Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν

Κολομβία, 2009. Ο αφηγητής της ιστορίας, ο νεαρός καθηγητής της Νομικής, Αντόνιο Γιαμάρα, διαβάζει σ’ ένα περιοδικό την εξόντωση ενός ιπποπόταμου που είχε δραπετεύσει από τον ζωολογικό κήπο του διαβόητου Πάμπλο Εσκομπάρ. Το άρθρο τον πηγαίνει πίσω στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν ο πόλεμος της κολομβιανής κυβέρνησης με το καρτέλ κοκαΐνης του Εσκομπάρ μαινόταν στους δρόμους, τα δάση και τον ουρανό της Κολομβίας.

Εκείνη την εποχή, ο Γιαμάρα γνωρίζεται μ’ έναν μοναχικό μπιλιαρδόρο, «πρώην πιλότο» κατά δήλωσή του, η δολοφονία του οποίου ωθεί τον αφηγητή σ’ έναν αγώνα εξιχνίασής της, αλλά και σε μια διαδικασία αναπροσδιορισμού της ίδιας της ταυτότητάς του και των σχέσεών του με τους ανθρώπους του. Οι έρευνές του θα τον οδηγήσουν ώς την τρομερή δεκαετία του 1960 που άλλαξε τον κόσμο, λίγο πριν το εμπόριο ναρκωτικών παγιδέψει μια ολόκληρη γενιά σ’ έναν ζωντανό εφιάλτη, σ’ έναν κύκλο βίας και φόβου.

Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες. Αθήνα : Ίκαρος , 2014  294σ. ; 21εκ.

Κριτικές για το βιβλίο

Άπαντα τα πεζά του Χόρχε Λουίς Μπόρχες

Όταν διαβάζεις, μεταφράζεις, εκδίδεις τα “Άπαντα” του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αυτού του μείζονος και, ασφαλώς, πιο οικουμενικού συγγραφέα του 20ού αιώνα, δεν επικοινωνείς απλώς με ένα έργο ζωής, αλλά με ένα έργο-ζωή· αισθάνεσαι ότι εισδύεις σ’ έναν κόσμο που σου φαίνεται ανοίκεια οικείος, σ’ έναν θαυμαστό λαβύρινθο που σε κάθε επίσκεψη σου δείχνει σαν να έχει ανανεώσει τις φενάκες του και που τον ενοικούν ιδέες και θέματα-Μινώταυροι: ο ψευδαισθητικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης· το απατηλόν του φυσικού κόσμου· η σχεδόν αναπόφευκτη αυθαιρεσία κάθε ορθολογιστικής σκέψης· το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες· η ιδέα πως ακόμα και το απειροελάχιστο πράγμα ή γεγονός περιλαμβάνει όλο το σύμπαν· πως ό,τι μπορούμε να φανταστούμε ή έχει ήδη συμβεί ή επίκειται να συμβεί· πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα κι ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι· η ιδέα του κόσμου ως προσωπικής προβολής της βούλησης, εξού και, συχνά, στο έργο του Μπόρχες, θύμα και θύτης ταυτίζονται· η ιδέα του ανθρώπου ως πλάσματος του ονείρου κάποιου άλλου· η ιδέα μιας θείας χρονικής στιγμής όπου συμπυκνώνεται ή/ και δικαιώνεται μια ολόκληρη ζωή· η ιδέα του κόσμου ως βιβλιοθήκης όπου παραδέρνουμε όλοι αναζητώντας ένα αδιανόητο ευρετήριο των ευρετηρίων στο οποίο μπορεί και να έχει αποδελτιωθεί το νόημα-σχεδία· η ιδέα ότι τα πάντα έχουν γραφεί κι ότι εμείς δεν κάνουμε άλλο απ’ το να μηρυκάζουμε τα γεγραμμένα· η -συγγενής- ιδέα ότι μια λογοτεχνία διαφέρει από την άλλη ως προς τον τρόπο με τον οποίο διαβάζεται, εξού και το σκανδαλώδες “Κάθε συγγραφέας δημιουργεί τους προδρόμους του”· η -επίσης συγγενής- ιδέα ότι ο συγγραφέας δεν εκφράζει την πραγματικότητα στην οποία γράφει, αλλά επινοεί την πραγματικότητα στην οποία εκφράζεται· η ιδέα ότι η λογοτεχνία είναι ένα παιχνίδι με αντιμέτωπους καθρέφτες όπου οι μυθοπλασίες αντικρίζονται σε μια ιλιγγιώδη επανάληψη, κι ότι αυτό το παιχνίδι επιδέχεται (αν δεν απαιτεί ή επιβάλλει) εμπνευσμένες παραλλαγές, όπως, π.χ., την παρείσφρηση της ίδιας της μυθοπλασίας στον εαυτό της, σαν να της μεταγγίζεται το ίδιο της το αίμα· τέλος(;), η σύγχυση των ορίων και το θολό μεταίχμιο ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, σε διηγήματα όπου ο ήρωας είναι νεκρός και δεν το ξέρει, ή ξαναγεννιέται για να πεθάνει “όπως πρέπει”.

Άπαντα τα πεζά  Ι  / Χόρχε Λουίς  Μπόρχες Αθήνα : Πατάκη, 2014.  598σ. ; 21εκ.

Άπαντα τα πεζά  ΙΙ   / Χόρχε Λουίς  Μπόρχες. Αθήνα : Πατάκη, 2014  598σ. ; 21εκ.

Την τελευταία νύχτα λέγονται αλήθειες

[…] Εγώ έκανα στον εαυτό μου την εξής ερώτηση: γιατί, στην ώρα του, δεν είπε κανείς τίποτα; Η απάντηση ήταν απλή: επειδή φοβήθηκε, επειδή φοβήθηκαν. Εγώ δεν φοβήθηκα. Εγώ θα μπορούσα να πω κάτι, όμως εγώ δεν είδα τίποτα, δεν ήξερα τίποτα ώσπου ήταν πολύ αργά. Για ποιο λόγο να σκαλίζουμε αυτά που σπλαχνικά κρύβει ο χρόνος; […]

Ο Σεμπαστιάν Ουρούτια Λακρουά, ιερέας, κριτικός της λογοτεχνίας και μέτριος ποιητής, μέλος της χιλιανής διανόησης, κάνει ανακεφαλαίωση των σημαντικότερων στιγμών της ζωής του και προσπαθεί να απολογηθεί για το φλερτ του με τη σκοτεινή πλευρά της εξουσίας, στη διάρκεια μιας νύχτας που ο ίδιος πιστεύει πως είναι η τελευταία του.
Το μυθιστόρημα αυτό είναι ο αγώνας ενός ανθρώπου με την αλήθεια που τον στοιχειώνει αλλά και ένα σαρκαστικό κατηγορώ για τη χιλιανή διανόηση της περιόδου.
“Ο Μπολάνιο είναι το λαμπρότερο λογοτεχνικό αστέρι της σύγχρονης λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας”. (El Pais)
“Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα προορισμένο να μείνει κλασικό”. (Σούζαν Σόνταγκ)
“Η μεταπολεμική πολιτική της Χιλής και η λογοτεχνία της διατρέχουν αυτό το πυκνογραμμένο και εξόχως εκφραστικό μυθιστόρημα”. (The New York Times)

Τελευταία νύχτα στη Χιλή / Ρομπέρτο Μπολάνιο, Αθήνα : Μεταίχμιο, 2004, 162σ. ; 21εκ.

Το όνειρο του Κέλτη

Mario Vargas Llosa
Το όνειρο του Κέλτη
Εκδ. Καστανιώτη

Η ιστορία ξεκινά στο Κογκό το 1903 και καταλήγει σε μια φυλακή του Λονδίνου, ένα πρωινό του 1916. Πρόκειται για την περιπέτεια της ζωής ενός θρύλου: του Ιρλανδού Ρότζερ Κέιζμεντ. Ήρωας και προδότης, ηθικός και ανήθικος, o Κέιζμεντ ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που κατήγγειλαν τη φρίκη της αποικιοκρατίας. Όσα είδε στα δύο ταξίδια του, στο Βελγικό Κογκό και στην Αμαζονία της Νότιας Αμερικής, σημάδεψαν τον Κέιζμεντ για πάντα, ωθώντας τον να αλλάξει πλεύση, στην περίπτωση αυτή πνευματική και πολιτική, με καταστροφικά αποτελέσματα. Έτσι, ήρθε αντιμέτωπος με την Αγγλία που θαύμαζε και στρατεύτηκε ενεργά στην υπόθεση του ιρλανδικού εθνικισμού. Όμως και στην προσωπική του ζωή ο Κέιζμεντ ήταν μια σύνθετη προσωπικότητα: η δημοσίευση αποσπασμάτων από ημερολόγια αμφίβολης γνησιότητας έφεραν στο φως σκανδαλώδεις σεξουαλικές περιπέτειες, οι οποίες προκάλεσαν την περιφρόνηση πολλών συμπατριωτών του. Ένα μείζον μυθιστόρημα του Μάριο Βάργκας Λιόσα, το πρώτο που έγραψε ο συγγραφέας μετά τη βράβευσή του με το , περιγράφει μια υπαρξιακή περιπέτεια, στην οποία το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής εμφανίζεται στην πιο καθαρή και, κατά συνέπεια, στην πιο βρόμικη μορφή του.

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ

     Στα τέλη της χιλιετίας, ο πολυβραβευμένος Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Εντουάρντο Γκαλεάνο, με την πρωτότυπη  γραφή του και το ιδιαίτερο ύφος του, στο βιβλίο του “ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΝΑΠΟΔΑ”, εκδ. Πιρόγα,  αποφασίζει να  μας ξαναστείλει στο σχολείο. Σε ένα σχολείο  πιο δημοκρατικό.  Δεν απαιτούνται εισαγωγικές εξετάσεις, δε χρειάζεται εγγραφή και τα μαθήματα γίνονται δωρεάν, σε όλους και σε όλα τα πλάτη της γης και του ουρανού. Στο σχολείο του κόσμου απ’ την ανάποδη, το σίδερο μαθαίνει να επιπλέει και ο φελλός να βυθίζεται. Τα ερπετά  μαθαίνουν να πετούν και τα σύννεφα μαθαίνουν να έρπουν στους δρόμους.  Ο κόσμος απ’ την ανάποδη του Εδουάρδο Γκαλεάνο επιβραβεύει ανάποδα  :  υποτιμά την τιμιότητα, επικρίνει την εργασία, ανταμείβει την έλλειψη τύψεων και τρέφει τις θηριωδίες. Οι δάσκαλοι του σχολείου αυτού,  ρίχνουν το φταίξιμο στη φύση : η αδικία,  λένε,  είναι  φυσικός νόμος…
Αγανακτισμένος από την κατάφωρη κοινωνική αδικία στη Λατινκή Αμερική,  ο Εδουάρδο Γκαλεάνο  καταγγέλλει τους διεθνείς οργανισμούς και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, καταδικάζει την εκμετάλλευση και την αδικία, υψώνει φωνή διαμαρτυρίας,  καλεί τον καθένα μας σε εγρήγορση και δράση, δίνοντας ένα μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας και μας δίνει  με το έργο του αυτό συμβολικές  εικόνες της δικής μας σύγχρονης πραγματικότητας.

Ο Eduardo Germán María Hughes Galeano  γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης  στις 3 Σεπτεμβρίου του 1940..Δημοσιογράφος και συγγραφέας, είναι μία από τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες της Λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας.

Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.  Οι δουλειές του υπερβαίνουν τις ορθόδοξες τεχνοτροπίες, συνδυάζοντας το ντοκιμαντέρ, το μυθιστόρημα, τη δημοσιογραφία, την πολιτική ανάλυση και την ιστορία. Ο Γκαλεάνο αρνείται ότι είναι ιστορικός. Ο ίδιος λέι:  «είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απηχθείσας μνήμης όλης της Αμερικής, αλλά πάνω από όλα της Λατινικής Αμερικής, πατρίδα περιφρονημένη και αγαπητή».

–

Άλλα έργα του συγγραφέα που υπάρχουν στη βιβλιοθήκη μας  είναι:

1. Μέρες και νύχτες αγάπης και πολέμου

2. Το βιβλίο των εναγκαλισμών

3. Μνήμες φωτιάς

4. Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου

[tags] Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία, Εδουάρδο Γκαλεάνο[tags]

ΤΡΙΑ ΒΙΒΛΙΑ… ΤΡΙΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Στα τέλη του 1960, ο Κινέζος φοιτητής Τσεν Ζεν προσφέρει εθελοντική εργασία σ” έναν απομονωμένο καταυλισμό νομάδων στη Μογγολία. Εκεί ανακαλύπτει έναν κόσμο που δεν είχε ποτέ του φανταστεί: μια ειδυλλιακά απλή ζωή βασισμένη στην αιώνια μάχη μεταξύ λύκων και ανθρώπων, σ” έναν συνεχή αγώνα για επιβίωση. Ένα θαυμάσιο πορτρέτο ενός τόπου και ενός πολιτισμού που δεν υπάρχει πια, σκιαγραφημένο σ” ένα βιβλίο που ξάφνιασε, συγκίνησε και προκάλεσε τους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο.

Ξέρεις τι είναι το τοτέμ του λύκου; Μια πνευματική δύναμη ενός προς δέκα, προς εκατό, χίλιους, δέκα χιλιάδες. Προστατεύει τη μεγάλη ζωή στο βοσκότοπο. Ο ουρανός ανέκαθεν έβλεπε ότι η μεγάλη ζωή κουμαντάρει τη μικρή, ότι η ζωή του ουρανού κουμαντάρει εκείνη των ανθρώπων. Αν τιμάς πραγματικά το τοτέμ του λύκου, πρέπει να στηρίξεις τον ουρανό και τη γη, τη φύση και τη μεγάλη ζωή του βοσκότοπου, οφείλεις να συνεχίσεις να παλεύεις όσο υπάρχει έστω κι ένας λύκος. 

Το βιβλίο έχει γράψει ο Λου Τζιανμίν με το ψευδώνυμο ΖΙΑΝΓΚ ΡΟΝΓΚ και είναι το πρώτο του βιβλίο. Χρειάστηκαν τριάντα χρόνια μελέτης και συλλογής στοιχείων και έξι χρόνια συγγραφής για να το ολοκληρώσει. Τιμήθηκε με το βραβείο MAN ASIAN LITERARY PRIZE και έχει πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα στην Κίνα. Τα δικαιώματά του έχουν πουληθεί σε 24 χώρες και ετοιμάζεται η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη.

Ο ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΠΟΛΑΝΙΟ έχει γράψει το βιβλίο ΟΙ ΑΓΡΙΟΙ ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ, από τις εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ .

Μια φυγή και μια εξαφάνιση από τη δεκαετία του ’20 και μια αναζήτηση που ξεκινάει τη δεκαετία του ’70 και συνεχίζεται μέχρι το τέλος του αιώνα, στην άγρια Πόλη του Μεξικού, στις ερήμους του βόρειου Μεξικού, στη σαντινιστική Νικαράγουα, στις ΗΠA, στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Αυστρία, στο Ισραήλ, ακόμα και στη σπαρασσόμενη από εμφύλιους πολέμους Αφρική – αυτό είναι το θέμα των Άγριων ντετέκτιβ. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι Άγριοι ντετέκτιβ και γιατί αναζητούν τη Σεσάρεα Τιναχέρο; Και γιατί η γυναίκα αυτή εξαφανίστηκε στο ταραγμένο Μεξικό της δεκαετίας του ’20; Και, τελικά, υπήρξε στ’ αλήθεια αυτή η παράξενη γυναίκα; Στην πορεία των ερευνών τους, ο Αρτούρο Μπελάνο και ο Ουλίσες Λίμα συναντιούνται με Αυστριακούς νεοναζί, με συνταξιούχους ταυρομάχους, με κυνηγημένες πόρνες, με Λατινοαμερικάνους ποιητές και κατεστραμμένους εκδότες.

   Ένα παράξενο μυθιστόρημα, από τα κορυφαία του Μπολάνιο που γνωρίζει εξαιρετική επιτυχία σε όλο τον κόσμο.

16^ο Βραβείο Εράλδε καλύτερου μυθιστορήματος και Διεθνές Βραβείο Ρόμουλο Γαλιέγος 1999.

 Η Ρόζα Λέιν, τριάντα πέντε ετών και κάποιων μηνών, έχοντας συνείδηση ενός αόρατου χρονόμετρου που ηχούσε πένθιμα, μετρούσε τα χρόνια, τις ώρες που πέρασε καθισμένη σε γραφεία, χαζεύοντας τον ουρανό και την παλλόμενη οθόνη που την τύφλωνε…Καθισμένη στο γραφείο της εκείνη τη μέρα, με το πουκάμισό της μουσκεμένο απ’ τον ιδρώτα, σκέφτηκε: Αν μου έλεγαν πως δεν πρόκειται να κάνω τίποτα άλλο στη ζωή μου εκτός απ’ αυτό, θα προτιμούσα να ζήσω ή να πεθάνω επιτόπου; Μετά ακολούθησε μια άλλη σκέψη: Ποιος ο λόγος για όλα αυτά, σε τι αποσκοπούν; Αυτή η σκέψη την καθήλωσε και την έκανε να γράψει το μέιλ στο αφεντικό της…Η Τζοάνα Καβένα , συγγραφέας του βιβλίου,  μεγάλωσε σε διάφορες περιοχές της Μεγάλης Βρετανίας, ενώ έχει επίσης ζήσει στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σκανδιναβία και τις χώρες της Βαλτικής.  Για την Ένδοξη παραίτηση της Ρόζα Λέιν, το πρώτο της μυθιστόρημα τιμήθηκε με το βραβείο Orange for New Writing ενώ έλαβε διθυραμβικές κριτικές.

Χαρακτηρίστηκε ως η Βιρτζίνια Γουλφ του 21ου αιώνα.

 [tags] Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Κινέζικη λογοτεχνία, βραβεία λογοτεχνίας, λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία, αγγλική λογοτεχνία[/tags]