Βιογραφία ενός έρωτα

 Η ζωή της Σούζι Γκερν μοιράζεται ανάμεσα σε δύο φαινομενικά ετερόκλητους χώρους. Από τη μια αναζητεί την ιδανική αγάπη σε έναν άντρα που είναι απόλυτα δικός της. Όταν όμως ανακαλύπτει ότι με το σύζυγό της κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο, αρχίζει ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι με τρόπο ανατρεπτικό, που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει στην αποτυχία: αναζητά εραστές βάζοντας αγγελίες στις εφημερίδες. Από την άλλη αναλώνεται μέσα σε μια ψυχαναγκαστική, σχεδόν ιδεοληπτική, ανάγκη για απόλυτη τάξη στο νοικοκυριό της. Δίπλα της ο οικογενειακός μικρόκοσμος που δεν μπορεί να τη βοηθήσει: ο σύζυγός της Έντμουντ, μόνιμο θύμα των δολοφονικών φαντασιώσεων της γυναίκας του η οποία θέλει να τον πνίξει “με τα ίδια της τα χέρια”, ο άβουλος και επιρρεπής στην αποτυχία γιος τους, η προβληματική κόρη. Ο Μάρτιν Βάλζερ, με τη μαεστρία που τον διακρίνει, συνθέτει αριστουργηματικά ένα χορταστικό μυθιστόρημα που “υμνεί” τη μετριότητα και “εκθειάζει” την καθημερινότητα, προσπαθώντας να εξηγήσει το γιατί και πώς μια μέση ευρωπαϊκή οικογένεια θυσιάζει, ακούσια ή εκούσια, την ευτυχία της στο βωμό κάποιων ανεξήγητων αλλά γνώριμών μας κανόνων…

 Βιογραφία ενός έρωτα : μυθιστόρημα / Μάρτιν Βάλσερ.  Αθήνα : Καστανιώτης, 2004.  500σ. ; 21εκ.

 O Mάρτιν Bάλσερ γεννήθηκε το 1927 στο Bάσερμπουργκ και ζει στις όχθες της λίμνης Mπόντενζε. Σπούδασε στη Θεολογική-Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Pέγκενσμπουργκ. Στη συνέχεια σπούδασε λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία. Eργάστηκε για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, κέρδισε πολυάριθμα λογοτεχνικά βραβεία και είναι επίτιμος διδάκτορας σε τρία γερμανικά πανεπιστήμια. Θεωρείται από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γερμανούς συγγραφείς. Mεταξύ άλλων έχει γράψει τα βιβλία “Die Verteidigung der Kindheit” (“H υπεράσπιση της παιδικής ηλικίας”, 1991), “Ohne einander” (“O ένας χωρίς τον άλλο”, 1993), “Finks Krieg” (“O πόλεμος του Φινκ”, 1996), “Gesammelte Werke in zwoelf Baenden” (“Tα άπαντα των έργων του σε δώδεκα τόμους”, 1997). Tο μυθιστόρημά του “H πηγή” κυκλοφόρησε στη Γερμανία το 1998.

Ο άντρας που ήξερε ν΄αγαπάει

“Θα αιφνιδιάσω προσεκτικά το στόμα σου. Θα καλύψω τα στήθη σου με ευλαβικά χέρια. Η αλαφράδα σου κατάγει θριάμβους. Όταν, προτού αρχίσουμε να τρώμε, μου απλώσεις τα δυο σου χέρια πάνω στο τραπέζι, τα δικά μου χέρια θα σε υποδεχτούν, η επιτραπέζια προσευχή μιας νέας θρησκείας. Δεν θα υπάρχει τίποτε που ο ένας να μην θέλει να μάθει για τον άλλον. Αφού μου επιτρέπεται να σ’ αγαπώ, είμαι αθάνατος. Μόνο τότε. Τώρα καταλαβαίνω γιατί ποτέ μου δεν μπόρεσα να μισήσω κάποιον. Στην ψυχή μου, μια ζωή ολάκερη, φώλιαζε αγάπη, αγάπη που κοιμόταν, που ονειρευόταν, που παρεκτρεπόταν μερικές φορές, ονομαζόταν έτσι, ονομαζόταν αλλιώς, επανέκαμπτε, ουσιαστικά καρτερούσε. Αυτή μου έδωσε τη δύναμη για όλα. Τώρα το καταλαβαίνω: Η αγάπη μου καρτερούσε εσένα. Αν δεν τη θέλεις, θα με αφανίσει. Και δεν θα αντισταθώ. Η αγάπη μου αγνοεί ότι έχω περάσει τα εβδομήντα. Και εγώ το αγνοώ επίσης.” 

Στο απόγειο της δόξας του και στη δύση της ζωής του, ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε θα γνωρίσει τη δεσποινίδα Ουλρίκε φον Λέβετσβω. Στην ειδυλλιακή λουτρόπολη του Μαρίενμπαντ ο έρωτας γεννιέται κεραυνοβόλα. Ο σοφός ποιητής γοητεύεται από την ευστροφία και την ετοιμολογία της καλλιεργημένης και τολμηρής κοπέλας· ο εβδομηντατριάχρονος άντρας έλκεται από το σφρίγος και τη νεανική ομορφιά της δεκαεννιάχρονης. Δεν έχει όμως να αντιπαλέψει μόνο την αίσθηση της γεροντικής αδυναμίας αλλά και τη φαρμακερή κακεντρέχεια του στενού και ευρύτερου περιβάλλοντός του. Τούτο το ύστατο ερωτικό σκίρτημα του σπουδαίου ποιητή περιγράφει ο Μάρτιν Βάλζερ, ανασυνθέτοντας στο μυθιστόρημά του την προσωπικότητα του ανδρός, το ιστορικό πλαίσιο αλλά και τα αναλλοίωτα ανθρώπινα συναισθήματα του έρωτα και του πόνου.

Ο άντρας που ήξερε ν΄ αγαπάει / Μάρτιν Βάλζερ. Αθήνα : Εστία, 2012.  289σ. ; 21εκ..

O Mάρτιν Bάλσερ γεννήθηκε το 1927 στο Bάσερμπουργκ και ζει στις όχθες της λίμνης Mπόντενζε. Σπούδασε στη Θεολογική-Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Pέγκενσμπουργκ. Στη συνέχεια σπούδασε λογοτεχνία, ιστορία και φιλοσοφία. Eργάστηκε για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, κέρδισε πολυάριθμα λογοτεχνικά βραβεία και είναι επίτιμος διδάκτορας σε τρία γερμανικά πανεπιστήμια. Θεωρείται από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γερμανούς συγγραφείς. Mεταξύ άλλων έχει γράψει τα βιβλία “Die Verteidigung der Kindheit” (“H υπεράσπιση της παιδικής ηλικίας”, 1991), “Ohne einander” (“O ένας χωρίς τον άλλο”, 1993), “Finks Krieg” (“O πόλεμος του Φινκ”, 1996), “Gesammelte Werke in zwoelf Baenden” (“Tα άπαντα των έργων του σε δώδεκα τόμους”, 1997). Tο μυθιστόρημά του “H πηγή” κυκλοφόρησε στη Γερμανία το 1998.