Η βία της ανεργίας

– Γνωρίζουμε τι είναι η ανεργία όταν μιλάμε γι’ αυτήν;

– Κατανοούμε ακριβώς τι εννοούμε όταν λέμε πως: “κάποιος είναι άνεργος”;

– Τι βιώνουν οι άνεργοι;

– Πόσο απέχει η ζωή των ανέργων από την εικόνα που διαμορφώνουν γι’ αυτούς εκείνοι που καθορίζουν τις εθνικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας;

– Πόσο απέχει η ζωή τους απ’ αυτή που περιγράφουν όσοι την αναλύουν, ασκώντας, κυρίως, κριτική στην “ορθολογικότητα” των πολιτικών αυτών;

– Ποια πολιτική για την αντιμετώπιση της ανεργίας θα ήταν αποτελεσματική;

Αν τα ερωτήματα αυτά ήταν κρίσιμα λίγα χρόνια πριν, τότε που οι πολιτικές απασχόλησης επιχειρούσαν τη νομιμοποίηση της έλλειψης εργασίας, της απόσυρσης του Κράτους, σήμερα, την εποχή της Μεγάλης Κρίσης, της Νέας Καταστροφής, της Μεγάλης Ανεργίας, τίθενται εκβιαστικά. Και είναι σε αυτά τα ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει η παρούσα κοινωνιολογική ανάλυση των πολιτικών αντιμετώπισης της ανεργίας, των μορφών εμπειρίας και συνείδησης της ανεργίας, και των κοινωνικών συνθηκών παραγωγής τους, συμβάλλοντας στην αποθεμελίωση της οικονομίας της δυστυχίας που επιβάλλει η σημερινή πολιτικο-οικονομική κυριαρχία νεοφιλελεύθερης προοπτικής.

Η βία της ανεργίας / Νίκος Παναγιωτόπουλος. Αθήνα : Αλεξάνδρεια, 2013 . 607σ. ; 21εκ.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Απόφοιτος της κοινωνιολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Κοινωνικών Eπιστημών του Στρασβούργου. Διδάκτορας του ίδιου Πανεπιστημίου. Απόφοιτος του Ινστιτούτου Πολεμολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Υπήρξε ερευνητής του Κέντρου Ερευνών για την παρέκκλιση και την εγκληματικότητα του Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών επιστημών της Μπεζανσόν (1987-1988), ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και του Ελληνικού Κέντρου Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ευρωπαϊκής Κοινωνιολογίας της Ecole des Hautes Etudes του Παρισιού και του College de France, υπό τη διεύθυνση του Pierre Bourdieu, του Κέντρου Ερευνών στις Κοινωνικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου των Κοινωνικών Επιστημών του Στρασβούργου και του Κέντρου Κοινωνιολογίας του Δικαίου και της Δικαιοσύνης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, στο πλαίσιο των οποίων συμμετείχε σε διεθνή ερευνητικά προγράμματα και συνέδρια. Σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, μέλος του ευρωπαϊκού Δικτύου: “Ή αστική εγκληματικότητα και η θεσμική της διαχείριση”, γενικός διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για τα Θέματα Ισότητας, και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Επιστημονικού Ομίλου “Λόγοι Δράσης”. Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκεντρώνονται στην κοινωνιολογία της παρέκκλισης, την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης και της κουλτούρας και την κοινωνιολογία της γνώσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών “Actes de la Recherche en Sciences Sociales”, “Regards Sociologiques” του Πανεπιστημίου Κοινωνικών Επιστημών του Στρασβούργου και της Ευρωπαϊκής Επιθεώρησης του Βιβλίου (“Liber”). Διευθύνει τις σειρές “Λόγοι Δράσης” και “Μεταστροφές” των εκδόσεων Πατάκη, έχει μεταφράσει και έχει επιμεληθεί την έκδοση βιβλίων από τα γαλλικά.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η οικονομία είναι άραγε υπόθεση που αφορά αποκλειστικά και μόνο τους ειδικούς; Είμαστε καταδικασμένοι να στεκόμαστε αμήχανοι μπροστά στον ερμητικό της λόγο;
Όχι, απαντούν οι συγγραφείς – οικονομολόγοι του βιβλίου αυτού , οι οποίοι, υπό τη διεύθυνση του Philippe Askenazy και του Daniel Cohen, επιχειρούν να φωτίσουν τα νήματα που συνδέουν την οικονομική ζωή με την κοινωνία. Μακριά από την τεχνική γλώσσα των ειδημόνων και τις θεωρητικές αναλύσεις, με σαφήνεια και συναρπαστικό τρόπο, βοηθούν τον αναγνώστη να κατανοήσει τα θεμελιώδη ζητήματα της σύγχρονης οικονομίας. Οι οικονομολόγοι δεν προτείνουν μια επιστήμη με το κλειδί στο χέρι, ούτε προσφέρουν συνταγές.Η οικονομική επιστήμη, όμως, μπορεί να διαφωτίσει τόσο την κοινή γνώμη όσο και εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις.

Μερικά από τα κεφάλαια του βιβλίου:
– Οδηγεί η μεγέθυνση στην ευτυχία;
– Είναι οι χρηματοοικονομικές αγορές ορθολογικές;
– Αποτελεί η παγκοσμιοποίηση παράγοντα ειρήνης;
– Μια νεολαία χωρίς μέλλον;
– Πρέπει να φοβόμαστε τον πληθωρισμό των πτυχίων;
– Μειώνεται η ανεργία των νέων;
– Η μεταρρύθμιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων; Ποιος θα πληρώσει;
– Μεταναστεύσεις και αγορά εργασίας.
– Ανισότητα ευκαιριών και η μετάδοσή της διαμέσου των γενεών.
– Το ευρώ και η χρηματοοικονομική ολοκλήρωση.

Το βιβλίο είναι από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

[tags] Βέροια, Βιβλιοθήκη Βέροιας, Οικονομία, Κοινωνική Αλλαγή, Ανεργία, Παγκοσμιοποίηση [/tags]