αυτονόητο ή αξιοπερίεργο;

Είναι αλήθεια πως παλιά ήταν αυτονόητο να δώσεις τη θέση σου στο λεωφορείο σε κάποιον μεγαλύτερό σου, σε κάποια έγκυο κυρία, σε κάποια μαμά με μωρό στην αγκαλιά κ.ά. Τα παιδιά δεν κάθονταν στην εκκλησία, παρά μόνο οι ευαίσθητες ομάδες. Κανένας δεν αμελούσε να χαιρετήσει το συνάνθρωπό του , είτε τον συναντούσε στο δρόμο, είτε σε κάποια υπηρεσία. Σήμερα τίποτα από αυτά και πολλά άλλα επίσης, δεν είναι αυτονόητο. Μάλλον αξιοπερίεργο και εντυπωσιακό είναι. Έρχονται στη βιβλιοθήκη παιδιά και ενήλικες επίσης και δεν θεωρούν απαραίτητο να καλημερίσουν ή να καλησπερίσουν . Έτσι ξαφνιάζεται κανείς ευχάριστα όταν κάποιο πιτσιρίκι φεύγοντας εύχεται ”καλό βράδυ” ή κάτι σχετικό. Στο δρόμο επίσης δεν ” βλέπει” κανείς τον άλλον γιατί βιάζεται, γιατί συνήθως μιλάει στο κινητό ή ότι άλλο. Φαίνεται να μην έχει κανείς ανάγκη τους γύρω του. Κι όμως ο άνθρωπος είναι ον κοινωνικό και έχει ανάγκη επικοινωνίας με τον συνάνθρωπο. Αυτό το μαρτυρεί η αλόγιστη χρήση του κινητού τηλεφώνου από πολλούς. Αλλά είναι διαφορετικό να μιλάς και νά’χεις τον άλλο απέναντί σου. Το βιβίο ” πρωταθλητές κόσμου στην ευγένεια” μας θυμίζει τρόπους συμπεριφοράς που ξεχάσαμε, που δε μαθαίνουμε στα παιδιά μας, ενώ αν το κάναμε θα ήταν πιο εύκολη και πιο ευχάριστη η ζωή μας. Είναι καλό κι ανθρώπινο να υπάρχουν κανόνες στη ζωή μας.Στη συλλογή της βιβλιοθήκης υπάρχουν αρκετά βιβλία με ανάλογο περιεχόμενο για μικρούς και μεγάλους επίσης.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, συμπεριφορά, καλοί τρόποι, savoir vivre [/Tags]

• Σχετικά με το άρθρο