90 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή IV

IV. Προσφυγιά

Ενδεικτικές επιλογές από την συλλογή της βιβλιοθήκης

Renee Hirschon, “Κληρονόμοι της Μικρασιατικής καταστροφής : η κοινωνική ζωή των μικρασιατών προσφύγων στον Πειραιά” – Αθήνα: Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 2004. – 484σ. ; 24εκ. –

[…] Η μελέτη μου αφορά τη ζωή στην Κοκκινιά, έναν μεγάλο συνοικισμό Μικρασιατών προσφύγων (που ονομάστηκε Δήμος Νίκαιας το 1934), πενήντα χρόνια μετά την εγκατάστασή τους. Ο δήμος αυτός αποτελεί το ευρύτερο πλαίσιο της εκτεταμένης και λεπτομερούς επιτόπιας έρευνάς μου στα Γερμανικά, μια γειτονιά με προκατασκευασμένα σπίτια όπου έμεινα δεκατέσσερις μήνες. Όταν ξαναεπισκέφτηκα την Κοκκινιά το 1983, ενημέρωσα το υλικό που είχα συγκεντρώσει, και τότε μπόρεσα να συμπεριλάβω και την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων από αδημοσίευτα αρχεία για την περίοδο 1932-1964.
[…] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Bruce Clark, “Δύο φορές ξένος : οι μαζικές απελάσεις που διαμόρφωσαν την σύγχρονη Ελλάδα και Τουρκία” – Αθήνα: Ποταμός, 2007. – 308σ. ; 24εκ. – 

Είτε το θέλουμε είτε όχι, όσοι ζούμε στην Ευρώπη ή σε μέρη επηρεασμένα από ευρωπαϊκές αξίες, παραμένουμε παιδιά της Λωζάννης, της συνθήκης δηλαδή που υπογράφηκε στην όχθη μιας ελβετικής λίμνης μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, όπου αποφασίστηκε μια μαζική, αναγκαστική μετανάστευση κατοίκων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Ως μάχιμος δημοσιογράφος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη νοτιοανατολική Ευρώπη, βρίσκω συνεχώς μπροστά μου αναμνηστικά της κληρονομιάς που άφησε αυτή η μοιραία συνθήκη. (Bruce Clark)

Κοινωνία των Εθνών, “Η εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα” – Αθήνα: Τροχαλία, 1997. – 166σ. ; 21εκ. –

Γιώργου Ν. Λαμψίδη, “Οι πρόσφυγες του 1922 : εξήντα χρόνια συμβολή στην οικονομική και πνευματική ανάπτυξη του τόπου” – Αθήνα: Ελληνική Φωνή, 1982. 273σ. : εικ. ; 23εκ.