεινε, το καλοκαίρι του 1983, δύο πενθήμερα σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης στο Μεγάλο Καζαβίτι της Θάσου, με συμμετέχοντες από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να συνεχισθούν οι συναντήσεις και έτσι δημιουργήθηκαν δύο ομάδες, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη που λειτούργησαν για 20 περίπου χρόνια και δημιούργησαν μία σημαντική παράδοση και εμπειρία εφαρμογής της NDI στην Ελλάδα.
Παράλληλα στην Αθήνα δραστηριοποιούνταν η ψυχολόγος Καίτη Κανακάκη που είχε σπουδάσει στο Παρίσι και είχε εκπαιδευθεί από τον M.Lobrot και τη N.Simon. Έτσι, μετά από μερικά χρόνια εφαρμογής στην Ελλάδα, το χειμώνα του 1986, οι Κ.Κανακάκη, Κ.Μπακιρτζής και ο ψυχίατρος Γιώργος Αστρινάκης, διοργανώνουν μια εβδομάδα παρουσίασης του Lobrot στην Αθήνα, με διαλέξεις και εργαστήρια. Στη συνέχεια, διοργανώθηκε σειρά διετών εκπαιδευτικών προγραμμάτων με τους M.Lobrot, N.Simon, K.Kανακάκη και Κ.Μπακιρτζή. Σειρά εκδηλώσεων και παρεμβάσεων διοργανώνονται (ομιλίες, δημοσιεύσεις, ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια, εκπαιδεύσεις, επιμορφώσεις, σεμινάρια, εργαστήρια, ομάδες ψυχοθεραπείας και προσωπικής ανάπτυξης) σε σχολεία, πανεπιστήμια, ψυχιατρικά νοσοκομεία, κέντρα ψυχικής υγείας, κ.ά. σε όλη την Ελλάδα.
Η NDI γίνεται προοδευτικά γνωστή. Μεταφράζονται βιβλία και κείμενα του Lobrot, όπως κυκλοφορούν και κείμενα Ελλήνων συνεργατών του. Πληθώρα εκπαιδευτικών και κλινικών διαφόρων ειδικοτήτων, καλλιτεχνών, εργαζομένων σε διάφορους τομείς σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζουν να εκπαιδεύονται και να συνεργάζονται στα πλαίσια της NDI και να τη χρησιμοποιούν στη δουλειά και στη ζωή τους γενικότερα, με πολύ θετικά αποτελέσματα όπως φαίνεται και από σειρά επιστημονικών ερευνών και αξιολογήσεων που πραγματοποιούνται (βλ. βιβλιογραφία). Κέντρα και ομάδες συνεργατών δημιουργούνται ιδιαίτερα στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και στα Χανιά, προτείνουν δραστηριότητες και διοργανώνουν ομάδες εκπαιδευτικές και θεραπευτικές.
Το 2006 ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το Ινστιτούτο Ερευνας, Εκπαίδευσης και Εφαρμογών της Εμψύχωσης, επιχειρώντας μια καινοτόμο προσπάθεια θεσμικής οργάνωσης, συνεχιζόμενης αυτοεκπαίδευσης, επικοινωνίας βιωματικού χαρακτήρα και προοδευτικά επαγγελματικής δραστηριοποίησης των μελών του.
Το 2008, με πρωτοβουλία της ψυχολόγου Eυδοκίας Στάμου από την Πάτρα, οργανώθηκε στις Σπέτσες διεθνής συνάντηση NDI, συγκεντρώνοντας μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων. Η συνάντηση από τότε πραγματοποιείται κάθε χρόνο συγκεντρώνοντας γνώριμους της NDI, αλλά και όσων επιθυμούν να την γνωρίσουν.
Στις αρχές του 2011 Ιδρύθηκε Πανελλήνιος Σύλλογος Παρεμβαίνουσας Μη-Κατευθυντικότητας (NDI) με έδρα την Αθήνα.

Τέλος, να προτείνουμε το βιβλίο του Κ. Μπακιρτζή που βρίσκεται στα ράφια της βιβλιοθήκης μας,

Επικοινωνία και αγωγή / Κωνσταντίνος Ν. Μπακιρτζής, Αθήνα : Gutenberg, 2006,

Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η ολιστικού προσανατολισμού σύνθεση δεδομένων και αναλύσεων που προέρχονται από την ιστορία της γενικότερης παιδείας-αγωγής (παλαιά, νέα και σύγχρονη), καθώς και από θεωρίες, έρευνες και παιδαγωγικές εμπειρίες που συνδέονται με το έργο του κάθε παιδαγωγού και εκπαιδευτικού. Σε συνδυασμό με την εκπαιδευτική εμπειρία και πρακτική του συγγραφέα, προέκυψε ο θεωρητικός και μεθοδολογικός άξονας της προβληματικής που αναπτύσσεται συσχετίζοντας το φαινόμενο της επικοινωνίας με τις διεργασίες της αγωγής. Πρόκειται για τη διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου μέσω της εμπειρίας επικοινωνίας με το περιβάλλον. Ως βασικά στοιχεία της διεργασίας συνάντησης και συνάρθρωσης του περιβάλλοντος, ανθρώπινου και φυσικού, με τον εσωτερικό-ψυχικό κόσμο αναγνωρίζονται το συγκινησιακό φαινόμενο και η βιωματική εμπειρία. Μέσω αυτής της συνάντησης γεννιούνται και αναπτύσσονται ο ψυχικός κόσμος, η προσωπικότητα και οι επιθυμίες, τα κίνητρα και τα ενδιαφέροντα, όπως και αποκτώνται οι γνώσεις, οι ικανότητες και οι δεξιότητες σε όλους τούς τομείς των ψυχικών λειτουργιών. Υποστηρίζεται ότι η βίωση των συγκινήσεων βρίσκεται στη βάση των ψυχοσωματικών και ψυχο-κοινωνικών λειτουργιών, καθιστώντας δυνατή τη συνάντηση με το περιβάλλον και την ιδιοποίηση στοιχείων του. Μ’ αυτή την έννοια, το συγκινησιακό βίωμα αναγνωρίζεται ως η κεντρική κοινωνιο-ψυχο-σωματική λειτουργία για την κατανόηση της δημιουργίας και της δυναμικής τόσο του ψυχικού όσο και του κοινωνικού, του ενδοψυχικού και του διαψυχικού, μέσα από τη θεσμίζουσα και συγχρόνως θεσμιζόμενη διαλεκτική τους σχέση ως επι-κοινωνία, δυαδική ενότητα και κοινωνία των ψυχών, ως συνάντηση και, βασικά, ως συν-κίνηση.

2013 © Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας