Σχέσεις ”στοργής”…

Πολυδιαβασμένο βιβλίο, καυστικό, αστείο και το εξώφυλλο λέει πολλά… Το βιβλίο είναι πάντα επίκαιρο αφού οι σχέσεις πεθεράς νύφης είναι συνήθως κάπως σαν το εξώφυλλο. Δεν θα σχολιάσω το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο είναι γνωστό σχεδόν σε όλους, είτε διάβασαν το βιβλίο είτε είδαν τη μεταφορά του στην tv. Θέλω να αναφερθώ λίγο σ’αυτές τις σχέσεις με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη στη βιβλιοθήκη. Μια βροχερή μέρα μπήκε στη βιβλιοθήκη μία νεαρή μητέρα μουρμουρίζοντας και με έντονη δυσφορία, λέγοντας : (Καλά που δεν έχουμε κοντά μας μεγάλους ,ούτε πεθερές ούτε γιαγιάδες, να μας λένε τι να κάνουμε. Φόρεσε αυτό το ρούχο στο μωρό, μην το βγάζεις βόλτα στη βροχή…) Η βροχή λοιπόν ήταν η αφορμή. Κάποια ηλικιωμένη προφανώς σχολίασε την έξοδό της με το μωρό στη βροχή και η νεαρή κυρία ”τα πήρε”. Βέβαια το μωρό ήταν απολύτως ασφαλισμένο στο καρότσι του με την αδιάβροχη ζελατίνα που έχουν όλα τα σύγχρονα χειμωνιάτικα καρότσια και προφανώς το σχόλιο τη ς ηλικιωμένης ήταν άστοχο. Όμως αυτή ήταν η αφορμή να ξεσπαθώσει η μικρή και να πάρει η μπάλα όλες τις γιαγιάδες και τις πεθερές. Ήταν προφανές πως περίμενε να συμφωνήσουμε μαζί της γιατί στην αρχή μιλούσε βγάζοντας τα επιστρεφόμενα βιβλία από το καρότσι του μωρού, στη συνέχεια όμως μας κοίταζε περιμένοντας επιβεβαίωση. Της είπα λοιπόν: Δε σχολιάζω το θέμα. -Όχι μου λέει να το σχολιάσετε. Ήταν ακόμα πολύ νωρίς και η έντονη κίνηση δεν είχε αρχίσει κι έτσι μπήκα στον πειρασμό να διατυπώσω μία ερώτηση και συγχρόνως άποψη προσωπική. -Απορώ πώς δύο γυναίκες που είναι δεδομένο οτι αγαπούν πολύ το ίδιο πλάσμα δεν μπορούν να βρουν κώδικα επικοινωνίας (δε λέω να συμφωνήσουν) για να περνούν καλά. Και επίσης ο πατέρας του μωρού είναι γιός αυτής της μάνας -πεθεράς που τόσο έντονα αντιμάχεσαι. Και πήρα την πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση: ο γιός δέν ανήκει στη μάνα, η κόρη ανήκει. Ο γιος φεύγει. Σαφώς οι δυσκολίες σ’αυτές τις σχέσεις δεν είναι σημερινές, το θέμα είναι και θα είναι διαχρονικό και πολλές θα συμφωνήσουν με τη μια ή την άλλη άποψη ή θα έχουν να καταθέσουν άλλες, ανάλογα με το τι βίωσε ή τί βιώνει η κάθε μια. Αυτό που θέλω να πω σαν κατακλείδα είναι πως αν και οι δύο πλευρές καταθέσουν την καλή τους θέληση μπορεί να υπάρξει κώδικας επικοινωνίας. Και συνήθως καλό είναι οι μεγαλύτεροι να είναι πιο προσεκτικοί γιατί πέρασαν από τα ίδια μονοπάτια. Και τελικά (κι αυτό ισχύει γενικότερα κατά την άποψή μου) ενώ μπορούμε να έχουμε μια ζωή ευκολότερη επιμένουμε να τη δυσκολεύουμε. Ας το προσέξουμε .

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, διαπροσωπικές σχέσεις [/Tags)

Σοφία Βέμπο: η φωνή της Ελλάδας

” Δοσερή σαν τη θαλάσσια αύρα, φλογερή σαν τον ελληνικό ήλιο,φωτεινή σαν το γαλάζιο ουρανό της…”  Έτσι περιγράφει ο συγγραφέας Ανδρέας Μαμάης τη  Σοφία Βέμπο, τη γυναίκα θρύλο. Χθες βράδυ πρόλαβα σε  ραδιοφωνική εκπομπή  λίγο από το αφιέρωμα στη μεγάλη μας εθνική τραγουδίστρια. Η αναφορά  βέβαια ήταν στο βιβλίο του Ανδρέα Μοντέζ : Σοφία Βέμπο: η γυναίκα θρύλος, το οποίο προς το παρόν δεν περιέχεται στη συλλογή μας. (Στη συλλογή υπάρχουν τα δύο εικονιζόμενα).Ήταν μια πολύ όμορφη συζήτηση για την προσωπικότητα της καλλιτέχνιδας, για το χαρακτήτα της και για την προσφορά της στην πατρίδα σ’όλη της τη ζωή. Και κατά τα λεγόμενα του συγγραφέα ,ο οποίος τη γνώρισε και συνδέθηκε φιλικά με το σύζυγό της, η ίδια να μη παραδέχεται πως έκανε κάτι σπουδαίο. Μακάρι να είχαμε και σήμερα όλοι μας καλλιτέχνες και μη λιγότερο εγωισμό. Θα ήταν όλα καλύτερα και προπάντων ευκολότερα.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Σοφία Βέμπο, 1940 [/Tags]

Διεθνής ημέρα κινουμένων σχεδίων

Η Διεθνής Ημέρα Κινουμένου Σχεδίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου.

Η 28η Οκτωβρίου 1892 θεωρείται σημαδιακή ημερομηνία για το είδος, επειδή στο Παρίσι προβλήθηκε η δεκαπεντάλεπτη ταινία του Εμίλ Ρενό «Ο φτωχός κλόουν», που θεωρείται η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων.

Καθιερώθηκε το 2002 με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Δημιουργών Κινουμένου Σχεδίου (ASIFA), μιας οργάνωσης εταίρου της UNESCO.

Τα κινούμενα σχέδια είναι ταινίες, στις οποίες πρωταγωνιστούν ζωγραφιστές φιγούρες αντί για ηθοποιοί. Οι ήρωες τους είναι συνήθως ζώα ή φανταστικά πλάσματα, με αστεία μορφή. Μιλούν και συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι.

Η δημιουργία των ταινιών αυτών βασίζεται, όπως ο κινηματογράφος, στο μεταίσθημα. Αρχικά οι σκηνές της ταινίας ζωγραφίζονται ξεχωριστά η καθεμία. Για να δημιουργηθεί ένα κινούμενο σχέδιο, τα αρχικά σκίτσα ζωγραφίζονται σε διάφανες επιφάνειες και μετά ζωγραφίζονται. Κάθε σχέδιο διαφέρει ελάχιστα από το προηγούμενο. Στη συνέχεια τα σχέδια φωτογραφίζονται με τη σειρά και δημιουργείται ένα ενιαίο φιλμ. Όταν το φιλμ προβάλλεται με ταχύτητα, οι φιγούρες των σχεδίων φαίνονται σαν να κινούνται.

Στην Αμερική την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων γύρισε ο Αμερικανός Σ.Μ πλάκτον το 1907. Οι ταινίες του Walt Disney ανέδειξαν αυτό το κινηματογραφικό είδος σε αληθινή τέχνη.

Το 1937 ο Walt Disney γύρισε τη Χιονάτη και τους επτά νάνους. Ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Χρειάζονταν 24 διαφορετικά σκίτσα για να αποδοθεί στη σκηνή κίνηση διάρκειας ενός δευτερολέπτου. Φανταστείτε λοιπόν πόσα σκίτσα σχεδιάστηκαν για την ταινία αυτή, διάρκειας μιάμισης ώρας περίπου.

 σχετικά links:

Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι

Κινούμενα σχέδια με ψυχή

Φεστιβάλ κινουμένων σχεδίων

[tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, κινούμενα σχέδια [/tags]

Λόγια φτερά

Ο γνωστός συγγραφέας του “Σοφού Παιδιού”, επανέρχεται με το βιβλίο “ΛΟΓΙΑ ΦΤΕΡΑ”, και ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Ο συγγραφέας της σύγχρονης εξιστόρησης, για πρώτη φορά στη συγγραφική του καριέρα μας πάει πολύ πίσω, στον 8ο αιώνα π.χ.

Λίγο προτού πεθάνει ο Τήνελλος, περίφημος αοιδός του 8ου π.Χ. αιώνα, διηγείται στον εγγονό του τη ζωή του: Τα παιδικά του χρόνια στα παράλια της Ιωνίας, την ένταξή του στην ακολουθία του προαιώνιου αοιδού Αναβάτη, το πέρασμά του από τις Μυκήνες κι από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τους έρωτες, τα ταξίδια και τις μεταμορφώσεις του. Τις ηδονές που γεύτηκε, τα πάθη και τις συμφορές που -άθελά του;- προκάλεσε…
Δραματικός κι ευτράπελος, αχόρταγος κι αλαφροϊσκιωτος, ο Τήνελλος -παππούς του Ομήρου- αποτελεί συνάμα ήρωα-πρόγονο του Δον Κιχώτη αλλά και του Γαργαντούα. Το Λόγια-Φτερά είναι ένα μυθιστόρημα περιπλάνησης σε ένα κόσμο που αποδεικνύεται πολύ πιο οικείος, χυμώδης και πολύχρωμος από όσο μας έχουν μάθει να τον φανταζόμαστε…
Επιστρέφοντας στον καιρό όπου οι μύθοι ακόμα πλάθονταν, ο Χ.Α. Χωμενίδης μιλάει αλληγορικά για την υπέρτατη δύναμη της αφήγησης. Το σύμπαν παίρνει νόημα και σχήμα, μονάχα εφόσον το εξιστορούμε.
Ο τίτλος Λόγια-Φτερά θα μπορούσε να είναι μετάφραση του ομηρικού «έπεα πτερόεντα». Είτε παράφραση του βιβλικού «Έν αρχή ήν ο Λόγος»…

Η αφήγηση του συγγραφέα γίνεται με γλύκα, με αισιοδοξία, με ζωντάνια, με πειθώ και πειστικότητα παρασύροντας τον αναγνώστη και πείθοντας τον, ότι όλα είναι πιθανά και δυνατά. Ακόμα, και όταν ο Τήνελλος βρίσκεται σε απόγνωση ο αναγνώστης πιστεύει ότι θα τα καταφέρει. Ακόμα και τις πιο δυσάρεστες στιγμές του ήρωα του ο συγγραφέας της εξιστορεί με ένα τρόπο ανάλαφρο όχι όμως επιφανειακό γιατί κάπου στο τέλος κάθε περιπέτειας υπάρχει μια αχτίδα φωτός.

Με γλώσσα κοφτή και σύγχρονη, τολμηρή με γρήγορες εναλλαγές σε πρώτο πρόσωπο, που διανθίζεται με τους απαραίτητους διαλόγους κάνοντας το λόγο να «τρέχει». Τα στοιχεία μεταμοντερνισμού, δένουν απόλυτα με την θεματολογία του βιβλίου σα να πρόκειται για κομμάτια της ελληνικής μυθολογίας.

Το βιβλίο είναι από τις εκδόσεις “Πατάκης” στη συλλογή της “Ελληνικής λογοτεχνίας”

[tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, Χωμενίδης, ελληνική λογοτεχνία [/tags]

Η χορωδία της Μονής Σρετένσκυ στη Βέροια.

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009 ο Χώρος Τεχνών και η Βέροια είχαν τη μεγάλη τιμή να φιλοξενήσουν την περίφημη Χορωδία της Μονής Σρετένσκυ της Μόσχας. Ίσως στους περισσότερους από μας αυτό να μην λέει τίποτα, αλλά η χορωδία αυτή θεωρείται μία από τις καλύτερες εκκλησιαστικές χορωδίες στον κόσμο. Ήρθε στην Ελλάδα για να τραγουδήσει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο πλαίσιο των “Δημητρίων” στη Θεσσαλονίκη και έπειτα από πρόσκληση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Παντελεήμονα σε συνεργασία με την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ημαθίας, μας έκανε την τιμή να τραγουδήσει και στη Βέροια. Η Μονή Σρετένσκυ της Μόσχας ιδρύθηκε τον 14ο αι. μ.χ. και αυτή τη στιγμή έχει 4 χορωδίες. Η χορωδία που ήρθε στη Βέροια είναι η επίσημη χορωδία της που ψάλλει στις μεγάλες γιορτές και πανηγύρεις. Όσοι τυχεροί βρέθηκαν στον Χώρο Τεχνών και την άκουσαν σίγουρα θα συμφωνήσουν ότι ήταν μια από τις καλύτερες μουσικές στιγμές της Βέροιας.

Tags: Βέροια, Βιβλιοθήκη, Μητρόπολη Βέροιας, Μονή Σρετένσκυ, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ημαθίας, χορωδία, Χώρος Τεχνών

κλασσική παιδική λογοτεχνία

Μια πολύ καλή προσπάθεια των εκδόσεων : Παπαδόπουλος είναι η ματαφορά, σε παιδική μορφή, των έργων μεγάλων Ελλήνων και ξένων κλασσικών συγγραφέων. Η Βιβλιοθήκη ανανεώνει συνεχώς το παιδικό τμήμα της με νέες εκδόσεις ή και αντικαθιστά τα κακομεταχειρισμένα. Αυτές οι παιδικές εκδόσεις δίνουν την ευκαιρία και σε μεγαλύτερα παιδιά να γνωρίσουν τους μεγάλους της κλασσικής λογοτεχνίας. Μια νεαρή κοπέλλα μου έλεγε πόσο βοηθήθηκε διαβάζοντας Παπαδιαμάντη στην παιδική έκδοση, επειδή δυσκολευόταν πολύ στο αυθεντικό κείμενο. Είναι κι αυτός ένας τρόπος γνωριμίας με τους κλασσικούς.

[Tags] Βέροια, Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας, κλασσική παιδική λογοτεχνία [/Tags]