Ταξίδια με τον Ηρόδοτο

“Ο Ηρόδοτος ταξιδεύει για να απαντήσει στο ερώτημα του παιδιού – από πού ξεφύτρωσαν στον ορίζοντα τα πλοία; Από πού εμφανίστηκαν; Ποια είναι η προέλευσή τους; Ώστε, λοιπόν, αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας δεν είναι τα σύνορα του κόσμου; Υπάρχουν και άλλοι κόσμοι; Και ποιοι είναι αυτοί άραγε;…

Η σπουδαιότερη ανακάλυψή του είναι ότι υπάρχουν πολλοί κόσμοι. Και ότι καθένας είναι διαφορετικός. Καθένας είναι σπουδαίος. Και πρέπει να τους γνωρίσεις, γιατί αυτοί οι άλλοι κόσμοι, οι άλλοι πολιτισμοί, είναι καθρέφτες μέσα στους οποίους κοιτάζουμε τον εαυτό μας και αυτό που αντιπροσωπεύουμε”. (Ρίσαρντ Καπισίνσκι).

Ο πολωνός μετρ του ρεπορτάζ Ρίσαρντ Καπισίνσκι, πριν ξεκινήσει τα ταξίδια του στο εξωτερικό, ως ξένος ανταποκριτής της χώρας του, έλαβε ως δώρο τις “Ιστορίες” του Ηροδότου. Οι ιστορίες αυτές τον συντρόφευαν επί χρόνια στις περιπλανήσεις του στην Ινδία, την Κίνα και την Αφρική. Στο βιβλίο αυτό ο Καπισίνσκι, ακολουθώντας τα βήματα του πρώτου ιστοριογράφου, ανακαλεί πρόσφατα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα, στα οποία υπήρξε ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας, αντιπαραβάλλοντάς τα με αυτά που κατέγραψε ο Ηρόδοτος. Αυτή η πορεία μνήμης αναδεικνύει τον Αλικαρνασσέα ως τον πρώτο ρεπόρτερ, ως εκείνον που πρώτος ανακάλυψε στους “άλλους” τον καθρέφτη μέσα στον οποίο μπορούμε να κοιταχτούμε για να κατανοήσουμε οι ίδιοι καλύτερα τον εαυτό μας.

Ταξίδια με τον Ηρόδοτο / Ρίσαρντ Καπισίνσκι, Αθήνα : Μεταίχμιο, 2004, 363σ. ; 20εκ.

Οι τελευταίες ρίζες

“Ο πόλεμος γκρεμίζει τη ζωή, η ειρήνη είναι σαν βάλσαμο που την αγάπη χτίζει…” Αυτή τη φράση διάλεξε η Αλεξάνδρα Βλάσση-Θεοδωρικάκου, η γνωστή στους περισσότερους ως Αλέκα, για να ξεκινήσει το παρόν βιβλίο. Και είναι μια φράση που κρύβει μέσα της όλη την ουσία της ζωής της. Για πολλά χρόνια πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει για το δίκιο του λαού που, ανήμπορος μπροστά στις βουλές των μεγάλων δυνάμεων, δίνει τη δική του καθημερινή μάχη για την επιβίωση. Μέσα από συνταρακτικά γεγονότα της προσωπικής της ιστορίας, γεγονότα που δύσκολα μπορεί να τα συλλάβει ανθρώπου νους, η συγγραφέας μεταφέρει με έξοχο τρόπο την εποχή πριν την Κατοχή, αλλά και μετά, στα δύσκολα χρόνια του Εμφυλίου. Με λόγο απλό, όμως βαθιά συναισθηματικό, περιγράφει την καθημερινή ζωή των κατοίκων του χωριού Μενδενίτσα της Λοκρίδας πριν τον πόλεμο του ’40, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής και μετά, όταν τα βουνά κατέλαβαν οι αντάρτες και έστρεψε ο αδελφός το όπλο εναντίον του αδελφού. Τότε ήταν που έχασε τους γονείς και την αδελφή της κι έμειναν μόνα τους στον κόσμο τα δυο μικρότερα αδέλφια, οι τελευταίες ρίζες, που αγωνίστηκαν να βρουν εύφορο έδαφος για να απλωθούν και να φτιάξουν τις δικές τους οικογένειες. Εξορίες, φυλακές, διωγμοί, μα πάνω από όλα αυτά η πίστη στο δίκιο του αγώνα και η ελπίδα για ένα καλύτερο, ειρηνικό αύριο.
Το βιβλίο είναι από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική.

[tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Κατοχή, πόλεμος, προσωπική ιστορία , Αλεξάνδρα Βλάσση-Θεοδωρικάκου[/tags]