Βία Βία Βία (Ι)

Τη νοιώθεις γύρω σου; Όχι ακόμα; Μην ανησυχείς, θες δε θες θα σε αγγίξει. Είναι προϊόν συλλογικής δράσης, όλοι είτε με τη συμμετοχή είτε με την ανοχή μας σπρώχνουμε την κοινωνία μας  προς την βιαιοπραγία. Διάφορες ιδεοληψίες επιτρέπουν στον καθένα μας να δικαιολογεί τα τρέχοντα βίαια συμβάντα, να τα τακτοποιεί μέσα του, να μην ταράζεται και να μην κινητοποιείται. Καλά έκαναν οι αστυνομικοί που έδειραν τους συλληφθέντες, καλά έκαναν οι ληστές που βγήκαν με τα καλάσνικοφ, καλά έκανε ο κερατάς που έδειρε και διαπόμπευσε το παράνομο ζευγάρι, καλά έκαναν οι γαύροι που τις παίξανε με τους βάζελους, καλά κάνεις και του ρίχνεις του παιδιού γιατί δεν ακούει αλλιώς, καλά κάνουν οι φασίστες που δέρνουν και μαχαιρώνουν, καλά κάνουν οι αναρχικοί που τα σπάνε, τι ωραία που δείραν οι αγρότες τα ΜΑΤ κλπ, κλπ..  Η οποιαδήποτε μορφή βίας θα βρει σήμερα στην ελληνική κοινωνία τους υπερασπιστές της, έτοιμους να σχετικοποιήσουν τα συμβάντα και να ενταχθούν συνειδητά στον κύκλο της βίας.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο αυτό, και κυρίως να βρούμε τρόπους να σπάσουμε τον βίαιο κύκλο, ανατρέχουμε στα βιβλία της βιβλιοθήκης μας. Δημοσιεύουμε προτάσεις σε τρεις ενότητες: ι) πολιτική – πολιτιστική θεώρηση της βίας  ιι) αίτια, και ιιι) τρόποι και μέθοδοι αντίστασης και απόρριψης της βίας στην καθημερινή ζωή.

Ξεκινάμε λοιπόν το πρώτο μέρος με βιβλία για την πολιτική-πολιτιστική θεώρηση της βίας:

Πραγματεία περί της βίας / Βόλφγκανγκ Σόφσκι, Αθήνα : Νέα Σύνορα, 1998, 288σ., 21εκ.

“Η ίδια η βία είναι προϊόν του ανθρώπινου πολιτισμού, ένα αποτέλεσμα του πολιτιστικού πειράματος. Εκτελείται με βάση το εκάστοτε επίπεδο ανάπτυξης των καταστροφικών δυνάμεων. Για οπισθοδρόμηση μπορεί να μιλάει μόνο όποιος πιστεύει στην πρόοδο. Ανέκαθεν, όμως, οι άνθρωποι κατέστρεφαν και σκότωναν με ευχαρίστηση, σαν να έκαναν κάτι αυτονόητο. Ο πολιτισμός τους τους βοηθάει να δώσουν σχήμα και μορφή σ’ αυτή τη δυνατότητά τους. Το πρόβλημα δεν είναι το χάσμα μεταξύ των σκοτεινών κινητήριων δυνάμεων και των υποσχέσεων του κόσμου του πολιτισμού, αλλά η αντιστοιχία μεταξύ βίας και πολιτισμού. Ο πολιτισμός δεν είναι με κανέναν τρόπο φιλειρηνικός. Είναι ο ίδιος μέρος του κακού. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι ανταποκρίνονται μια χαρά στους πολιτισμούς τους. Οι τελευταίοι τούς αντικαθρεφτίζουν και αντιστοιχούν στις τάσεις τους. Εάν ο Φρόιντ είχε ζήσει μέχρι το τέλος του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, δύσκολα θα είχε αποφύγει το ερώτημα αν θα έπρεπε να επαναληφθεί ποτέ το πείραμα του πολιτισμού”.

Μια παρουσίαση του βιβλίου από τον Α. Βιστωνίτη στην εφημερίδα “Το Βήμα”. 

https://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=98284 

Βία και πολιτική / Λουϊτζι Φεραγιόλι, Αθήνα : Στοχαστής, 1985, 137σ., 19εκ.  

Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται τρία σημαντικά δοκίμια του Ιταλού καθηγητή Λουίτζι Φεραγιόλι και μια αποκλειστική συνέντευξη του στο περιοδικό «Τετράδια». Πρόκειται για τα κείμενα «Η βία και η πολιτική», «Τρομοκρατία και κρίση του όψιμου καπιταλισμού» και «Ο Μαρξισμός και το πρόβλημα της εγκληματικότητας».

Τι είναι αλήθεια η τρομοκρατία,, ποιος την υποκινεί, ποιος την υποδαυλίζει; Γιατί πήρε τέτοια τρομακτική έκταση στις μέρες μας. Είναι προϊόν εγκληματικής συμπε-ριφοράς ορισμένων μανιακών της βίας ή είναι ένα καθαρά πολιτικό φαινόμενο που έχει να κάνει με την έντονη κρίση του κλασικού φιλελεύθερου πρότυπου κράτους δικαίου; Ποια είναι η σχέση του σημερινού κράτους απέναντι στα φαινόμενα αυτά και ποια η θέση της αριστεράς; Γιατί οι διανοούμενοι απλώς δαιμονοποιούν το φαινόμενο και το μετακινούν στην σφαίρα του αλλογενούς στο βαθμό που κατα-νοούν ότι είναι αναγκασμένοι να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς και τις ευθύνες τους; Σε τι συνίσταται η διαφορά κοινωνικής βίας και τρομοκρατίας; Ποια μπορεί να είναι η στάση μιας αριστεράς που αντιδρά στην κρατική βία αλλά και στον αισθητισμό της βίας που καλλιεργεί ένα τμήμα των θεωρητικών της πολιτικής βίας;
Η δημοσίευση των δοκιμίων του Λουίτζι Φεραγιόλι με την επιστημονική ακρίβεια και πρωτοτυπία που τα διακρίνει, συμβάλλει, πιστεύουμε, στην κατανόηση των παραπάνω ζητημάτων που αποτελούν μερικά από τα πιο άμεσα και καυτά προβλή-ματα των ημερών μας.

Για τον συγγραφέα

Ο Λουίτζι Φεραγιόλι διδάσκει φιλοσοφία του δικαίου στο πανεπιστήμιο του Καμερίνο. Ιδρυτικό μέλος της ένωσης δικαστικών της νέας αριστεράς Magistatura Democratica, υπήρξε επίσης στέλεχος της Προλεταριακής Δημοκρατίας. Ασχολείται κυρίως με το πρόβλημα της αυταρχικής οπισθοδρόμησης του κράτους.
Στα ελληνικά εκτός από τον παρόντα τόμο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις μας και ένας ακόμη με τίτλο «Αυταρχική δημοκρατία και κριτική της πολιτικής».

• Σχετικά με το άρθρο