Υπάρχει χαρά μέσα στην κρίση;

Τι συμβαίνει όταν η “χαρά” συναντάει την “οικονομική κρίση”; Πώς ο καθένας μας μπορεί να γεμίσει τη ζωή του με στιγμές χαράς μέσα σε μια περίοδο δύσκολη όπως η σημερινή;
Η οικονομική κρίση μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά, δοκιμάζοντας τα όρια και τις αντοχές μας. Και ενώ είναι δύσκολο να αισθανθεί κανείς πραγματική χαρά μέσα σε δύσκολους καιρούς, υπάρχουν άνθρωποι που παρόλο που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης εξακολουθούν να γελούν. Πώς γίνεται αυτό;
Η λέξη κρίση στα κινέζικα γράφεται με δύο χαρακτήρες, καθένας από τους οποίους σημαίνει κάτι διαφορετικό: ΚΙΝΔΥΝΟΣ και ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Θα επιτρέψουμε σε μια οικονομική κρίση να μας κλέψει την ευτυχία; Ή μήπως είναι μια ευκαιρία ώστε να βελτιωθούμε προσωπικά; Θα μπορούσε η οικονομική κρίση να αποτελέσει μια συλλογική πρόκληση για προσωπική και κοινωνική αλλαγή;
Ο ειδικός ψυχικής υγείας-ψυχοθεραπευτής Παύλος Ιωαννίδης βασίζεται σε αληθινές ιστορίες και συνδυάζοντας την επιστημονική γνώση με την ανθρώπινη, υπαρξιακή ανησυχία, αγγίζει πτυχές του σύγχρονου ανθρώπου με σκοπό να μας βοηθήσει να υιοθετήσουμε μια υγιέστερη στάση απέναντι στη ζωή.

Υπάρχει χαρά μέσα στην κρίση; : βασισμένο σε αληθινές ιστορίες / Παύλος Ιωαννίδης, Αθήνα : Μίνωας, 2013,189σ. ; 20εκ.

Ο Παύλος Ιωαννίδης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έζησε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας και σπούδασε Ψυχολογία στο τμήμα Επιστημών Υγείας και Πρόνοιας του Πανεπιστημίου Σάλφορντ και στο Πανεπιστήμιο Χέρτφορντσιρ, αποφοιτώντας με τιμητικό έπαινο. Αργότερα, ειδικεύτηκε στην ψυχοθεραπεία ενηλίκων και εργάστηκε εθελοντικά δίπλα σε καρκινοπαθείς και ανθρώπους με χρόνια ψυχικά νοσήματα. Απασχολήθηκε στην ψυχιατρική κλινική του 414 ΣΝΕΝ και στο 492 ΓΣΝ. Ο “Λευκός τοίχος” είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.

Είμαστε όπως τρώμε

Όλοι θέλουμε να είμαστε υγιείς. Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζεται να καταλάβουμε πώς λειτουργεί το σώμα μας και πώς μας επηρεάζουν τα διάφορα είδη των τροφών.
Στο Είμαστε όπως Τρώμε περιλαμβάνεται ευρετήριο με τις δεκάδες ασθένειες στις οποίες η διατροφή είχε θεραπευτικά αποτελέσματα. Επίσης, μεταξύ άλλων, εξηγούνται απλά και συνοπτικά:
– οι ουσιώδεις λειτουργίες του οργανισμού
– η σύνθεση και η λειτουργία του αίματος
– τα διάφορα στάδια της πέψης
– η αναπνοή και γιατί χρειαζόμαστε το οξυγόνο
– η επίδραση των αδένων και των ορμονών στη σωματική και πνευματική μας υγεία
– οι κατηγορίες των τροφών -πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες- και πώς τις διασπά ο οργανισμός
– οι βιταμίνες και τα μεταλλικά άλατα
– οι θερμίδες
– οι θεραπευτικές ιδιότητες των τροφών – δίνονται τα θρεπτικά συστατικά 97 διαφορετικών τροφών και σε ποιες περιπτώσεις συστήνονται
– τα βότανα στη διατροφή και στη φυσική θεραπευτική

Είμαστε όπως τρώμε / Donald Law. Αθήνα : Διόπτρα, 2003. 266σ. ; 21εκ.

Βιβλία σχετικά με το Θέμα : Διατροφή -Υγεία και υγιεινή

Ένα μανιφέστο των χάκερ

Το “Μανιφέστο των χάκερ” ορίζει επιδέξια τη “φορτισμένη” περιοχή ανάμεσα στα διαρκώς πιο πιεστικά αιτήματα των φαρμακευτικών βιομηχανιών και των εταιριών που δραστηριοποιούνται στον χώρο των ΜΜΕ για την προστασία των ευρεσιτεχνιών και των πνευματικών δικαιωμάτων τους, και στη διάχυτη λαϊκή κουλτούρα του μοιράσματος της πληροφορίας και της πειρατείας. Αυτό το περιμάχητο έδαφος, η σφαίρα της αποκαλούμενης “πνευματικής ιδιοκτησίας”, προκαλεί ένα τελείως νέο είδος ταξικής πάλης, που φέρνει αντιμέτωπους τους δημιουργούς της πληροφορίας -την τάξη των χάκερ, που απαρτίζουν ερευνητές και συγγραφείς, καλλιτέχνες και βιολόγοι, χημικοί και μουσικοί, φιλόσοφοι και προγραμματιστές- με μια τάξη ιδιοκτητών οι οποίοι θέλουν να μονοπωλήσουν ό,τι ο χάκερ παράγει. Στην ευρεία εξέγερση ενάντια στην εμπορευματοποιημένη πληροφορία, ο McKenzie Wark διαβλέπει μια ουτοπική επαγγελία, πέρα από την ιδιοκτησιακή μορφή, και μια νέα προοδευτική τάξη, την τάξη των χάκερ, η οποία εκφράζει ένα κοινό συμφέρον να καθιερωθούν κάποιες νευραλγικές περιοχές της πληροφορίας ως κοινό κτήμα όλων.

Ενα μανιφέστο των χάκερ / McKenzie Wark, Αθήνα : Scripta, 2006, [χ.α.] ; 21εκ.

Συνεντεύξεις με αξιόλογους ανθρώπους

“‘Γιατί να σου δώσω συνέντευξη; Όλοι οι δημοσιογράφοι είστε λογοκλόποι. Γιατί να σου δώσω τον χρόνο μου”; Ο διαβόητος σκηνοθέτης Σαμ Πέκινπα είχε αφήσει εμβρόντητο τον δημοσιογράφο που τον είχε επισκεφθεί για μια προκαθορισμένη συνέντευξη το 1982. Δεν είχε όμως απόλυτο άδικο. Ο δημοσιογράφος που είχε χτυπήσει το κουδούνι του είχε όντως πάει για να “κλέψει”. Ο Πέκινπα είτε το γνώριζε είτε το συναισθανόταν ότι δεν στόχευε μόνο στα λόγια του. Εξού και είχε διαλέξει αυτό τον ακραίο τρόπο για να καταστήσει τον εαυτό του απρόσβλητο από την εχθρική “επίθεση”. Και να φανταστεί κανείς ότι συντηρείται ακόμα η παρεξήγηση πως η συνέντευξη είναι ένα εύκολο δημοσιογραφικό είδος…Βρίσκεσαι απέναντι σε έναν άνθρωπο, τον οποίο γνωρίζεις στα χαρτιά. Εκείνος ενδέχεται να μη σε ξέρει καθόλου. Χωρίς να διαθέτεις άπλετο χρόνο καλείσαι να βρεις έναν τρόπο να εισέλθεις στον εσωτερικό του κόσμο. Για να ψάξεις. Να σκαλίσεις. Να παρατηρήσεις. Να κλέψεις, τελικά, εικόνες και ατμόσφαιρες που απαρτίζουν τη ζωή και την καθημερινότητά του με εκείνον παρόντα, να γίνεται μάρτυρας της “διάρρηξης”.Όχι, η συνέντευξη δεν είναι ένα “εύκολο” δημοσιογραφικό είδος. Η μεγαλύτερη δυσκολία της όμως είναι και όλη η γοητεία της: αν και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με ακρίβεια τι άνθρωπο θα συναντήσεις, πρέπει κάθε φορά να είσαι σε θέση να τον αντιμετωπίσεις”.Μ.Α.

Πρόσωπα / Μαριλένα Αστραπέλλου, Αθήνα : Πόλις, 2013, 403σ. ; 20εκ.

Ο Σαρλό αφηγήται

Ο Τσάρλι Τσάπλιν γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1889 από γονείς ηθοποιούς. Έζησε μια ζωή γεμάτη σκάνδαλα και συγκρούσεις που περιγράφει ανάγλυφα στην αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο αυτό, best seller σε όλο τον κόσμο όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά, συνεχίζει να είναι και σήμερα μια από τις κορυφαίες αυτοβιογραφίες.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν βοήθησε την τέχνη του κινηματογράφου να λάμψει. Ο βρετανός κωμικός ήταν μια ιδιοφυΐα. Μεσουράνησε στα χρόνια του βωβού σινεμά, όμως αυτό ήταν και η καλύτερη απόδειξη πως τα λόγια μερικές φορές είναι περιττά. Λιτός και απέριττος, περνούσε άμεσα το σχόλιο του στα κοινωνικο-πολιτικά ζητήματα της εποχής του. Παράλληλα, ήταν διορατικός και τολμούσε να προβλέψει το μέλλον. Αδικημένος από τους ομοτέχνους του και την Ακαδημία Κινηματογράφου των ΗΠΑ το βιβλίο αυτό είναι μια λεπτομερής αφήγηση της ζωής του.

Η αυτοβιογραφία μου / Τσάρλυ Τσάπλιν, Θεσσαλονίκη : Επίκεντρο, 2005, 573σ. : εικ. ; 24εκ.

Μπόμπυ Φίσερ: ρουά ματ στη ζωή

Του έδωσαν πολλούς χαρακτηρισμούς -αναξιόπιστος, θεατρίνος, παλιάτσος, ιδιοφυής, προσβλητικός, παρανοϊκός, κακιασμένος, ανώριμος-, αλλά στην πραγματικότητα υπήρξε κυρίως ένας μαέστρος της άρνησης, ένας αιωνίως ασυμβίβαστος.

Μπόμπι Φίσερ, η μεγαλύτερη σκακιστική ιδιοφυΐα όλων των εποχών

Γραμμένο σαν μυθιστόρημα, το πρωτότυπο αυτό βιβλίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τη ζωή του Μπόμπι Φίσερ, κάνοντας στάση σε όλους τους μεγάλους σταθμούς της καριέρας του, με αποκορύφωμα την περίφημη αναμέτρησή του με τον Σπάσκι στο Ρέικιαβικ για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.

Συγχρόνως παρακολουθεί την ιστορική περίοδο κατά την οποία έδρασε ο γκραν μετρ, τοποθετώντας τον σε παράλληλη τροχιά με άλλες θρυλικές μορφές της τέχνης, όπως ο Τόμας Πίντσον, ο Μπομπ Ντίλαν και ο Μάιλς Ντέιβις.

Ένα συναρπαστικό βιβλίο για έναν ανεπανάληπτο καλλιτέχνη της σκακιέρας.

Βασιλιάς σε καταδίωξη : ο θρυλικός Μπόμπι Φίσερ / Βιτόριο Τζακοπίνι, Αθήνα : Κέδρος, 2011, 298σ. ; 21εκ.