Το παλιοκόριτσο

 Σε πολύ νεαρή ηλικία, ο Ρικάρντο βλέπει να πραγματοποιείται το όνειρο που έτρεφε ενδόμυχα στη Λίμα από τότε που θυμόταν τον εαυτό του: να ζήσει στο Παρίσι. Αλλά η συνάντηση με έναν εφηβικό του έρωτα θα αλλάξει τα πάντα. Η κοπέλα, αντισυμβατική, τυχοδιώκτρια, πραγματίστρια και ανήσυχη, θα τον τραβήξει έξω από τον μικρόκοσμο των φιλοδοξιών του. Μάρτυρες ταραγμένων εποχών σε πόλεις όπως το Λονδίνο, το Παρίσι, το Τόκυο ή η Μαδρίτη, που εδώ δεν λειτουργούν ως απλά σκηνικά, οι δύο ήρωες θα δουν τις ζωές τους να σμίγουν χωρίς να συμπίπτουν απόλυτα. Ωστόσο, αυτός ο χορός συναντήσεων και απομακρύνσεων αυξάνει την ένταση της αφήγησης σελίδα τη σελίδα, ώσπου ο αναγνώστης να γίνει ένα με τον συναισθηματικό κόσμο των πρωταγωνιστών.Δημιουργώντας μια αξιοθαύμαστη ένταση μεταξύ του κωμικού και του τραγικού, ο Μάριο Βάργκας Λιόσα γράφει μια ιστορία στην οποία ο έρωτας αποδεικνύεται απροσδιόριστος, ρευστός, με χίλια πρόσωπα, όπως η ηρωίδα του, το παλιοκόριτσο. Πάθος και απόσταση, τύχη και πεπρωμένο, πόνος και ευχαρίστηση… Ποιο αλήθεια είναι το αληθινό πρόσωπο του έρωτα;

Το παλιοκόριτσο : μυθιστόρημα / Μάριο Βάργκας Λιόσα.  Αθήνα : Καστανιώτης, 2007.  389σ. ; 21εκ.

 Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα γεννήθηκε το 1936 στην Arequipa του Περού και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στη Βολιβία, όπου ο πατέρας του ήταν πρόξενος. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1959 με τη συλλογή διηγημάτων “Οι αρχηγοί”, αλλά έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο με το πρώτο του μυθιστόρημα “Η πόλη και τα σκυλιά” (1963), που μεταφράστηκε σε δώδεκα γλώσσες και εξακολουθεί να θεωρείται σημείο αναφοράς στη λατινοαμερικανική λογοτεχνία. Ο Γιόσα συνέδεσε το όνομα και την τέχνη του με τις τύχες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με την παγκόσμια λογοτεχνία: μεταξύ άλλων, έγραψε κριτικά δοκίμια για τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, τον Φλωμπέρ, τον Σαρτρ, τον Καμύ, κ.ά., θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και πολιτικά κείμενα. Το 1990 ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού, με αντίπαλο τον συντηρητικό Αλμπέρτο Φουτζιμόρι, αλλά ηττήθηκε. Μετά την ήττα του εγκατέλειψε το Περού και εγκαταστάθηκε στη Μαδρίτη, όπου το 1993 απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα. Ταυτόχρονα σχεδόν, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο “Το ψάρι στο νερό” (1993). Ο Μάριο Βάργκας Γιόσα έχει τιμηθεί με τα σημαντικότερα βραβεία της ισπανόφωνης λογοτεχνίας, όπως είναι τα βραβεία Planeta και Cervantes. Παραμένοντας εξαιρετικά ενεργός, λογοτεχνικά, είναι σήμερα μέλος της Ισπανικής Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτορας πανεπιστημίων όπως το Yale, το Harvard, η Οξφόρδη, η Σορβόνη, το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, κ.ά., και Ιππότης του Τάγματος της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας. Τον Οκτώβριο του 2010 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας “για τη χαρτογράφηση των δομών της εξουσίας και τις διεισδυτικές εικόνες της αντίστασης του ατόμου, της εξέγερσης και της ήττας του”, σύμφωνα με το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας.

Το κοιμητήριο της Πράγας

Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, ανάμεσα στο Τορίνο, το Παλέρμο και το Παρίσι, συναντάμε μεταξύ άλλων μια υστερική σατανίστρια, έναν αβά που πεθαίνει δύο φορές, μερικά πτώματα μέσα σ’ έναν υπόνομο του Παρισιού, τη σταδιακή μεγέθυνση του πλαστογραφήματος που έγινε γνωστό ως “Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών”, το οποίο θα εμπνεύσει στον Χίτλερ τα στρατόπεδα εξόντωσης, Ιησουίτες που δολοπλοκούν εναντίον των Μασόνων, Μασόνους, έναν Γαριβάλδη αρθριτικό και στραβοκάνη, τα σχέδια των Μυστικών Υπηρεσιών του Πιεμόντε, της Γαλλίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας, τις σφαγές στο Παρίσι της Κομούνας, όπου ο κόσμος τρώει τα ποντίκια, αηδιαστικά και ρυπαρά στέκια εγκληματιών που ανάμεσα στους ατμούς απ’ το αψέντι καταστρώνουν εξεγέρσεις στις πλατείες, ψεύτικους συμβολαιογράφους, ψεύτικες διαθήκες, διαβολικές αδελφότητες και μαύρες λειτουργίες.Εξαιρετικό υλικό για ένα μυθιστόρημα των επιφυλλίδων στο στυλ του 19ου αιώνα που, μεταξύ άλλων, εικονογραφείται όπως τα feuilletons εκείνης της εποχής. Να τι θα ικανοποιήσει ακόμα και τον χειρότερο μεταξύ των αναγνωστών. Εκτός από μια μικρή λεπτομέρεια. Με την εξαίρεση του κεντρικού ήρωα, όλα τα άλλα πρόσωπα αυτού του μυθιστορήματος υπήρξαν στ’ αλήθεια και έκαναν αυτό που κάνουν. Κι ακόμα και ο κεντρικός ήρωας κάνει πράγματα που έχουν γίνει, μόνο που κάνει πολλά, τα οποία είχαν ίσως διαφορετικούς αυτουργούς. Αλλά πού να ξέρει κανείς, όταν κινείσαι μεταξύ μυστικών υπηρεσιών, διπλών πρακτόρων, απατεώνων αξιωματικών και αμαρτωλών ιερωμένων, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Έστω κι αν ο μόνος φανταστικός ήρωας αυτής της ιστορίας είναι ο πιο αληθινός απ’ όλους και μοιάζει πολύ με άλλους που κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσά μας.Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά “Το όνομα του ρόδου”, το οποίο καθιέρωσε τον Ουμπέρτο Έκο ως έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, το πολυαναμενόμενο “Κοιμητήριο της Πράγας” αποδεικνύει ότι το ταλέντο του ιδιοφυούς Ιταλού διανούμενου παραμένει αστείρευτο.

Το κοιμητήριο της Πράγας : μυθιστόρημα / Ουμπέρτο Έκο. Αθήνα : Ψυχογιός, 2011. 567σ. ; 21εκ.

Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου του 1932. Φημολογείται ότι το επώνυμο “Έκο” είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων “Ex Caelis Oblatus”, που σημαίνει “θεϊκό δώρο”. Ακολούθησε σπουδές μεσαιωνικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σημειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Μελετών. Επίσης, είναι διευθυντής του περιοδικού “VS”. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, άρχισε να γράφει τα μυθιστορήματα του, κάνοντας την αρχή με “Το όνομα του Ρόδου”, που τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981 και το Medicis Etranger το 1982, ενώ πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ο Έκο περνάει τον καιρό του με τη γυναίκα του και δύο παιδιά τους ανάμεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαμέρισμα-λαβύρινθο με μια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Γνωρίζει άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, που χρησιμοποιεί πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του έως σήμερα έχει κερδίσει πολλές τιμητικές διακρίσεις και έχει κάνει δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες. Στις πραγματείες του συγκαταλέγονται: “Opera aperta” (1962), “La struttura assente” (1968), “Θεωρία σημειωτικής” (1975), “Lector in fabula” (1979). To 1980 εμφανίστηκε ως μυθιστοριογράφος με το “Όνομα του Ρόδου”, το 1988 ακολούθησε το “Εκκρεμές του Φουκώ”.

Εισαγωγή στην τέχνη

Μια ιστορική καταγραφή της Δυτικής ζωγραφικής, που αρχίζει από τους ταφικούς διάκοσμους της αρχαίας Aιγύπτου και καταλήγει στη μοντέρνα τέχνη. Λιτή και σαφής, η καταγραφή αυτή είναι εικονογραφημένη με 160 μοναδικά έργα ζωγραφικής τέχνης. Tο βιβλίο παραπέμπει σε επιλεγμένες ιστοσελίδες, που επιτρέπουν τη γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε χιλιάδες ζωγραφικά έργα.

Εισαγωγή στην τέχνη : σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου / Rosie Dickins, Mari Griffith.  Αθήνα : Άγκυρα, 2005.  144σ. : εικ. ; 29εκ.

Η Αγγλοαμερικανική πολιτική και το ελληνικό πρόβλημα 1945-1949

Στόχος αυτής της εργασίας είναι να τοποθετήσει ιστορικά τις προσπάθειες των Μεγάλων Δυνάμεων για την εξάπλωση της επιρροής τους στην Ελλάδα. Ασχολείται  πρωταρχικά  με την ανάλυση της Βρετανικής πολιτικής και την μεταπολεμική διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.Παράλληλα ερευνά  τις εσωτερικές εξελίξεις,την πολιτική του ΚΚΕ,και τη στάση  των  βαλκανικών  κρατών και της Σοβιετικής Ένωσης…

Η Αγγλοαμερικανική πολιτική και το Ελληνικό πρόβλημα : 1945-1949 / Β. Κόντης.Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1984.495σ. ; 21εκ.

Οι μεγάλες δυνάμεις και η παρακμή του ευρωπαϊκού κρατικού συστήματος 1914-1945

Μετά το 1930 οι διακρατικές συνεργασίες διακόπηκαν,αφού διάφορες κυβερνήσεις προσπάθησαν να προστατέψουν την οικονομία τους.Έτσι εξαφανίστηκαν οι επανορθώσεις και τα πολεμικά χρέη. Στο εσωτερικότης κάθε χώρας ενθαρρυνόταν ο πολιτικός εξτρεμισμός, πράγμα που φάνηκε καθαρά το 1933,όταν ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία στη Γερμανία.Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα οικονομικής διάλυσης, ο παγκόσμιος πόλεμος ήταν αναπόφευκτος…

Οι μεγάλες δυνάμεις και η παρακμή του Eυρωπαϊκού κρατικού συστήματος : 1914-1945 / Graham Ross .Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1987 .Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1987

Χαρισματικά και Ταλαντούχα Παιδιά: Προκλήσεις και Ευκαιρίες

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου, 11.30 π.μ.
Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας 

Οι εκπαιδευτικές ανάγκες μίας ξεχωριστής κατηγορίας μαθητών – αυτής των χαρισματικών και ταλαντούχων παιδιών – αποτελούν τον θεματικό άξονα της εκδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014, στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας.

Η εκδήλωση διοργανώνεται από το Κέντρο για Χαρισματικά – Ταλαντούχα Παιδιά/ Center for Talented Youth (CTY) Greece του Κολλεγίου Ανατόλια, τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας και το ΚΕ.Δ.Δ.Υ- Κέντρο Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης Ημαθίας.

Ομιλητής θα είναι ο Αντώνης Αποστόλου, Διευθυντής του Κέντρου για Χαρισματικά – Ταλαντούχα Παιδιά/ CTY Greece του Κολλεγίου Ανατόλια, ο οποίος θα παρουσιάσει το Κέντρο που θα λειτουργήσει από την άνοιξη του 2014 σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο John Hopkins και τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Το Κέντρο, μοναδικό στην Ελλάδα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη,  έχει ως στόχο να εντοπίσει ταλαντούχους και χαρισματικούς μαθητές, παιδιά με ιδιαίτερες δεξιότητες αλλά και παιδιά με μεγάλη αγάπη για τη μάθηση, και να υποστηρίξει την εξέλιξή τους με μία σειρά καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Για τη συμμετοχή στο Κέντρο διεξάγονται, ήδη, εξετάσεις σε μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος θα προσφέρει σημαντικό αριθμό υποτροφιών για τους μαθητές που θα επιλεγούν για το θερινό πρόγραμμα.