Δημιουργία και διακοπή των συναισθηματικών δεσμών

Tι είναι αυτό που συμβάλλει στην ανθρώπινη ευτυχία ή δυστυχία; Πόσο σημαντική είναι η δημιουργία και η διακοπή των συναισθηματικών σχέσεων ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί στα πρώτα χρόνια της ζωής του; Mε ζητούμενο την εξέλιξη του παιδιού σε ένα ισορροπημένο κι ευτυχισμένο άτομο, το βιβλίο κινείται στους άξονες αφενός της δημιουργίας υγιών και πλούσια συναισθηματικά δεσμών με τα άτομα που είναι σημαντικά στα πρώτα χρόνια της ζωής του, καθώς και τους παράγοντες που συντείνουν σ’ έναν τέτοιο σκοπό, και αφετέρου της διακοπής, προσωρινής ή μόνιμης, αυτών των δεσμών που οδηγούν στην ψυχοπαθολογία. Σημαντική θέση στις έρευνες στις οποίες στηρίζεται το βιβλίο κατέχει το θέμα του πένθους και ο τρόπος με τον οποίο βιώνεται από το παιδί ή τον ενήλικα η καθολική στέρηση ενός αγαπημένου προσώπου. H αποδοχή του πόνου, η εκδήλωση των έντονων συναισθημάτων του θρήνου ή, αντίθετα, η απώθηση του γεγονότος συντελούν είτε στο υγιές ξεπέρασμα του πένθους είτε στην καθήλωση του ατόμου σε καταστάσεις θυμού, μνησικακίας και αυτομομφής. Tα θέματα αυτά, τα οποία στηρίζονται σ’ εμπεριστατωμένες έρευνες της Kλινικής Tάβιστοκ, απασχολούν σήμερα γονείς, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες που ασχολούνται με την ψυχική υγεία.
O Tζων Mπόλμπυ δίνει διαυγείς, συστηματικές και τεκμηριωμένες απαντήσεις στα ζωτικά αυτά ερωτήματα. Tο βιβλίο αυτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εγχειρίδιο και οδηγός από τους γονείς και όσους επαγγελματίες ασχολούνται με παιδιά.

Δημιουργία και διακοπή των συναισθηματικών δεσμών / Τζών Μπόλμπυ. Αθήνα : Καστανιώτης, 1995. 239σ. ; 21εκ.

O Tζων Mπόλμπυ, παιδί μεγαλοαστικής συντηρητικής οικογένειας, φοίτησε στο Nαυτικό Kολέγιο και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Kαίμπριτζ, όπου σπούδασε Φυσικές Eπιστήμες και Ψυχολογία για να καταλήξει οριστικά στην Iατρική. H πρακτική του εκπαίδευση στην Ψυχολογία έγινε στο Iνστιτούτο Ψυχανάλυσης κάτω από την επίβλεψη της Joan Riviera, οπαδού της Melanie Klein. Ως ειδικευμένος ψυχίατρος, ο Mπόλμπυ άρχισε να εργάζεται στο Eκπαιδευτικό Kέντρο Kαθοδήγησης Παιδιών, όπου ήρθε σε στενή επαφή με προβληματικά παιδιά από διαλυμένες οικογένειες. Διαφώνησε με τη Melanie Klein και τους ψυχαναλυτές της Bρετανικής Eταιρείας, οι οποίοι επικέντρωναν το ενδιαφέρον αποκλειστικά στον εσωτερικό κόσμο του ασθενούς. H εμπειρία του Mπόλμπυ στην Παιδική Kλινική τον οδήγησε στην πεποίθηση ότι η κατανόηση του εσωτερικού κόσμου εξαρτάται από τη γνώση των γεγονότων και των καταστάσεων που έχει βιώσει ο ασθενής. Tο 1944 η μονογραφία του “Σαράντα τέσσερις νεαροί κλέφτες” κατέληξε σε συμπεράσματα παρόμοια με εκείνα που υποστήριζαν η Anna Freud και ο Donald Winnicott. Mετά τον πόλεμο, ο Mπόλμπυ διορίστηκε επικεφαλής του Tμήματος Παιδιών και Oικογενειών στην Kλινική Tάβιστοκ, όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Tο 1951 εξέδωσε τη μονογραφία “Mητρική φροντίδα και ψυχική υγιεινή”, όπου αναπτύσσει τη θεωρία του: η καλή ψυχική υγεία του παιδιού απαιτεί μια στενή, θερμή και σταθερή σχέση με τη μητέρα του.
Στη συνέχεια το ενδιαφέρον του στράφηκε σε βιολογικούς προσανατολισμούς, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα τη ρήξη του με τους ψυχαναλυτές και την αποχώρησή του από τη Bρετανική Ψυχαναλυτική Eταιρεία. H φήμη του κρίνεται κυρίως από τον τρόπο που αντιμετωπίζει ως βιολόγος τη σχέση γονέα-παιδιού. H διαφορά του με την ψυχαναλυτική άποψη είναι ότι ο ίδιος έδωσε μεγάλη έμφαση στην άμεση παρατήρηση μητέρων και παιδιών. Xρειάστηκαν περίπου τριάντα χρόνια πρωτοποριακής εργασίας από τον Mπόλμπυ για να αρχίσει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τους ψυχαναλυτές η συστηματική έρευνα μέσα από άμεση παρατήρηση. H τριλογία του -πάντα πάνω στη σχέση μητέρας-παιδιού- “Σχέση Δεσμού, Xωρισμός, Aπώλεια”, συμπληρώθηκε το 1980 με τις εργασίες “Θρήνος και Πένθος”.

Μπαμπά μαμά δάσκαλε Αξίζω

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά και την ακαδημαϊκή επίδοση του παιδιού; Το πιο σημαντικό κλειδί τελικά είναι η Αυτοεκτίμηση. Το πρόγραμμα που αναλύεται σε αυτό το βιβλίο έχει εφαρμοστεί σε πολλά δημόσια σχολεία, ενώ αξιολογήθηκε και πιστοποιήθηκε από το Σ. Σ. Πανεπιστήμιο Αιγαίου – Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας. Οι ασκήσεις που περιλαμβάνει βοηθούν τους εκπαιδευτικούς, τους συμβούλους και τους γονείς να εφαρμόσουν εύκολα και αποτελεσματικά το πρόγραμμα. Τo βιβλίο “Αξίζω” έχει ως κεντρικό θέμα του την αυτοεκτίμηση στη σχολική ηλικία και αποτελεί ένα χρήσιμο εγχειρίδιο για όλους τους ενήλικες που ασχολούνται με τα παιδιά. Η συγγραφέας του, Βίκυ Σίμου, θεωρείται η πλέον ειδικευμένη καθηγήτρια και επόπτρια στον τομέα της Αυτοεκτίμησης. Έχει διδάξει στο τμήμα Ειδικής Αγωγής και Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Αιγαίου καθώς και στα Ανοικτά Πανεπιστήμια που αυτό δημιούργησε. Έχει προσφέρει δωρεάν βιωματικές ημερίδες στη Σχολική Αυτοεκτίμηση σε πάνω από 8.000 εκπαιδευτικούς του Δημοσίου. Επί τριάντα χρόνια διευθύνει το Κέντρο Συναισθηματικής Έρευνας και Αυτοεκτίμησης, διδάσκει και εποπτεύει τη διετή εκπαίδευση “Συμβούλων Αυτοεκτίμησης” στην Ελληνική Εταιρεία Αυτοεκτίμησης και Συμβουλευτικής.

Αξίζω μπαμπά μαμά δάσκαλε : αυτοεκτίμηση και σχολική ηλικία / Βίκυ Σίμου. Αθήνα : Καλέντης, 2012. [268]σ. ; 24εκ.

 Η Βίκυ Σίμου, Ph.D, είναι ψυχοθεραπεύτρια, οικογενειακή θεραπεύτρια, καθηγήτρια αυτοεκτίμησης, ειδικής αγωγής και μουσικοθεραπεύτρια. Ανήκει στο Διεθνές Συμβούλιο για την Αυτοεκτίμηση από το 1985 και αποτελεί το μοναδικό του στέλεχος στην Ελλάδα. Το 1994 έφερε στην Ελλάδα το 1o Διεθνές Συνέδριο για την Αυτοεκτίμηση με τριάντα ομιλητές και ειδικούς της Αυτοεκτίμησης πολύ γνωστούς σε όλο τον κόσμο, όπως, λόγου χάρη, οι Bob Reasoner, Michele Borba, Nathaniel Branden, J. Canfild, Bettie Vorings, J. Bluestain, Dr. Hanoch Mc Carry κ.ά.
Ίδρυσε το Ελληνικό Συμβούλιο για την Αυτοεκτίμηση το 1992 και την Ελληνική Εταιρεία Αυτοεκτίμησης και Συμβουλευτικής ΕΛ.Ε.Α.Σ. Δίδαξε Μετεκπαίδευση Ειδικής Αγωγής στη Μαράσλειο Ακαδημία Δασκάλων επί οκτώ χρόνια. Εκπαίδευσε δασκάλους, νηπιαγωγούς και καθηγητές -της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα- στην Αυτοεκτίμηση και διδάσκει το διετές Πρόγραμμα Συμβούλων Αυτοεκτίμησης.
Συμμετείχε στα περισσότερα προγράμματα Εκπαίδευσης Αγωγής Υγείας για δασκάλους και καθηγητές σε όλη την Ελλάδα. Δημιούργησε και λειτουργεί ιδιωτικά το Κέντρο Συναισθηματικής Έρευνας και Αυτοεκτίμησης τα τελευταία τριάντα χρόνια. Δίδαξε στις τέσσερις Ακαδημίες Πολιτών του Πανεπιστημίου Αιγαίου στα τμήματα Συμβουλευτικής, Ειδικής Αγωγής, Συστημικής Θεραπείας και στα τέσσερα τμήματα Ανοιχτών Πανεπιστημίων Αιγαίου.

50 μαθήματα ζωής που δε διδάσκονται στα σχολεία

Πόσες φορές δεν αναρωτηθήκατε…
Πρέπει να κανακεύω τόσο πολύ τα παιδιά µου; Αλήθεια, ο τρόπος διαπαιδαγώγησης που ακολουθώ είναι ο πιο κατάλληλος; Πώς θα μπορέσει το παιδί μου να αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο; Πρέπει να είμαι περισσότερο επικριτική στα λάθη του ή μήπως έτσι επηρεάζω την ψυχολογία του; Ποιο μονοπάτι να ακολουθήσω: να μεγαλώσω μία μικρή πριγκίπισσα ή έναν καλά προετοιμασμένο για τα δύσκολα νέο;
Αν θέλετε τα παιδιά να σας ευγνωμονούν σε όλη τους τη ζωή, μοιραστείτε μαζί τους μαθήματα ζωής…
– Η ζωή δεν είναι δίκαιη. Πάρτε το απόφαση.
– Οι γονείς σας δεν ήταν και πριν γεννηθείτε τόσο βαρετοί όσο είναι τώρα.
– Δεν φταίνε οι γονείς σας. Αν τα θαλασσώσατε, η ευθύνη είναι όλη δική σας.
– Το σχολείο σας μπορεί να έχει ξεμπερδέψει με νικητές και χαμένους. Η ζωή όμως όχι.

50 μαθήματα ζωής : που δεν διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία / Charles J. Sykes. Αθήνα : Διόπτρα, 2010. 279σ. : εικ. ; 21εκ.

Ο Charles J. Sykes έχει γράψει πολλά επιτυχημένα βιβλία και έχει αρθρογραφήσει σε πολλές εφημερίδες, ανάμεσα στις οποίες οι New York Times και η Wall Street Journal. Είναι παρουσιαστής ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών στον τηλεοπτικό σταθμό WTMJ του Wisconsin και ανώτατο στέλεχος του Wisconsin Policy Research Institute. Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά.

Ο πλήρης οδηγός για την ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών σας

Ο “Πλήρης οδηγός για την ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών σας” είναι ένα βιβλίο που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας. Αν δεν το καταφέρει αυτό, θα σας βοηθήσει τουλάχιστον να επιβιώσετε μέχρι το τέλος της εβδομάδας!...Γραμμένο με ειλικρίνεια, ζεστασιά και χιούμορ, το βιβλίο αυτό παρέχει υποστήριξη και πληροφόρηση για όλες τις δυσκολίες που σχετίζονται με την ανατροφή και την ανάπτυξη των παιδιών, όπως:- η επικοινωνία με το μωρό σας- η υγιεινή διατροφή και το τάισμα του μωρού- προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο – ζητήματα φύλου- η πειθαρχία και η διάθεση συνεργασίας- η σωστή αντιμετώπιση των παιδικών αισθημάτων και φόβων – προβλήματα στο σχολείο. Ο στόχος του βιβλίου δεν είναι να κάνει τους γονείς ή τα παιδιά τέλειους, αλλά πιο ευτυχισμένους. Συμβουλές και οδηγίες από δεκάδες ειδικούς στην ανατροφή παιδιών, καθώς και πραγματικά περιστατικά που διηγούνται άλλοι γονείς, θα σας βοηθήσουν να μεγαλώσετε τα παιδιά σας μέχρι την ηλικία της εφηβείας, καλλιεργώντας γόνιμες και δυνατές σχέσεις μαζί τους.

Ο πλήρης οδηγός για την ανατροφή και την ευτυχία των παιδιών σας : όσα θέλει ένα παιδί 0-11 ετών να γνωρίζουν οι γονείς του / Jan Parker, Jan Stimpson.  Αθήνα : Πατάκης, 2007.  531σ. ; 24εκ.

Πως να κάνετε τους έφηβους να δείξουν τον καλύτερο εαυτό τους

 Νεύρα, μελαγχολία, καυγάδες… Τι χρειάζονται στ΄αλήθεια οι έφηβοι για να είναι ευτυχισμένοι;
Στο βιβλίο αυτό θα διαβάσετε:
– Πώς να δείξετε στους εφήβους σας σεβασμό και τρυφερότητα, να τους υποστηρίξετε και να επικοινωνήσετε πραγματικά μαζί τους.
– Πώς να διαχειριστείτε κρίσεις και να αντιμετωπίσετε ορμονικά προβλήματα, σχέσεις, αλκοόλ, κάπνισμα, παραβατική συμπεριφορά.
– Πώς να τους μάθετε, αλλά χωρίς να τους επιβάλετε, καλούς τρόπους και σωστή συμπεριφορά.
Το βιβλίο της Πέννυ Παλμάνο  μας βοηθά όλους να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο πώς να δημιουργήσουμε μια θετική σχέση  με  τα πολυαγαπημένα  παιδιά  μας,  με  βάση,την  καλή  κοινή  λογική.Είναι  πάρα  πολύ  χρήσιμο  βιβλίο  και  για  τους  διευθυντές  σχολείων…

 Πως να κάνετε τους εφήβους σας να δείξουν τον καλύτερο ευατό τους : Πέννυ Παλμάνο. Αθήνα : Μίνωας, 2008. 303σ. ; 21εκ

Σας μιλάμε μας ακούτε;

Αυτά τα κορίτσια αφιερώνουν το βιβλίο στους μεγαλύτερους θαυμαστές τους : τους γονείς τους!

Μια μοναδική οπτική στο θέμα της εφηβείας για γονείς, εκπαιδευτικούς αλλά και τους ίδιους τους εφήβους…
Οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν πως αυτό που λέει ένας έφηβος δεν είναι πάντα αυτό που εννοεί. Λίγοι όμως καταλαβαίνουν ότι αυτό που λέει ένας γονιός και αυτό που ακούει ένας έφηβος είναι επίσης δύο πολύ διαφορετικά πράγματα. Στο βιβλίο αυτό, δύο δεκαεξάχρονες μαθήτριες παρουσιάζουν συνηθισμένους διαλόγους ανάμεσα σε γονείς και εφήβους – και μετά τους μεταφράζουν.Τι λέτε εσείς – Τι ακούει ο έφηβος…
“Έπρεπε να προσπαθήσεις περισσότερο για το διαγώνισμα”. – “Ποτέ δεν προσπαθείς αρκετά και θα έπρεπε να ντρέπεσαι”.”Όταν ήμουν στην ηλικία σου…” – “Πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια…”
“Κάποτε θα μ’ ευχαριστείς γι’’ αυτό”. – “Είσαι πολύ ανώριμος για να καταλάβεις και δεν έχω χρόνο να σου εξηγώ τα πάντα”.”Κοίτα τι βρήκα στο δωμάτιό σου!” – “Ψάχνω τα πράγματά σου επειδή δεν σε εμπιστεύομαι και δεν σέβομαι τον προσωπικό σου χώρο”.Αν και πολλές φορές νομίζουμε πως κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, στη σχέση μας με τους εφήβους βρισκόμαστε συχνά αντιμέτωποι με μια απόλυτη σιωπή… Κι όμως, αρκεί να αλλάξουμε μόνο δυο-τρεις λέξεις στον τρόπο που τους μιλάμε για να βελτιωθεί η μεταξύ μας επικοινωνία.Δύο νεαρά κορίτσια μας αποκαλύπτουν τους τρόπους για τη θεμελίωση της εμπιστοσύνης μεταξύ γονέα-παιδιού και δίνουν συμβουλές για να λύσουμε επίμαχα θέματα που σχετίζονται με τα χρήματα, την προσωπική ζωή τους, τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, τα αδέλφια, το κάπνισμα, τα ρούχα και πώς να συμμετέχουμε πιο ενεργά στη ζωή τους.Προτού, λοιπόν, πείτε “Κοίτα, υπήρξα κι εγώ έφηβος κάποτε και ξέρω…”, πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι οι σημερινοί έφηβοι ζουν σε έναν πολύ διαφορετικό κόσμο και μιλούν μια πολύ διαφορετική γλώσσα από αυτή που θυμάστε εσείς. Αλλά αν αποκωδικοποιήσετε ο ένας τη γλώσσα του άλλου, μπορείτε να χτίσετε μια γέφυρα επικοινωνίας ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους και να δημιουργήσετε έναν καλύτερο και πιο δυνατό δεσμό απ’ όσο θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε.

Σας μιλάμε … Μας ακούτε; : δυο έφηβοι αποκαλύπτουν / Lara Fox, Hilary Frankel.  Αθήνα : Διόπτρα, 2011.  285σ. ; 21εκ.