Πρώτες Βοήθειες

Κανείς δεν ξέρει πότε θα τύχει να χρειαστούν οι γνώσεις αυτές, αλλά όταν τύχει το κακό όλοι ευχόμαστε να ξέραμε τι να κάνουμε. Οι βασικές γνώσεις πρώτων βοηθειών πραγματικά μπορεί να σώσουν ζωές.

Σεμινάρια εκμάθησης πρώτων βοηθειών οργανώνουν κατά καιρούς τα παραρτήματα του Ερυθρού Σταυρού και της Εθελοντικής Ομάδας Διάσωσης. Εμείς μπορούμε να προτείνουμε κάποια από τα αρκετά βιβλία που διαθέτει η βιβλιοθήκη μας για το θέμα:

Άγχος, φοβίες, διαταραχή πανικού – αγοραφοβία, κοινωνική φοβία, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, μετατραυματική διαταραχή άγχους, σωματόμορφες διαταραχές, ανορεξία, βουλιμία, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, διαταραχές προσωπικότητας, αλκοολισμός, κεφαλαλγίες, θεραπεία ζεύγους, σεξουαλικές διαταραχές: ψυχικές διαταραχές που δημιουργούν σύγχυση, φόβο, αβεβαιότητα…
Ο οδηγός “πρώτων βοηθειών” που κρατάτε στα χέρια σας θα σας βοηθήσει να τις κατανοήσετε και να τις αντιμετωπίσετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Θα μάθετε για τα βασικά χαρακτηριστικά της κάθε διαταραχής (πώς ξεκινά, ποια πορεία ακολουθεί, που μπορεί να οφείλεται και ποιες συνέπειες έχει στη ζωή σας). Θα διαβάσετε για τους μύθους που τη συνοδεύουν και θα πληροφορηθείτε για τις δυνατότητες αντιμετώπισής της και τους τρόπους θεραπείας της. Το τόσο διαδεδομένο γνωσιακό-συμπεριφοριστικό μοντέλο ψυχοθεραπείας, που σας προτείνουν οι συγγραφείς, είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο, άρτιο, κατανοητό και προπάντων αποτελεσματικό.
Το βιβλίο θα φανεί χρήσιμο σε όλους εσάς που:
– Αντιμετωπίζετε μια ψυχική διαταραχή και διστάζετε να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
– Ακολουθείτε θεραπεία και θέλετε να μάθετε περισσότερα για το πρόβλημά σας.
– Επιθυμείτε να βοηθήσετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο που υποφέρει.
– Είστε ειδικοί ψυχικής υγείας (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές, σύμβουλοι κ.λπ.) και θέλετε να απαντήσετε απλά και κατανοητά σε ερωτήματα των πελατών σας.

-Πώς αντιμετωπίζεται ο πνιγμός ενός μωρού από αντικείμενο στο στόμα;
-Πώς πρέπει να αντιδράσετε αν το παιδί χάσει τις αισθήσεις του;
-Πότε είναι ασφαλές να φροντίσετε έναν τραυματισμό στο σπίτι και πότε πρέπει να καλέσετε γιατρό ή ασθενοφόρο;
-Ένας κατανοητός και ενημερωμένος οδηγός με συμβουλές για πρώτες βοήθειες σε μωρά και μικρά παιδιά, από βαθιά κοψίματα, εγκαύματα, ασφυξία μέχρι μικροατυχήματα, όπως αγκίδες και φλύκταινες
-Eύχρηστη διάταξη για γρήγορη αναζήτηση συμβουλών σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης
-Ένα βιβλίο με βήμα προς βήμα οδηγίες σε κατανοητή, απλή γλώσσα, εμπλουτισμένο με έγχρωμες φωτογραφίες

Νίκος Καζαντζάκης – Ο θάνατος του

Πληροφορούμαστε από την εξαιρετική πηγή https://www.sansimera.gr/ ότι στις 26 Οκτωβρίου 1957 πεθαίνει ο Νίκος Καζαντζάκης. Ευκαιρία για μια δημοσίευση που να αφορά το συγγραφικό έργο ενός ανθρώπου ξεχωριστού, τα βιβλία του που διατίθενται στη βιβλιοθήκη μας (βλέπε παλαιότερη δημοσίευση εδώ) κλπ.

Στην περίπτωση του Καζαντζάκη όμως και ο θάνατος του ακόμα είναι ένα γεγονός ξεχωριστό. Το θέμα της ταφής του λαμβάνει διαστάσεις, καθώς η ελληνική εκκλησία αρνείται να τον θάψει όντας αφορισμένος (ή αναθεματισμένος κατ’ άλλους) και ο λαός της Κρήτης είναι διχασμένος: πολλοί τον λατρεύουν και αρκετοί τον μισούν. Η λογοτεχνική-δημοσιογραφική αφήγηση της Ελένης Κατσουλάκη (Η σταύρωση του Νίκου Καζαντζάκη) μας δίνει μια περιεκτική εικόνα των αντιθέσεων γύρω από το έργο και την ταφή του Καζαντζάκη.

Η “στρατευμένη” ματιά όμως της Κατσουλάκη θα πρέπει να αντιπαρατεθεί με της ανάποδης “στράτευσης” ματιά του Ανδρέα Νανάκη, Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου, ο οποίος στο άρθρο του“Η Εκκλησία και ο Νίκος Καζαντζάκης. Ο μύθος για τον αφορισμό και την κηδεία του” παρουσιάζει τα γεγονότα από την οπτική της ελλαδικής εκκλησίας.

Το φιλμ από την κηδεία του συγγραφέα σε μορφή “επίκαιρων” της εποχής μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ.

Η περιπετειώδης όσο και μεγαλειώδης κηδεία του μεγάλου πνεύματος και υμνητή της ελευθερίας ταιριάζει στη μεγάλη παράδοση του νέου ελληνισμού να δημιουργεί ιστορικές στιγμές με αφορμή θανάτους και κηδείες λογοτεχνών. Να θυμηθούμε την κηδεία του Κωστή Παλαμά εν μέσω ναζιστικής κατοχής το 1943 και την κηδεία του Γιώργου Σεφέρη το 1971  εν μέσω δικτατορίας.

ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ / ΤΑ ΑΝΤΡΑΚΙΑ

Μάριο Βάργκας Λιόσα
Οι αρχηγοί / τα αντράκια
έξι διηγήματα και μια νουβέλα
Εκδ. Καστανιώτη, 2012

Βραβείο Νόμπελ

Τα έξι διηγήματα της συλλογής “Οι αρχηγοί” είναι τα πρώτα δημοσιευμένα έργα του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά που αργότερα θα σημαδέψουν τα έργα της ωριμότητάς του, αναδεικνύοντας τον συγγραφέα σε πρωτοπόρο της λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας. Απεικονίζουν έναν σκληρό αντρικό κόσμο, όπου τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με τη βία και όπου οι προσωπικές επιλογές κατευθύνονται πάντα από τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις των άλλων.Η νουβέλα “Τα αντράκια” μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Αν και γράφτηκε αρκετά αργότερα από τα διηγήματα της συλλογής, κινείται στο ίδιο κλίμα και έχει κοινό στίγμα με δύο τουλάχιστον από αυτά: την εφηβική παρέα της γειτονιάς και το πώς αυτή επηρεάζει και καθορίζει τις ζωές των μελών της. Αφηγητής και πρωταγωνιστής ταυτόχρονα είναι η ίδια η παρέα. Κι όπως σε όλα τα σπουδαία έργα του νομπελίστα συγγραφέα η αφήγηση περνάει αδιάκοπα από το παρόν στο παρελθόν και από το άτομο στο σύνολο, σε ένα παιχνίδι που αφήνει γοητευμένο τον αναγνώστη.

Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του
Μάριο Βάργκας Λιόσα

Βέροια – ιστορική μνήμη

Η επέτειος των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Βέροιας μας δίνει τα ερεθίσματα για την μελέτη μιας σειράς γεγονότων της νεότερης ιστορίας της πόλης και του νομού μας. Ουσιαστικά αποτελεί μια αφορμή για την ανάδειξη θεμάτων τοπικής ιστορίας από την κατάρρευση του Βυζαντίου και την υποδούλωση στους Οθωμανούς μέχρι και τις μέρες μας.

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροιας έχει καταλογογραφήσει και ψηφιοποιήσει ένα σημαντικό αριθμό αρχείων τοπικής ιστορίας, τα οποία θα βρείτε στο ψηφιακό αποθετήριο Μέδουσα.

Από το αποθετήριο αυτό αλιεύουμε το βιβλίο του Θωμά Γαβριηλίδη: “Βέροια 14ος-20ος αιώνας. (Βυζαντινές εκκλησίες που έγιναν τζαμιά  – Μουσουλμανικά μνημεία – Μουσουλμανικές συνοικίες – Χριστιανικές συνοικίες – Παλιές γέφυρες), έκδοση του 1998, από τις εκδόσεις του Κώστα Κάκαρη. Θα το βρείτε στη διεύθυνση: http://medusa.libver.gr/handle/123/1777

Μια συμβολή στην τοπογραφία της πόλης της Βέροιας διαμέσου των αιώνων.

Καλό ψάξιμο!

Χάρολντ Πίντερ (1930-2008)

Βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας το 2005, ο Άγγλος Χ. Πίντερ ήταν κυρίως θεατρικός συγγραφέας.

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του συγγραφέα από το 1971 μπορείτε να διαβάσετε εδώ: https://www.theatrokydonia.gr/artic4.php

Στη Δημόσια Βιβλιοθήκη Βέροια διατίθενται τα εξής θεατρικά του έργα: Η καταπακτή, Η προδοσία, Πάρτυ γενεθλίων, Η συλλογή, Ο εραστής.

Υπάρχει στο τμήμα DVD η ταινία “

Παιχνίδια μυαλού” (Sleuth), σε σενάριο Χάρολντ Πίντερ,

σκηνοθεσία Κ. Μπράνα, με τους Μ. Κέιν, Τζ. Λο κ.ά.

Τέλος διατίθεται και το μυθιστόρημα του Πίντερ: “Οι νάνοι”

Το μόνο μυθιστόρημα του Χάρολντ Πίντερ. Η μοναδική ευκαιρία για όσους πιστεύουν στον μεγαλύτερο αγγλόφωνο θεατρογράφο του αιώνα μας να δουν ακάλυπτο το πρόσωπο της ευαισθησίας του Πίντερ, προτού περιχαρακωθεί οριστικά μέσα στην ευφυΐα του, την αινιγματικότητά του, προτού γίνει ο ίδιος και το έργο του ένα αίνιγμα με προσωπείο το καθημερινά δήθεν ασήμαντο. Ο Πίντερ δεν “εξηγεί”, επειδή τότε θα παρέμβει στο έργο του θεατή-αναγνώστη. 

Παραθέτει εικόνα, δράση ή απραξία, προκαλεί (ή παγιδεύει) τον αναγνώστη να γίνει μοχλός. Η ποιότης και η ένταση της συμμετοχής του αναγνώστη κάνει το κείμενο του Πίντερ μια θεατρική ή αναγνωστική απόλαυση πολύ υψηλού επιπέδου, επιβραβεύει τη νοημοσύνη. Φαινομενικά χωρίς δράση, με ασήμαντο γέρας, με επίκεντρο μια αδρανή Ωραία Ελένη, με ανατρεπτικούς ρυθμούς και άγρια, κατά τόπους, εξηρμένο το κωμικό στοιχείο. Κάτω από την άπνοια των αρχικών κεφαλαίων, ο αναγνώστης προ-καλείται να προβάλει τη δική του άηχη καταιγίδα. Μετά ξεσπάει ο τυφώνας.

Κωνσταντίνος Τσάτσος

Η σημερινή επέτειος θανάτου (8/10/1987) του Κ. Τσάτσου μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε έναν ιδιαίτερα σημαντικό άνθρωπο της πολιτικής και των γραμμάτων για την Ελλάδα του 20ου αιώνα. Η αυτοβιογραφία του “Λογοδοσία μιας ζωής” καθώς και άλλα από τα πολλά έργα του βρίσκονται στην συλλογή της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Βέροιας.

(το βιογραφικό του από το www.sansimera.gr)

Διπλωμάτης, πανεπιστημιακός, λογοτέχνης, ακαδημαϊκός, δημοσιογράφος και πολιτικός. Κορυφαία προσωπικότητα της νεοελληνικής ζωής του 20ου αιώνα, που διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το 1975 έως το 1980.

Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουλίου 1899 και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Δημήτρη Τσάτσου και της Θεοδώρας Ευστρατιάδου, που είχε γεννηθεί και ανατραφεί στην Τεργέστη. Την εγκύκλια μόρφωση έλαβε στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια Μακρή, το Β’ Γυμνάσιο Νεάπολης και το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης, ενώ στη συνέχεια σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με τα έργα των κλασσικών ελλήνων και λατίνων συγγραφέων, καθώς και με τη νεοελληνική λογοτεχνία και την ποίηση. Δημοσίευσε δύο τόμους ποιημάτων και θεατρικών έργων με το ψευδώνυμο Ύβος Δελφός.

Μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε δικηγόρος Αθηνών και από το 1918 έως το 1920 ο πολύγλωσσος Τσάτσος τοποθετήθηκε στην ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία στο Παρίσι. Με την ιδιότητά του αυτή, συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών.

Ακολούθησαν η στρατιωτική θητεία (1920-1923) και οι μεταπτυχιακές σπουδές (1924-1928) στην κοινωνική φιλοσοφία και τη φιλοσοφία του δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Τα τέσσερα χρόνια της φοίτησής του στο ονομαστό Πανεπιστήμιο στάθηκαν αποφασιστικός σταθμός στην κατοπινή εξέλιξη της κοσμοθεωρίας του και γενικά της σκέψης του. Είχε την ευτυχία να έχει για δασκάλους τον Ρίκερτ, τον αναγνωρισμένο εκπρόσωπο της φιλοσοφίας των αξιών, τον Γιάσπερς, τον θεμελιωτή του νεώτερου υπαρξισμού, τον Ράντμπρουχ, κορυφαίο εκπρόσωπο της φιλοσοφίας του δικαίου, και τον Γκούντολφ, τον μεγαλύτερο γερμανό ιστορικό της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα ανέλαβε το δικηγορικό γραφείο του πατέρα του και το 1929 αναγορεύτηκε διδάκτωρ της Νομικής Σχολής με θέμα της διδακτορικής του διατριβής «Η Νομική ως τεχνική και επιστήμη», ενώ υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του περιοδικού – οργάνου της ιδεαλιστικής φιλοσοφίας «Αρχείον Φιλοσοφίας και Θεωρίας Επιστημών», μαζί με τους Παναγιώτη Κανελλόπουλο και Ιωάννη Θεοδωρακόπουλο, σε μια προσπάθεια να αντιπαρατεθούν στον ανερχόμενο τότε και στη χώρα μας ιστορικο-υλιστικό μαρξισμό, που εκπροσωπούσε ο Δημήτρης Γληνός.

Το 1930 εξελέγη υφηγητής και το 1932 έκτακτος καθηγητής στη Νομική Αθηνών, στην έδρα της Εισαγωγής στην Επιστήμη του Δικαίου και της Φιλοσοφίας του Δικαίου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας Μεταξά, συνελήφθη και εκτοπίσθηκε στη Σκύρο. Επί Κατοχής απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο και το 1944 διέφυγε στη Μέση Ανατολή. Επανήλθε στα πανεπιστημιακά του καθήκοντα μετά την απελευθέρωση και το 1945 ανέλαβε το Υπουργείο Εσωτερικών στην κυβέρνηση Βούλγαρη, καθώς και το Υπουργείο Τύπου και Πληροφοριών στην κυβέρνηση Κανελλόπουλου. Το 1946 παραιτήθηκε από το Πανεπιστήμιο και πολιτεύθηκε με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Χρημάτισε Υπουργός Εθνικής Παιδείας στην Κυβέρνηση Σοφούλη (1949), καθώς και Υφυπουργός Συντονισμού στην Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου (1951).

Το 1956 προσχώρησε στο νεοϊδρυθέν κόμμα της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης (ΕΡΕ), με το οποίο εξελέγη βουλευτής επανειλημμένως. Υπηρέτησε ως Υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως (1956-1958) και Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας στην Κυβέρνηση Καραμανλή (1961, 1963), καθώς και Υπουργός Δικαιοσύνης στη Κυβέρνηση Κανελλόπουλου (1967).

Μετά τη μεταπολίτευση, ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας. Στις βουλευτικές εκλογές του 1974 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και διετέλεσε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής, που διαμόρφωσε το ισχύον Σύνταγμα.

Στις 20 Ιουνίου 1975, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος εξελέγη από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με 210 ψήφους επί 295 παρόντων βουλευτών. Παρέμεινε στο ύψιστο πολιτειακό αξίωμα έως το Μάιο του 1980, οπότε τον διαδέχθηκε ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής.

Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος δημοσίευσε πλήθος επιστημονικών μελετών, νομικών και φιλοσοφικών συγγραμμάτων, καθώς και λογοτεχνικών έργων. Το 1974 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του περιοδικού «Ευθύνη». Το 1961 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Πρόεδρος. Εξελέγη, επίσης, ξένος εταίρος στις Ακαδημίες Γαλλίας, Ρουμανίας και Μαρόκου, καθώς και μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, Τέχνης και Γραμμάτων. Το 1980 του απονεμήθηκε το μέγα ευρωπαϊκό βραβείο Κουντενχόβε – Καλλέργη.

Το 1930 νυμφεύθηκε την Ιωάννα Σεφεριάδου, αδελφή του ποιητή Γιώργου Σεφέρη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες: τη Δέσποινα Μυλωνά και τη χορογράφο Ντόρα Τσάτσου – Συμεωνίδη.

Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, καταβεβλημένος από την επάρατο νόσο, πέθανε στις 8 Οκτωβρίου 1987, σε ηλικία 88 ετών.

Ενδεικτική Εργογραφία

Αυτοβιογραφικά

• Λογοδοσία μιας ζωής (2000)

Λογοτεχνικά

• Η τριλογία της ψυχής μου (1923)
• Ποιήματα (1924)
• Δύο Δράματα (1924)
• Τα ποιήματα του Κ. Τσάτσου (1973)
• Ένας διάλογος για την ποίηση (1975)

Φιλολογικά

• Παλαμάς (1936)
• Οι μεγάλοι ρήτορες και η ιστορία τους (1968)
• Κικέρων (1968)
• Δημοσθένης (1971)

Φιλοσοφικά

• Δοκίμια αισθητικής και παιδείας (1960)
• Αισθητικά δοκίμια (1961)
• Διάλογοι σε μοναστήρι (1974)
• Αισθητικά μελετήματα (1977)
• Θεωρία της Τέχνης (1978)
• Η ζωή σε απόσταση (1985)
• Ο σύγχρονος κόσμος (1987)
• Πριν από το ξεκίνημα (1988)

Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας

• Το πρόβλημα της ερμηνείας του δικαίου (1932)
• Η κοινωνική φιλοσοφία του Καντ (1935)
• Το πρόβλημα των πηγών του Δικαίου (1941)
• Ελληνική πορεία (1952)
• Μελέται φιλοσοφίας του δικαίου (1960)
• Η κοινωνική φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων (1962)
• Αφορισμοί και διαλογισμοί (1965-69)
• Πολιτική, θεωρία πολιτικής δεοντολογίας (1965)
• Η Ελλάς και η Ευρώπη (1978)
• Δημοκρατία και Ευρώπη (1982)

Θεολογικά

• Αγάπη (για τη χριστιανική αγάπη) (1950)

Πολιτικές βιογραφίες

• Ελευθέριος Βενιζέλος (1986)
• Ο άγνωστος Καραμανλής (1986)

Μεταφράσεις

• Ποιήματα άλλων καιρών και άλλων τόπων (1980)
• Οράτιος, Βιργίλιος, Προπέρτιος, Κάτουλος. (1981)