Το κοιμητήριο της Πράγας

Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, ανάμεσα στο Τορίνο, το Παλέρμο και το Παρίσι, συναντάμε μεταξύ άλλων μια υστερική σατανίστρια, έναν αβά που πεθαίνει δύο φορές, μερικά πτώματα μέσα σ’ έναν υπόνομο του Παρισιού, τη σταδιακή μεγέθυνση του πλαστογραφήματος που έγινε γνωστό ως “Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών”, το οποίο θα εμπνεύσει στον Χίτλερ τα στρατόπεδα εξόντωσης, Ιησουίτες που δολοπλοκούν εναντίον των Μασόνων, Μασόνους, έναν Γαριβάλδη αρθριτικό και στραβοκάνη, τα σχέδια των Μυστικών Υπηρεσιών του Πιεμόντε, της Γαλλίας, της Πρωσίας και της Ρωσίας, τις σφαγές στο Παρίσι της Κομούνας, όπου ο κόσμος τρώει τα ποντίκια, αηδιαστικά και ρυπαρά στέκια εγκληματιών που ανάμεσα στους ατμούς απ’ το αψέντι καταστρώνουν εξεγέρσεις στις πλατείες, ψεύτικους συμβολαιογράφους, ψεύτικες διαθήκες, διαβολικές αδελφότητες και μαύρες λειτουργίες.Εξαιρετικό υλικό για ένα μυθιστόρημα των επιφυλλίδων στο στυλ του 19ου αιώνα που, μεταξύ άλλων, εικονογραφείται όπως τα feuilletons εκείνης της εποχής. Να τι θα ικανοποιήσει ακόμα και τον χειρότερο μεταξύ των αναγνωστών. Εκτός από μια μικρή λεπτομέρεια. Με την εξαίρεση του κεντρικού ήρωα, όλα τα άλλα πρόσωπα αυτού του μυθιστορήματος υπήρξαν στ’ αλήθεια και έκαναν αυτό που κάνουν. Κι ακόμα και ο κεντρικός ήρωας κάνει πράγματα που έχουν γίνει, μόνο που κάνει πολλά, τα οποία είχαν ίσως διαφορετικούς αυτουργούς. Αλλά πού να ξέρει κανείς, όταν κινείσαι μεταξύ μυστικών υπηρεσιών, διπλών πρακτόρων, απατεώνων αξιωματικών και αμαρτωλών ιερωμένων, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Έστω κι αν ο μόνος φανταστικός ήρωας αυτής της ιστορίας είναι ο πιο αληθινός απ’ όλους και μοιάζει πολύ με άλλους που κυκλοφορούν ακόμα ανάμεσά μας.Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά “Το όνομα του ρόδου”, το οποίο καθιέρωσε τον Ουμπέρτο Έκο ως έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, το πολυαναμενόμενο “Κοιμητήριο της Πράγας” αποδεικνύει ότι το ταλέντο του ιδιοφυούς Ιταλού διανούμενου παραμένει αστείρευτο.

Το κοιμητήριο της Πράγας : μυθιστόρημα / Ουμπέρτο Έκο. Αθήνα : Ψυχογιός, 2011. 567σ. ; 21εκ.

Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε στις 5 Ιανουαρίου του 1932. Φημολογείται ότι το επώνυμο “Έκο” είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων “Ex Caelis Oblatus”, που σημαίνει “θεϊκό δώρο”. Ακολούθησε σπουδές μεσαιωνικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Από το 1988 είναι πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σημειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Μελετών. Επίσης, είναι διευθυντής του περιοδικού “VS”. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, άρχισε να γράφει τα μυθιστορήματα του, κάνοντας την αρχή με “Το όνομα του Ρόδου”, που τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981 και το Medicis Etranger το 1982, ενώ πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Ο Έκο περνάει τον καιρό του με τη γυναίκα του και δύο παιδιά τους ανάμεσα στο σπίτι του στο Μιλάνο (ένα διαμέρισμα-λαβύρινθο με μια βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι. Γνωρίζει άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά, που χρησιμοποιεί πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του έως σήμερα έχει κερδίσει πολλές τιμητικές διακρίσεις και έχει κάνει δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες. Στις πραγματείες του συγκαταλέγονται: “Opera aperta” (1962), “La struttura assente” (1968), “Θεωρία σημειωτικής” (1975), “Lector in fabula” (1979). To 1980 εμφανίστηκε ως μυθιστοριογράφος με το “Όνομα του Ρόδου”, το 1988 ακολούθησε το “Εκκρεμές του Φουκώ”.

Εισαγωγή στην τέχνη

Μια ιστορική καταγραφή της Δυτικής ζωγραφικής, που αρχίζει από τους ταφικούς διάκοσμους της αρχαίας Aιγύπτου και καταλήγει στη μοντέρνα τέχνη. Λιτή και σαφής, η καταγραφή αυτή είναι εικονογραφημένη με 160 μοναδικά έργα ζωγραφικής τέχνης. Tο βιβλίο παραπέμπει σε επιλεγμένες ιστοσελίδες, που επιτρέπουν τη γρήγορη και εύκολη πρόσβαση σε χιλιάδες ζωγραφικά έργα.

Εισαγωγή στην τέχνη : σε συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου / Rosie Dickins, Mari Griffith.  Αθήνα : Άγκυρα, 2005.  144σ. : εικ. ; 29εκ.

Η Αγγλοαμερικανική πολιτική και το ελληνικό πρόβλημα 1945-1949

Στόχος αυτής της εργασίας είναι να τοποθετήσει ιστορικά τις προσπάθειες των Μεγάλων Δυνάμεων για την εξάπλωση της επιρροής τους στην Ελλάδα. Ασχολείται  πρωταρχικά  με την ανάλυση της Βρετανικής πολιτικής και την μεταπολεμική διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.Παράλληλα ερευνά  τις εσωτερικές εξελίξεις,την πολιτική του ΚΚΕ,και τη στάση  των  βαλκανικών  κρατών και της Σοβιετικής Ένωσης…

Η Αγγλοαμερικανική πολιτική και το Ελληνικό πρόβλημα : 1945-1949 / Β. Κόντης.Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1984.495σ. ; 21εκ.

Οι μεγάλες δυνάμεις και η παρακμή του ευρωπαϊκού κρατικού συστήματος 1914-1945

Μετά το 1930 οι διακρατικές συνεργασίες διακόπηκαν,αφού διάφορες κυβερνήσεις προσπάθησαν να προστατέψουν την οικονομία τους.Έτσι εξαφανίστηκαν οι επανορθώσεις και τα πολεμικά χρέη. Στο εσωτερικότης κάθε χώρας ενθαρρυνόταν ο πολιτικός εξτρεμισμός, πράγμα που φάνηκε καθαρά το 1933,όταν ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία στη Γερμανία.Μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα οικονομικής διάλυσης, ο παγκόσμιος πόλεμος ήταν αναπόφευκτος…

Οι μεγάλες δυνάμεις και η παρακμή του Eυρωπαϊκού κρατικού συστήματος : 1914-1945 / Graham Ross .Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1987 .Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1987

Οι μεγάλες δυνάμεις και το ευρωπαϊκό κρατικό σύστημα 1815-1914

Τι κανόνες ακολουθούσαν οι μεγάλες δυνάμεις στις μεταξύ τους σχέσεις:ποιες συνθήκες ήταν πιο πρόσφορες για να ακολουθούνται αυτοί οι κανόνες;Κάτω από ποιες συνθήκες μεταβάλλονται αυτοί οι κανόνες  και για ποιους λόγους κατέρρεαν κατά  καιρούς;…

Οι μεγάλες δυνάμεις και το ευρωπαϊκό κρατικό σύστημα, 1815-1914 / Φ.Ρ. Μπριτζ, Ρ. Μπουλέν .Θεσσαλονίκη : Παρατηρητής, 1980 . 336σ. ; 21εκ.

Όσο μπορείς

Πήγε κάποιος στον π. Ανδρέα για να συζητήσουν.”Άκου πάτερ να σου διαβάσω κάτι. Λέει ένας άγιος πατέρας σε κάποιον άλλο: “Γιατί μας αποφεύγεις αββά;” Και ο άλλος άγιος απάντησε: “Ο Θεός ξέρει ότι σας αγαπώ. Αλλά δεν μπορώ να είμαι με τον Θεό και με τους ανθρώπους. Οι Ασώματες Δυνάμεις, οι Άγγελοι, που είναι χιλιάδες και μυριάδες, ένα θέλημα έχουν. Ενώ οι άνθρωποι πολλά. Δεν μπορώ λοιπόν να αφήσω τον Θεό και να πάω με τους ανθρώπους”.Τι εννοεί, πάτερ, ο άγιος εκείνος πατέρας; Δεν είναι ο αδερφός μας το πρόσωπο του Θεού; Είναι δυνατόν να επιδοκιμάζει η παράδοση την απομάκρυνση από τον πλησίον;”.Κι ο π. Ανδρέας είπε: “Από κάποιο βιβλίο με ιστορίες μοναχών και μάλιστα αναχωρητών θα το διάβασες αυτό, έτσι δεν είναι; “Ε, λοιπόν, για τον αναχωρητή φαίνεται πως η ησυχία είναι μεγάλο πράγμα… τι να σου πω… Εγώ δεν είμαι και κάνας “ειδικός επιστήμονας” επί των μοναστικών… δεν ξέρω απ’ αυτά…Πάντως έχω την αίσθηση πως για μας τους ανθρώπους των πόλεων, έχει εφαρμογή ένα διαφορετικό χωρίο, από κάποιον άλλο “φωτισμένο” άνθρωπο… Ίσως μάλιστα να λέει και το ίδιο πράγμα με αυτό που μου διάβασες… αλλά με άλλο βηματισμό… Άκου το: “Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες. Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την, γυρίζοντας συχνά κι’ εκθέτοντάς την, στων σχέσεων και των συναναστροφών την καθημερινήν ανοησία, ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική”.Αν αυτό που μου διάβασες σου φαίνεται ξένο για μας τους ανθρώπους των πόλεων, κάνε αυτό που σου διάβασα εγώ. Όσο μπορείς…”

Όσο μπορείς / Βασίλης Αργυριάδης.  Αθήνα : Εν Πλω, 2013.  170σ. ; 21εκ.

Ο Βασίλης Αργυριάδης γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα, όπου και σπούδασε Θεολογία. Εργάζεται ως επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής.Τίτλοι στη βάση Βιβλιονέτ:(2013) Όσο μπορείς, Εν πλω(2008) Λουλούδια από νερό σπαταλημένο, Εν πλω(2007) The Boy Who Wanted to Talk With the Birds, Εν πλω(2007) Το ταξίδι μιας ευχούλας, Εν πλω(2005) Η κρυψώνα του Θεού, Εν πλω(2005) Το αγόρι που ήθελε να μιλάει στα πουλιά, Εν πλω(2002) Το ταξίδι μιας ευχούλας, Ακρίτας Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:(2006) Χριστού γέννα, Ακρίτας, Μεταφράσεις(2012) Vujicic, Nick, Ζωή χωρίς όρια, Εν πλω(2012) Thaddaeus Strabulovich, Elder, 1914-2003, Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας, Εν πλω(2012) Robinson, Marilynne, Στο σπίτι, Εν πλω(2011) Robinson, Ken, Άλλη λογική, Εν πλω [μετάφραση, επιμέλεια](2011) Bloom, Anthony, Προσευχή και αγιότητα, Εν πλω(2010) Cardenal, Ernesto, Αγάπη, Εν πλω(2010) Robinson, Marilynne, Γκίλιαντ: τόπος της μαρτυρίας, Εν πλω(2010) Bloom, Anthony, Η εν Θεώ ζωή μας, Εν πλω(2009) Staniloae, Dimitru, Προσευχή και ελευθερία, Εν πλω(2006) Βασίλειος Όσμπορν, Επίσκοπος Σεργκίεβο, Η έλευση της όγδοης ημέρας, Εν πλω [επιμέλεια, μετάφραση](2005) Bloom, Anthony, Ο θάνατος ως κέρδος, Εν πλω [επιμέλεια, μετάφραση](2005) Βασίλειος Όσμπορν, Επίσκοπος Σεργκίεβο, Φως Χριστού, Εν πλω [επιμέλεια, μετάφραση](2004) Schmemann, Alexander, Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος, Εν πλω [επιμέλεια, μετάφραση](2004) Skevington, Andrea, Το μικρό δέντρο των Χριστουγέννων, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος