Μια ζωή (όχι) σαν τη δική μου

Μια ζωή σαν τη δική μου. Πώς ζουν τα παιδιά σ΄όλο τον κόσμο, είναι ένα βιβλίο από τη Unicef, που θα βρείτε σε 5 αντίτυπα στη Βιβλιοθήκη. Παρά τις διαφορές, τη διαφορετική γλώσσα, την εμφάνιση, τα διαφορετικά προβλήματα, οι ανάγκες και οι ελπίδες των παιδιών παραμένουν οι ίδιες. Όλα τα παιδιά χρειάζονται μόρφωση, νερό, τροφή, στέγη, ιατρική περίθαλψη, παιχνίδι, προστασία, αγάπη και φροντίδα. Όλα τα παιδιά θέλουν να ζήσουν μια καλή ζωή. Όμως άλλα γεννιούνται προνομιούχα και άλλα όχι. Να μιλήσουμε με αριθμούς. Πάνω από 210 εκατομ παιδιά ηλικίας 5-14 ετών δουλεύουν, 11 εκατομ. κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο από αρρώστιες, η ιλαρά σκοτώνει ένα παιδί κάθε λεπτό, 1,3 δισεκατ. άνθρωποι ζουν σε ακατάλληλα σπίτια, 550 εκατομ. γυναίκες και 320 εκατομ. άντρες δεν ξέρουν να διαβάζουν ή να γράφουν. Στο βιβλίο θα βρείτε, εκτός από τα παραπάνω, μικρές ιστορίες από διάφορα μέρη της γης με πρωταγωνιστές παιδιά, πώς τρέφονται, πού ζουν, πώς παίζουν, αν πηγαίνουν σχολείο, αν εργάζονται, από τι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν, πώς είναι η ζωή τους όταν έχουν μια αναπηρία ή ζουν πολέμους. Κλείνοντας, σκεφτόμαστε ότι όλα τα παιδιά έχουν μια ταυτότητα, το όνομά τους, την εθνικότητά τους, τη θρησκεία τους και δικαιούνται την ελεύθερη έκφραση και το σεβασμό, δικαιούνται την ευτυχία.

[tags] Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Βέροια, Unicef [/tags]

Ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο

Σήμερα το Google έβαλε τα φθινοπωρινά του, δυο καφεκίτρινα πλατανόφυλλα για την επίσημη άφιξη του φθινοπώρου. Σήμερα όμως γιορτάζεται και η Ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την προστασία του περιβάλλοντος, και οι μετακινήσεις με τα μαζικά μέσα μεταφοράς είναι δωρεάν. Στην πόλη της Βέροιας από τις 10 το πρωί ως τις 10 το βράδυ δεν κυκλοφορούν ούτε σταθμεύουν οχήματα στην οδό Εληάς (από τη συμβολή της με την οδό Ανοίξεως μέχρι τη συμβολή της με την οδό Βενιζέλου).
Βάλτε λοιπόν κι εσείς Χ στα Ι.Χ. και χρησιμοποιήστε τα μαζικά μέσα μεταφοράς ή ποδήλατο, αν το επιτρέπει ο καιρός, που είναι καλό και για τη φυσική μας κατάσταση. Και βέβαια όχι μόνο για σήμερα…

[tags] Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Βέροια, Ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο [/tags]

Αντίο παλιέ κόσμε

Τελευταία διάβασα το βιβλίο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, Αντίο παλιέ κόσμε, συνομιλίες με αξιοσημείωτους ανθρώπους. Ο ελκυστικός τίτλος του βιβλίου εξηγείται, σύμφωνα με το συγγραφέα του, από το ότι τα πρόσωπα από τα οποία παίρνει συνέντευξη, “πρόσωπα χωρίς κατάταξη, ιδιοφυή και εκκεντρικά” “δε θα έπρεπε να αφορούν τη σημερινή εποχή”, που “είναι αμνήμων και αναίσθητη όσο λίγες της πρόσφατης ιστορίας”. Κόσμος με κρίση που θυμάται, που αισθάνεται και που έχει ανάγκη να ακούσει ανθρώπους πνευματικούς και περιπετειώδεις όμως πάντα θα υπάρχει.
Στο βιβλίο ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος κλείνει τη συνέντευξή του λέγοντας :”Δημιουργία είναι και το να μπορέσεις να συμπαρασταθείς στο διπλανό σου, ώστε κι εσύ να χορτάσεις από την ίδια σου τη φιλανθρωπία”, ο μουσικός Μάνος Χατζιδάκις νοσταλγεί περιόδους της ζωής του που ήταν ένα άγνωστο πρόσωπο, “ακριβώς μετά τον Πόλεμο, όταν οι μεγάλες ομάδες ξεχυνόντουσαν στους δρόμους κι εγώ ήμουν μια απίθανη ομάδα όλως ανυποψίαστη και άλλη μια φορά, στην Καλιφόρνια το 1968”, με το συγκρότημα των Jefferson Airplane, ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης “προσεύχεται στα πράγματα, για να του δώκουν ζωή”. Η φωνή της Φλέρυς Νταντωνάκη ακούγεται ακόμη να λέει “Εψαχνα να βρω την ευτυχία. Δεν υπάρχει ευτυχία στον κόσμο. Υπάρχει μονάχα μια ζωή που πρέπει να τη ζήσεις θαρραλέα, χωρίς δειλίες…Κι έπειτα, ήθελα να γνωρίσω τους ανθρώπους. Να γνωρίσω άλλους τρόπους, άλλα χρώματα, άλλες μυρωδιές -άλλες αισθήσεις. Ήταν κάτι αδιανόητα θαυμαστό-για το οποίο τιμωρήθηκα.”. Ο εκκεντρικός μεγάλος συλλέκτης έργων τέχνης Αλέξανδρος Ιόλας μας λέει “Κάνε τη δουλειά σου όσο μπορείς καλύτερα, ‘αύξου αεί’, κι ο χρόνος θα περάσει σωστά” και η ποιήτρια Μάτση Χατζηλαζάρου, σύντροφος του Ανδρέα Εμπειρίκου και του Κορνήλιου Καστοριάδη: “Δεν ψάχνεις τις ωραίες λέξεις ή τα ωραία συναισθήματα -αυτά έρχονται και φεύγουν, ψάχνεις τις σωστές λέξεις. Κι αυτό είναι ποίηση”, ο ποιητής και εκδότης Γιώργος Χρονάς: “Όταν βλέπω κάποιους να έχουν πλούσιες βιβλιοθήκες, τους λυπάμαι γιατί σκέπτομαι πόσο απουσίασαν από άλλα πράγματα της ζωής. Δεν γίνονται όλα μαζί.”. Ο αιρετικός ψυχαναλυτής Αθανάσιος Καυκαλίδης μας μιλά για τη σημασία της αυτοψυχογνωσίας (χωρίς να συμμεριζόμαστε τη χρήση LSD που προτείνει στην ψυχοθεραπεία): “Διότι, ξέρετε τι σημαίνει πολλοί άνθρωποι να μην μπορούν να επικοινωνήσουν με τον εαυτό τους χωρίς να είναι επιθετικοί αλλά συμφιλιωτικοί; Ξέρετε τι σημαίνει ένας άνθρωπος να μην μπορεί να συμφιλιωθεί με το σώμα του, με την υπαρξιακή του ταυτότητα, με το περιβάλλον;…Τεχνικά, νομίζω το πρόβλημα αυτό λύνεται με τη μέθοδο της αυτοψυχογνωσίας… Βέβαια κι ίσως σας τρομάξει αυτό, υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους δεν υπάρχει κανένα περιθώριο! Είναι εκείνοι που φέρουν μέσα τους ίχνη μνήμης εντονότατης απόρριψης, χωρίς να υπάρχει ουδεμία αποδοχή -αυτοί είναι και τα πιο σκληρά περιστατικά, που καταλήγουν πάντοτε άσχημα..Η θεραπεία βασίζεται αποκλειστικά στην επαναβίωση ιχνών μνήμης αποδοχής πάνω στα οποία γίνεται η οικοδόμηση της νέας αντίδρασης.”
Η αρχαιολόγος Σέμνη Καρούζου επισημαίνει:” Η νέα τέχνη δεν είναι τόσο μέσα στη ζωή μας, ούτε έχει σχέσεις με τη θρησκεία. Πλησιάζεται, περισσότερο αισθητικά, απ΄όσο θα΄πρεπε…” και ο αρχιτέκτονας Αριστομένης Προβελέγγιος, δίνοντας μία από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις του βιβλίου, αναφέρει:”Και η αρρώστια έχει την αξία της. Μπορεί η αρρώστια να δημιουργεί ένα σκοπό δεύτερο, που να δίνει παράταση στη ζωή. Είναι μια ανάγκη της μνήμης να τα πει! Αυτά είναι διάφορα παρηγορητικά κόλπα της φύσης -όπως είναι και η αίσθηση της ομορφιάς”.
Ο τροτσκιστής Μιχάλης Ράπτης (Pablo) (μόνο για τη συνέντευξη αυτή άξιζε να δανειστώ το βιβλίο) αυτοπροσδιορίζεται ως απόλυτος οπαδός της ουτοπίας και ως άνθρωπος που οτιδήποτε ανθρώπινο δεν του είναι ξένο και μας λέει: “αν δεν έχει κανείς ένα όραμα, αν δε θέλει να ξεπεράσει το παρόν στο όνομα πάντα της πραγματικότητας, αν δεν τείνει πάντα σε κάτι πάνω απ΄τα παρόντα, είναι χαμένος. Η ουτοπία είναι κίνητρο προς κάτι το καλύτερο- και ευτυχώς που υπάρχει”. Ο μουσικός Μίκης Θεοδωράκης μας ζητά να διεκδικούμε παντού την ευτυχία μας και η εκδότρια Ιωάννα Χατζηνικολή τονίζει ότι ο αληθινός εχθρός του βιβλίου είναι το κακό βιβλίο και προσπαθεί να γεμίσει τη ζωή της καλά και να τη συμπαθούν οι συνάνθρωποί της. Στο βιβλίο υπάρχουν και οι συνεντεύξεις του πρόωρα χαμένου σκηνοθέτη Αλέξη Μπίστικα, του ιερομόναχου Συμεών, του ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού, της βυζαντινολόγου Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ, της πιανίστας Ντόρα Μπακοπούλου, της ηθοποιού και σκηνοθέτιδας Ρούλας Πατεράκη και της συγγραφέως Μαργαρίτας Καραπάνου.

[tags] Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Βέροια, Τσαγκαρουσιάνος Στάθης, Καυκαλίδης Αθανάσιος, Προβελέγγιος Αριστομένης, Ράπτης Μιχάλης, Νταντωνάκη Φλέρυ [/tags]

Κι άλλο καλοκαίρι πέρασε

5η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Από την Πέμπτη ως και την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη στους χώρους της HELEXPO πραγματοποιείται η 5η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, με 49 περίπτερα ξένων χωρών και πλούσιο πρόγραμμα εκδηλώσεων. Φέτος παρουσιάζονται 1400 τίτλοι πολιτικού βιβλίου, μια και το θεματικό αφιέρωμα αφορά το πολιτικό βιβλίο, ενώ ο νέος θεσμός της τιμώμενης χώρας φέρνει τη Γαλλία στο κεντρικό περίπτερο, με 25 παρόντες εκδοτικούς οίκους. Για περισσότερα: Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Λέσχη Ανάγνωσης Άνω Τούμπας.

Βιβλιοθηκονόμοι από τη Βιβλιοθήκη μας επισκέφτηκαν την Έκθεση την Παρασκευή (δεν έχω νέα τους!) και εγώ λέω να είμαι εκεί την Κυριακή.

[tags] Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Βέροια, Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης[/tags]

Τα κλασικά ανανεώνονται

Είναι ευχάριστο που βιβλία κλασικών συγγραφέων διαβάζονται, ξαναδιαβάζονται και φθείρονται από τη χρήση. Ανανεώνοντας και εμείς τα κλασικά μας, σας προσφέρουμε τώρα τον Πόλεμο και Ειρήνη του Λέοντος Τολστόι, από τις εκδ. Πατάκη, σε 4 τόμους και 3 αντίτυπα, και τον Ηλίθιο του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, επίσης των εκδ. Πατάκη, σε 2 τόμους και 3 αντίτυπα. Έπεται βέβαια συνέχεια.

[tags] Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Βέροια, Τολστόι, Ντοστογιέφσκι [/tags]