Παγκόσμια ημέρα της…, του…, υπέρ…, κατά…

Κάτι δεν μου πάει καλά με τις ημέρες τις αφιερωμένες σε κάτι. Διεθνείς και παγκόσμιες. Όπως η ημέρα της μητέρας, του πατέρα, της γυναίκας,των ηλικιωμένων κ.ο.κ.Θεωρώ πως ξεχάσαμε το αυτονόητο: να τιμούμε και να σεβόμαστε δηλ. τους συνανθρώπους μας κάθε μέρα. Αντ’ αυτού τους αφιερώνουμε μία μέρα του χρόνου, έτσι για να καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας και να θεωρουμε πως κάναμε το χρέος μας. Και αν ψάξει κάποιος να βρει όλες αυτές τις ημέρες , θα ανακαλύψει τρελλά πράγματα. Τόσο που και οπιο ανίδεος καταλαβαίνει πως κάποιοι κερδίζουν από όλες αυτές τις διοργανώσεις. Είναι όμως και κάποια θέματα που επειδή δεν έχουμε ”καεί” προσωπικά,δεν τα θυμόμαστε και δεν τα αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα. Δηλαδή: Όλοι έχουμε μητέρα, δεν έχουμε όμως όλοι καρκίνο. Όλοι έχουμε πατέρα, δεν έχουμε όμως όλοι την ανάγκη ενός μοσχεύματος για να ζήσουμε. Και βολεμένοι,αδιάφοροι,εγωιστικά προχωρούμε. Έτσι ακούγοντας για κάποια ημέρα αφιερωμένη στον πάσχοντα άνθρωπο, πάνω απ’όλα, ίσως κάτι αγγίξει την πετρωμένη καρδιά μας. Έστω και για μια μόνο μέρα. Έστω και για μία μόνο στιγμή. Ο Οκτώβριος, λοιπόν, είναι ο μήνας που περιέχει την παγκόσμια ημέρα δωρεάς οργάνων. Την Παρασκευή 17 του μήνα, με καθήλωσε με την εκπομπή της ” στα άκρα” , η δημοσιογράφος κ.Βίκυ Φλέσσα. Καλεσμένος της ο μεταμοσχευμένος δημοσιογράφος Κώστας Γρίμπιλας, ο λήπτης της καρδιάς του 20χρονου Αυστραλού, που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, το καλοκαίρι στη Μύκονο. Και, ναι, θεωρώ πως κάποιες παγκόσμιες ημέρες, ελάχιστες έστω, έχουν θέση στη ζωή μας.

[Tags]Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, παγκόσμια ημέρα δωρεάς οργάνων [/Tags]

• Σχετικά με το άρθρο