Ερασιτέχνης Κηπουρός

Ερασιτέχνης  Κηπουρός

Ο “βασιλιάς των λουλουδιών” σας χαρίζει την ομορφιά του!

Ερασιτέχνης κηπουρός [Περιοδικό] / Έντυπες και Δικτυακές Εκδόσεις Α.ΕΤχ.15, Φεβ. 2013- Αθήνα : Τσιχλιάς Σωκράτης, 2013-

Το φαινόμενο Ρέζους

Ποιος είναι άραγε ο Ρέζους; Και γιατί αποτελεί “φαινόμενο”; Είναι χιμπατζής, μπονόμπο ή μακάκους ρέζους; Έχει σχέση με τον παράγοντα ρέζους του αίματος; Με ποιο τρόπο συνδέεται με τον ομηρικό βασιλιά των Θρακών, Ρήσο;

Είναι πολιτικό ζώο ή παραμορφωμένος άνθρωπος; Επαναστάτης ή πειραματόζωο;

Ό,τι κι αν είναι, η ξαφνική εισβολή του σε έναν οίκο ευγηρίας θα ανατρέψει τα δεδομένα εντός και εκτός του ιδρύματος. Οι ηλικιωμένοι, που αποκτούν στενές (έως πολύ στενές) σχέσεις μαζί του, διεκδικούν ξανά το δικαίωμά τους στη ζωή, “γιατί το γέλιο σε κάνει να ξεχνάς το θάνατο”· ξεσπά κοινωνικό σκάνδαλο· ο οίκος ευγηρίας “μεταμορφώνεται σε νέα Τροία”…

Πρόκειται άραγε για την “πραγματική” πραγματικότητα;

Η αποκάλυψη θα είναι απολύτως απροσδόκητη.

Η Ελένα Μαριένσκε, με καυστική πένα, σχολιάζει τη σύγχρονη κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα στη Γαλλία, επιλέγοντας για πρωταγωνιστές της τους “ξεχασμένους” της ζωής.

Το φαινόμενο Ρέζους : μυθιστόρημα / Ελένα Μαριένσκε. Αθήνα : Ελληνικά Γράμματα,2007. 359σ. ; 21εκ.

Πικρό γλυκό λεμόνι

“Νόμιζα ότι τα είχα αφήσει όλα πίσω μου: τους ανθρώπους που μ’ ανάθρεψαν, τον τόπο όπου γεννήθηκα, το στεφάνι που φόρεσα…

Λένε πως η ανθρώπινη μνήμη είναι επιλεκτική… Μέχρι τη στιγμή που ένα γλυκό λεμονάκι θα την ξυπνήσει και θα τα θυμηθεί όλα…”

Λιδωρίκι 1913. Η Ασημούλα κι ο Κωνσταντής παντρεύονται από έρωτα. Η απρόσμενη στρατολόγηση του Κωσταντή θα τον απομακρύνει από τη γυναίκα του και το παιδί που περιμένουν.

1914. Ξεσπάει ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Στην Ελλάδα, το μίσος βενιζελικών και βασιλικών κι ο επερχόμενος Εθνικός Διχασμός θα φέρουν μαύρα σύννεφα όχι μόνο στον τόπο αλλά και στη ζωή των δύο νέων.

1916. Έξι χιλιάδες στρατιώτες, ανάμεσά τους κι ο Κωσταντής, μεταφέρονται μυστικά από την Καβάλα στη Γερμανία του Κάιζερ. Μέσα από τις στάχτες του πολέμου, θα γεννηθεί ένας καινούργιος έρωτας.

1944. Το Λιδωρίκι καίγεται. Ένας Γερμανός στρατιώτης θα σώσει από την πύρινη λαίλαπα δύο ψυχές που η ζωή θα φέρει στο δρόμο του μέσα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας.

Δύο εποχές, δύο πόλεις σε δύο διαφορετικές χώρες, δύο γυναίκες, μια φοβερή αποκάλυψη…

Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα που θα φέρει στο φως μία από τις άγνωστες πτυχές της ελληνικής ιστορίας.

Πικρό γλυκό λεμόνι / Σοφία Βόϊκου. Αθήνα : Ψυχογιός, 2012 .455σ. ; 21εκ.

Η Σοφία Βόικου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sophia Antipolis της Νίκαιας στη Γαλλία πάνω στην επικοινωνία και τον πολιτισμό των χωρών της Μεσογείου. Σπούδασε επίσης ιστορία της τέχνης στην Ecole du Louvre στη Γαλλία. Έχει διδάξει θεωρία της επικοινωνίας και ιστορία της τέχνης στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ για χρόνια διατηρούσε μόνιμη στήλη για τα εικαστικά δρώμενα σε διάφορα πολιτιστικά περιοδικά της Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση βιβλίων και τη συγγραφή δύο παιδικών παραμυθιών. Από το 1997 δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο χώρο της διαφήμισης και επικοινωνίας. Έχοντας τη θέση της δημιουργικής διευθύντριας, λειτουργεί ως κειμενογράφος και πολλές διαφημιστικές δουλειές φέρουν την υπογραφή της. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά.

Αρωματικά φυτά

Ένας κήπος με αρωματικά φυτά είναι ένας τόπος γεμάτος ευωδιές που συνοδεύουν την οσφρητική μας μνήμη από τη μέρα που γεννιόμαστε.Πόσες φορές δεν φάγατε κρέας αρωματισμένο με δεντρολίβανο ή σαλάτα πασπαλισμένη με φρεσκοκομμένη ρίγανη, αλλά και κάθε φορά που αισθανόσασταν αδιαθεσία δεν είχατε ένα ζεστό χαμομήλι στο κομοδίνο, δίπλα σας;

Για να έχετε πάντα φρέσκα αποθέματα από τα αγαπημένα σας βότανα, για τη μαγειρική και τα γιατροσόφια σας, ακολουθήστε τις οδηγίες καλλιέργειας στις σελίδες του βιβλίου και γεμίστε το μπαλκόνι και τον κήπο σας με υγιή αρωματικά φυτά.

Αρωματικά φυτά : είδη – καλλιέργεια – χρήση / Silvana Franconeri. Αθήνα : Ψύχαλος, 2010 133σ. : εικ. ; 21εκ.

Η Α΄ Σταυροφορία – τόμος Α΄

Oι σταυροφορίες βρίσκονται στο επίκεντρο της Μεσαιωνικής Ιστορίας είτε τις θεωρούμε τη συγκλονιστικότερη και κατ’ εξοχήν ρομαντική χριστιανική περιπέτεια είτε την τελευταία από τις βαρβαρικές επιδρομές. Πριν αρχίσουν οι σταυροφορίες, το κέντρο του πολιτισμού μας βρισκόταν στο Βυζάντιο και στις χώρες του Αραβικού Χαλιφάτου. Πριν σβήσουν, η ηγεμονία του πολιτισμού είχε περάσει στη Δυτική Ευρώπη. Από τη μεταβίβαση αυτή γεννήθηκε η νεότερη ιστορία. Για να καταλάβουμε ξεκάθαρα όμως αυτό το ζήτημα, πρέπει να κατανοήσουμε όχι μόνο τις εκάστοτε συνθήκες στη Δυτική Ευρώπη που οδήγησαν στη σταυροφορική παρόρμηση, αλλά -ίσως ακόμη περισσότερο- τις περιστάσεις στην Ανατολή που άνοιξαν το δρόμο στους Σταυροφόρους και ευνόησαν την προέλαση και την αποχώρησή τους. Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας όσα συνέβαιναν από τον Ατλαντικό ως τη Μογγολία. Αν δούμε την ιστορία από την πλευρά μόνο των Φράγκων ή μόνο των Αράβων ή ακόμη μόνο από την πλευρά των κυριότερων θυμάτων τους, των χριστιανών της Ανατολής, η σημασία τους θα μας διαφύγει. Γιατί, όπως συμπεραίνει ο Γίββων, η ιστορία των Σταυροφοριών υπήρξε η ιστορία μιας παγκόσμιας διαμάχης. Τόμοι Α΄Β΄Γ΄.Ο ένας καλύτερος από τον άλλο!

Η ιστορία των σταυροφοριών : τόμος 1 : η πρώτη Σταυροφορία και η ίδρυση του βασιλείου της Ιερουσαλήμ / Steven Runciman  .Αθήνα : Γκοβόστης, 2006  .381σ. ; 24εκ.

Ο Sir Steven Runciman (1903-2000), ένας από τους σπουδαιότερους ιστορικούς στον κόσμο, πέθανε τον Νοέμβριο του 2000, σε ηλικία 97 ετών, έχοντας αφήσει πίσω του ένα σημαντικό σε όγκο, αλλά και σε ενδιαφέρον, έργο το οποίο ταυτίζει το όνομα του με τη βυζαντινή ιστορία. Ήταν ένας φιλέλληνας, ένα από τα πιο σταθερά σημεία αναφοράς της νεοελληνικής ιδεολογίας. Ύστερα από μια σύντομη θητεία στην Βρετανική Πρεσβεία της Σόφιας, στην πρεσβεία του Καΐρου και ένα πέρασμα από την Κωνσταντινούπολη όπου δίδαξε Βυζαντινή Τέχνη και Ιστορία στο εκεί πανεπιστήμιο, κατέληξε στην Αθήνα, διευθυντής του Βρετανικού Συμβουλίου από το 1945 έως το 1947. Συνεργάστηκε με τον Πάτρικ Λι Φέρμορ και γνωρίστηκε με τον Κατσίμπαλη και τον Σεφέρη. Σε ηλικία 94 ετών είχε έρθει για μια ακόμη φορά στην Αθήνα για να τιμηθεί με το βραβείο Ωνάση. Πολλά βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά, μεταξυ των οποίων: “Βυζαντινός πολιτισμός”, “Βυζαντινή θεοκρατία”, “Η τελευταία Βυζαντινή αναγέννηση”, “Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης” κ.ά.

Μεγάλη Τεσσαρακοστή – συνάντηση Θεού και ανθρώπου

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή για τους Ορθόδοξους χριστιανούς είναι μια πνευματική πορεία οντολογικής κοινωνίας με το Θεό, μια πορεία επιστροφής προς τον Παράδεισο, όχι βέβαια πως όλη η ζωή του Ορθοδόξου χριστιανού δεν είναι μια τέτοια πορεία, αλλά ιδιαίτερα τονίζονται από την Αγία μας Εκκλησία κατ’ αυτήν την περίοδο τα στοιχεία εκείνα της ανθρώπινης υπάρξεως, τα οποία καθιστούν δυνατή αυτήν την κοινωνία. Τα στοιχεία αυτά δεν είναι άλλα από την μετάνοια, την ταπείνωση, την αυτομεμψία, τον αυτοέλεγχο, τη συγγνώμη, την εγκράτεια, την άσκηση, την αγάπη, την επιστροφή τελικά στον Τριαδικό Θεό, που η κοινωνία μαζί Του συνιστά τον όντως Παράδεισο!

Ο Παράδεισος είναι –θα τολμούσαμε να πούμε- το κεκτημένο δικαίωμά μας. Για μας δημιουργήθηκε από τον Θεό, τόσο ως Εδέμ της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και ως αιωνιότητα κοινωνίας. Δεν έχει σημασία αν εμείς, από δική μας υπαιτιότητα, βρεθήκαμε εκτός της Εδέμ και συνεχίζοντας την αποτυχημένη πορεία μας τείνουμε διαρκώς να βρεθούμε εκτός της αιωνιότητας. Σημασία έχει ότι το Πάθος του Κυρίου μας, η Ταφή και η Ανάστασή Του είναι η αποκατάσταση της κοινωνίας μας μαζί Του, η θεραπεία της ανυπακοής μας, η πρόσκλησή Του προς εμάς και η φανέρωση της δυνατότητας της επανόδου μας στον Παράδεισο!

Για τον λόγο αυτό η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νέα πορεία προς την Εδέμ, μια πορεία προς την αποκατάστασή μας, μια πορεία επανεύρεσης του «καθ’ ομοίωσιν» και ταυτόχρονα μια πορεία απαμαυρώσεως του «κατ’ εικόνα». Γιατί η φυσική μας κατάσταση είναι η κοινωνία με τον Θεό. η αμαρτία, η πτώση και η αμαύρωση είναι «παρά φύσιν» κατάσταση για τον άνθρωπο.

Πόσο όμορφα η Αγία μας Εκκλησία περιγράφει την κατάσταση αυτή μέσα από τα λειτουργικά της κείμενα, ιδίως μέσα από το Τριώδιο, το βιβλίο της περιόδου αυτής:

«Εξεβλήθη Αδάμ του Παραδείσου, δια της βρώσεως. διό και καθεζόμενος απέναντι τούτου, ωδύρετο, ολολύζων, ελεεινή τη φωνή, και έλεγεν. Οίμοι, τι πέπονθα ο τάλας εγώ! μίαν εντολήν παρέβην την του Δεσπότου, και των αγαθών παντοίων εστέρημαι. Παράδεισε αγιώτατε, ο δι’ εμε πεφυτευμένος, και δια την Εύαν κεκλεισμένος, ικέτευε τω σε ποιήσαντι, καμέ πλάσαντι, όπως των σων ανθέων πλησθήσωμαι. Διο και προς αυτόν ο Σωτήρ. Το εμόν πλάσμα ου θέλω απολέσθαι, αλλά βούλομαι τούτο σώζεσθαι, και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. ότι τον ερχόμενον προς με , ου μη εκβάλλω έξω» (Δοξαστικό Αποστίχων του Εσπερινού της Κυριακής της Τυρινής).

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ερχομός του Χριστού στη ζωή μας και πάλι. Ο Κύριος δεν θέλει να απολεσθεί κανένας από μας και θυσιάζεται για τον καθέναν από μας. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ταυτόχρονα η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου, πορεύεται ο Χριστός προς τον πιστό, πορεύεται κι ο πιστός προς τον Χριστό! Εκείνος θυσιάζει τη ζωή του σταυρούμενος, ο άνθρωπος θυσιάζει τον παλαιό εαυτό του σταυρώνοντάς τον! Οικεία τη βουλήσει ο Υιός του Θεού προσφέρεται, οικεία τη βουλήσει καλείται ο άνθρωπος να προσφέρει το θέλημά του, την ζωή του, το είναι του, εν αγάπη!

Πορεία λοιπόν προς τον Παράδεισο η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, πορεία επιστροφής στον Θεό. Κι αυτή η πορεία δεν είναι μόνο του παρελθόντος, αλλά και του παρόντος και του μέλλοντος. Είναι πορεία νυν και αεί προς τον Θεό, πορεία αδιάκοπος. Ακόμα και στο σήμερα που η έννοια του Παραδείσου αντιμετωπίζεται κατά ποικίλους, αλλά και εκτρεπομένους από την εκκλησιαστική αντίληψη των πραγμάτων τρόπους, η πορεία αυτή είναι περισσότερο παρά ποτέ αναγκαία για τον άνθρωπο, διότι ακριβώς είναι η πορεία της σωτηρίας. Και τελικά η σωτηρία είναι το ζητούμενο για τον καθέναν μας, «πάντοτε, νυν και αεί»!

Μεγάλη Τεσσαρακοστή : συνάντηση Θεού και ανθρώπου / Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου.Αθήνα : Εκδόσεις Ιεράς Μονής Ανω Ξενιάς, 1999 .191σ. : εικ. ; 21εκ. 

 ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ