Σεντούκι των e-στοριών: Οι Βλάχοι της Βεροιας.

Νικόλαος Κόγιας

Η πορεία των Βλάχων μέχρι να καταλήξουν στην πόλη της Βέροιας.

Παρουσίαση των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σχολικού έτους 2012-13

Tη Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013 στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βέροιας θα πραγματοποιηθεί  ενημερωτική συνάντηση των εκπαιδευτικών, για την παρουσίαση των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σχολικού έτους 2012-13.

Στόχος της συνάντησης είναι η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση-ενίσχυση των εκπαιδευτικών με γνώσεις και δεξιότητες που αφορούν στην υλοποίηση προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Θα παρακολουθήσουμε δείγματα «καλών πρακτικών» κάποιων συναδέλφων, που μπορούν να λειτουργήσουν ως ερεθίσματα γα ανάλογες δράσεις.

Θα παρουσιαστούν ενδεικτικές δραστηριότητες Προγραμμάτων Π.Ε. των σχολείων :

1^ου Γ. Βέροιας  (Σπορ στη φύση – Δράσεις και Ψυχαγωγία),

2^ου Γ. Αλεξάνδρειας  (Τι τρώμε? Συσκευασία, συστατικά και ισχυρισμοί των τροφίμων),

3^ου Γ. Νάουσας  (Φυτά και μανιτάρια του Βερμίου),

5^ου Γ. Βέροιας  ( Μετάξι: συν-υφασμένο με τη ζωή μας),

5^ου ΓΕΛ Βέροιας  (Το σχολικό μου περιβάλλον) και

Γ. Μακροχωρίου  (Τάφρος 66: Ένα ποτάμι πηγή ζωής ή θανάτου;).

Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι

Πώς είναι δυνατόν μια εκθαμβωτική γυναίκα, μια γυναίκα μοιραία όπως η Τάνια, αυτοδημιούργητη, ιδιαίτερα πετυχημένη επιχειρηματίας, να βασανίζεται από αιφνίδιες κρίσεις ανασφάλειας; Γιατί δεν μπορεί να οικοδομήσει φιλίες; Γατί δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλον πέρα απ’ την Κατίνα, την οικιακή της βοηθό; Γατί είναι ανίκανη να αγαπήσει, ανίκανη να κρατήσει κοντά της ακόμα και τον Χρίστο, τον ιδανικότερο εραστή που είχε ποτέ; “Έχεις μια παγωμένη λίμνη μέσα σου!” της προσάπτει, όταν χωρίζουνε. Ώσπου η μοίρα αποφασίζει να στείλει μέσα από μια διαδρομή παρανομίας και εγκλήματος, το πρόσωπο που θα λιώσει την παγωμένη επιφάνεια. Τώρα πια η Τάνια είναι σε θέση να αντικρίσει εκείνο το μακρινό κομμάτι της ζωής της που ήθελε να μην το είχε ζήσει…

Ας είμαστε για μια φορά ευτυχισμένοι / Λία Μεγάλου – Σεφεριάδη.Αθήνα : Μεταίχμιο, 2013.332σ. ; 21εκ.

Η Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945. Το 1965 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το 1966 πρωτοεμφανίστηκε στο περιοδικό “Εποχές” του Άγγελου Τερζάκη με το διήγημα “Έντεκα γράμματα κι ένα υστερόγραφο”. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις πεζών και ποιημάτων σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Το 1972 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, μια ποιητική συλλογή με τίτλο “Ο δραπέτης στο δέντρο”. Από τότε μέχρι σήμερα έχει εκδώσει άλλα δεκαέξι βιβλία, τα περισσότερα μυθιστορήματα. Ποιήματα και πεζά της έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ξένες γλώσσες. Επίσης έχει ασχοληθεί και η ίδια με μεταφράσεις βιβλίων, κυρίως κοινωνικοπολιτικών. Το 2001 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για το μυθιστόρημά της “Σαν το μετάξι” (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996).

Τροφή για τη ζωή

Η Ντορίνα Παπαλιού μιλάει για το τελευταίο της βιβλίο στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Βέροιας, οι εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ
και το βιβλιοπωλείο ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ
σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου
της Ντορίνας Παπαλιού «Το απαραίτητο φως»
που θα γίνει τη Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013, στις 7 το απόγευμα
στην αίθουσα εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης.

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Καρασάββας και η συγγραφέας.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η Λουΐζα Λασκαράτου επιστρέφει από την Οξφόρδη ύστερα από τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα της, αθηναίου δικηγόρου. Την περιμένει το τελευταίο του μήνυμα: η άγνωστη σ’ εκείνη φωτογραφία του πίνακα ενός διάσημου σκοτσέζου ζωγράφου του 19ου αιώνα, που είχε κλαπεί από την οικογένειά της στα χρόνια της Κατοχής. Σύντομα η Λουΐζα θα ανακαλύψει πως η ιστορία του πίνακα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανεξήγητη εκτέλεση της νεαρής ζωγράφου Λουίζ Χατζηλουκά, μητέρας του πατέρα της, το 1944. Η αλήθεια όμως, όπως και η τύχη του πίνακα, αγνοούνται…

Μέσα από την αναζήτηση ενός χαμένου πίνακα, το μυθιστόρημα εξερευνά τους εύθραυστους δεσμούς που ενώνουν το παρελθόν με το παρόν, τη σχέση της απώλειας με τη μνήμη, αλλά και την απόσταση ανάμεσα σε αυτό που συνέβη και αυτό που μεταφέρεται, την αλήθεια και τις αφηγήσεις της.

Διαβάστε απόσπασμα του βιβλίου εδώ:  https://issuu.com/ikarosbooks/docs/9789609527811?mode=window

Η συγγραφέας

Η Ντορίνα Παπαλιού γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιστορία στο Brown University στις ΗΠΑ και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Cambridge University. To πρώτο της μυθιστόρημα είναι το ΓΚΑΤΕΡ, Κέδρος (2007).

Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας, Έλλης 8, 59100 Βέροια.
Τηλ. 2331024494, https://www.libver.gr email: info@libver.gr 

Η αυτοβιογραφία ενός σκιάχτρου

“Ο Boris Cyrulnik συναντά, σε διαφορετικές κουλτούρες όλου του κόσμου, ανθρώπους πληγωμένους, σωστά σκιάχτρα, αναλύει τη ζωή τους και αφηγείται το πώς κατόρθωσαν να επουλώσουν τα τραύματά τους και να μετατρέψουν την ευθραυστότητά τους σε δύναμη ζωής.πέναντι στην απώλεια, στις αντιξοότητες και στον πόνο που όλοι αργά ή γρήγορα συναντάμε στη ζωή, πολλές στρατηγικές είναι δυνατές. Είτε αφηνόμαστε στον πόνο και σταδιοδρομούμε ως θύματα, είτε κάνουμε κάτι για να τον ξεπεράσουμε.”

 Η αυτοβιογραφία ενός σκιάχτρου / Boris Cyrulnik   Αθήνα : Κέλευθος, 2009  330σ. ; 21εκ.

Ο Boris Cyrulnik (γεν. 1937) είναι γάλλος επιστήμονας της συμπεριφοράς, ψυχαναλυτής και νευροψυχίατρος. Γεννήθηκε στο Μπορντώ από γονείς εβραίους ρωσο-πολωνικής καταγωγής. Οι γονείς του εκτοπίστηκαν το 1942 και εξοντώθηκαν από τους Ναζί, ενώ ο ίδιος γλίτωσε τη σύλληψη την τελευταία στιγμή, το 1944, χάρη στη δασκάλα του που τον έκρυψε. Σπούδασε ιατρική, ενδιαφέρθηκε όμως νωρίς για τη βιολογία, επηρεασμένος από το έργο του εντομολόγου Henri Fabre. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του τα ενδιαφέροντά του -και η φήμη του- συνέχισαν να διευρύνονται: ψυχολογία, νευρολογία, ψυχανάλυση, πολιτική. Έχει γράψει τα βιβλία: “Μemoire de singe et paroles d’homme”, 1998, “Les vilains petits canards”, 2001, “Un merveilleux malheur”, 2002, “Le Murmure des fantomes”, 2003, (ελλ. έκδοση: “Ο ευαίσθητος εαυτός”, Λιβάνης, 2005), “Parler d’amour au bord du gouffre”, 2004, “De chair et d’ame”, 2006.